Giorgia Meloni
Resmî portre, 2023
İtalya Başbakanı
Görevde
Makama geliş 22 Ekim 2022
Cumhurbaşkanı	Sergio Mattarella
Yardımcı	Antonio Tajani Matteo Salvini
Yerine geldiği	Mario Draghi
İtalya'nın Kardeşleri Genel Başkanı
Görevde
Makama geliş 8 Mart 2014
Yerine geldiği	Ignazio La Russa
Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular Partisi Genel Başkanı
Görevde
Makama geliş 29 Eylül 2020
Yerine geldiği	Jan Zahradil
İtalya Gençlik Bakanı
Görev süresi 8 Mayıs 2008 - 16 Kasım 2011
Başbakan	Silvio Berlusconi
Yerine geldiği	Giovanna Melandri
Yerine gelen	Andrea Riccardi
Temsilciler Meclisi Üyesi
Görevde
Makama geliş 26 Nisan 2006
Seçim bölgesi	2006 - Lazio (I) 2008 - Lazio (II) 2013 - Lombardiya (III) 2018 - Latina 2022 - L'Aquila
Kişisel bilgiler
Doğum	Giorgia Meloni 15 Ocak 1977 (47 yaşında) Roma, Lazio, İtalya
Vatandaşlığı	İtalya
Partisi	İtalya'nın Kardeşleri (2012-günümüz)
Diğer siyasi bağlantıları	İtalyan Sosyal Hareketi (1992-1995) Ulusal İttifak (1995-2009) Özgürlük Halkı (2009-2012)
İlişkiler	Andrea Giambruno (2015-2023)
Çocuk(lar)	1
Bitirdiği okul	Roma Amerigo Vespucci Enstitüsü
Mesleği	Siyasetçi · gazeteci
Dini	Katolik
İmzası
Resmî site	giorgiameloni.it

Giorgia Meloni (d. 15 Ocak 1977), Ekim 2022'den bu yana İtalya başbakanı olarak görev yapan ve bu pozisyonda bulunan ilk kadın olan İtalyan siyasetçidir. 2006'dan beri Temsilciler Meclisi üyesi olan Meloni, 2014'ten beri İtalya'nın Kardeşleri (FdI) siyasi partisine liderlik etmekte ve 2020'den beri Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular Partisi'nin başkanlığını yürütmektedir.

1992 yılında Meloni, 1946 yılında İtalyan faşizminin eski takipçileri tarafından kurulan neo-faşist bir siyasi parti olan İtalyan Sosyal Hareketi'nin (MSI) gençlik kanadı olan Gençlik Cephesi'ne katıldı. Daha sonra, 1995 yılında MSI'nin yasal halefi olan ve ulusal muhafazakarlığa yönelen post-faşist bir parti olan Ulusal İttifak'ın (AN) öğrenci hareketi olan Öğrenci Eylemi'nin ulusal lideri oldu. 1998'den 2002'ye kadar Roma Eyaleti'nde meclis üyeliği yaptıktan sonra AN'nin gençlik kanadı olan Gençlik Hareketi'nin başkanı oldu. 2008 yılında dördüncü Berlusconi hükûmetinde İtalya Gençlik Bakanı olarak atandı ve bu görevi 2011 yılına kadar sürdürdü. 2012 yılında AN'nin yasal halefi olan İtalya'nın Kardeşleri'nin (FDI) kurucuları arasında yer aldı ve 2014 yılında başkan oldu. 2014'teki Avrupa Parlamentosu seçimlerinde ve 2016 Roma belediye seçimlerinde başarısız oldu. 2018 İtalyan genel seçimlerinden sonra, 18. İtalyan yasama meclisinin tamamı boyunca İtalya'nın Kardeşleri ile muhalefet liderliği yaptı. Partisi FDI, özellikle İtalya'daki COVID-19 salgınının FDI'nın tek muhalefet partisi olduğu bir ulusal birlik hükûmeti olan Draghi Kabinesi tarafından yönetilmesi sırasında kamuoyu yoklamalarında popülaritesini artırdı. Draghi hükûmetinin düşmesinin ardından FDI, 2022 İtalyan genel seçimlerini kazandı.

