Robert Lefkowitz

Robert Joseph Lefkowitz
Robert Joseph Lefkowitz
	Robert Lefkowitz
Doğum	Robert Joseph Lefkowitz; 15 Nisan 1943 (81 yaşında); New York, ABD
Milliyet	Amerikan
Vatandaşlık	ABD
Eğitim	Columbia Üniversitesi
Ödüller	Nobel Kimya Ödülü (2012)
Kariyeri
Dalı	Biyoloji; Biyokimya
Çalıştığı kurumlar	Duke Üniversitesi ; Howard Hughes Medical Institute

Robert Joseph Lefkowitz, (d. 15 Nisan 1943), Amerikalı tıp doktoru ve moleküler biyolog. Hücrelere sinyal yollayan ve alan reseptör moleküllerin varlığını kanıtlamıştır. Araştırmaları özellikle G-proteini reseptörleri üzerinedir. Kimya alanındaki başarılarından dolayı 2012 yılında Nobel Kimya ödülünü bir diğer meslektaşı Brian K. Kobilka'ile paylaşmaya layık görülmüştür.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Robert Lefkowitz 1943 yılında New York Bronx'ta dünyaya gelmiştir. 1959 yılında Bronx lisesinden mezun olduktan sonra, Columbia Üniversitesi'ne burslu olarak kayıt olmuştur. 1962 yılında kimya lisans diplomasıyla mezun olmuş, hemen ardından yine aynı üniversitede Tıp okumaya başlamıştır. 1966 yılında Tıp diplomasını elde etmiştir. 1966-1968 yılları arasında Ulusal Artirit ve Metabolik Hastalıklar Enstitü (National Institute of Arthritis and Metabolic Diseases)'nde çalışmıştır. 1970 yılında hücre yüzeyi receptörlerinin varlığıyla ilgili kanıtını yayınlamıştır. Aynı yıl Boston'da bulunan Massachusetts Genel Hastanesinde kalp damar hastalıkları üzerine staj yapmaya başlamıştır. 1973 yılında Kuzey Karolina'da bulunan Duke Üniversitesi Tıp Merkezine araştırmacı olarak katılmıştır. Bu süreçte daha önce Alfred G. Gilman ve Martin Rodbell tarafından keşif edilen ve Gilman ve Rodbell'e daha sonra Nobel Ödülü kazandıracak olan G-proteini üzerine araştırma yapmaya başlamıştır. 1982 yılında Duke Üniversitesinde Tıp profesörü unvanını elde etmiştir aynı zamanda Biyokimya profesörlük unvanı bulunmaktadır. 1976 yılından itibaren de Howard Hughes Medical Institute'ta danışmanlık yapmaktadır. 1984 yılında daha sonra Nobel ödülünü paylaşacağı Koblinka Lefkowitz'in Duke Üniversitesindeki araştırma grubuna katılmıştır.^[4] Nobel ödülü dışında ayrıca;

2009 BBVA Frontiers of Knowledge Ödülü, Biyo-tıp kategorisinde.
2009 Araştırma başarı ödülü, American Heart Association^[5]
2007 Ulusal Bilim Madalyası^[6]
2007 Shaw Ödülü, Yaşam bilimleri ve Tıp alanında^[7]
2007 Albany Medical Center Ödülü, Tıp ve Biyomedikal araştırma alanında^[8]
2003 Fondation Lefoulon – Delalande Grand Prix, bilim alanında^[9]
2001 Jessie Stevenson Kovalenko ABD madalyası - Ulusal Bilim Akademisi^[10]
1992 Bristol-Myers Squibb Ödülü, kalpdamar araştırmaları alanında
1988 Gairdner Foundation Uluslararası Ödülü

gibi ödülleri kazanmıştır.^[11]

Bilimsel katkıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Arrestin[değiştir | kaynağı değiştir]

Arrestinler sinyal iletiminde rol alan bir protein ailesidir.^[12]^[13] İlk olarak G-proteini reseptörü kontrolünün iki aşamalı mekanizmasında keşfedilmişlerdir.^[14] G-proteinlerinin ve β-arrestinlerin reseptör kapasiteleri 1990'lı yılların sonu 2000'li yılların başlarında Duke üniversiteside bulunan Lefkowitz laboratuvarlarında keşif edilmiştir.^[15] β-arrestinler hücreler arası sinyal moleküllerini aktive etme özelliğine sahip proteinlerdir.^[16] 1980'lerin ortalarında ve sonrasında Lefkowitz ve araştırma ekibi bu alanda kayda değer katkılar sağlamıştır.^[17]

