Memet Fuat

Memet Fuat
Memet Fuat
Doğum	Memet Fuat Bengü; 16 Şubat 1926; Erenköy, İstanbul, Türkiye
Ölüm	19 Aralık 2002 (76 yaşında); İstanbul, Türkiye
Meslek	Eleştirmen; Yazar; Yayımcı; Çevirmen; Öğretmen;
Dil	Türkçe
Vatandaşlık	Türk
Eğitim	İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi
Dönem	Cumhuriyet Dönemi
Tür	Anı; Anlatı; Deneme; Yaşam öyküsü; Eleştiri; Öykü; Roman; Oyun;
Önemli ödülleri	Ataç Eleştiri Armağanı ; 1959 ; TDK Deneme-Eleştiri Ödülü ; 1961 Düşünceye Saygı ; Sedat Semavi Ödülü ; 1992 Çağdaşımız Makyavel ; Kültür ve Sanat Büyük Ödülü – T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı; 1995 ; Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü Altın Madalyası ; 1996 ; Yılın Kitabı – Yaşasın Edebiyat; 1995 Gölgede Kalan Yıllar ; Yılın Telif Kitabı – Dünya Kitap; 2000 Nazım Hikmet ;
Evlilikler	İzgen Öksüzcü
Çocuklar	Kenan Bengü
Akrabalar	Nâzım Hikmet (Üvey baba); Pirayende Altınoğlu (Anne); Vedat Örfi Bengü (Baba)
Resmî site
	memetfuat.com

Memet Fuat (Mehmet Fuat Engin Bengü) (16 Şubat 1926, Erenköy, İstanbul - 19 Aralık 2002, İstanbul), Türk eleştirmen, yazar, yayıncı ve eğitimci.

Memet Fuat, edebiyat eleştirisi yazıları ile tanınan bir edebiyat adamı ve voleybola katkıları ile tanınan bir spor adamıdır. 1960'ta De Yayınevi’ni kurdu. Yeni Dergi adlı edebiyat dergisini çıkardı. Altınyurt Voleybol Takımında antrenörlük yaptı ve amatör takımın deplasmanlı lige yükselmesini sağladı

Memet Fuat, Nâzım Hikmet'in üvey oğludur. Nâzım Hikmet’in hayatı ve eserleri hakkında eserler vermiştir. Şairin şiirlerinde “Oğlum Memet!” diye seslenerek dünyaya tanıttığı kişi kendisi değil, Mehmet Hikmet'tir.^[1]^[2]^[3]^[4]

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

16 Şubat 1926’da İstanbul’da, dedesi Mehmet Ali Paşa’nın Erenköy’deki köşkünde dünyaya geldi.^[1] Babası sanat eleştirmeni Vedat Örfi Bengü, annesi Piraye Hanım’dır. O doğmadan önce yurt dışına giden babasını ilk kez beş yaşında iken gördü.^[1] Annesinin ünlü ozan Nâzım Hikmet ile birlikteliği sırasında onlarla birlikte yaşadı. 1932’de anne ve babasının boşanmasının ardından annesi, Nazım Hikmet ile 1935 yılında evlendi. 1938’de üvey babası Nazım’ın tutuklanıp 15 yıl hapis cezasına mahkûm edilmesinden sonra yaşamını dedesi Mehmet Ali Paşa’nın köşkünde sürdürdü.

Erenköy 38. İlkokulu'nda, Kadıköy 1. Orta'da, Robert Koleji'nde ve Haydarpaşa Lisesi'nde okudu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesinin İngiliz dili ve edebiyatı bölümüne 1946’da kaydoldu.

Nâzım Hikmet'in etkisi ile yöneldiği edebiyat alanında Memet Fuat adıyla tanınmaya başladı. 1946’da ilk kitabını Tuna Baltacıoğlu ile birlikte yayımladı. Aşk ve Sümüklü Böcek adlı kitabın ilk yarısında Baltacıoğlu’nun, ikinci yarısında Memet Fuat’ın öyküleri yer alıyordu.

