George Buchanan

George Buchanan
George Buchanan
	George William Buchanan (1921)
Birleşik Krallık Bulgaristan Krallığı Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçisi
	Görev süresi; 1903-1908
Başbakan	Herbert Henry Asquith; David Lloyd George
Yerine geldiği	Yeni oluşturuldu
Yerine gelen	Mansfeldt Findlay
Birleşik Krallık Hollanda Krallığı; Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçisi; Aynı zamanda Lüksemburg Büyük Dükalığı; Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçisi
	Görev süresi; 1908-1910
Başbakan	David Lloyd George
Yerine geldiği	Henry Howard
Yerine gelen	Alan Johnstone
Birleşik Krallık Rus İmparatorluğu Büyükelçisi;
	Görev süresi; 1910-1917
Başbakan	David Lloyd George
Yerine geldiği	Arthur Nicolson
Yerine gelen	Robert Hodgson
Birleşik Krallık İtalya Krallığı Büyükelçisi;
	Görev süresi; 1919-1921
Başbakan	David Lloyd George
Yerine geldiği	Rennell Rodd
Yerine gelen	Ronald William Graham
Kişisel bilgiler
Doğum	George William Buchanan; 25 Kasım 1854; Kopenhag, Danimarka
Ölüm	20 Aralık 1924 (70 yaşında); Londra, İngiltere, Birleşik Krallık
Vatandaşlığı	Birleşik Krallık
Milliyeti	İngiliz
Evlilik(ler)	Lady Georgiana Meriel Bathurst
Çocuk(lar)	Meriel Buchanan (kızı)
Mesleği	Diplomat
Ödülleri

George Buchanan (25 Kasım 1854 – 20 Aralık 1924), İngiliz diplomat. Birleşik Krallık adına Hollanda Krallığı, Lüksemburg ve Bulgaristan Krallığı nezdindeki Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçilik görevlerinden sonra Rus İmparatorluğu'na gönderilen son büyükelçi olmuş, ardından İtalya Krallığı nezdinde büyüleçilik görevinde bulunmuştur.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1854 yılında, Danimarka'nın başkenti Kopenhag'da elçilik görevini sürdüren babası Sir Andrew Buchanan'ın en küçük oğlu olarak dünyaya geldi. Babası yoluyla 2. Baronet unvanını almıştır.

Diplomatik kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Henüz 22 yaşındayken Birleşik Krallık Dışişleri Bakanlığı hizmetinde çalışmaya başladı. Tokyo, Viyana ve Bern'de 2. Sekreter, 1899 yılından itibaren de Roma'da sekreter olarak görev yaptı. 1901 yılında Berlin'e 1. sekreter olarak atandı.^[1]

1903 ve 1908 yılları arasında Bulgaristan Krallığı, 1908 ve 1910 yılları arasında da Hollanda Krallığı Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçisi olarak görev yaptı. Hollanda elçiliği süresince, aynı zamanda Lüksemburg Büyük Dükalığı nezdinde de Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçisi görevini üstlenmişti.^[2]

1910 yılında en önemli büyükelçiliklerden biri olan Rus İmparatorluğu'nun başkenti Sankt-Peterburg'a Birleşik Krallık Büyükelçisi olarak görevlendirildi. 1917 Ekim Devrimi'ne kadar 7 yıl sürdürdüğü bu görevinde çalkantılı bir döneme tanık olmasının yanında Birleşik Krallık'ın Rus İmparatorluğu nezdindeki son büyükelçisi olarak görev yapmış oldu.

Buchanan'ın Rusya büyükelçisi görevine başladığı dönem, Birleşik Krallık'ın Almanya tehdidine karşı Fransa-Rusya ittifakıyla daha fazla yakınlaşılması gerektiğininn öne çıktığı günlere rastlıyordu. Nitekim Buchanan da hemen ilk yılındaki raporunda Rusya'yla daha yakınlaşılmaması halinde sorunların büyüyüp ilişkilerin bozulacağını savunuyor, hızla güçlenmekte olan Rusya'nın dostluğunun mutlaka elde tutulması gerektiğini belirtiyordu.^[3]

Fakat büyükelçilik döneminde, gelişmelere göre farklı yaklaşımları da oluyordu.

