Hece anlamı nedir

Bu madde konu hakkında evrensel bir bakış açısı yansıtmamaktadır. Maddeyi geliştirerek ve sorunu tartışma sayfasında tartışarak maddenin evrenselleşmesini sağlayabilirsiniz. (Eylül 2020)

Hece veya seslem, kelimeleri oluşturan, en küçük birimi harf olan ve ağzın tek hareketinde sarf edilebilen ses modelidir.^[1] Türkçede en az bir harf, en çok dört harften oluşur ve içinde en fazla bir tek sesli harf bulunur.

Hece çeşitleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkçede heceyi oluşturan seslerin sayısına ve bu seslerin hecedeki yerine göre altı çeşit hece vardır:

1. Bir sesli harften oluşan hece : o - da

2. Bir sesli, bir sessiz harften oluşan hece : eb - ru, ay - va, im - la

3. Bir sesli, iki sessiz harften oluşan hece : ilk, üst, aşk,

4. Bir sessiz, bir sesli harften oluşan hece: el - ma, ka - fa

5. Bir sessiz, bir sesli, bir sessiz harften oluşan hece : mu- rat, ya-tak

6. Bir sessiz, bir sesli,iki sessiz harften oluşan hece : Türk, kalp, şark

Yabancı dilden gelen kelimelerde ise farklı tip heceler bulunabilir:

iki sessiz, bir sesli, bir sessiz harften oluşan hece : tren, tram-vay
iki sessiz, bir sesli, iki sessiz harften oluşan hece : prens, kramp

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Anderson, Stephen R. (2012). Languages : a very short introduction (1. bas.). Oxford, B.K.: Oxford University Press. ISBN 978-0199590599.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dil

Temel kavramlar

Temel terimler

Yapı bakımından diller

Dil aileleri

Hint-Avrupa dil ailesi	Anadolu dilleri Arnavutça Baltık-Slav dilleri Slav dilleri Baltık dilleri Cermen dilleri Batı Cermen dilleri Doğu Cermen dilleri İskandinav dilleri Ermenice Frigce Helenik diller Hint-İran dilleri Hint-Aryan dilleri İrani diller Nuristani İlirya dilleri İtalik diller Latino-Faliskan dilleri (Latin dilleri) Osko-Umbriya dilleri Kelt dilleri Ada Kelt dilleri Kıta Kelt dilleri Tohar dilleri Trakça
Ural dilleri	Fin-Ugor dilleri Baltık-Fin dilleri Ugor dilleri Samoyed dilleri
Türk dilleri	Şaz grubu Oğuz dilleri Karluk dilleri Sibirya Türk dilleri Kıpçak dilleri Ogur grubu
Afro-Asya dilleri	Sami dilleri Arapça Kenan dilleri Mısır dilleri Kıptice Eski Mısır dili Berber dilleri Çad dilleri Kuşitik diller Omotik diller
Avustronezya dilleri	Malaya-Polinezya dilleri Cavaca Malayca Malgaşça Maorice Havaice Formosa dilleri Atayal dilleri Bununca Paivanca Puyumaca Rukaice Tsou dilleri
Avustroasya dilleri	Asli dilleri Bahnar dilleri Kasi–Kmuik dilleri Katu dilleri Kmerce Mang dilleri Mon dilleri Monca Nyah Kur dili Viet dilleri Vietnamca Munda dilleri Santalice Nikobar dilleri Pear dilleri
Diğer dil aileleri	Algonkin–Yurok dilleri Algonkin dilleri And-Ekvator dilleri Andaman dilleri Aravak dilleri Barbakoan dilleri Çimu dilleri Çin-Tibet dilleri Çoko dilleri Çon dilleri Çukçi-Kamçatka dilleri Çumaş dilleri Dene-Yenisey dilleri Na-Dene dilleri Yenisey dilleri Dravid dilleri Eskimo - Aleut dilleri Aleut dilleri Eskimo dilleri Ge dilleri Güney Asya dilleri Güney Kafkas dilleri Hivaro dili Hmong-Mien dilleri Hurri-Urartu dilleri İrokua dilleri Kado dilleri Karib dilleri Kaveskar dilleri Keçumara dilleri Aymara dilleri Keçuva dilleri Keres dilleri Khoisan dilleri Kore dilleri Kuzeydoğu Kafkas dilleri Kuzeybatı Kafkas dilleri Japon dilleri Makro-Çipça dilleri Çipça dilleri Misumalpa dilleri Mande dilleri Maskoke dilleri Maya dilleri Mişe-Zoke dilleri Moğol dilleri Nijer-Kongo dilleri Nil-Sahra dilleri Oto-Mange dilleri Pama-Nyungan dilleri Pano-Takana dilleri Penuti dilleri Çinuk dilleri Vintu dilleri Çimmesyan dilleri Saliş dilleri Sepik dilleri Siyu dilleri Songay dilleri Tano dilleri Tay-Kaday dilleri Torricelli dilleri Trans-Yeni Gine dilleri Tukanoan dilleri Tunguzca Tupi dilleri Tupi-Guarani dilleri Tuu dilleri Uto-Aztek dilleri Vakaş dilleri Yanomami dilleri Yuki-Vapo dilleri Yuma-Koçimi dilleri Yukagir dilleri

İzole diller

Alt alanlar

Dilbilgisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.