1950'de Tuna Baltacıoğlu ve Oktay Verevler ile birlikte Memleketimizde ve Dünyada Kitaplar adlı bir dergi çıkardı. 1951 yılında ikinci kitabı Yaşadığımız yayımlandı. Aynı yıl, üniversiteyi tamamlamasından önce dedesi Mehmet Ali Paşa’yı kaybetti ve aile, maddi sıkıntı içine düştü.^[1] Yeditepe dergisinde yayınladığı denemeler ile adını duyurmaya başladı. Üniversiteyi bitirince İstanbul’daki okullarda yardımcı öğretmen olarak çalıştı. Nazım Hikmet ile ilişkisi nedeniyle Millî Eğitim Bakanlığı’nda çalışmayı sürdüremeyince özel İngilizce dersleri verdi ve kitap çevirileri yaptı. John Steinbeck, Erskine Caldwell, Jack London’dan öyküler, Walt Whitman’dan şiirler, Varlık Yayınları’na Edgar Allan Poe’dan, Katherine Mansfield’den öyküler çevirdi.

Gençliğinde yaşadığı akciğer rahatsızlığı sebebiyle askerliğe başladığı yedek subay okulundan çürük raporuyla çıkarıldı. Çocukluğundan beri tanıştığı ve Piraye Hanım'ın da akrabası olan İzgen Öksüzcü ile edebiyat fakültesindeki arkadaşlıkları evlilikle noktalandı. Bu evlilikten 25 Temmuz 1961'de oğulları Kenan doğdu.

1959'da dergilerde çıkan eleştiri yazıları sayesinde Ataç Eleştiri Armağanı'nı kazandı. O sırada eniştesi Metin Yasavul ile De Yayınevi'ni kurdu. Yayınevinin ilk kitabı olarak 1960'ta Düşünceye Saygı’yı yayımladı ve bu eser, 1961 yılında Türk Dil Kurumu tarafından deneme-eleştiri ödülünü kazandı. Yayınevi, 1960 ile 1980 yılları arasında, 20 yılda birçok kitap yayımladı. Yeni Dergi'yi çıkardı.

1980 - 1983 yılları arasında Yazko edebiyat dergisi’ni yönetti. 1981'de Adam Yayınları'nın yerli yayınlar editörü oldu. Nazım Hikmet’in, Orhan Veli’nin yapıtlarının yeniden basılmasına öncülük etti. 1985’ten itibaren Adam Yayınları'nın genel yayın yönetmenliği görevini 1999’a kadar sürdürdü. 1992’de Çağdaşımız Makyavel başlıklı kitabıyla Sedat Simavi Ödülü’nü Gülten Akın’la paylaştı.

1990 yılında bir ameliyatta kız kardeşi İzgen'i, 1995 yılında da annesi Piraye'yi yitirdi. 1995'te kendisi de solunum yetmezliğinden yoğun bakıma alındı. Yoğun bakım sonrasında öldüğü güne kadar evinde çalışmaya devam etti. Bu sırada yazdığı ve derlediği birçok eseri yayımlandı. 1995’te Kültür Bakanlığı tarafından "Kültür ve Sanat Büyük Ödülü” verildi. 1996’da bunu Edebiyatçılar Derneği'nin onur ödülü izledi. 1997’de Yaşasın Edebiyat dergisinin yaptığı soruşturmada Gölgede Kalan Yıllar başlıklı yapıtı yılın kitabı seçildi. 1999'da ikinci kez girdiği yoğun bakımdan çıkar çıkmaz tutmaya başladığı güncesi, ölümünden sonra Ölünceye Kadar başlığıyla iki cilt olarak yayımlandı. 19 Aralık 2002'de akciğer yetmezliğinden yaşamını kaybetti. Karacaahmet Mezarlığı'na defnedildi.^[4]

Memet Fuat Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Memet Fuat adına 2004 yılından beri eleştiri-inceleme, deneme ve yayıncılık alanlarında Memet Fuat Ödülleri verilmektedir. 2008’den itibaren de Genç Şiir Ödülü verilmektedir.

Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

Anlatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşk ve Sümüklüböcek (1946, öyküler, Tuna Baltacıoğlu ile)
Yaşadığımız (1951, yeni yazımı, Adam, 1998, roman)
Bir Ayrılışın Öyküsü (Adam, 1998, öyküler)
Sana Deliler Gibi (Adam, 2002, kısa roman)
Adlin (Adam, 2003)

Anı[değiştir | kaynağı değiştir]

Gölgede Kalan Yıllar (Adam, 1997)
Tribünden Palavra Anılar (Adam, 1999)
Yazarlığın Eteklerinde (Literatür, 2002)

Deneme[değiştir | kaynağı değiştir]

Düşünceye Saygı (De, 1960, genişletilmiş basım, Yapı Kredi, 1994)
Çağını Görebilmek (Adam, 1982)
Unutulmuş Yazılar (Broy, 1986; Yapı Kredi, 1997)
Çağdaşımız Makyavel (Adam, 1992)
Eleştiri Sorumluluğu (Yapı Kredi, 1994)
İki Yönlü Yozlaşma (Yapı Kredi, 1995)
Konuşan Toplum (İyi Şeyler, 1996)
Dağlarda Yüreğim (Adam, 1996)
Özgünlük Avı (Yapı Kredi, 1996)
Sömürüsüz Bir Dünya (Adam, 1998)
Çoğunluğun Gücü (Adam, 1998)
Duyumsanmayan Karanlık (Yapı Kredi, 1998)
Biçemden Biçeme (Yapı Kredi, 1999)
Yaşlı Bir Şaire Mektuplar (Adam, 1999)
Aykırılıklar (Adam, 2000)

Yaşam öyküsü[değiştir | kaynağı değiştir]

Nâzım Hikmet: Yaşamı, Ruhsal Yapısı, Davaları, Tartışmaları, Dünya Görüşü, Şiirinin Gelişmeleri (Adam, 2000)

Çeşitli[değiştir | kaynağı değiştir]

Tartışmalar (Adam, 2001)
Aydınlar Sözlüğü (Adam, 2001)
Konuşmalar (T.İ.B. Kültür Yayınları, 2002)
İncelemeler (Adam, 2002)
Nasrettin Hoca Fıkraları (T.İ.B. Kültür Yayınları, 2002)
Kitap Eleştirileri (Adam, 2002)

Yaşamı, sanatı, yapıtları dizisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Yunus Emre (De, 1976; YKY, 1999)
Şinasi (De, 1977; YKY, 1999)
Pir Sultan (De, 1977; YKY, 1999)
Karacaoğlan (De, 1977; YKY, 1999)
Ahmet Haşim (De, 1977; (YKY, 1999)
Tevfik Fikret (De, 1979; YKY, 1999)
Namık Kemal (Yapı Kredi, 1999)
Köroğlu (Yapı Kredi, 2001)
Dadaloğlu (Yapı Kredi, 2002)

Antoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Memet Fuat'ın Seçtikleri-Türk Edebiyatı (yıllıklar, De, 1963'ten 1972'ye 10 cilt)
İlkokul Çocukları İçin Şiirler (De, 1968; Adam, 1999)
Çağdaş Türk Şiiri Antolojisi I - II (Adam, 1985; genişletilmiş basımı Adam, 1999)
Dünya Yazınından Çeviri Şiirler (Adam, 1992)
Dünya Yazınından Seçilmiş Kısa Oyunlar I - II (Adam, 1993)
Dünya Yazınından Seçilmiş Kısa Öyküler (Adam, 1993)
Türk Yazınından Seçilmiş Çocuklar İçin Şiirler (Adam, 1993)
Türk Yazınından Seçilmiş Denemeler (Adam, 1993)
Türk Yazınından Seçilmiş Eleştiri Yazıları (Adam, 1993)

Seçme Şiirler[değiştir | kaynağı değiştir]

Nâzım Hikmet (Adam, 1997)
Orhan Veli (Adam, 1997)
Oktay Rifat (Adam, 1997)
Cahit Külebi (Adam, 1997)
Edip Cansever (Adam, 1997)
Sabri Altınel (Adam, 1997)
Cahit Irgat (Adam, 1998)
Melih Cevdet Anday (Adam, 2000)
Can Yücel (Adam, 2000)

