The Rolling Stones
Mick Jagger, Keith Richards, Ronnie Wood, Charlie Watts
Genel bilgiler
Başladığı yer	Londra, İngiltere
Tarzlar	Rock, Blues, Blues Rock, Rock and Roll, Hard rock
Etkin yıllar	1962-günümüze
Müzik şirketi	Decca, London, Rolling Stones, Virgin, ABKCO, Ronnie WoodInterscope, Polydor
Resmî site	rollingstones.com
Üyeler	Mick Jagger Keith Richards Ronnie Wood
Eski üyeler	Brian Jones Ian Stewart Bill Wyman Mick Taylor Dick Taylor Charlie Watts

The Rolling Stones, 1962'de Londra, İngiltere'de kurulan rock müzik grubu. Kuruluşunun ilk yıllarında kadrosunda Brian Jones (gitar, mızıka), Ian Stewart (klavye, piyano), Mick Jagger (ana vokal, mızıka), Keith Richards (gitar, vokal), Bill Wyman (bas gitar) ve Charlie Watts (bateri) vardı. Wyman'ın 1993'te gruptan ayrılmasından sonra grubun tam kadrosu Jagger, Richards, Watts ve gitarist Ronnie Wood'tan oluşuyordu. Darryl Jones (bas gitar) ve Chuck Leavell (klavye) da devamlı katkıda bulundular fakat tam üye değillerdi. Grup 1989'da Rock and Roll Hall of Fame'e dahil oldu. Rolling Stone dergisi, grubu "Tüm Zamanların En Büyük 100 Sanatçısı" listesinde 4. sıraya koydu. Dünya çapında 200 milyonun üzerinde albüm satmışlardır.

The Rolling Stones başlarda Avrupa'da popülerlerdi, daha sonra şöhretleri 1960'ların ortasında yaşanan "British Invansion" denilen İngiliz rock müzik furyasıyla beraber Güney Amerika'ya da yayıldı. 2008'de, Billboard dergisi grubu yaptığı "Tüm zamanların en iyi sanatçıları" listesinde 10. sıraya yerleştirdi ve onları "Billboard Hot 100 Chart" listesinde en iyi ikinci başarılı sanatçı seçti.

Grup 26 stüdyo albümüne sahip olup, 18 yıl aradan sonra 26. yeni stüdyo albümleri Hackney Diamonds'u 20 Ekim 2023'te yayınladılar.^[1]

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluş, ilk yıllar ve ilk albüm: The Rolling Stones[değiştir | kaynağı değiştir]

Rolling Stones, Dartford'da okul arkadaşı olan Mick Jagger ve Keith Richards tarafından kuruldu. İkiliye daha sonra piyanist Ian Stewart ve blues gitaristi Brian Jones da katıldı. 1960'lı yılların sonunda Rolling Stones dünyanın en büyük Rock'n Roll grubu olarak adlandırıldığında grup çoktan bu sıfatı kendine yakıştırmıştı. 1962 Rolling Stones başta Chuck Berry, Howlin Wolf, Muddy Waters ve Elmore James'den etkilenen ve bu sanatçıların parçalarına repertuvarlarında yer veren bir gruptu. Temmuz ayında grup adını Muddy Waters'ın bir parçası olan "Rollin' Stone Blues"dan esinlenerek Rolling Stones olmasına karar verdi ve ilk konserlerini Londra'da Marquee Club'da verdi. Aynı yılın sonlarına doğru bazı söylentilere göre sadece anfisi olduğu için gruba Billy Wyman da katıldı. 1963 Ocak ayında Charlie Watts, Rolling Stones'a katıldı ve grupla beraber ilk konserini verdi. Grubun konserlerinde genelde Jimmy Page, Eric Clapton ve Pete Townshend gibi kişiler de bulunuyordu. Nisan ayında Andrew Loog Oldham, grubu Crawdaddy'de izleme fırsatı buldu ve ertesi günde Rolling Stones'la kontrat imzaladı. Mayıs ayında ise Stones, Decca Records'la anlaşma imzaladı. Bir ay sonra da Rolling Stones'un ilk single'ı "Come On" piyasaya çıktı. İkinci single ise gruba John Lennon ve Paul McCartney tarafından verilen "I Wanna Be Your Man" oldu. 1964 Ocak ayında Rolling Stones'un dört Amerikan rock'n'soul klasiğinin cover'ından oluşan EP'leri piyasaya çıktı. Şubat ayında ise Bo Diddley'in "Not Fade Away"in bir versiyonu olan üçüncü single piyasaya çıktı. "Not Fade Away" grubun listelerde ilk onun içine girebilen ilk single'ı oldu. Adı olmayan ilk albüm ise listelere bir numaradan giriş yaptı. Haziran ayında ise Valentinos'un, "It's All Over Now" single'ı bir numaraya yükseldi ve altın plak ödülünü aldı. Ağustos ayında grubun "Five By Five" EP'si piyasaya çıktı ve Kasım'da da Willie Dixon'un "Little Red Rooster" adlı parçasına yaptıkları cover'la grup tekrar bir numaraya yükseldi.