George Buchanan, Londra'ya gönderdiği 28 Aralık 1912 tarihli telgrafında Rusya'nın kimsenin sırtını yaslayamayacağı kaypak bir söğüt dalı olduğunun ortaya çıkacağını ve güvenmemek gerektiğini yazarken, I Dünya Savaşı'nın başlamasından birkaç ay önce 18 Mart 1914 günü Londra'ya gönderdiği bir raporda Almanya'nın Rusya karşısında sahip olduğu avantajları kaybedeceğini, Almanya'nın çok yüksek askerî harcamalarını sürdürmeyi göze almadıkça Avrupa'daki hegemonyasının günlerinin sayılı olduğunu bildiriyordu.^[3]

14 Kasım 1914 tarihinde Buchanan'ın Rusya'ya verdiği notada, Rusya'nn güçlerini fazla bölmeyip, öncelikle Almanya'nın yenilgiye uğratılmasına öncelik vermesi telkin ediliyor, Rusya'nın Almanya cephesindeki mücadelesinin Osmanlı üzerinden ödüllendirileceği, İstanbul ve Boğazlar konusunun Rusya lehine çözümleneceği vadediliyordu.^[3]^[4] Ayrıca 6 Mart 1915 tarihli notasında Boğazlar bölgesinden herhangi bir bölgenin Yunanistan'a verilmesinin asla söz konusu olmayacağı da taahhüt edilmiştir.^[4]

12 Mayıs 1916 tarihindeki Moskova Duma toplantısında, Buchanan'a Moskova şehri onursal vatandaşlık ödülü verildi.^[5]

George Buchanan, devrimi önlemek için anayasa reformları gerçekleştirmesi gerektiği konusunda Çar II. Nikolay'ı uyardı, ancak tüm çabalarına rağmen Çar ikna olmadı.^[6]

Rusya'daki büyükelçilik görevi resmen sonlanmış olsa da, Buchanan'ın Sankt-Peterburg'dan ayrılması hastalığı nedeniyle ancak 26 Aralık 1917 tarihinde olur,^[7] çünkü Bolşevikler tarafından tutuklanır. Rusya'ya dönüşünde Sovyet Dışişleri Halk Komiseri görevini alacak olan Georgiy Çiçerin de, savaş karşıtı faaliyetleri nedeniyle 1917'de Londra'daki Brixton Hapishanesi'nde birkaç aydır tutuklu bulunmaktadır.^[8] George Buchanan, Çiçerin ile esir değişimi yapılarak serbest bırakılmıştır.^[9]^[10]

7 Ocak 1918 tarihinde Londra'ya döndükten sonra Bolşevik Hükûmeti ile diplomatik ilişkilerin mutlaka kurulması gerektiği görüşünü iletir. Devam eden aylarda ise Rus İç Savaşı'nda Müttefiklerin müdahalesinin başlıca destekçilerinden biri olur ve Beyaz Ordu'nun desteklenmesi gerektiğini savunur.

1919 yılında bu kez İtalya Krallığı Büyükelçisi olarak atandı ve 2 yıla yakın bu görevi yürüttü.^[7] İtalya büyükelçiliği döneminde de İtalya Krallığı'nın Ankara Hükûmeti ile aşama aşama yakınlaşıp barışa giden yolu gözlemlemiş, Roma'daki İttihatçılarla da görüşmeler yapmış ve öğrendiklerini Londra'ya raporlamıştır.^[11] Eşi terminal kansere yakalandıktan sonra Nisan 1921'de ailece Londra'ya döndüler, ancak eşi bir süre sonra hayatını kaybetti.^[7]

Ailesi[değiştir | kaynağı değiştir]

25 Şubat 1885 tarihinde, yine soylu bir aileden gelen Allen Bathurst'ün kızı Lady Georgiana Meriel Bathurst (1863–1922) ile evlenmiştir.