Tiyatro[değiştir | kaynağı değiştir]

Tiyatro Tarihi (Varlık, 1961; MSM Yayınları, 2000)
Her Yer Tiyatrodur (Yapı Kredi, 1997)

Spor[değiştir | kaynağı değiştir]

Voleybol (Adam, 1983, Mehmet Bengü adıyla)

Albüm[değiştir | kaynağı değiştir]

Nâzım Hikmet - Portreler (Yapı Kredi, 2001)

İnceleme[değiştir | kaynağı değiştir]

A'dan Z'ye Nâzım Hikmet - Portreler (Yapı Kredi, 2002)

Günce[değiştir | kaynağı değiştir]

Ölünceye Kadar I, II (Adam, 2003)

Mektup derlemeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Nâzım ile Piraye (De, 1975; Adam, 1998)
Cezaevinden Memet Fuat'a Mektuplar (De, 1968; Adam, 1998)
Piraye'ye Mektuplar (Adam, 1998)

Çeviriler[değiştir | kaynağı değiştir]

Şiir[değiştir | kaynağı değiştir]

Seçme Şiirler (Walt Whitman, "Çimen Yaprakları" adıyla 1954; Yön Yayıncılık, 1992)
Çimen Yaprakları (Walt Whitman, Adam Yayınları, 2003)

Roman[değiştir | kaynağı değiştir]

Alın Yazısı (Erskine Caldwell, Varlık, 1954; Adam, 1994)

Öykü[değiştir | kaynağı değiştir]

Garden Party (Katherine Mansfield, Varlık Yayınları, 1953)
Kuyudaki Zenci (Erskine Caldwell, Yeditepe, 1953; Adam, 1994)
Ateş Yakmak (Jack London, Yeditepe, 1953; Adam, 1992)
Ölü Albayın Kızları (Katherine Mansfield, Varlık, 1953; Adam, 1991)
Kasımpatları (John Steinbeck, Yeditepe, 1953; Adam, 1992)
Gece Ağacı (Truman Capote, Varlık, 1954; Adam, 1989)
Denizin Değiştirdiği (Ernest Hemingway, Yeditepe, 1954; De, 1985; Adam, 1992)
Morgue Sokağı Cinayeti (Edgar Allan Poe, Varlık, 1954; Adam, 2000)
Yoksul İnsanlar (William Saroyan, Varlık, 1961; Adam, 1990)

Kısa Oyun[değiştir | kaynağı değiştir]

Don Cristobita ile Dona Rosita'nın Acıklı Güldürüsü (Federico Garcia Lorca, De, 1960)
Kulaktan Kulağa (Lady Augusta Gregory, De, 1961)
Çağrılmadan Gelen (Maurice Maeterlinck, De, 1961)
İstiridye ile İnci (William Saroyan, De, 1961)
Trenton ile Camden'e Mutlu Yolculuk (Thornton Wilder, De, 1961)
Zavallı Aubrey (George Kelly, De, 1964)

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1959 Ataç Eleştiri Armağanı
1961 yılında Düşünceye Saygı adlı kitabı ile Türk Dil Kurumu Deneme-Eleştiri Ödülü
1992 yılında Çağdaşımız Makyavel adlı kitapla Sedat Semavi Ödülü
1995 Kültür Bakanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü
1996 yılında Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü Altın Madalyası
1997 yılında Gölgede Kalan Yıllar Romanı Yaşasın Edebiyat Dergisi'nin yaptığı soruşturmada yılın kitabı seçildi.
2000 Nazım Hikmet adlı eser Dünya Kitap Eki'nin oluşturduğu yargıcılar kurulunca Yılın Telif Kitabı olarak değerlendirildi.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

http://www.memetfuat.com/ 5 Aralık 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel

Bezirci, Asım (1975). Nâzım Hikmet (1993 bas.). İstanbul: Evrensel Basım Yayın. ISBN 975-7837-63-6.