1965-69[değiştir | kaynağı değiştir]

1965 yılında grubun ikinci albümü "Rolling Stones Number 2" piyasaya çıktı. Aynı yılın Şubat'ında albümden çıkan ilk single "The Last Time" yine listelerde bir numaraya yükseldi. Ağustos'ta piyasaya çıkan "(I Can't Get No) Satisfaction" ise hem bir numaraya yükseldi hem de grubun en önemli parçalarından biri oldu. Bir sonraki ayda grubun Mart ayında İngiltere'de verdikleri konserin kaydı olan "Got Life If You Want It", Amerika'da kayıtlarını tamamladıkları "Out Of Our Heads" albümleri ise Temmuz ayında piyasaya çıktı. 1966 Rolling Stones'un farklı enstrümanları denediği ve içinde 11 dakika süren parçalara yer verdikleri albümleri "Aftermath", Şubat ayında piyasaya çıkan "19th Nervous Breakdown" single'larının ardından yayınlandı. 1966 yılının Mayıs ayında grubun yine çok ses getiren single'larından "Paint It Black", Eylül ayında ise "Have You Seen Your Mother Baby, Standing In The Shadows?" single'ı çıktı. 1967 Şubat ayında Mick ve Keith tutuklanmadan önce grubun üçüncü albümü olan "Between The Buttons" piyasaya çıktı. Mahkemelerde geçen dönemin sonunda grup "Sunday Night At The London Palladium" televizyon şovunda tartışmalara yol açan single'ları "Let's Spend The Night Together" ve "Ruby Tuesday" single'larını seslendirdi. Ağustos ayında ise Jagger ve Richards'ın yargılanmaları süresinde onlara destek olan hayranlarına yönelik "We Love You" single'ı ve Aralık ayında ise grubun bir sonraki albüm olan "Their Satanic Majesties Request" çıktı. 1968 yılının Mayıs' ında Rolling Stones NME Pollwinners konserinin sonunda performanslarını sergiledi. Bu konser sırasında seslendirdikleri yeni single'ları "Jumpin' Jack Flash" ve "Satisfaction"dan anlaşılacağı gibi grup, blues kökenlerine geri dönüyordu ve Ağustos ayında "Beggars Banquet" albümü piyasaya çıktı. 1969 yılının 8 Haziran'ında Brian; yeni bir grup kurmak istediği için gruptan ayrıldığını açıkladı. Grubun yeni gitaristi ise John Mayall's Bluesbreakers'dan Mick Taylor oldu. 3 Temmuz'da Brian Jones, Sussex'teki evinin yüzme havuzunda ölü bulundu. Brian'ın anısı için düzenlenen Hyde Park'ta verdikleri konserden bir hafta sonra ise yeni single "Honky Tonk Woman" piyasaya çıktı ve listelerde bir numaraya yükseldi. Aynı yılın Aralığında grubun bir sonraki albümü "Let It Bleed" çıktı.^[2]

1970-79[değiştir | kaynağı değiştir]