Sağcı bir popülist ve milliyetçi olarak siyasi pozisyonları aşırı sağ olarak tanımlanmaktadır. Kendisini Hristiyan ve muhafazakâr olarak tanımlamakta ve "Tanrı, vatan ve aileyi" savunduğunu iddia etmektedir. Ötanaziye, eşcinsel evliliğe ve LGBT ebeveynliğine karşı çıkmakta ve çekirdek ailelerin yalnızca erkek-kadın çiftler tarafından yönetilmesi gerektiğini söylemektedir. Söyleminde femonasyonalist retorik ve küreselcilik eleştirisi yer almaktadır. Meloni göçü durdurmak için deniz ablukasını desteklemekte ve yabancı düşmanlığı ve İslamofobi ile suçlanmaktadır. NATO'nun bir destekçisi olan Meloni, Avrupa Birliği'ne ilişkin Eurorealist olarak tanımladığı Avrupa şüpheci görüşlerini sürdürmektedir ve 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinden önce Rusya ile daha iyi ilişkilerden yanayken, işgalden sonra Ukrayna'ya silah göndermeye devam edeceğini taahhüt etti. Meloni, 2020'de Mussolini'nin İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nde ırkçı propaganda yapan ve MSI'nin kurucularından olan kabine şefi Giorgio Almirante'yi övmesi gibi tartışmalı görüşler dile getirdi. Meloni 2023 yılında Forbes'un dünyanın en güçlü kadınları listesinde dördüncü sırada yer aldı.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Giorgia Meloni, 15 Ocak 1977 tarihinde Roma'da doğdu.^[1][2] Babası Francesco Meloni, Sardinyalı radyo yönetmeni Nino Meloni ve Lombardiyalı aktris Zoe Incrocci'nin çocuğu olarak Roma'da doğdu;^[3] annesi Anna (kızlık soyadı Paratore) ise Sicilyalıdır. Babası vergi danışmanıydı ve bazı siyasi profillere göre komünist sempatileri vardı ve İtalyan Komünist Partisi'ne oy verdi, annesi ise daha sonra bir roman yazarı oldu.^[4][5][5] Babası, 1978'de Giorgia bir yaşındayken aileyi terk ederek Kanarya Adaları'na taşındı ve yeniden evlendi. Bu evlilikten, Giorgia Meloni'nin dört üvey kardeşi vardır.^[6] Babası, 17 yıl sonra, 1995'te uyuşturucu kaçakçılığından hüküm giydi ve bir İspanyol hapishanesinde dokuz yıl hapis cezasına çarptırıldı. Meloni ile en son 2006 yılında, Temsilciler Meclisi Başkan Yardımcısı olduğu sırada temasa geçti.^[7][8]

Meloni, Roma'nın işçi sınıfı mahallesi Garbatella'da büyüdü ve bebekken ailesiyle birlikte yaşadığı daha varlıklı evin, babasının ayrılmasından birkaç yıl sonra bir yangında yok olmasının ardından buraya taşındı. Yetiştirilme tarzı ailesi tarafından yoksul olarak tanımlanmaktadır. Meloni otobiyografisinde çocukluğunun ve ailesinin çöküşünün siyasi görüşünü etkilediğini yazdı.^[9][10] Meloni'nin 1975 doğumlu ve evli olan Arianna adında bir kız kardeşi vardır.^[11][12] Seçimlerden önce eski ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton şu yorumu yaptı: "Bir ülkede ilk kadın başbakanın seçilmesi her zaman geçmişten bir kopuşu temsil eder ve bu kesinlikle iyi bir şeydir."^[13][14]

Eğitimi ve ilk siyasi hareketleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1992 yılında Meloni, henüz 15 yaşındayken, 1995 yılında dağılan neo-faşist bir siyasi parti olan İtalyan Sosyal Hareketi'nin (MSI) gençlik kanadı olan Gençlik Cephesi'ne katıldı.^[1] Bu süre zarfında, bakan Rosa Russo Iervolino tarafından desteklenen kamu eğitimi reformuna karşı protestolarda yer alan Gli Antenati (Atalar) öğrenci koordinasyonunu kurdu.^[15] 1996 yılında, MSI'nin ulusal-muhafazakâr varisi olan post-faşist Ulusal İttifak'ın (AN) öğrenci hareketinin lideri oldu ve bu hareketi İtalyan Eğitim Bakanlığı tarafından kurulan Öğrenci Dernekleri Forumu'nda temsil etti.^[16]

1998 yılında ön seçimleri kazandıktan sonra Meloni, Roma Eyaleti meclis üyeliğine seçildi ve 2002 yılına kadar bu görevi sürdürdü. 2000'de ulusal direktör seçildi^[17] ve 2004'te AN'nin gençlik kanadının ilk kadın başkanı oldu. Bu yıllarda Roma'nın en ünlü gece kulüplerinden biri olan Piper Club'da garsonluk ve barmenlik yaptı.^[18][19]

Siyasi kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Gençlik Bakanı[değiştir | kaynağı değiştir]

2006 İtalya genel seçimlerinde Ulusal İttifak'ın (AN) bir üyesi olarak Temsilciler Meclisi'ne seçildi ve burada en genç başkan yardımcısı oldu.^[20] Aynı yıl gazeteci olarak çalışmaya başladı.^[21] 2006 yılında Meloni, üçüncü Berlusconi hükûmeti tarafından çıkarılan ve başbakan ve medya patronu Silvio Berlusconi'nin şirketlerine fayda sağlayan ve aynı zamanda Berlusconi ile ilgili devam eden davaları geciktiren yasaları savundu. Meloni "bunları bir bağlama oturtmak gerekir. Bunlar Silvio Berlusconi'nin kendisi için yaptığı kanunlardır. Ancak bunlar tamamen adil kanunlardır." dedi.^[22]

