Sabahattin Kudret Aksal

Sabahattin Kudret Aksal
Sabahattin Kudret Aksal
Doğum	25 Nisan 1920; İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm	19 Nisan 1993 (72 yaşında); İstanbul, Türkiye
Milliyet	Türk
Meslek	Şair ve yazar
Dönem	Cumhuriyet Dönemi

Sabahattin Kudret Aksal (25 Nisan 1920, İstanbul - 19 Nisan 1993, İstanbul), Türk şair, senarist ve yazardır.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1937'de Işık Lisesinden mezun oldu.^[1] 1943'te İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünü bitirdi.^[2] 1943-1948 arasında İstanbul'da çeşitli liselerde felsefe dersleri verdi. 1950'de kısa bir süre iş müfettişliği yaptı. İstanbul Konservatuvarı Müdürlüğü, belediye yazı işleri müdürlüğü, belediye iktisat müfettişliği görevlerinde bulundu. 1961'de Şehir Tiyatrosu Müdürü oldu. Belediye Konservatuvarı Estetik Ve Psikoloji öğretmenliğinden emekli oldu. İlk şiiri 1938’de Varlık dergisinde, ilk öyküsü 1940'ta Küllük dergisinde çıktı. İlk oyunu Evin Üstündeki Bulut 1948’de oynandı. 1940'lardaki yeni edebiyat hareketi içinde yer aldı. Günlük yaşamın, küçük ayrıntıların avareliklerin şairi oldu. Cahit Sıtkı Tarancı etkisiyle hece vezni ve uyak kullandığı ilk dönem şiirlerinden sonra Garip hareketi ve Orhan Veli Kanık'a yakınlaştı. 1976 sonrasında ise yalınlığı elden bırakmadan dilde derinlik arayışına başladı. Uyak tekrar şiirinin köşe taşı oldu. Bu dönemde Garip'ten de uzaklaşıp İkinci Yeni havasına girdi. Kendisine özgü bir biçimde insan-doğa ilişkisine felsefe düzleminde yaklaştı. Şiirlerinde kent insanlarının gündelik ilişkilerini, saçmalıklarını, çatışmaya varan tartışmalarını ele aldı. Öykü ve oyunlarında ise psikolojik öğeleri ve biçim arayışlarını öne çıkardı. Çeviriler ve sanat üzerine yazılar yayınladı.19 Nisan 1993'te İstanbul'da yaşamını yitirdi.^[3] Mezarı Üsküdar'da Karacaahmet Mezarlığı'ndadır.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Şiir[değiştir | kaynağı değiştir]

Şarkılı Kahve (1944)
Gün Işığı (1953)
Duru Gök (1958)
Elinle (1962)
Eşik (1970)
Çizgi (1976)
Şiirler (1979, toplu şiirler)
Zamanlar (1982)
Bir Zaman Düşü (1984)
Şiirler (1988, toplu şiirler)
Buluşma (1990)
Batık Kent (1993, ölümünden sonra, son şiirleri)
Bir Gün İstanbul
Bir Resimde Atatürk
Atatürk Anadolu'da
Anadolu'muz
Ne Tuhaf (Seçme şiirler)

Öykü[değiştir | kaynağı değiştir]

Gazoz Ağacı
Yaralı Hayvan

Oyun[değiştir | kaynağı değiştir]

Evin Üstündeki Bulut (oynanışı: 1948)
Şakacı (1952)
Bir Odada Üç Ayna (1956)
Tersine Dönen Şemsiye (1958)
Kahvede Şenlik Var (1966)
Kral Üşümesi (1970)
Bay Hiç - Sonsuzluk Kitabevi (1981)
Önemli Adam (1983)
quasimedo elmeraldo'nun oyunu

Deneme[değiştir | kaynağı değiştir]

Geçmişle Gelecek (1978)
Ayrıca, Paul Éluard ve Charles Baudelaire’den şiirler çevirdi

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1955 Sait Faik Hikâye Armağanı "Gazoz Ağacı" ile (Haldun Taner ile paylaştı)
1957 Türk Dil Kurumu Ödülü "Yaralı Hayvan" ile
1966 Sanat Sevenler Derneği En İyi Oyun Yazarı Ödülü "Kahvede Şenlik Var" ile
1980 Yeditepe Şiir Armağanı
1980 ve 1987 Avni Dilligil Ödülleri
1985 ENKA Öykü Ödülü "Vav'lar" ile^[4]
1990 Sedat Simavi Ödülü
1990 Kültür Bakanlığı Tiyatro Onur Ödülü^[4]
1992 Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü
1999 İstanbulu dinliyorum
2000 Sonsuzluk Kitabevi Başarı Ödülü