1970 yılında, Mick Jagger'ın 1968 yılında çektiği filmi "Performance" yayınlandı. Aynı yılın Eylül'ünde grubun bir önceki sene Madison Square'de verdikleri konserin kaydı olan albüm piyasaya çıkarken 1969 yılında verdikleri turnenin filmi ise "Gimme Shelter" adı altında yayınlandı. 1971 Decca ile anlaşmaları sona eren grup; kendi plak şirketleri Rolling Stones Records'la iki yeni single "Brown Sugar" ve "Bitch"i piyasaya sürdü. Nisan ayında ana albümlerden biri kabul edilen ve albüm kapağında Andy Warhol çalışmaları bulunan "Sticky Fingers" piyasaya çıktı. 1972 Nisan ayında ise "Exile On Mainstreet" double albümünden çıkan "Tumbling Dice" Keith Richards'ın Güney Fransa'daki evinde kaydedildi. 1973 yılının Ağustos'unda "Goats Head Soup" albümünden "Angie" single'ı piyasaya çıktı.1974 Temmuz ayında ilk ona giren "It's Only Rock'n Roll" Ronnie Wood'un Güney Londra'daki evinde geri vokallerde David Bowie ve davulda Kenny Jones'la birlikte kaydedildi. Aynı yılın Aralık ayında Mick Taylor solo çalışmalara yönelmek üzere gruptan ayrıldı. 1975 Münih'te grubun hakkında çıkan spekülasyonların ardından bir sonraki albüm "Black and Blue" için grup stüdyoya girdi ve hemen ardından grup üyeleri Mick Taylor'un yerine geçen yeni üyenin adını açıkladı: Ronnie Wood. 1976 yılının Ağustos'unda "Black and Blue" albümü piyasaya çıktı. Albümden çıkan "Fool To Cry" ise müzik listelerinde ilk 10'un içine girmeyi başardı. 1977 Şubat ayında Toronto'da Rolling Stones küçük konserler verip çıkartacakları canlı kayıtlardan oluşacak albüm için hazırlanırken, Keith Richards ve Anita Pallenberg tutuklandı. Aynı yılın Ekim'inde grubun bir önceki turnesinden ve Toronto'da verdikleri konserlerin a-side'larından oluşan "Love You Live" double albümü piyasaya çıktı. 1978 Dans müziğinden etkilenerek ortaya çıkan ve aynı zamanda ilk 12 inch'lik single örneklerinden olan "Miss You" Amerika'daki müzik listelerine bir numaradan giriş yaptı. Single'ı "Some Girls" LP'si takip etti. 1979 Ronnie Wood, üçüncü solo albümü olan "Gimme Some Neck"i piyasaya sürdü.

1980-90[değiştir | kaynağı değiştir]