2008 yılında, 31 yaşındayken, dördüncü Berlusconi hükûmetinde İtalya Gençlik Bakanı olarak atandı ve bu görevi Berlusconi'nin mali kriz ve halk protestoları nedeniyle başbakanlıktan istifa etmek zorunda kaldığı 16 Kasım 2011 tarihine kadar sürdürdü.^[23] Birleşik İtalya tarihinde gelmiş geçmiş en genç ikinci bakandı.^[24] Ağustos 2008'de, Çin'in Tibet'e karşı uyguladığı politikaya karşı çıkarak İtalyan sporcuları Pekin Olimpiyat Oyunlarının açılış törenini boykot etmeye davet etti; bu açıklama Berlusconi'nin yanı sıra Dışişleri Bakanı Franco Frattini tarafından da eleştirildi.^[25] 2009 yılında partisi, Forza Italia (FI) ile birleşerek Özgürlük Halkı (PdL) adını aldı ve birleşik partinin Genç İtalya adlı gençlik kolunun başkanlığını üstlendi.^[24] Aynı yıl ötanaziye karşı bir kanun hükmünde kararname lehinde oy kullandı.^[26]

Kasım 2010'da bakanlık adına Geleceğe Doğru adı verilen 300 milyon Avro'luk bir paket sundu. Gençlere yatırım yapmayı amaçlayan bu paket, yeni girişimciler için teşvikler, geçici işçiler lehine ikramiyeler ve hak eden öğrenciler için krediler de dahil olmak üzere beş girişim içeriyordu.^[27] Kasım 2012'de, partinin Monti hükûmetini desteklemesine karşı çıkarak Angelino Alfano'ya karşı PdL liderliğine aday olduğunu açıkladı. Ön seçimlerin iptal edilmesinin ardından, diğer siyasetçiler Ignazio La Russa ve Guido Crosetto ile bir araya gelerek Monti karşıtı bir politika belirledi, parti içinde yenilenme talep etti ve Berlusconi'nin liderliğini de eleştirdi.^[28][29]

İtalya'nın Kardeşleri Lideri[değiştir | kaynağı değiştir]

Aralık 2012'de Meloni, La Russa ve Crosetto, adı İtalyan millî marşının sözlerinden gelen İtalya'nın Kardeşleri (FdI) adlı yeni bir siyasi hareket kurdu.^[30][31][32] 2013 İtalya genel seçimlerinde Berlusconi'nin merkez sağ koalisyonunun bir parçası olarak aday oldu ve oyların %2,0'sini ve 9 sandalye aldı.^[33] Lombardiya Temsilciler Meclisi'ne yeniden seçildi ve daha sonra partinin genel başkanlığına getirildi. 2014 yılına kadar bu görevi sürdürdü ve bu tarihte kendini partiye adamak için istifa etti. Yerine Fabio Rampelli geçti.^[34]

Mart 2014'te FdI'nin başkanı oldu ve Nisan ayında İtalya'da 2014 Avrupa Parlamentosu seçimleri için beş seçim bölgesinin tamamında FdI'nin lideri olarak aday gösterildi. FdI partisi oyların %3,7'sini alarak %4'lük barajı aşamadı ve 348.700 oy alarak Avrupa Parlamentosu üyesi olamadı.^[35][36][37] 4 Kasım 2015 tarihinde, kampanyalarını desteklemek amacıyla muhafazakâr bir siyasi komite olan Our Land'i kurdu.^[38] Our Land, FdI'ya paralel bir organizasyondu^[39] ve FdI'nın popüler tabanını genişletmeyi amaçlıyordu.^[40]

30 Ocak 2016'da LGBT hakları karşıtı bir gösteri olan Aile Günü'ne katılarak LGBT'lerin evlat edinmesine karşı olduğunu ilan etti. Aynı Aile Günü'nde hamile olduğunu açıkladı; kızı Ginevra, 16 Eylül'de doğdu.^[41] Haziran ayında yapılan 2016 Roma belediye seçimlerinde, Matteo Salvini'nin liderliğindeki siyasi parti Us with Salvini'nin desteğiyle ve Berlusconi'nin Forza Italia'sının (FI) desteklediği aday Alfio Marchini'ye karşı belediye başkanlığına adaylığını koydu. Mayıs 2016'da, seçilmesi halinde bir caddeye Giorgio Almirante'nin adını vermeyi vadederek yerel Yahudi cemaati ve anti-faşist ANPI arasında tartışmalara neden oldu.^[42] Meloni, oyların %20,6'sını alarak FI'nin adayının neredeyse iki katına ulaştı ancak ikinci tura kalamazken FdI oyların %12,3'ünü aldı.^[43]

Meloni, Renzi hükûmeti tarafından desteklenen reforma ilişkin 2016 İtalya anayasa referandumu kampanyası sırasında "Hayır, Teşekkürler" komitesini kurdu ve biri dönemin başbakanı Matteo Renzi'ye karşı olmak üzere çok sayıda televizyon tartışmasına katıldı.^[44] "Hayır", 4 Aralık'ta oyların neredeyse %60'ını alarak kazanınca Meloni erken seçim çağrısında bulundu. Renzi ertesi gün istifa edince, 12 Aralık'ta Paolo Gentiloni liderliğindeki bir sonraki hükûmete güvenoyu vermedi.^[45][46] 2-3 Aralık 2017'de Trieste'de yapılan FdI kongresinde Meloni yeniden parti başkanı seçilirken, parti logosu yenilendi ve uzun süredir sağcı bir siyasetçi olan Daniela Santanchè partiye katıldı.^[47]