G proteini[değiştir | kaynağı değiştir]

G proteinleri hücre içinde bulunan ve uyarı iletiminde rol alan moleküllerdir. Bu molleküllerin reseptörlerinin işlevlerini uygun şekilde yerine getirememeleri durumu diyabet, körlük ve alerji gibi daha birçok hastalıkla ilintilidir.^[18] G proteinleri ilk defa Alfred G. Gilman ve Martin Rodbell'in araştırmaları sonucu keşfedilmiştir. Birbirinden bağımsız olarak yürütülmüş bu iki bilimsel araştırma 1994 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'ne layık görülmüştür.^[19] Lefkowitz de G proteinleri üzerinde araştırmalar yapmış^[20] ve 2012 yılında Nobel Kimya Ödülüne layık görülmüştür.^[21]

Akademik makaleleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Lefkowitz oldukça aktif bir bilim insanıdır yalnızca PubMed'de kayıtlı 752 akademik makalesi bulunmaktadır. Ayrıca en fazla alıntı yapılan akademisyenler arasındadır.^[22] Bu makalelerden ücretsiz erişim hakkı bulunanların bazıları;^[23]

Chovnick, A; Lefkowitz, RJ; Fox, AS (1956 Jul). "A Phenogenetic Study of the Lozenge Pseudoalleles in Drosophila Melanogaster. II. Effects on the Development of Tarsal Claws in Heterozygotes.". Genetics 41 (4): 589-604. PMID 17247650
Lefkowitz, RJ; Roth, J; Pricer, W; Pastan, I (1970 Mar). "ACTH receptors in the adrenal: specific binding of ACTH-125I and its relation to adenyl cyclase.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 65 (3): 745-52. PMID 4315615
Lefkowitz, RJ; Haber, E (1971 Aug). "A fraction of the ventricular myocardium that has the specificity of the cardiac beta-adrenergic receptor.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 68 (8): 1773-7. PMID 4399664
Lefkowitz, RJ; Sharp, GW; Haber, E (1973 Jan 10). "Specific binding of -adrenergic catecholamines to a subcellular fraction from cardiac muscle.". The Journal of biological chemistry 248 (1): 342-9. PMID 4144255
Lefkowitz, RJ (1974 Oct 10). "Stimulation of catecholamine-sensitive adenylate cyclase by 5'-guanylyl-imidodiphosphate.". The Journal of biological chemistry 249 (19): 6119-24. PMID 4425095
Lefkowitz, RJ (1975 Feb 10). "Guanosine triphosphate binding sites in solubilized myocardium. Relation to adenylate cyclase activity.". The Journal of biological chemistry 250 (3): 100-611. PMID 1120774.
Lefkowitz, RJ (1975 Mar 1). "Heterogeneity of adenylate cyclase-coupled beta-adrenergic receptors.". Biochemical pharmacology 24 (5): 583-90. PMID 235928.
Alexander, RW; Williams, LT; Lefkowitz, RJ (1975 Apr). "Identification of cardiac beta-adrenergic receptors by (minus) [3H]alprenolol binding.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 72 (4): 1564-8. PMID 1055427
Mukherjee, C; Caron, MG; Lefkowitz, RJ (1975 May). "Catecholamine-induced subsensitivity of adenylate cyclase associated with loss of beta-adrenergic receptor binding sites.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 72 (5): 1945-9. PMID 1057183
Touhara, K; Hawes, BE; van Biesen, T; Lefkowitz, RJ (1995 Sep 26). "G protein beta gamma subunits stimulate phosphorylation of Shc adapter protein.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 92 (20): 9284-7. PMID 7568118
