Edmund Husserl

Edmund Husserl
Edmund Husserl
	1910'larda Husserl.
Tam adı	Edmund Gustav Albrecht Husserl
Doğumu	8 Nisan 1859; Prostějov, Moravia Bölgesi, Avusturya İmparatorluğu
Ölümü	27 Nisan 1938 (79 yaşında); Freiburg, Nazi Almanyası;
Milliyeti	Yahudi
Çağı	20. yüzyıl
Bölgesi	Avrupa
Okulu	Batı felsefesi
İlgi alanları	Epistomoloji ve mantık
Önemli fikirleri	Fenomenolojik indirgeme, paranteze alma, yönelmişlik
	Etkilendikleri Bolzano, Brentano, Descartes, Hume, Kant, Kerry, Leibniz, Lotze, Natorp, Platon, Rickert, Stumpf, Weierstrass, Windelband;

Edmund Gustav Albrecht Husserl (8 Nisan 1859 – 27 Nisan 1938),^[3] fenomenoloji okulunu kuran Yahudi^[4]^[5] kökenli Alman filozoftur. İlk çalışmalarında, mantıkta tarihselcilik ve psikolojizm hakkında yönelimsellik analizlerine dayanan eleştirel incelemelerde bulundu. Olgun dönem çalışmalarında ise, fenomenolojik indirgeme denilen sistematik bir temel bilim geliştirmeye teşebbüs etti. Transandantal bilincin, tüm olası bilginin sınırlarını belirlediğini savunan Husserl, fenomenolojiyi transandantal - idealist bir felsefe olarak yeniden tanımladı. Husserl düşüncesiyle 20. yüzyıl felsefesini derinden etkiledi ve günümüzde hâlen çağdaş felsefe ve ötesinde önemli bir figür olmaya devam ediyor.

Karl Weierstrass ve Leo Königsberger'den matematik, Franz Brentano ve Carl Stumpf'tan felsefe dersleri aldı. 1887'den itibaren Privatdotzen olarak Halle'de, 1901'den itibaren öğretim üyesi olarak önce Göttingen'de sonra 1916'dan itibaren de Freiburg, 1928'deki emekliliğine kadar felsefe hocalığı yaptı. Berlin ve Viyana'da matematik, fizik, astronomi, felsefe eğitimi aldı. 1882'de Viyana Üniversitesi'nde matematik doktorası yaptı. Emekliliğinden sonra da üretkenliğini sürdürdü. 1933'te Yahudi bir aileye doğmuş biri olarak ırkçı yasalar dolayısıyla Freiburg Üniversitesi kütüphanesinden kovuldu, birkaç ay içerisinde de Alman Akademisi'nden ayrıldı.

Hayatı ve Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Gençlik ve Eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]

Bugün Çekya'da Prostějov adıyla bilinen, o dönem Avusturya İmparatorluğu'na bağlı Moravya Markgraflık'ındaki Proßnitz şehrinde Husserl, 1859'da doğdu. Dört kardeşin ikincisi olarak Yahudi bir ailede doğdu. Babası bir şapkacıydı. Husserl'in çocukluğu seküler bir ilkokulda okuduğu Prostějov'da geçti. Sonra, Realgymnasium' da okumak için Viyana'ya, ardından Staatsgymnasium için Olomouc'a gitti.

1876'dan 1878'e kadar Leipzig Üniversitesi'nde matematik, fizik ve astronomi okudu. Orada, modern psikolojinin kurucularından olan Wilhel Wundt'un verdiği felsefe derslerinden ilham aldı. 1878'de Fredrick William Üniversitesi için Berlin'e taşındı (günümüzde Berlin Humbolt-Üniversitesi); burada Leopold Kronecker ve meşhur Karl Weiestrass altında matematik okumaya devam etti. O zamanlar Franz Brentano'nun eski bir felsefe öğrencisi olan, sonra da Çekoslavakya'nın ilk cumhurbaşkanı olacak Thomas Masaryk'i mentor olarak benimsedi. Buradayken, ayrıca, Friedrich Paulsen'in felsefe derslerine de katıldı. 1881'de, Weiestrass'ın eski bir öğrencisi olan Leo Köningsberger'in danışmanlığında matematik çalışmalarına devam etmek için Viyana Üniversitesi'ne geçti. 1883'te Viyana'da Beiträge zur Variationsrechnung (Değişim Kalkülüsüne Katkılar) isimli çalışmasıyla doktorasını aldı.

Babası Adolf 1884'te vefat etmişti. Görünüşe bakılırsa Husserl, yirmili yaşlarında Yeni Ahit ile aşina olması sebebiyle 1886'da Lutheran Kilise'de vaftiz edilmek istemiştir. Herbert Spiegelberg şöyle yazar: "Zamanının akademik dünyasındakiler gibi kendi günlük hayatında doğrudan dini bir pratik hiç bulunmamış olsa da Husserl sahih tüm diğer tecrübeler gibi din fenomenine karşı da zihnini açık tutmuştur." Bazen Husserl kendisine ahlaki bir "yenileme"yi görev bilmiştir. Her ne kadar her şeyde radikal ve rasyonel bir otonomiyi azimle savunmuş olsa da Husserl "Tanrı'nın iradesi doğrultusunda yeni felsefe ve bilim biçimleri bulmak istidadı hatta ve hatta ve görev"inden bahsedebilmektedir.