Parti lideri olarak Meloni, Salvini liderliğindeki Lega ile ittifak kurmaya karar verdi ve onunla birlikte Demokratik Parti (PD) liderliğindeki merkez sol hükûmete karşı birkaç siyasi kampanya başlatarak FdI'yi Avrupa şüpheci ve sağcı popülist pozisyonlara yerleştirdi.^[48] 2018 İtalya genel seçimlerinde FdI, Berlusconi'nin FI'sı, Salvini'nin Lega'sı ve Raffaele Fitto'nun Us with Italy'si ile birlikte merkez sağ koalisyonun bir parçası oldu.^[49][50] Meloni'nin partisi, oyların %4,4'ünü ve 2013'te kazandığı sandalyelerin üç katından fazlasını elde etti.^[51] Tek üyeli seçim bölgesi Latina, Lazio'dan %41 oyla Temsilciler Meclisi'ne seçildi.^[52] Lega'nın ana siyasi güç olarak ortaya çıktığı merkez sağ koalisyon, Temsilciler Meclisi'nde çoğunluğu elde etti; hiçbir siyasi grup ya da parti salt çoğunluğu elde edemediği için parlamento askıda kaldı.^[53]

19 Ekim 2019 tarihinde, yeni kurulan ikinci Conte hükûmetine karşı Roma'da düzenlenen İtalyan Onur Yürüyüşü'ne katıldı. Konuşmasında, reşit olmayanların İtalyan kimlik kartlarında baba ve anne ifadelerinin ebeveyn 1 ve ebeveyn 2 ile değiştirilmesi önerisini eleştirdi ve "Ben Giorgia'yım. Ben bir kadınım, ben bir anneyim, ben İtalyan'ım, ben Hıristiyan'ım" sloganıyla bitirdi. Bu slogan iki Milanolu DJ tarafından remikslendi ve sosyal medyada milyonlarca kez izlenen, taklit edilen ve meme yapılan, hatta altın plak kazanan bir disko-trash sloganı haline geldi.^[54] Otobiyografisinde kendi itirafıyla, yeniden düzenlenen müzik videosunun medya ve viral başarısı, yaratıldığı LGBT topluluğu lehine orijinal hiciv niyetini kaybetmiş, "sıkıcı bir politikacıdan ilginç bir pop fenomenine" dönüştüğünü söylediği bir politikacı olarak popülaritesini büyük ölçüde arttırdı.^[55]

Şubat 2021'de, Giulio Tremonti gibi birçok finansör, iş adamı ve siyasetçiyi bünyesinde barındıran^{[56][57][57][58]} ve merkezi Washington, D.C.'de bulunan uluslararası bir düşünce kuruluşu olan Aspen Enstitüsü'ne katıldı.^[59][60][61] 19 Şubat 2021'de Siena Üniversitesi profesörü Giovanni Gozzini, Meloni'ye bir radyodan kaba isimler takarak hakaret etti; hem cumhurbaşkanı Sergio Mattarella hem de başbakan Mario Draghi, Meloni'yi aradı ve üniversitesinin yönetim kurulu tarafından görevden uzaklaştırılan Gozzini'yi damgaladı.^[62][63]

Ekim 2021'de Meloni, sol grupları "Küba rejiminin şemsiyesi altında" bir "suç projesine" dahil olan İbero-Amerika düşmanları olarak tanımlayan 2020 tarihli bir belge olan Madrid Şartı'nı imzaladı.^[64][65] Belge, aşırı milliyetçi bir İspanyol partisi olan Vox tarafından hazırlandı. Ayrıca Vox'un parti kongresine de katılarak şunları söyledi:^[66] "Doğal aileye evet. LGBT lobisine hayır, cinsel kimliğe evet. Toplumsal cinsiyet ideolojisine hayır. İslamcı şiddete hayır, güvenli sınırlara evet. Kitlesel göçe hayır, büyük uluslararası finansa hayır, Brüksel'in bürokratlarına hayır."^[67][68] Şubat 2022'de Meloni, Florida'da her yıl düzenlenen Muhafazakar Siyasi Eylem Konferansı'nda bir konuşma yaptı. Konferansa katılan Amerikalı muhafazakâr aktivistlere ve yetkililere görüşlerini ilericilere karşı savunmaları gerektiğini söyledi.^[69]

2022 İtalya genel seçimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalya'da 2022 yılında yaşanan hükûmet krizinin ardından erken seçim kararı alınan 2022 İtalya genel seçimlerine giderken,^[70][71] merkez sağ koalisyon arasında en çok oyu alan partinin liderinin başbakan adayı olarak gösterilmesi konusunda anlaşmaya varıldı.^[72] Temmuz 2022 itibarıyla kamuoyu yoklamalarına göre koalisyonun birinci partisi olan FdI'nin,^[73][74] merkez sağ koalisyonun Parlamento'da mutlak çoğunluğu elde etmesi halinde İtalya Başbakanı olması bekleniyordu ki bu da bazı akademisyenlere göre İtalya Cumhuriyeti tarihindeki en sağcı hükûmet olacaktı.^[75] Avrupa Komisyonu'nda İtalya'yı, Viktor Orbán yönetimindeki Macaristan'a doğru götürebileceği endişesi de dahil olmak üzere FDI'yı neo-faşist ya da aşırı sağcı olarak tanımlayanların korkularını yatıştırmak için kendisini ılımlı göstermeye çalışan Meloni,^[76] yabancı basına İtalyan faşizminin tarih olduğunu söyledi. 2020'den beri Avrupa Muhafazakârlar ve Reformcular Partisi'nin başkanı olan Meloni,^[77] Birleşik Krallık'taki Muhafazakâr Parti, İsrail'deki Likud ve ABD'deki Cumhuriyetçi Parti'nin deneyim ve değerlerini paylaştığını söyledi.^[78] Eleştirmenler, göçmenlik ve LGBT hakları konusundaki konuşmalarına atıfta bulunarak bu iddialara şüpheyle yaklaştı.^[79][80] Daha düşük vergiler, daha az Avrupa bürokrasisi ve deniz ablukası^[81] yoluyla göçün durdurulması için kampanya yürüttü ve ulusal çıkarları ilk sıraya koyacağını söyledi.^[82][83][84]