Bond, RA; Lefkowitz, RJ (1996 Jul 15). "The third beta is not the charm.". The Journal of clinical investigation 98 (2): 241. PMID 8755628
Daaka, Y; Pitcher, JA; Richardson, M; Stoffel, RH; Robishaw, JD; Lefkowitz, RJ (1997 Mar 18). "Receptor and G betagamma isoform-specific interactions with G protein-coupled receptor kinases.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 94 (6): 2180-5. PMID 9122168
Ford, CE; Skiba, NP; Bae, H; Daaka, Y; Reuveny, E; Shekter, LR; Rosal, R; Weng, G; Yang, CS; Iyengar, R; Miller, RJ; Jan, LY; Lefkowitz, RJ; Hamm, HE (1998 May 22). "Molecular basis for interactions of G protein betagamma subunits with effectors.". Science (New York, N.Y.) 280 (5367): 1271-4. PMID 9596582
Lefkowitz, RJ; Rockman, HA; Koch, WJ (2000 Apr 11). "Catecholamines, cardiac beta-adrenergic receptors, and heart failure.". Circulation 101 (14): 1634-7. PMID 10758041
Pierce, KL; Luttrell, LM; Lefkowitz, RJ (2001 Mar 26). "New mechanisms in heptahelical receptor signaling to mitogen activated protein kinase cascades.". Oncogene 20 (13): 1532-9. PMID 11313899
Paing, MM; Stutts, AB; Kohout, TA; Lefkowitz, RJ; Trejo, J (2002 Jan 11). "beta -Arrestins regulate protease-activated receptor-1 desensitization but not internalization or Down-regulation.". The Journal of biological chemistry 277 (2): 1292-300. PMID 11694535
Baillie, GS; Sood, A; McPhee, I; Gall, I; Perry, SJ; Lefkowitz, RJ; Houslay, MD (2003 Feb 4). "beta-Arrestin-mediated PDE4 cAMP phosphodiesterase recruitment regulates beta-adrenoceptor switching from Gs to Gi.". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 100 (3): 940-5. PMID 12552097
Povsic, TJ; Kohout, TA; Lefkowitz, RJ (2003 Dec 19). "Beta-arrestin1 mediates insulin-like growth factor 1 (IGF-1) activation of phosphatidylinositol 3-kinase (PI3K) and anti-apoptosis.". The Journal of biological chemistry 278 (51): 51334-9. PMID 14534298
Chen, W; Ren, XR; Nelson, CD; Barak, LS; Chen, JK; Beachy, PA; de Sauvage, F; Lefkowitz, RJ (2004 Dec 24). "Activity-dependent internalization of smoothened mediated by beta-arrestin 2 and GRK2.". Science (New York, N.Y.) 306 (5705): 2257-60. PMID 15618519
Reiter, E; Lefkowitz, RJ (2006 May-Jun). "GRKs and beta-arrestins: roles in receptor silencing, trafficking and signaling.". Trends in endocrinology and metabolism: TEM 17 (4): 159-65. PMID 16595179
Lefkowitz, RJ; Sun, JP; Shukla, AK (2008 Feb). "A crystal clear view of the beta2-adrenergic receptor.". Nature biotechnology 26 (2): 189-91. PMID 18259173.
Xie, L; Xiao, K; Whalen, EJ; Forrester, MT; Freeman, RS; Fong, G; Gygi, SP; Lefkowitz, RJ; Stamler, JS (2009 Jul 7). "Oxygen-regulated beta(2)-adrenergic receptor hydroxylation by EGLN3 and ubiquitylation by pVHL.". Science signaling 2 (78): ra33. PMID 19584355
Shukla, AK; Xiao, K; Lefkowitz, RJ (2011 Sep). "Emerging paradigms of β-arrestin-dependent seven transmembrane receptor signaling.". Trends in biochemical sciences 36 (9): 457-69. PMID 21764321

