Francis Aston

Francis William Aston
Francis William Aston
Doğum	01 Eylül 1877; Harborne, Birmingham
Ölüm	20 Kasım 1945 (68 yaşında); Cambridge
Milliyet	Birleşik Krallık
Eğitim	Birmingham Üniversitesi; Cambridge Üniversitesi
Ödüller	Nobel Kimya Ödülü (1922)
Kariyeri
Dalı	Kimya, fizik
Çalıştığı kurumlar	Cambridge Üniversitesi
Doktora; danışmanı	J. J. Thomson

Francis William Aston (d. 1 Eylül 1877 – ö. 20 Kasım 1945) Britanyalı kimyager ve fizikçi, 1922 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır.

Francis Aston, Harborne, Birmingham'da, William Aston ve Fanny Charlotte Hollis çiftinin üçüncü çocuğu ve ikinci oğulları olarak 1 Eylül 1877'de doğdu. Worcestershire'daki Harborne Vicarage Okulu ve Malvern Koleji'nde yatılı öğrenci olarak okudu.

1893 yılında Mason Koleji'nde üniversite eğitimine başladı, sonraki bir kısmını ise Birmingham Üniversitesi'nde okudu. Bu okullarda fizik dalında John Henry Poynting, kimyada Edward Frankland ve William A. Tilden gibi hocalara sahipti. 1896'dan sonra, babasının evindeki özel laboratuvarında organik kimya alanında ek araştırmalar yaptı. 1898'de Forster Scholarship tarafından finanse edilerek Frankland'ın bir öğrencisi olarak çalışmaya başladı; çalışmalarında tartarik asit bileşiklerinin optik özellikleriyle ilgilendi. Birmingham'da fermantasyon kimyası üzerine çalıştı ve 1900'da W. Butler & Co. Brewery şirketi tarafından işe alındı. 1903'te John Henry Poynting'in asistanı olarak Birmingham Üniversitesi'ne dönünceye kadar burada çalıştı.

Birmingham Üniversitesi'nden aldığı destek ile, onun fizik dalındaki araştırmaları sayesinde 1890'ların ortalarında radyoaktivite ve X-ray'in keşfi gerçekleştirilmiştir. Aston bir elektron deşarj tüpü kullanarak çeşitli çalışmalar yapmıştır. Araştırması, günümüzde Aston karanlık alanı olarak bilinen Crookes karanlık alanı ile sesleri araştırmasına olanak sağlamıştır.^[1]^[2]^[3]

Babasının ölümünden sonra, 1908 yılında dünya turu yapan Aston, 1909'da Birmingham Üniversitesi'nde okutman olarak görevlendirilmiş fakat 1910'da J. J. Thomson'un davetiyle Cambridge'deki Cavendish Laboratuvar'ına geçmiştir.

İzotoplar konusunda, kimyasal elementlerin izotoplarını ayırabilen bir kütle spektrometresi yapımı hakkında spekülasyonlar vardı. Aston ilk olarak neon elementinin izotoplarını tanımlamayı başarmış, bunu klor ve cıva takip etmiştir. Kütle spektrometresi yoluyla izotopların varlığını deneysel kanıtlar sağlama konusundaki araştırmalarını, I. Dünya Savaşı'yla durmuştur. Savaş boyunca, havacılık kaplamaları konusunda teknik asistan olarak Kraliyet Hava Kuvvetleri'nde çalışmıştır.

I. Dünya Savaşı sonrası Cambridge'deki Cavendish Laboratuvar'ına geri dönen Aston, burada 1919 yılında yayınlayacağı ilk kütle spektrografını (günümüzdeki kütle spektrometresi) yapmıştır. Sonraları geliştirdiği bu araçlarla elektromanyetik alanında çalışmış, 212 doğal olarak oluşan izotop olduğunu tanımlamıştır. 1921'de Royal Society üyesi olmuş, takip eden yıl Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır.

İzotoplar üzerine çalışması tam sayılar kuralını formule etmesini sağlamıştır. Bu durumda "oksijen izotoplarının kütlesi tanımlanmış [16 olarak], tüm diğer izotopların kütlelerinin tam sayılara çok yakın olduğu bulunmuştur", bu kural nükleer enerjinin geliştirilmesinde kapsamlı olarak kullanılmıştır. Aston subatomik enerji kavramını ortaya atmış ve bu terimi 1936'da kullanmıştır.