Katılımın rekor düzeyde düşük olduğu seçimlerde sandık çıkış anketleri,^[85] merkez sağ koalisyonun 2022 genel seçimlerinde sandalyelerin çoğunluğunu kazanacağını öngörüyordu.^[86][87] Meloni'nin, FDI'nın sandalye çoğunluğunu almasıyla seçimin galibi olacağı tahmin ediliyordu ve merkez sağ koalisyonun, koalisyondaki en büyük partinin, bir sonraki başbakanı aday göstereceği yönündeki anlaşmasına göre,^[88] Meloni en öndeydi ve ülkenin ilk kadın başbakanı olacaktı.^[89][90] Merkez sol koalisyonun lideri PD, sandık çıkış anketlerinden kısa bir süre sonra yenilgiyi kabul etti^[91] ve Macaristan'dan Orbán, Polonya'dan Mateusz Morawiecki, Birleşik Krallık'tan Liz Truss ve Fransa'dan Ulusal Birlik'in (RN) eski lideri Marine Le Pen, Meloni'yi tebrik etti.^[92] Almanya için Alternatif ve Vox gibi Avrupalı radikal sağ partiler ve liderler de Meloni'nin sonuçlarını kutladı.^[93] Uzun yıllar siyasetten uzak kaldıktan sonra, Meloni'nin siyasi kariyerinin ilk yıllarında MSI ve AN'nin eski lideri olan Gianfranco Fini, zaferinden duyduğu memnuniyeti dile getirdi, partisine oy verdiğini söyledi ve siyasi olduğunu düşündüğü bu etiketi reddetmesine rağmen,^[94][95][96] onu bir anti-faşist olarak tanımladı.^[97][98]

Gözlemciler, Meloni liderliğindeki bir hükûmetin ne kadar sağcı olacağını ve siyasi yelpazede hangi etiketin ve pozisyonun daha doğru veya gerçekçi olacağını tartıştı. Birçokları bu hükûmeti İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana İtalya'nın ilk aşırı sağcı hükûmeti, Meloni'yi de Benito Mussolini'den bu yana ilk aşırı sağcı lider olarak tanımlarken,^[99] bazı akademisyenler de 1945'ten bu yana en sağcı hükûmet olarak nitelendirdi.^[100][101] Pek çok kişi, Meloni'nin Atlantikçiliğinin aksine Berlusconi ve Salvini'nin Rusya ile olan bağlarına atıfta bulunarak hükûmetin yönünü sorguladı.^[102] Sky News gibi diğerleri ise Meloni'nin ve partisinin neo-faşist köklerine atıfta bulunarak aşırı sağcı etiketine karşı çıktı ve şunları söyledi "Giorgia Meloni bir faşist değildir."^[103][104]

İtalya başbakanı[değiştir | kaynağı değiştir]

Hükûmetin kurulması[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeni yasama meclisinin ilk toplantısının hemen ardından merkez sağ koalisyon içinde gerginlikler artmaya başladı. 13 Ekim'de Berlusconi, FDI'dan Ignazio La Russa'nın Cumhuriyet Senatosu Başkanlığı adaylığını desteklemeyi reddetti. Muhalefet partilerinin merkez sağ koalisyona verdiği destek sayesinde ilk turda 206 oydan 116'sını alarak seçilmeyi başardı.^{[105][106][107]} Özellikle Berlusconi ile Berlusconi'nin "patronluk taslayan, küstah, kibirli ve saldırgan..." olarak tanımladığı Meloni arasındaki gerginlik daha da arttı.^[108][109] Takip eden günlerde, parti liderleri arasında yapılan görüşmelerin ardından gerginlik azaldı ve merkez sağ koalisyon partileri, yeni kabinenin kurulması konusunda anlaşmaya vardı.^[110]

20 Ekim'de Cumhurbaşkanı Sergio Mattarella ile partiler arasındaki istişareler resmen başladı. Ertesi gün, FdI, Lig, FI ve İtalya'nın Ilımlı Yurttaşları-MAIE delegeleri, Mattarella'ya Meloni'nin Başbakan olacağı bir koalisyon hükûmeti kurma konusunda anlaşmaya vardıklarını açıkladılar.^[111][112] Öğleden sonra Mattarella, Meloni'yi Quirinal Sarayı'na çağırarak yeni bir hükûmet kurmasını istedi.^[113] Meloni görevi kabul etti ve aynı gün, 22 Ekim'de resmen yemin eden kabinesinin yapısını açıkladı.^{[114][115][116]} Meloni, İtalya'da Başbakanlık görevini üstlenen ilk kadın oldu.^{[117][118][119]}