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"Robert Lefkowitz-Duke Health" (İngilizce). 13 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
"Lefkowitz-HHMI" (İngilizce). 4 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
"Biyografi Lefkowitz" (İngilizce). 14 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
"Lefkowitz B-arrestinleri anlatıyor" (İngilizce). 25 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Youtube videosu

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dip Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "2012 nobels". news.columbia.edu. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "Robert Lefkowitz". today.duke.edu. 22 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "Lefkowitz nobel". hhmi.org. 4 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "Robert-J-Lefkowitz". britannica.com. 26 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "North Carolina Scientist..." heart.org. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. ^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ "news". dukehealth.org. 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "shawprize 2007". shawprize.org. 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "albanyprize". amc.edu/. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "lefoulon-delalande.institut". lefoulon-delalande.institut-de-france.fr. 24 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "kovalenko-medal". nasonline.org. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "Lefkowitz Labs". lefkolab.org. 10 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ Moore, CA (2007). "Regulation of receptor trafficking by GRKs and arrestins". Annual review of physiology. Cilt 69. ss. 451-82. PMID 17037978.
^ Lefkowitz, RJ (22 Nisan 2005). "Transduction of receptor signals by beta-arrestins". Science (New York, N.Y.). 308 (5721). ss. 512-7. PMID 15845844.
^ Wilden, U (Mart 1986). "Phosphodiesterase activation by photoexcited rhodopsin is quenched when rhodopsin is phosphorylated and binds the intrinsic 48-kDa protein of rod outer segments". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 83 (5). ss. 1174-8. PMID 3006038.
^ Shenoy, SK (1 Kasım 2005). "Seven-transmembrane receptor signaling through beta-arrestin". Science's STKE : signal transduction knowledge environment. 2005 (308). ss. cm10. PMID 16267056.
^ DeWire, Scott M. (1 Mart 2007). "β-Arrestins and Cell Signaling". Annual Review of Physiology. 69 (1). ss. 483-510. doi:10.1146/annurev.physiol.69.022405.154749.
^ "technology-history". trevenainc.com/. 10 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ Wu, Ge (2008). Assay development : fundamentals and practices. Oxford: Wiley-Blackwell. ss. 265-270. ISBN 0-470-19115-5.
^ "1994 Tıp Nobel Ödülü". 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2012.
^ Touhara, K (26 Ekim 1995). "G protein beta gamma subunits stimulate phosphorylation of Shc adapter protein". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 92 (20). ss. 9284-7. PMID 7568118.
^ "Nobel Kimya Ödülü 2012". nobelprize.org. 18 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "highlycited". highlycited.com. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.
^ "PubMed". ncbi.nlm.nih. 18 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[1] "2012 nobels". news.columbia.edu. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[2] "Robert Lefkowitz". today.duke.edu. 22 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[3] "Lefkowitz nobel". hhmi.org. 4 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[4] "Robert-J-Lefkowitz". britannica.com. 26 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[5] "North Carolina Scientist..." heart.org. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. ^{[ölü/kırık bağlantı]}

[6] "news". dukehealth.org. 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[7] "shawprize 2007". shawprize.org. 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[8] "albanyprize". amc.edu/. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[9] "lefoulon-delalande.institut". lefoulon-delalande.institut-de-france.fr. 24 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[10] "kovalenko-medal". nasonline.org. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[11] "Lefkowitz Labs". lefkolab.org. 10 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[12] Moore, CA (2007). "Regulation of receptor trafficking by GRKs and arrestins". Annual review of physiology. Cilt 69. ss. 451-82. PMID 17037978.

[13] Lefkowitz, RJ (22 Nisan 2005). "Transduction of receptor signals by beta-arrestins". Science (New York, N.Y.). 308 (5721). ss. 512-7. PMID 15845844.

[14] Wilden, U (Mart 1986). "Phosphodiesterase activation by photoexcited rhodopsin is quenched when rhodopsin is phosphorylated and binds the intrinsic 48-kDa protein of rod outer segments". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 83 (5). ss. 1174-8. PMID 3006038.

[15] Shenoy, SK (1 Kasım 2005). "Seven-transmembrane receptor signaling through beta-arrestin". Science's STKE : signal transduction knowledge environment. 2005 (308). ss. cm10. PMID 16267056.

[16] DeWire, Scott M. (1 Mart 2007). "β-Arrestins and Cell Signaling". Annual Review of Physiology. 69 (1). ss. 483-510. doi:10.1146/annurev.physiol.69.022405.154749.

[17] "technology-history". trevenainc.com/. 10 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[18] Wu, Ge (2008). Assay development : fundamentals and practices. Oxford: Wiley-Blackwell. ss. 265-270. ISBN 0-470-19115-5.

[19] "1994 Tıp Nobel Ödülü". 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2012.

[20] Touhara, K (26 Ekim 1995). "G protein beta gamma subunits stimulate phosphorylation of Shc adapter protein". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 92 (20). ss. 9284-7. PMID 7568118.

[21] "Nobel Kimya Ödülü 2012". nobelprize.org. 18 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[22] "highlycited". highlycited.com. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[23] "PubMed". ncbi.nlm.nih. 18 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