Kızı Meriel Buchanan (1886-1959), başlıcaları Recollections of Imperial Russia (1923) ve Ambassador's Daughter (1958) olmak üzere birçok kitap ve makale yayınlayan bir yazar olmuştur.^[12]

Aldığı ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Banyo Yüksek Şövalye Nişanı
- CB: Companion of the Order of the Bath (sivil bölüm) - 1900^[13]
- KCB: Knight Commander of the Order of the Bath
- GCB: Knight Grand Cross of the Order of the Bath
St Michael ve St George Yüksek Şövalye Nişanı
- GCMG: Knight Grand Cross of the Order of St Michael and St George
Kraliyet Viktorya Yüksek Şövalye Nişanı
- CVO: Commander of the Royal Victorian Order - 1900
- GCVO: Knight Grand Cross of the Royal Victorian Order

Rusya tarafından[değiştir | kaynağı değiştir]

Moskova şehri onursal vatandaşlık unvanı. (Moskova Duması, 12 Mayıs 1916)

Eseri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ölümünden bir yıl önce 1923 yılında otobiyografik Rusya Görevim ve Diğer Diplomatik Anılar kitabını yayınlatmıştır.

Buchanan, George (1923). My mission to Russia and other diplomatic memories (İngilizce). Londra, New York: Cassell and Co., Limited. s. 284. ISBN 978-0260351777. 16 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2018.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "No:27367". The London Gazette (İngilizce) (27367). 22 Ekim 1901. s. 6846.
^ "No:28255". The London Gazette (İngilizce) (28255). 22 Mayıs 1909. s. 4060.
^ ^a ^b ^c Cengizer, Altay (20 Kasım 2017). Osmanlı'nın Son Savaşı: Adil Hafızanın Işığında. Ötüken Neşriyat A.Ş. ISBN 9786051556314. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018.
^ ^a ^b Tukin, Cemal (1947). Osmanlı ımparatorluğu devrinde boğazlar meselesi. Üniversite Matbaacılık. ss. 365,367. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018.
^ "Honorary Citizens of Moscow". Moscow City Duma. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018. In recognition of friendly feelings to the great and glorious British nation and on the day of deep respect to the guest who did much for making closer the Russian and British people
^ Tames, Richard (1972). Last of the Tsars (İngilizce). Londra: Pan Books Ltd. s. 52. ISBN 978-0-09-959242-6.
^ ^a ^b ^c Rappaport, Helen (2016). Caught in the Revolution (İngilizce). Londra: Windmill Books. ss. 364-365. ISBN 978-0-09-959242-6.
^ O'Connor, Timothy Edward (1988). Diplomacy and Revolution: G.V. Chicherin and Soviet Foreign Affairs, 1918-1930 (İngilizce). Ames: Iowa State University Press. s. 32. ISBN 0-8138-0367-5. 25 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2018.
^ Von Laue, Theodore H. (1953). Soviet Diplomacy: G. V. Chicherin, People's Commissar for Foreign Affairs, 1918–1930 (İngilizce). Princeton University Press. ISBN 9780691036601. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2018.
^ Sterling, J E Wallace (1953). Prof. Gordon A. Craig; Felix Gilbert (Ed.). The Diplomats, 1919-1939 (İngilizce). Princeton University Press. s. 250. ISBN 9780691036601. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018.
^ Sonyel, Salahi Ramadan (2008). Mustafa Kemal (Atatürk) ve Kurtuluş Savaşı: yeni belgelerle, 1918-1923. 1. Türk Tarih Kurumu. ss. 778, 783, 793. ISBN 9789751620118. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018.
^ Cross, Anthony (2014). In the Lands of the Romanovs : An Annotated Bibliography of First-Hand English-Language Accounts of the Russian Empire (1613-1917) (İngilizce). Open Book Publishers. ss. 364-365. ISBN 978-1783740574.
^ "Court Circular". The Times (İngilizce) (36079). 2 Mart 1900. s. 6.