25 Ekim'de Meloni, kabinesi için yapılacak güven oylamasından önce Temsilciler Meclisi önünde Başbakan olarak ilk resmî konuşmasını yaptı.^[120][121] Konuşması sırasında İtalyan hükûmetinin başında görev yapan ilk kadın olmanın ağırlığını vurguladı.^[122] Meloni, aralarında Tina Anselmi, Samantha Cristoforetti, Grazia Deledda, Oriana Fallaci, Nilde Iotti, Rita Levi-Montalcini ve Maria Montessori'nin de bulunduğu çok sayıda İtalyan kadına teşekkür ederek, "kendi örnekleriyle, bugün tırmanmama ve başımızın üzerindeki ağır cam tavanı kırmama imkan veren merdiveni inşa ettiler" dedi.^[123][124] Hükûmet, güven oylamasını her iki mecliste de rahat bir çoğunlukla kazandı.^[125][126]

İç politikalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Hükûmet tarafından uygulanan ilk tedbirlerden biri COVID-19 ile ilgiliydi ve İtalya'da Yeşil Geçiş olarak bilinen COVID-19 aşı sertifikasının tamamen kaldırılmasıyla ilgiliydi; dahası, aşılanmamış doktorlar hizmete yeniden entegre edildi.^[127] Bu zamana kadar hükûmetin işgücünü aşılama yetkisi bir yılı aşkın süredir yürürlükteydi ve bu da kararı büyük ölçüde sembolik hale getiriyordu. 31 Ekim'de hükûmet, yasadışı parti ve mitingler için altı yıla kadar hapis cezası öngören bir kararnameyi onayladı.^[128] Meloni göreve geldikten sonraki ilk haftalarda, yasadışı göçle mücadele konusunda önceki hükûmetlerden daha katı politikalar uyguladı.^[129]

Ekonomik açıdan bakıldığında Meloni ve hükûmeti, selefi Mario Draghi'nin devamı olarak fiyatları düşürerek, ailelere ve işletmelere sübvansiyonlar vererek ve ulusal gaz üretimini arttırmak için İtalyan denizlerinde yeni sondaj kararları alarak enerji fiyatlarındaki artışı önlemeye karar verdi. Hükûmet ayrıca nakit tavanını 2.000 Avro'dan 5.000 Avro'ya çıkarmaya karar verdi.^[130]

26 Şubat 2023 tarihinde göçmenleri taşıyan bir tekne Calabria bölgesinde, Crotone yakınlarındaki Steccato di Cutro sahilinde karaya çıkmaya çalışırken sert hava koşulları nedeniyle battı. Tekne battığında 143 ila 200 arasında göçmen taşıyordu. 12'si çocuk olmak üzere en az 86 kişinin hayatını kaybettiği tekne son yılların en ölümcül deniz felaketlerinden biri oldu.^[131] Meloni, "insan kaçakçıları tarafından koparılan çok sayıda insan hayatı için duyduğu derin üzüntüyü" dile getirdi ve göçmenlerin hayatlarının "güvenli bir yolculuk beklentisiyle ödedikleri bir bilet 'bedeli'" karşılığında "takas edilmesini" kınadı.^[132] 1 Mart 2023 tarihinde Demokratik Parti'nin yeni lideri Elly Schlein'in yanı sıra More Europe, Yeşiller ve Sol İttifak, İçişleri Bakanı Matteo Piantedosi'nin istifasını istedi.^[133]

Mayıs 2023'te hükûmet, Emilia-Romagna bölgesini etkileyen,^[134] 17 kişinin ölümüne ve 50.000 kişinin yerinden olmasına neden olan şiddetli sellerle yüzleşmek zorunda kaldı.^{[135][136][137]} Sellerin yol açtığı hasarın geçici maliyeti 10 milyar Avro'dan fazladır.^[138][139] 23 Mayıs'ta İtalya Bakanlar Kurulu, acil duruma yanıt olarak, diğer kategorilerin yanı sıra kamu ve özel işletmelere, okullara, üniversitelere, müzelere ve tarım işçilerine yönelik tahmini 2 milyar Avroluk bir kurtarma paketi olan ilk kanun hükmünde kararnamenin onaylandığını resmen duyurdu.^{[140][141][142]} 25 Mayıs'ta Meloni ve Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen, Bonaccini ile birlikte sel bölgelerini ziyaret etti. Meloni, Romagnol halkının güçlü ruhunun altını çizerek şunları söyledi: "Genellikle her şeyinizi kaybettiğinizde hakim olan duygu öfke, suç arama ya da boyun eğme olur. Emilia-Romagna'da insanların gözlerinde gururla çamur küreklediklerini gördüm: tamam, bir sorunumuz var ama bunu çözeceğiz, yeniden inşa edeceğiz."^[143] Hükûmet içinde ve çoğunluk ile muhalefet partileri arasında haftalarca süren gerginliğin ardından,^{[144][145][146]} 27 Haziran 2023'te Meloni kabinesi, ordu kolordusu generali Francesco Paolo Figliuolo'yu resmen Yeniden Yapılanma Olağanüstü Komiseri olarak atadı.^[147]

Anayasa reformu[değiştir | kaynağı değiştir]