Isotopes^[4] and Mass-spectra- and Isotopes^[5] (İzotoplar) adlı kitabı en iyi bilinen kitaplarındandır.

Aston astronomi ile de ilgilenmiştir. Güneş tutulması üzerine çalışmak için çeşitli turlara katılmıştır; 1925'te Benkoeben, 1932'de Sumatra, 1936'da Memphri, Kanada ve Kamishri, Japonya. Onun onuruna, bir Ay krateri Aston olarak adlandırılmıştır. 20 Kasım 1945'te ölmüştür.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Francis William Aston (1907). "Experiments on a New Cathode Dark Space in Helium and Hydrogen". Proceedings of the Royal Society of London. Series A. 80 (535). ss. 45-49. doi:10.1098/rspa.1907.0072.
^ Francis William Aston (1907). "Experiments on the Length of the Cathode Dark Space with Varying Current Densities and Pressures in Different Gases". Proceedings of the Royal Society of London. Series. 79 (528). ss. 80-95. doi:10.1098/rspa.1907.0016.
^ Francis William Aston (1911). "The Distribution of Electric Force in the Crookes Dark Space". Proceedings of the Royal Society of London. Series A. 84 (573). ss. 526-535. doi:10.1098/rspa.1911.0005.
^ Aston, Francis William (1922). Isotopes. Londra: E. Arnold. ss. 152.
^ Aston, Francis William (1933). Mass-Spectra and Isotopes. Londra: Edward Arnold.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Annotated bibliography for Francis Aston from the Alsos Digital Library for Nuclear Issues
Nobel Ödülü resmi sitesindeki Aston byografisi14 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Cambridge'deki Aston'un biyografisi

[1] Francis William Aston (1907). "Experiments on a New Cathode Dark Space in Helium and Hydrogen". Proceedings of the Royal Society of London. Series A. 80 (535). ss. 45-49. doi:10.1098/rspa.1907.0072.

[2] Francis William Aston (1907). "Experiments on the Length of the Cathode Dark Space with Varying Current Densities and Pressures in Different Gases". Proceedings of the Royal Society of London. Series. 79 (528). ss. 80-95. doi:10.1098/rspa.1907.0016.

[3] Francis William Aston (1911). "The Distribution of Electric Force in the Crookes Dark Space". Proceedings of the Royal Society of London. Series A. 84 (573). ss. 526-535. doi:10.1098/rspa.1911.0005.

[4] Aston, Francis William (1922). Isotopes. Londra: E. Arnold. ss. 152.

[5] Aston, Francis William (1933). Mass-Spectra and Isotopes. Londra: Edward Arnold.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