1980 Haziran ayında yeni single reggea ve disko soundlarından oluşan "Emotional Rescue" piyasaya çıktı single'ı yine aynı adı taşıyan albüm takip etti. 1981 yılının Ağustos'unda piyasaya çıkan "Start Me Up"listelerde çıktığı gün ilk ona girmeyi başardı. Single'ı "Tatoo You" albümü takip etti. Aynı yıl, Rolling Stones, sahnede avant-garde çalışmaların bulunduğu mega-stadyum turnelerine başladı. 1982 Rolling Stones'un, Avrupa'da verdiği konserler büyük başarı kazandı. Haziran'da canlı kayıtların bulunduğu "Still Life" albümünü piyasaya sürüldü. 1983 Ağustos ayında Paris Ritz Otel'inde Mick Jagger, Keith Richards ve CBS'in başı Walter Yetnikoff arasında 28 milyon dolara Rolling Stones'un dört stüdyo albümü çıkarması için anlaşma imzalandı. Aynı yılın Ekim'inde "Undercover Of The Night" single'ı ortaya çıktı. 1985 Rolling Stones, 1985 yılının Şubat'ında "Dirty Work" albümünün kayıtları için Pathe-Marconi Stüdyolarına girdi. Mick Jagger ilk solo albümü olan "She's The Boss"u piyasaya sürdü. Haziran ayında David Bowie ile birlikte kaydettikleri "Dancing In The Street" piyasaya çıktı. Mick Jagger, aynı zamanda Tina Turner'la birlikte Philadelphia'da konser verdi. 1985 yılının sonlarına doğru Rolling Stones yeni albümünün çalışmalarına başladı. Çalışmaların sonuna doğru grubun uzun süreli menajeri Ian Stewart Londra'da öldü. 1986 Geri vokallerde soul efsanesi Bobby Womack'ında bulunduğu Bob & Earl'ün 1964 yılı hit'i 1986 yılının Mart'ında piyasaya çıktı. "Dirty Work" albümü Ian Stewart'a adandı. 1987 Keith Richards, Virgin Records'tan çıkan ilk solo albümünü Montreal'deki Le Studio'da kaydetti. Taylor Hackford'un Chuck Berry tribute'u "Hail! Hail! Rock'N'Roll" Ekim ayında piyasaya çıktı. Keith filmin müzikal direktörüydü. Filmde rol alan kişiler ise; Chuck Berry, Eric Clapton, Etta James, Julian Lennon, Robert Cray ve Keith Richards'ın kendisiydi. 1988 Mick Jagger ikinci solo albümü "Primitive Cool"u piyasaya sürdü. Aynı yılın Eylül'ünde Keith Richards'ın ilk solo albümü "Talk Is Cheap" piyasaya çıktı. Albümden çıkan ilk single ise "Take It So Hard" oldu. 16 Ekim 1988'de evi Jamaica'da olan Keith Richards'ın, ülkede meydana gelen fırtınadan etkilenmesi üzerine Dominion Tiyatrosu'nda "Smile Jamaica" adı altında verilen hayır konserine katıldı. Bu konserde Keith Richards sahnede U2 ile birlikte iki şarkı seslendirdi. 1989 yılının başında Rolling Stones; Rock and Roll Hall Of Fame'e dahil edildi. "Start Me Up" single'ı piyasaya çıktı. Yine 1989 yılında Mick Jagger ve Keith Richards, Barbados'taki Eddy Grant'ın stüdyosunda tekrar birlikte şarkı sözü yazıp yazamayacaklarını anlamak için bir araya geldi. 2 ay sonra ikilinin 12 yeni şarkısı hazırdı. Tekrar 60 ve 70'li yıllardaki sound'u yakaladıkları albümün kayıt ve mix işlemleri 5 hafta gibi kısa bir süre içinde tamamlandı. Temmuz ayında Rolling Stones yaptıkları basın toplantısında yeni albümleri "Steel Wheels"ın yakında çıkacağı haberini verdi. Ve Ağustos ayında albümden çıkan ilk single "Mixed Emotions"la birlikte grup listelerdeki yerine geri döndü. Albümü desteklemek amacıyla verdikleri turne de grubun en büyük sahne performansı olarak kabul edildi.

1991-2005[değiştir | kaynağı değiştir]