Aralık 2022'nin sonlarında Meloni, Anayasal Reformlardan sorumlu Bakan Elisabetta Casellati'nin, koalisyonun seçim programı sadece Cumhurbaşkanının doğrudan seçilmesini öngörse bile, Başbakanın yetkilerini güçlendirecek bir anayasa reformuna yönelik yol haritasını resmen başlatmak üzere muhalefet partileriyle bir araya geleceğini açıkladı.^[148]

3 Kasım 2023 tarihinde Meloni, "premierato" olarak adlandırılan Başbakan'ın doğrudan seçilmesini sağlayan reformu ve genel seçimlerde birinci gelen koalisyona her iki meclisteki milletvekili sandalyelerinin %55'ini veren yeni bir seçim yasasını resmen sundu.^[149] İtalya'da Meloni hükûmeti tarafından kabul edilen yeni yasaya göre, bir çocuğun doğum belgesinde sadece biyolojik ebeveyninin ismi yer alabilecek.^[150]

Dış politika[değiştir | kaynağı değiştir]

Meloni'nin görüştüğü ilk yabancı lider Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron oldu. 23 Ekim'de Cumhurbaşkanı Mattarella ve Papa ile görüşmek üzere Roma'ya gelen Macron, Meloni ile özellikle devam eden enerji krizi ve Rusya'nın Ukrayna'yı işgali konularına odaklanan ikili bir görüşme gerçekleştirdi.^[151] Meloni, 3 Kasım'da Brüksel'de Ursula von der Leyen, Charles Michel, Paolo Gentiloni, Roberta Metsola gibi Avrupa Birliği (AB) liderleri ve diğer siyasetçilerle bir araya geldi.^[152]

Meloni, 7 Kasım'da ilk uluslararası zirvesi olan ve Mısır'ın Şarm eş-Şeyh kentinde düzenlenen Birleşmiş Milletler COP27'ye katıldı. Meloni konuşması sırasında şunları söyledi: "İtalya, Paris Anlaşması'na uygun olarak karbonsuzlaştırma konusundaki kararlılığına güçlü bir şekilde inanmaya devam etmektedir. Afrika ülkeleriyle yakın işbirliği içinde enerji tedarikçilerini çeşitlendirmeliyiz."^[153] Başbakan konferans sırasında Mısır Cumhurbaşkanı Abdülfettah es-Sisi ile de ikili bir görüşme gerçekleştirdi.^[154] Bir sonraki hafta Endonezya'nın Bali kentinde düzenlenen G20 zirvesine katılan Meloni,^[155] 15 Kasım'da ABD Başkanı Joe Biden ile ilk ikili görüşmesini gerçekleştirdi.^[156][157]

Siyasi görüşleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Sosyal sorunlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Meloni, kürtaj, ötanazi ve eşcinsel evliliği tanıyan yasalara karşı çıkmakta ve kendisini "aile yanlısı" olarak tanımlamaktadır.^{[158][159][160]} İtalya'daki kürtaj yasasını değiştirmeyeceğini, ancak doktorların kürtajı reddetmesine izin verilmesi (kürtaja karşı vicdani ret) gibi yasanın "önleme" ile ilgili bölümünü daha eksiksiz uygulamak istediğini söyledi.^[161][162] Ayrıca İtalya'da eşcinsel birlikteliklerin tanınmasının yeterince iyi olduğunu^[163][164] ve bunun değiştirmeyeceği bir şey olduğunu belirtti.^[165] 2016'da Roma Belediye Başkanı olarak seçilirse yasaya saygılı olacağını söylerken, sivil birliktelik yasasının yürürlükten kaldırılması için yapılan bir referandumu desteklemişti.^[166][167] Ekim 2019'da Piazza del Popolo'da düzenlenen bir mitingde eşcinsel ebeveynliğe karşı konuştu; konuşması, İtalyan sosyal medya platformlarında viral oldu.^[168] Şubat 2016'da bir İtalyan televizyon programı olan Le Iene'ye verdiği röportajda da "eşcinsel bir çocuğa sahip olmamayı tercih edeceğini" söyledi.^{[169][170][171]}

Meloni, bir nefret söylemi yasası olan 1993 tarihli Mancino yasasına karşı çıktı. Mancino yasasını, LGBT ayrımcılığını da kapsayacak şekilde genişletecek homofobi karşıtı bir yasa olan DDL Zan'a karşı çıktı ve 2020 yılında İtalya'da "homofobi olmadığını" ilan etti.^[172] Meloni aynı zamanda İtalyancada aşağalayıcı bir ifade olan utero in affitto ("rahim kiralama")^[173] olarak bilinen taşıyıcı anneliğe de karşıdır^[174] ve Parlamento'da bunu "evrensel bir suç" haline getirecek bir yasa için mücadele verdi; çabaları Katolik Kilisesi ve bizzat Papa Francis tarafından da desteklendi.^[175][176]

Feminizm[değiştir | kaynağı değiştir]