Siyasi görevi
Önce gelen: Önce gelen yoktur.	Birleşik Krallık Bulgaristan Krallığı Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçisi 1903–1908	Sonra gelen: Mansfeldt Findlay
Önce gelen: Henry Howard	Birleşik Krallık Hollanda Krallığı Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçisi 1908–1910	Sonra gelen: Alan Johnstone
Önce gelen: Henry Howard	Birleşik Krallık Lüksemburg Büyük Dükalığı Olağanüstü ve Tam Yetkili Elçisi 1908–1910	Sonra gelen: Alan Johnstone
Önce gelen: Arthur Nicolson	Birleşik Krallık Rus İmparatorluğu Büyükelçisi 1910–1917	Sonra gelen: Ekim Devrimi sonrasında elçi atanmadı
Önce gelen: Rennell Rodd	Birleşik Krallık İtalya Krallığı Büyükelçisi 1919–1921	Sonra gelen: Ronald William Graham

[1] "No:27367". The London Gazette (İngilizce) (27367). 22 Ekim 1901. s. 6846.

[2] "No:28255". The London Gazette (İngilizce) (28255). 22 Mayıs 1909. s. 4060.

[Cengizer-3] Cengizer, Altay (20 Kasım 2017). Osmanlı'nın Son Savaşı: Adil Hafızanın Işığında. Ötüken Neşriyat A.Ş. ISBN 9786051556314. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018.

[Tukin-4] Tukin, Cemal (1947). Osmanlı ımparatorluğu devrinde boğazlar meselesi. Üniversite Matbaacılık. ss. 365,367. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018.

[5] "Honorary Citizens of Moscow". Moscow City Duma. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018. In recognition of friendly feelings to the great and glorious British nation and on the day of deep respect to the guest who did much for making closer the Russian and British people

[Tames-6] Tames, Richard (1972). Last of the Tsars (İngilizce). Londra: Pan Books Ltd. s. 52. ISBN 978-0-09-959242-6.

[Rappaport-7] Rappaport, Helen (2016). Caught in the Revolution (İngilizce). Londra: Windmill Books. ss. 364-365. ISBN 978-0-09-959242-6.

[8] O'Connor, Timothy Edward (1988). Diplomacy and Revolution: G.V. Chicherin and Soviet Foreign Affairs, 1918-1930 (İngilizce). Ames: Iowa State University Press. s. 32. ISBN 0-8138-0367-5. 25 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2018.

[9] Von Laue, Theodore H. (1953). Soviet Diplomacy: G. V. Chicherin, People's Commissar for Foreign Affairs, 1918–1930 (İngilizce). Princeton University Press. ISBN 9780691036601. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2018.

[10] Sterling, J E Wallace (1953). Prof. Gordon A. Craig; Felix Gilbert (Ed.). The Diplomats, 1919-1939 (İngilizce). Princeton University Press. s. 250. ISBN 9780691036601. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018.

[11] Sonyel, Salahi Ramadan (2008). Mustafa Kemal (Atatürk) ve Kurtuluş Savaşı: yeni belgelerle, 1918-1923. 1. Türk Tarih Kurumu. ss. 778, 783, 793. ISBN 9789751620118. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018.

[12] Cross, Anthony (2014). In the Lands of the Romanovs : An Annotated Bibliography of First-Hand English-Language Accounts of the Russian Empire (1613-1917) (İngilizce). Open Book Publishers. ss. 364-365. ISBN 978-1783740574.