g t d Nobel Kimya Ödülü sahipleri
1901-1925	Jacobus van 't Hoff (1901) Emil Fischer (1902) Svante Arrhenius (1903) William Ramsay (1904) Adolf von Baeyer (1905) Henri Moissan (1906) Eduard Buchner (1907) Ernest Rutherford (1908) Wilhelm Ostwald (1909) Otto Wallach (1910) Marie Curie (1911) Victor Grignard / Paul Sabatier (1912) Alfred Werner (1913) Theodore Richards (1914) Richard Willstätter (1915) 1916 1917 Fritz Haber (1918) 1919 Walther Nernst (1920) Frederick Soddy (1921) Francis Aston (1922) Fritz Pregl (1923) 1924 Richard Zsigmondy (1925)
1926-1950	Theodor Svedberg (1926) Heinrich Wieland (1927) Adolf Windaus (1928) Arthur Harden / Hans von Euler-Chelpin (1929) Hans Fischer (1930) Carl Bosch / Friedrich Bergius (1931) Irving Langmuir (1932) 1933 Harold Urey (1934) Frédéric Joliot-Curie / Irène Joliot-Curie (1935) Peter Debye (1936) Norman Haworth / Paul Karrer (1937) Richard Kuhn (1938) Adolf Butenandt / Lavoslav Ružička (1939) 1940 1941 1942 George de Hevesy (1943) Otto Hahn (1944) Artturi Virtanen (1945) James Sumner / John Northrop / Wendell Stanley (1946) Robert Robinson (1947) Arne Tiselius (1948) William Giauque (1949) Otto Diels / Kurt Alder (1950)
1951-1975	Edwin McMillan / Glenn T. Seaborg (1951) Archer Martin / Richard Synge (1952) Hermann Staudinger (1953) Linus Pauling (1954) Vincent du Vigneaud (1955) Cyril Hinshelwood / Nikolay Semyonov (1956) Alexander Todd (1957) Frederick Sanger (1958) Jaroslav Heyrovský (1959) Willard Libby (1960) Melvin Calvin (1961) Max Perutz / John Kendrew (1962) Karl Ziegler / Giulio Natta (1963) Dorothy Hodgkin (1964) Robert Woodward (1965) Robert S. Mulliken (1966) Manfred Eigen / Ronald Norrish / George Porter (1967) Lars Onsager (1968) Derek Barton / Odd Hassel (1969) Luis Leloir (1970) Gerhard Herzberg (1971) Christian Anfinsen / Stanford Moore / William Stein (1972) Ernst Otto Fischer / Geoffrey Wilkinson (1973) Paul Flory (1974) John Cornforth / Vladimir Prelog (1975)
1976-2000	William Lipscomb (1976) Ilya Prigogine (1977) Peter Mitchell (1978) Herbert Brown / Georg Wittig (1979) Paul Berg / Walter Gilbert / Frederick Sanger (1980) Kenichi Fukui / Roald Hoffmann (1981) Aaron Klug (1982) Henry Taube (1983) Bruce Merrifield (1984) Herbert A. Hauptman / Jerome Karle (1985) Dudley Herschbach / Yuan T. Lee / John Polanyi (1986) Donald Cram / Jean-Marie Lehn / Charles Pedersen (1987) Johann Deisenhofer / Robert Huber / Hartmut Michel (1988) Sidney Altman / Thomas Cech (1989) Elias Corey (1990) Richard Ernst (1991) Rudolph Marcus (1992) Kary Mullis / Michael Smith (1993) George Olah (1994) Paul Crutzen / Mario Molina / Sherwood Rowland (1995) Robert Curl / Harry Kroto / Richard Smalley (1996) Paul D. Boyer / John E. Walker / Jens Skou (1997) Walter Kohn / John Pople (1998) Ahmed Zewail (1999) Alan Heeger / Alan MacDiarmid / Hideki Shirakawa (2000)
2001-günümüz	William Knowles / Ryōji Noyori / Barry Sharpless (2001) John Fenn / Koichi Tanaka / Kurt Wüthrich (2002) Peter Agre / Roderick MacKinnon (2003) Aaron Ciechanover / Avram Hershko / Irwin Rose (2004) Robert Grubbs / Richard Schrock / Yves Chauvin (2005) Roger Kornberg (2006) Gerhard Ertl (2007) Osamu Shimomura / Martin Chalfie / Roger Tsien (2008) Venkatraman Ramakrishnan / Thomas A. Steitz / Ada Yonath (2009) Richard Heck / Akira Suzuki / Ei-ichi Negishi (2010) Dan Şehtman (2011) Robert Lefkowitz / Brian Kobilka (2012) Martin Karplus / Michael Levitt / Arieh Warshel (2013) Eric Betzig / Stefan Hell / William Moerner (2014) Tomas Lindahl / Paul Modrich / Aziz Sancar (2015) Jean-Pierre Sauvage / Fraser Stoddart / Bernard L. Feringa (2016) Jacques Dubochet / Joachim Frank / Richard Henderson (2017) Frances Arnold / Gregory Winter / George Smith (2018) John Goodenough / Stanley Whittingham / Akira Yoshino (2019) Emmanuelle Charpentier / Jennifer Doudna (2020) David MacMillan / Benjamin List (2021) Carolyn R. Bertozzi / Morten Meldal / Barry Sharpless (2022) Moungi G. Bawendi / Louis E. Brus / Alexei I. Ekimov (2023)

Robert Lefkowitz nedir?, Robert Lefkowitz anlamı nedir?, Robert Lefkowitz ne demektir?