g t d Nobel Kimya Ödülü sahipleri
1901-1925	Jacobus van 't Hoff (1901) Emil Fischer (1902) Svante Arrhenius (1903) William Ramsay (1904) Adolf von Baeyer (1905) Henri Moissan (1906) Eduard Buchner (1907) Ernest Rutherford (1908) Wilhelm Ostwald (1909) Otto Wallach (1910) Marie Curie (1911) Victor Grignard / Paul Sabatier (1912) Alfred Werner (1913) Theodore Richards (1914) Richard Willstätter (1915) 1916 1917 Fritz Haber (1918) 1919 Walther Nernst (1920) Frederick Soddy (1921) Francis Aston (1922) Fritz Pregl (1923) 1924 Richard Zsigmondy (1925)
1926-1950	Theodor Svedberg (1926) Heinrich Wieland (1927) Adolf Windaus (1928) Arthur Harden / Hans von Euler-Chelpin (1929) Hans Fischer (1930) Carl Bosch / Friedrich Bergius (1931) Irving Langmuir (1932) 1933 Harold Urey (1934) Frédéric Joliot-Curie / Irène Joliot-Curie (1935) Peter Debye (1936) Norman Haworth / Paul Karrer (1937) Richard Kuhn (1938) Adolf Butenandt / Lavoslav Ružička (1939) 1940 1941 1942 George de Hevesy (1943) Otto Hahn (1944) Artturi Virtanen (1945) James Sumner / John Northrop / Wendell Stanley (1946) Robert Robinson (1947) Arne Tiselius (1948) William Giauque (1949) Otto Diels / Kurt Alder (1950)
1951-1975	Edwin McMillan / Glenn T. Seaborg (1951) Archer Martin / Richard Synge (1952) Hermann Staudinger (1953) Linus Pauling (1954) Vincent du Vigneaud (1955) Cyril Hinshelwood / Nikolay Semyonov (1956) Alexander Todd (1957) Frederick Sanger (1958) Jaroslav Heyrovský (1959) Willard Libby (1960) Melvin Calvin (1961) Max Perutz / John Kendrew (1962) Karl Ziegler / Giulio Natta (1963) Dorothy Hodgkin (1964) Robert Woodward (1965) Robert S. Mulliken (1966) Manfred Eigen / Ronald Norrish / George Porter (1967) Lars Onsager (1968) Derek Barton / Odd Hassel (1969) Luis Leloir (1970) Gerhard Herzberg (1971) Christian Anfinsen / Stanford Moore / William Stein (1972) Ernst Otto Fischer / Geoffrey Wilkinson (1973) Paul Flory (1974) John Cornforth / Vladimir Prelog (1975)
1976-2000	William Lipscomb (1976) Ilya Prigogine (1977) Peter Mitchell (1978) Herbert Brown / Georg Wittig (1979) Paul Berg / Walter Gilbert / Frederick Sanger (1980) Kenichi Fukui / Roald Hoffmann (1981) Aaron Klug (1982) Henry Taube (1983) Bruce Merrifield (1984) Herbert A. Hauptman / Jerome Karle (1985) Dudley Herschbach / Yuan T. Lee / John Polanyi (1986) Donald Cram / Jean-Marie Lehn / Charles Pedersen (1987) Johann Deisenhofer / Robert Huber / Hartmut Michel (1988) Sidney Altman / Thomas Cech (1989) Elias Corey (1990) Richard Ernst (1991) Rudolph Marcus (1992) Kary Mullis / Michael Smith (1993) George Olah (1994) Paul Crutzen / Mario Molina / Sherwood Rowland (1995) Robert Curl / Harry Kroto / Richard Smalley (1996) Paul D. Boyer / John E. Walker / Jens Skou (1997) Walter Kohn / John Pople (1998) Ahmed Zewail (1999) Alan Heeger / Alan MacDiarmid / Hideki Shirakawa (2000)
2001-günümüz	William Knowles / Ryōji Noyori / Barry Sharpless (2001) John Fenn / Koichi Tanaka / Kurt Wüthrich (2002) Peter Agre / Roderick MacKinnon (2003) Aaron Ciechanover / Avram Hershko / Irwin Rose (2004) Robert Grubbs / Richard Schrock / Yves Chauvin (2005) Roger Kornberg (2006) Gerhard Ertl (2007) Osamu Shimomura / Martin Chalfie / Roger Tsien (2008) Venkatraman Ramakrishnan / Thomas A. Steitz / Ada Yonath (2009) Richard Heck / Akira Suzuki / Ei-ichi Negishi (2010) Dan Şehtman (2011) Robert Lefkowitz / Brian Kobilka (2012) Martin Karplus / Michael Levitt / Arieh Warshel (2013) Eric Betzig / Stefan Hell / William Moerner (2014) Tomas Lindahl / Paul Modrich / Aziz Sancar (2015) Jean-Pierre Sauvage / Fraser Stoddart / Bernard L. Feringa (2016) Jacques Dubochet / Joachim Frank / Richard Henderson (2017) Frances Arnold / Gregory Winter / George Smith (2018) John Goodenough / Stanley Whittingham / Akira Yoshino (2019) Emmanuelle Charpentier / Jennifer Doudna (2020) David MacMillan / Benjamin List (2021) Carolyn R. Bertozzi / Morten Meldal / Barry Sharpless (2022) Moungi G. Bawendi / Louis E. Brus / Alexei I. Ekimov (2023)

Francis Aston nedir?, Francis Aston anlamı nedir?, Francis Aston ne demektir?

Francis Aston nedir?, Francis Aston anlamı nedir?, Francis Aston ne demektir?

Francis Aston

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]