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

MEB 100 Türk edebiyatçısı listesi

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Alangu, Tahir (1965). Cumhuriyetten Sonra Hikâye ve Roman. 2. İstanbul. s. 421. OCLC 945650042.
^ Işık, İhsan (2004). Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi. 1 (A-E) (3. bas.). Ankara: Elvan yayınları. s. 102. ISBN 975-93310-5-5.
^ "Sabahattin Kudret Aksal". milliyet.com.tr. 17 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2005.
^ ^a ^b Soysal, İlhami (Eylül 2009). 20. Yüzyıl Türk Şiiri Antolojisi (11. bas.). bilgi yayınevi. s. 314. ISBN 975-494-022-3.

[1] Alangu, Tahir (1965). Cumhuriyetten Sonra Hikâye ve Roman. 2. İstanbul. s. 421. OCLC 945650042.

[2] Işık, İhsan (2004). Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi. 1 (A-E) (3. bas.). Ankara: Elvan yayınları. s. 102. ISBN 975-93310-5-5.

[biyo-3] "Sabahattin Kudret Aksal". milliyet.com.tr. 17 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2005.

[soysal-4] Soysal, İlhami (Eylül 2009). 20. Yüzyıl Türk Şiiri Antolojisi (11. bas.). bilgi yayınevi. s. 314. ISBN 975-494-022-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

g t d Sait Faik Hikâye Armağanı sahipleri
1955'ler	Haldun Taner ve Sabahattin Kudret Aksal (1955) Tahsin Yücel (1956) Necati Cumalı (1957) Orhan Kemal (1958) Oktay Akbal (1959)
1960'lar	Adnan Özyalçıner ve Mehmet Seyda (1964) Mahmut Özay ve Kâmuran Şipal (1965) Cengiz Yörük (1966) Tarık Dursun K. (1967) Muzaffer Buyrukçu (1968) Faik Baysal ve Orhan Kemal (1969)
1970'ler	Zeyyat Selimoğlu (1970) Bilge Karasu ve Bekir Yıldız (1971) Füruzan (1972) Demirtaş Ceyhun (1973) Fakir Baykurt (1974) Adalet Ağaoğlu (1975) Selim İleri (1976) Necati Cumalı (1977) Adnan Özyalçıner ve Selçuk Baran (1978) Ferit Edgü (1979)
1980'ler	Tomris Uyar (1980) Nursel Duruel (1983) Pınar Kür (1984) Tarık Dursun K. (1985) Feyza Hepçilingirler (1986) Tomris Uyar (1987) Gülderen Bilgili ve Mahir Öztaş (1988) Demir Özlü (1989)
1990'lar	Nezihe Meriç (1990) Ayla Kutlu (1991) Oya Baydar (1992) Osman Şahin (1994) Mehmet Zaman Saçlıoğlu (1995) Cemil Kavukçu (1996) Ayşe Kulin (1997) Orhan Duru ve Erdal Öz (1998) Necati Tosuner (1999)
2000'ler	Faruk Duman (2000) Murat Gülsoy (2001) Yekta Kopan (2002) Mehmet Günsür (2003) Başar Başarır (2004) Ayşe Sarısayın (2005) Refik Algan (2006) Selma Fındıklı (2007) Behçet Çelik (2008) Feryal Tilmaç (2009)
2010'lar	Aslı Erdoğan (2010) Ahmet Büke (2011) Yalçın Tosun (2012) Sine Ergün (2013) Mahir Ünsal Eriş (2014) Bora Abdo (2015) Muzaffer Kale (2016) Pelin Buzluk (2017) Kemal Varol (2018) Melisa Kesmez (2019)
2020'ler	Ethem Baran (2020) Şermin Yaşar (2021) Kâmil Erdem (2022) Ayşegül Devecioğlu (2023)

Sabahattin Kudret Aksal nedir?, Sabahattin Kudret Aksal anlamı nedir?, Sabahattin Kudret Aksal ne demektir?