Özel

^ ^a ^b ^c ^d "Memetfuat.com sitesi, Yaşam Öyküsü, Erişim tarihi:27.06.2011". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2011.
^ "Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü". Ahmet Yesevi Üniversitesi. 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2021.
^ "Mehmet Hikmet hayatını kaybetti". Kültür Servisi. 15 Ekim 2018. Erişim tarihi: 21 Aralık 2021. ^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ ^a ^b "Memet Fuat toprağa verildi, Hürriyet Gazetesi, 20.12.2002". 17 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2011.

[memet-1] "Memetfuat.com sitesi, Yaşam Öyküsü, Erişim tarihi:27.06.2011". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2011.

[2] "Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü". Ahmet Yesevi Üniversitesi. 3 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2021.

[3] "Mehmet Hikmet hayatını kaybetti". Kültür Servisi. 15 Ekim 2018. Erişim tarihi: 21 Aralık 2021. ^{[ölü/kırık bağlantı]}

[mezar-4] "Memet Fuat toprağa verildi, Hürriyet Gazetesi, 20.12.2002". 17 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2011.

[1]

[2]

[3]

[4]

g t d T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Özel Ödülü sahipleri
1979-1989	Yaşar Nabi Nayır (1979) Necip Fazıl Kısakürek (1980) Ekrem Akurgal (1981) verilmedi (1982) Sedad Hakkı Eldem (1983) Ahmet Adnan Saygun (1984) Süheyl Ünver (1985) Şefik Bursalı (1986) Esin Atıl (1987) Lütfi Ömer Akad (1988) Sami Güner (1989)
1990-1999	Zühtü Müridoğlu (1990) Karikatürcüler Derneği (1991) Yaşar Kemal (1992) Pertev Naili Boratav (1993) Fazıl Hüsnü Dağlarca (1994) Memet Fuat (1995) Mustafa Asım Köksal (1996) Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü (1997) Türkiye Radyo Televizyon Kurumu (1998) Sakıp Sabancı (1999)
2000-2009	Çelik Gülersoy (2000) Rahmi M. Koç Müzesi (2001) Halil İnalcık (2002) Metin Erksan (2003) Nevzad Atlığ (2004) Turgut Cansever (2005) Sezai Karakoç (2006) Metin Sözen (2007) Çetin Altan(2008) Niyazi Sayın, Necdet Yaşar (2009)
2010-2019	Halet Çambel, Nimet Özgüç (2010) Ara Güler, Sıtkı Fırat, Sabit Kalfagil, İzzet Keribar (2011) Alparslan Babaoğlu, Salih Balakbabalar, Fatma Çiçek Derman, Cahide Keskiner, Hüseyin Öksüz, İslam Seçen (2012) Cüneyt Arkın, Nuri Pakdil, Müzeyyen Senar, Ahmet Yakupoğlu (2013) Gönül Ülkü Özcan, Celal Yılmaz, Beşir Ayvazoğlu, Kubbealtı Akademisi Kültür ve Sanat Vakfı (2014) Mehmet Özbek, Serdar Gökhan, Hakkı Acun, Ötüken Neşriyat (2015) Nesrin Sipahi, İslam Bilim ve Teknoloji Tarihi Müzesi, Kenan Işık, D. Mehmet Doğan, Cahit Koytak (2016) Safa Önal, Cüneyd Kosal, Nurhan Atasoy, Süleyman Uludağ, Baksı Müzesi (2017) Emin Ongan Üsküdar Mûsikî Cemiyeti, Ara Güler Müzesi (2018) Antakya Medeniyetler Korosu, Odunpazarı Modern Müze (2019)
2020-2029	Hisart Canlı Tarih ve Diorama Müzesi, İstanbul Grafik Sanatlar Müzesi, Mim Sanat Akademisi (2020) Afyonkarahisar Klasik Müzik ve Caz Derneği, Türk Edebiyatı Vakfı, Türk Kültürüne Hizmet Vakfı (2021) Ahi Kültürünü Araştırma ve Eğitim Vakfı, Kenan Yavuz Etnografya Müzesi, Gökyay Vakfı Satranç Müzesi (2022)

Memet Fuat nedir?, Memet Fuat anlamı nedir?, Memet Fuat ne demektir?