1991 yılında grubun tüm elemanları solo çalışmaları üzerine yoğunlaştı. 1992 Richards ikinci solo albümü olan "Main Offender"ı Virgin Records'tan piyasaya sürdü. 1993 Ve bir sonraki sene yani, 1993 yılında Rolling Stones, 30. yıldönümlerini kutladı. BBC'deki "London Tonight"ta yaptıkları röportajda Billy Wyman gruptan ayrıldığını açıkladı.1993 yılında Mick Jagger üçüncü solo albümü "Wandering Spirit"i piyasaya sürdü. 1994 Yeni albümlerinin ön prodüksiyonu Barbados'ta tamamlayan grup üyeleri Dublin'de tekrar bir araya gelerek albümü tamamlamaya karar verdiler. Virgin'la yaptıkları anlaşmadan sonra piyasaya çıkan ilk albüm "Voodo Lounge" oldu. Albümü desteklemek için verdikleri konserler sırasında grup MTV'nin Ömürboyu Başarı Ödülü'nü aldı. Ayrıca Rolling Stones, aynı senenin 10 Kasım'ında verdikleri konseri internetten canlı yayınlayarak bir ilke daha imza attı. 1995 yılı Stones'un daha önce hiç konser vermedikleri Güney Amerika Turnesi'yle başladı. Turne sırasında grup zaman bulup "Street Fighting Man"in akustik versiyonunu kaydetti. Yine '95 yılında grup bir sonraki albümü "Stripped"i ve yılın sonunda ilk CD-ROM'ları (Voodo Lounge)u piyasaya sürdü. 1996 Grup üyeleri yaptıkları soundtrack çalışmalarıyla yine gündemde kalmayı başardı bahsettiğimiz filmler Casino, The Fan ve Basquiat'dı. Ve yine 1996 yılında grup üyeleri solo çalışmalara yöneldi. 1997 yılının sonunda grubun "Bridges To Babylon" albümü ve 1998 yılında grubun üçüncü canlı kayıtlardan oluşan albümü "No Security" piyasaya çıktı. 2001 yılında ise grubun, 1960 yılından 1990 yılına kadar yaptığı röportajlarından ve basın açıklamalarından oluşan "As It Happened" piyasaya çıktı. Mick Jagger'ın dördüncü ve son solo çalışması 19 Kasım 2001 tarihli "Godess In The Doorway". Mick Jagger'a bu son albümünde Bono, Lenny Kravitz ve Rob Thomas gibi isimler de eşlik etti. Çıkan ilk single "God Gave Me Everything"i ise Lenny Kravitz bu albüm için besteledi ve parçanın geri vokallerinde de yer aldı. 2002 yılında "Forty Licks" adlı derleme albümü piyasaya sürüldü. Adından da anlaşılacağı gibi en iyi 40 şarkılarına yer vermişlerdi bu albümde. 2005'te ise sekiz yıllık bir aradan sonra "A Bigger Bang" adlı albümü piyasaya sürdüler. Albümden "Streets Of Love" ve "Rain Fall Down" singleları çıktı.^[3]

2006-Sahnede 50. yıl[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 50. yıllarını 2012 yazında kutladı ve 50. yıldönümleri anısına '50' adında büyük ciltli bir kitap yayımladı.^[4] Grubun dudak ve dilden oluşan amblemleri de yenilenerek 50. yıl dönümü boyunca kullanıldı.

Grup üyeleri 2012 ve 2013 yıllarında yeni bir dünya turnesine hazırlandıklarını açıkladı. Keith Richards provaların yapıldığını doğrularken Mick Jagger da grubun 2012 sonbaharında sahnelere çıkabileceğini söyledi.^[5][6]

Yönetmenliğini Brett Morgen'in yapacağı ve Rolling Stones'un 50 senelik sanat hayatı anlatılacak bir HBO belgeselinin Eylül 2012'de yayımlanacağı açıkladı.^[7] Proje Rolling Stone dergisinin Mart 2012 sayısından duyuruldu. Belgeselin, grubun kulüplerde çaldığı ilk yıllarından dünyanın en iyi rock and roll grubu olmasına kadar geçen süreci anlatacağı açıklandı.^[8] Morgen tarafından, belgesel için yaklaşık olarak 50 saatlik röportajlar yapıldı.^[9] 30 Ağustos 2012'de, belgeselin adı Crossfire Hurricane olarak belirlendi. İsim, Stones'un 1968 hit single'ı "Jumpin' Jack Flash"in sözlerinden alındı.

4 Eylül 2012'de, The Rolling Stones GRRR! adında derleme bir albüm çıkaracağını açıkladı. Albümün 12 Kasım 2012'de yayınlanacağı duyuruldu. Albüm 4 farklı formatla indirilebilecek. Albüm, ek olarak "Doom and Gloom" ve "One More Shot" adında iki yeni single içeriyor.^[10][11] 11 Ekim 2012'de, the Rolling Stones "Doom and Gloom" adlı şarkılarını resmi YouTube sayfasında yayınladı.^[12] 8 Ekim 2012'de, the Rolling Stones bir diğer single'ları "One More Shot"u da, Doom and Gloom'dan sonra resmi YouTube sayfasında yayınladı.^[13]

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: The Rolling Stones Diskografisi

Stüdyo albümleri

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta The Rolling Stones ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Global Offical Sitesi24 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• IMDb'de The Rolling Stones