Meloni, 2011 yılında yayımlanan "We Believe" adlı kitabında şunları yazdı: "Ben sağcı bir kadınım ve kadın sorunlarını gururla destekliyorum. Son yıllarda feministler tarafından aşağılanmaya ve ırkçılığa maruz kaldık. ... Belki de feminizm bu şekilde algılandığı sürece, cinsiyet ve özden ziyade bir ideoloji meselesidir."^[177] Meloni, pembe kotalara karşı çıkmakta ve bazı eleştirmenler tarafından suçlandığı gibi kadın karşıtı olduğunu reddetmektedir.^{[178][179][180]} Siyaset felsefecisi ve The Conservative Wind kitabının yazarı Giorgia Serughetti, kadın milliyetçiliğinin Meloni'nin işine yaradığını söyledi.^[159]

Meloni'nin İtalya Başbakanı olan ilk kadın olma ihtimali, 2022 İtalyan genel seçimlerinden önce ve sonra geniş çapta tartışıldı. Bazı kadınlar Meloni'nin siyasi pozisyonu nedeniyle bunu bir zafer olarak görmezken, diğerleri en azından kısmen olumlu bir ışık altında gördü ve birkaçı da Meloni'nin bu etiketi reddetmesine rağmen onu feminist olarak nitelendirdi.^[181] Bu yorum, aralarında tarihçi Ruth Ben-Ghiat ve David Broder'in de bulunduğu bazı eleştirmen ve gözlemcilerin tepkisine yol açtı. Ben-Ghiat şöyle yazdı: "Meloni aynı zamanda İtalya'nın en karanlık dönemiyle devamlılığı temsil edecektir."^[182] Meloni ise kendisini yönetmeye hazır ilan etti ve feministleri eleştirdi.^[183]

Göç ve çok kültürlülük[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalya'nın yasadışı göçmenlere yönelik yaklaşımını eleştirerek sıfır tolerans politikası çağrısında bulunan Meloni,^[184] göçmenlerin İtalyan limanlarına ulaşmasını engellemek^[185] ve göçmen işgücüne olan ihtiyacı azaltmak için İtalyan vatandaşlarının doğum oranını arttırmak istemektedir.^[186] İtalya'da doğan ve yaşayan yabancılara eğitim hakları da dahil olmak üzere vatandaşlık verilmesini öngören doğuştan vatandaşlık önerilerine karşı çıkmaktadır.^[187] Yasadışı göç ve suç ile mültecilerin gelişini insan kaçakçılığı ve fuhuşla ilişkilendirdi.^[104] Rusya-Ukrayna Savaşı'nın 2022'de tırmanışa geçtiği bir dönemde Meloni, savaşla sarsılan bir ülkeden gelenlere mülteci statüsü verilmesini desteklediğini ancak sığınmacılara verilmemesini desteklemediğini söyledi. Şöyle dedi: "Her şeyi adıyla çağırmanın, savaştan kaçanlara, kadınlara ve çocuklara mülteci statüsü vermenin, belki de mülteci olmayanlara tam tersini yapmanın zamanı geldi."^[188] Ağustos 2022'de Twitter'da bir kadının bir sığınmacı tarafından tecavüze uğradığını gösteren pikselli bir videoyu yeniden paylaştı.^[189] Şiddete maruz kalan kadın videonun yayınlanmasını kınadı ve yayınlanan videodan tanındığını söyledi.^[190] Tepkiler üzerine Meloni, diğer siyasetçileri tecavüzü kınamamakla suçlayarak kendini savundu.^[191][192]

Meloni, Afrika'nın az gelişmişliğinden ve 2015 Avrupa göçmen krizinden yeni sömürgeciliği sorumlu tuttu ve Fransa'nın yeni sömürgeciliği olarak adlandırdığı şeye karşı işbirliğinden yana olduğunu söyledi.^[193] Göçmenlerin kabulüne^{[194][194][195]} ve çok kültürlülüğe karşı olduğu düşünülmekte^[196][197] ve İslamofobinin^{[198][199][200]} yanı sıra yabancı düşmanı açıklamalar yapmakla suçlanmaktadır.^{[201][202][203]} 2018'de Venezuelalılara kucak açacağını söyledi ve onların Hristiyan ve genellikle İtalyan kökenli olduklarını söyledi.^[204]

Özel yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

2015 yılında Meloni, Mediaset TV kanalları için çalışan bir gazeteci olan Andrea Giambruno ile bir ilişkiye başladı.^[205] Çiftin, 2016 yılında doğan bir kızları vardır.^[206][207] 20 Ekim 2023'te Meloni, Striscia la notizia adlı televizyon programı tarafından yayınlanan ve bir kadın meslektaşına üçlü seks teklifinde bulunmak da dahil olmak üzere cinsiyetçi ve şovenist yayın dışı açıklamalarının ardından Giambruno'dan ayrıldığını duyurdu.^{[208][209][210]}

Kendisi bir Katolik ve dini kimliğini kısmen ulusal markasını oluşturmaya yardımcı olmak için kullandı. 2019 yılında Roma'da düzenlenen bir mitingde yaptığı konuşmada şunları söyledi: "Ben Giorgia'yım. Ben bir kadınım, ben bir anneyim, ben İtalyan'ım, ben Hristiyan'ım."^[211][212] Hristiyan inançlarına ve geleneksel aile değerlerini savunmasına rağmen Meloni, çocuğunun babasıyla evli olmadığını savundu.^[213]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• İtalya'da muhafazakârlık
• İtalya'da aşırı sağ siyaset
• İtalya başbakanları

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]