Matematik doktorasını müteakiben Husserl Karl Weiestrass'ın asistanı olarak çalışmak üzere Berlin'e geri döndü. Fakat Husserl felsefe ile uğraşmak arzusunu çoktan içinde duyuyordu. Profesör Weiestrass'ın feci derecede hastalanmasıyla Viyana'ya dönmek imkanını elde eden Husserl, orada dikkatini felsefe üzerinde yoğunlaştırdı. 1884'te Viyana Üniversitesi'nde Franz Brentano'nun felsefe ve felsefi psikoloji dersleri vesilesiyle Bernard Bolzano, Hermann Lotze, J. Stuart Mill ve David Hume'un metinleriyle tanıştı. Husserl hayatını felsefeye adama kararında Brentano'dan ciddi derecede etkilenmiştir, nitekim, mesela yönelimsellik kavramı bakımından, Brentano en tesirli figür olarak sıkça anılmıştır. İki yıl sonra, 1886'da, akademik tavsiye doğrultusunda Husserl, Brentano'nun eski öğrencisi olan Carl Stumpf'u takip ederek üniversite seviyesinde hocalık yapmak yetkisi için gereken habilitasyonu almak amacıyla Halle Üniversitesine gitti. 1887'de Stumpf'un danışmanlığında Über den Begriff der Zahl (Sayı Kavramı Üzerine) isimli tezini yazdı, nitekim bu metin Husserl'in ilk önemli çalışması olan Philosophie der Arithmetik'in (Aritmetik Felsefesi) temelini teşkil etmekteydi.

1887'de Husserl, Malvine Steinschneider ile 50 yılı aşacak bir evliliğe imza attı. 1892'de kızları Elizabeth, 93'te oğulları Gerhart ve 94'te de ikinci oğulları Wolfgang doğdu. Elizabeth 1922'de, Gerhart 1923'te evlendi; fakat Wolfgang 1. Dünya Savaşı'nda öldü. Gerhart karşılaştırmalı hukuk konusunda katkıları bulunan bir hukuk filozofu olmuş, Birleşik Devletler'de ve savaştan sonra da Avusturya'da hocalık yapmıştır.

Düşüncesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Husserl'de her zaman felsefeye yeni bir yön çizme eğilimi olduğu belirtilebilir, çünkü onun düşüncesine göre felsefe her tür sonradan inşa edilmiş kurgusal bağıntıdan ayrı olarak kendini özsel olarak temellendirmelidir. Husserl Hegelcilik'in etkisini yitirdiği ve Yeni-Kantçılık'ın akademilerde etkili bir güç haline geldiği bir dönemde felsefeye yeni bir yön verme çabasında oldu. Felsefe içerisinde tüm metafizik spekülasyonlardan ve bilimci önyargılardan sıyrılmayı arzu eden yepyeni bir başlangıç yapmaya ve bu hayli emek isteyen başlangıca uygun, pekin bir felsefe sistematiği oluşturmaya yöneldi ve fenomenoloji olarak bilinen felsefe hareketinin temellerini attı. Göttingen Üniversitesi'inde verdiği beş dersi Türkçeye çevrilmiştir. Bu metin "Mantık Araştırmaları" ile "İdeler" adlı eserleri arasındaki bir döneme aittir ve Husserl'in "transandantal" bir fenomenolojiye geçişini mümkün kılan anahtar kavram "indirgeme"nin(Reduktion) ilk belirdiği yazılardan biridir.

Her ne kadar başka filozoflarda da fenomenolojik kavrayışa ortak bir takım felsefi kaygılar görmekteysek de, özgün ve özgürleştirici bir felsefi hareket olarak fenomenoloji ilk kez Husserl tarafından, felsefeyi pekin bir inceleme yöntemi olarak kurmak amacıyla kullanıldı. Husserl'ın fenomenolojisinde, çıkış noktası olarak hocası Franz Brentano'nun belirleyici bir rolü vardır. Husserl, kendi fenomenolojik yöntemini dayandırdığı "yönelimsellik" fikrini Brentano'dan alır ve onu geliştirmek suretiyle hocasında mevcut olmayan özgün bir yönelimsellik anlayışı sunar.