[13] "Court Circular". The Times (İngilizce) (36079). 2 Mart 1900. s. 6.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

g t d Sosyal ve politik felsefe
Eski	Aristoteles Augustine Çanakya Cicero Konfüçyüs Han Fei Lactantius Laozi Mensiyüs Mozi Origenes Filon Platon Plütark Polibios Shang Sun Tzu Tertullianus Thukididis Valluvar Ksenofon Xun Kuang
Ortaçağ	Alpharabius Aquinas Avempace Avicenna Baldus Bartolus Bruni Dante Gelasius Gazzâlî Giles Gratian Gregory İbn Haldun Salisburyli John Latini Musa bin Meymun Marsilius Muhammed Nizâmülmülk Ockham Photios Gemistos Plethon İbn-i Tufeyl Wang
Erken modern	Beza Boétie Bodin Bossuet Buchanan Calvin Campanella Desiderius Erasmus Filmer Grotius Guicciardini Harrington Hayashi Hobbes James Leibniz Locke Luther Machiavelli Malebranche Milton Montaigne More Müntzer Naudé Pufendorf Sidney Spinoza Suárez
18th–19th-yüzyıl	Bakunin Bastiat Beccaria Bentham Blanqui Bolingbroke Bonald Burke Carlyle Comte Condorcet Constant Cortés Emerson Engels Fichte Fourier Franklin Godwin Haller Hamann Hegel Helvétius Herder Hume Jefferson Kant siyaset felsefesi Kierkegaard Le Bon Le Play Madison Maistre Marx Mazzini Mill Montesquieu Nietzsche Novalis Owen Paine Renan Rousseau Royce Sade Saint-Simon Schiller Smith Spencer Spooner de Staël Stirner Taine Thoreau Tocqueville Tucker Vico Vivekananda Voltaire Warren
20th–21st-yüzyıl	Adorno Agamben Ambedkar Arendt Aron Badiou Baudrillard Bauman Benoist Berlin Bernstein Burnham Butler Camus Chomsky de Beauvoir Debord Deleuze Dewey Dmowski Du Bois Dugin Durkheim Dworkin Evola Foucault Fromm Fukuyama Gandhi Gehlen Gentile Gramsci Guénon Habermas Hayek Heidegger Hoppe Huntington Irigaray Kautsky Kirk Kołakowski Kropotkin Laclau Land Lenin Luxemburg MacIntyre Mansfield Mao Marcuse Maritain Maurras Michels Mises Mosca Mouffe Negri Niebuhr Nozick Nursî Oakeshott Ortega Pareto Polanyi Popper Qutb Radhakrishnan Rand Rawls Röpke Rothbard Russell Santayana Sartre Schmitt Scruton Searle Shariati Simmel Skinner Sombart Sorel Spann Spengler Strauss Sun Taylor Voegelin Walzer Weber Weil Žižek
Sosyal teoriler	Anarşizm Otoriterlik Kolektivizm Hıristiyan teorileri Komünizm Cemaatçilik Çatışma teorileri Konfüçyüsçülük Uzlaşı teorisi Muhafazakârlık Sözleşmecilik Kozmopolitizm Elit teorisi Faşizm Feminist teoriler Gandizm Hindu milliyetçiliği (Hindutva) Bireycilik İslami teoriler İslamcılık Yasalcılık Liberalizm Özgürlükçülük Mohizm Monarşizm Milliyetçilik Popülizm Cumhuriyetçilik Sosyal inşacılık Sosyal yapılandırmacılık Sosyal Darwinizm Sosyalizm Faydacılık
İlgili makaleler	Ekonomi politiğin eleştirisi İçtihat bilimi Felsefe ve ekonomi Eğitim felsefesi Tarih felsefesi Hukuk felsefesi Sosyal bilim felsefesi Siyasi etik Adalet Dizin

George Buchanan nedir?, George Buchanan anlamı nedir?, George Buchanan ne demektir?