Flavius Gratianus Augustus (d. 18 Nisan/23 Mayıs 359 - ö. 25 Ağustos 383) 375'ten 383'e kadar Batı Roma'nın imparatoruydu.

Paganizm'e karşı Hristiyanlıktan yana taraf olmuş, imparatorların geleneksel Pagan sembollerini reddetmiş ve Roma Senatosu'ndaki Zafer Mihrabı'nı kaldırtmıştır.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Gratianus imparator I. Valentinianus'un Marina Severa'dan olan oğluydu ve Panonya'da Sirmium'da doğmuştu. Adını büyükbabası Yaşlı Gratianus'tan almıştır. Gratianus ilk olarak II. Constantius'un kızı Constantia ile evlenmiştir. İkinci karısı Laeta'dır. Her iki evliliğinden de çocuğu olmamıştır.

4 Ağustos 367'de babasından Augustus unvanını almıştır. 17 Kasım 375'te Valentinianus'un ölümünün ardından Panonya'daki askerler imparatorun ikinci karısı Justina'dan olan oğlunu henüz çocukken II. Valentinianus adıyla imparator ilan etmişlerdir.

Gratianus askerlerin seçimine boyun eğmiş, Galya eyaletlerinin yönetimi dışında İtalya, İlliryum ve Afrika'yı Valentinianus ve annesine bırakmıştır. Ancak bu bölünme yalnızca laftaydı ve esas otorite Gratianus'un elinde kaldı.

Doğu Roma İmparatorluğu amcası Valens'in yönetimindeydi. 378'in mayıs ayında Gratianus Alamanların en güneydeki kolu olan Lentienseleri bugünkü Colmar yakınlarında Argentovaria savaşında kesin bir yenilgiye uğrattı. Aynı yıl 9 Ağustos'ta Valens Hadrianapolis Muharebesi'nde öldü. Valens Gratianus ve ordusunun Gotlar, Alanlar ve Hunlardan oluşan düşmanlarına karşı yardımcı olmak için gelmelerini beklemeyi reddetmiş ve bunun neticesinde doğu Roma ordusunun üçte ikisi öldürülmüştü.

Aynı yıl doğunun yönetimi Gratianus'a kaldı ancak babar akınlarına karşı koyamadığını hisseden Gratianus 19 Ocak 379'da I. Theodosius'u imparatorluğun doğu bölümünü yönetmekle görevlendirdi. Ardından ikisi birlikte Gotlar Savaşı'nda Balkanları barbarlardan temizlediler.

Gratianus bir süre imparatorluğu enerjik bir biçimde ve başarıyla yönettiyse de zamanla tembelleşti, kendini ava verdi ve Frank generali Merobaudes ve Milano psikoposu Ambrose'nin elinde oyuncak haline geldi.

Hadrianapolis Muharebesi felaketinden sonra bir grup alanı kendi özel hizmetine alması ve kamu önünde bir İskit savaşçısı gibi giyinmesi yüzünden Gratianus Romalı askerler arasında hor görülmeye ve içerlenmeye başladı. Bu durumdan faydalanan Romalı general Magnus Maximus Britanya'da bir ayaklanma başlattı ve büyük bir ordu ile Galya'yı işgal etti. O sırada Paris'te olan Gratianus askerleri kendisini terk edince Lyon'a kaçtı. Orada valinin ihaneti sonucu Gratianus isyancı generallerden Andragathius'a teslim edildi ve 25 Ağustos 383'te öldürüldü.

İmparatorluk ve din[değiştir | kaynağı değiştir]

Gratianus dönemi kilise tarihi açısından önemli bir dönemdir zira ilk olarak bu dönemde Ortodoksluk Hristiyanlık imparatorlukta baskın hale gelmeye başlamıştır.

Ambrosius'un etkisiyle Gratianus Roma'da Pagan ibadetini yasaklamış^[1], Pontifex Maximus nişanlarını giymeyi reddetmiş, Zafer Mihrabını pagan senato üyelerinin protestolarına karşın Roma'daki senato binasından kaldırtmış, Vesta bakirelerinin gayri menkul mirasına sahip olmalarını yasaklamış ve onlara ve diğer rahiplere ait ayrıcalıkları kaldırmıştı. Mamafih ölümünden sonra yine de tanrılaştırılmıştır.

27 Şubat 380'de I. Theodosius ve II. Valentinianus ile birlikte Gratianus, Codex Theodosianus xvi.1.2 olarak kaydedilen, tüm tebaalarının Roma ve İskenderiye piskoposlarının inancını uygulamaları gerektiğini belirten Selanik Fermanı adı verilen "Cunctos populos" kararını yayınladılar. Bu hareketin amacı Aryanizm'den türeyen çeşitli inançlar kadar Makedonyalılar gibi daha ufak muhalif mezheplerin de önünü kesmekti.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

• Ammianus Marcellinus, Res Gestae Libri XXXI

Resmî unvanlar
Önce gelen: I. Valentinianus ve Valens	Batı Roma İmparatoru (Valens, II. Valentinianus ve I. Theodosius ile) 375–383	Sonra gelen: II. Valentinianus ve I. Theodosius