Husserl'in amacı her şeyden önce, felsefeyi tabansız önyargılarından kurtarıp ayakları yere sağlam basan bir araştırma yapısına kavuşturmaktır. Bu yaklaşıma uygun olarak, kendisinden önce aynı fikre sahip olan düşünürler gibi, o da belirli bir özgül yöntemle felsefenin bağımsız bir varlık alanına sahip olduğu fikrinden hareket etti. Bu özgül varlık alanı elbette fenomenlerden oluşmaktaydı. Ki, bunlar bilinen anlamda "gerçek" nesnelerden oluşmamaktadır, yani sadece tikel deneyim ve ampirik duyu verisi ile bilinen şeyler değildir. Felsefenin görevi, fenomenler dünyasına girmek ve orada şeylerin özsel yapısını görüp anlamaktır. Fenomenolojik yöntem bu noktada devreye girer. Buna göre belirli bir varlık yorumu ışığında fiziki ve "gerçek" bir biçimde tek-yanlı kavranan nesne ve özne parantez içine alınır, yeni ve köklü bir öznellik alanına geri dönülür, onun bağlılaşığı olarak da yeni bir nesnel kutup keşfedilir. Bakış açısında gerçekleşen bu değişiklik fenomenoloji için şeylerin özüne erişim izni veren bir metodolojik başlangıç işlevi görür.

Özetle, özgül bir felsefe disiplini olarak Fenomenoloji'nin kurucusu Husserl'dir. Heidegger, Merleau-Ponty ve Sartre gibi varoluşçu felsefecileri derinden etkilemiş olmanın yanı sıra, daha sonradan Foucault ve Jacques Derrida gibi yirminci yüzyılın ikinci yarısında etkilerini hissettiren felsefecilerin düşüncesinde de önemli bir rol oynayacaktır.

Türkçedeki kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

Fenomenoloji Üzerine Beş Ders, E.Husserl, Bilim ve Sanat Yayınları.
Kesin Bilim Olarak Felsefe, E.Husserl, Türkiye Felsefe Kurumu.
Avrupa İnsanlığının Krizi ve Felsefe, E.Husserl, Afa Yayınları, 1994.

Türkçede Husserl üzerine yapılmış bazı çalışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Edmund Husserl Felsefesinde Mantık, Ahmet İnam, Vadi yayınları.
Edmund Husserl'de Başkasının Ben'i Sorunu, Nermi Uygur, YKY.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Rollinger 1999, p. 126.
^ ^a ^b Sebastian Luft (ed.), The Neo-Kantian Reader, Routledge 2015, pp. 461–3.
^ Smith, D.W. (2007). Husserl. pp xiv
^ Inwood, M. J. (2005). Honderich, Ted (Ed.). The Oxford Companion to Philosophy. Oxford: Oxford University Press. s. 408. ISBN 0-19-926479-1.
^ Solomon, Robert C. (1999). Audi, Robert (Ed.). The Cambridge Dictionary of Philosophy. Cambridge: Cambridge University Press. s. 403. ISBN 0-521-63722-8.

[1] Rollinger 1999, p. 126.

[Luft-2] Sebastian Luft (ed.), The Neo-Kantian Reader, Routledge 2015, pp. 461–3.

[3] Smith, D.W. (2007). Husserl. pp xiv

[4] Inwood, M. J. (2005). Honderich, Ted (Ed.). The Oxford Companion to Philosophy. Oxford: Oxford University Press. s. 408. ISBN 0-19-926479-1.

[5] Solomon, Robert C. (1999). Audi, Robert (Ed.). The Cambridge Dictionary of Philosophy. Cambridge: Cambridge University Press. s. 403. ISBN 0-521-63722-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

g t d Kıta felsefesi
Çağdaş felsefe (analitik · kıta)
Filozoflar	Theodor W. Adorno Giorgio Agamben Louis Althusser Hannah Arendt Joxe Azurmendi Alain Badiou Jean Baudrillard Zygmunt Bauman Henri Bergson Albert Camus Ernst Cassirer Gilles Deleuze Jacques Derrida Johann Fichte Michel Foucault Frankfurt Okulu Hans-Georg Gadamer Antonio Gramsci Jürgen Habermas Georg Hegel Martin Heidegger Edmund Husserl Roman Ingarden Karl Jaspers Immanuel Kant Søren Kierkegaard Alexandre Kojève Leszek Kołakowski Jacques Lacan Claude Lévi-Strauss Emmanuel Levinas Gabriel Marcel Maurice Merleau-Ponty Friedrich Nietzsche Paul Ricoeur Jean-Paul Sartre Friedrich Schelling Carl Schmitt Arthur Schopenhauer Slavoj Žižek devamı...
Teoriler	Alman idealizmi Hegelcilik Eleştirel teori Psikanalitik teori Varoluşçuluk Yapısalcılık Postmodernizm Postyapısalcılık
Kavramlar	Anksiyete Sahicilik Kendinde varolmak Can sıkıntısı Dasein Différance Fark Varoluşçu bunalım Varoluş özden önce gelir Fiiliyat Araöznellik Ontik Öteki Kendini aldatma İz sürme devamı...
İlgili maddeler	Kantçılık Fenomenoloji Hermeneutik Yapısöküm Sezgi
Kategori · Taslaklar

Husserl nedir?, Husserl anlamı nedir?, Husserl ne demektir?