Muse
Muse, Avustralya'nın Melbourne şehrinde gerçekleştirilen 2010 Big Day Out sırasında sahnede performans sergilerken. Soldan sağa: Dominic Howard, Matthew Bellamy, Christopher Wolstenholme ve turne üyesi Morgan Nicholls.
Genel bilgiler
Başladığı yer	Teignmouth, Devon, İngiltere
Tarzlar	Alternatif rock, new prog, space rock, senfonik rock, progresif metal[1]
Etkin yıllar	1994–günümüz
Müzik şirketi	Warner Bros., Helium 3, Taste, Mushroom, Dangerous
Resmî site	muse.mu
Üyeler	Matthew Bellamy Chris Wolstenholme Dominic Howard

Muse, 1994 yılında, İngiltere'nin güneybatısında yer alan Devon'daki Teignmouth kasabasında kurulan İngiliz rock grubu. Matthew Bellamy (solist, gitarist, piyanist, klavye, keytar), Chris Wolstenholme (bas gitarist, geri vokalist) ve Dominic Howard (baterist, perküsyon, synthesizer) olmak üzere üç kişiden oluşur. 2006 yılından beri turneler sırasında gruba Morgan Nicholls (klavye, perküsyon) da eşlik etmektedir.

İlk stüdyo albümü Showbiz'i 1999 yılında yayımlayan grup, 2001'de Origin of Symmetry, 2003'te Absolution, 2006'da Black Holes and Revelations, 2009'da The Resistance, 2012'de The 2nd Law, 2015'te Drones ve 2018'de Simulation Theory olmak üzere toplamda 8 stüdyo albümü yayımladı. Stüdyo albümlerine ek olarak grup; 2002'de Hullabaloo Soundtrack, 2005'te Absolution Tour, 2008'de HAARP ve 2013'te Live at Rome Olympic Stadium olmak üzere 4 konser albümü piyasaya sürdü. Dokuzuncu stüdyo albümleri Will of the People 26 Ağustos 2022'de yayımlandı.

Geçmişi[değiştir | kaynağı değiştir]

1994–1999ː Kuruluşu ve ilk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Muse'un kurulması, grup elemanlarının Teignmouth Community School'da okurken dahil oldukları müzik gruplarıyla başladı. Grup üyelerinin üçü de aynı grupta toplanmadan önce okuldaki Fixed Penalty, Youngblood, Carnage Mayhem gibi çoğunlukla cover çalan gruplarda yer aldılar.^[2][3] Daha sonra Bellamy, Howard'ın Gothic Plague grubuna dahil oldu. Bas gitar ve geri vokaller için eleman arayan ikili o sırada başka grupta bateristlik yapan Wolstenholme'u gruba davet etti. Wolstenholme üç yıldır çaldığı bateriyi bırakarak gruba katıldı ve bas gitar öğrenmeye başladı.

Adlarını sonradan Rocket Baby Dolls'a değiştiren üçlü, 1994'te bir müzik grupları yarışmasına katıldı ve protesto adına konseri tüm ekipmanı kırarak sonlandırdı.^[4] Yarışmayı kazandıklarında şaşkınlığa uğrayan grup elemanları, işten ve üniversiteden vazgeçerek müziğe yoğunlaşmaya karar verdi.^[5] Daha ciddi bir isim arayışında, kısalığını ve görünüşünü beğendikleri Muse adını seçerek bugünkü hallerini aldılar.

Birkaç yıl boyunca hayran kitlesi oluşturmaya çalışan Muse, Londra ve Manchester'da ilk konserlerini verdi ve 1998'de ilk stüdyo kaydı olan Muse EP'yi çıkardı. Aynı yıl çıkardıkları ikinci EP'leri Muscle Museum sayesinde popülerlik kazanarak Avrupa ve Avustralya'da turne yapmaya başladılar.

1999–günümüz[değiştir | kaynağı değiştir]

Muse'un 2003'te çıkardığı Absolution albümü Birleşik Krallık müzik listelerine bir numaradan giriş yaptı ve sonrasında grup albümü desteklemek için yaklaşık bir yıl süren bir dünya turnesine çıktı. Bu süreçte verdikleri 2004 Glastonbury Festivali konseri, grup elemanları tarafından "hayatımızın en iyi konseri" olarak tanımlandı.^[6]

2006 yılında "Supermassive Black Hole" adlı şarkılarının Alacakaranlık filminde kullanılmasıyla Muse, yeni ve daha geniş bir hayran kitlesine ulaştı.

Muse, en büyük konserlerinden ikisi olan 2007 Wembley Stadyumu konserlerinde 180 bin kişilik bir kalabalığa konser verdi ve yenilenen Wembley Stadyumu'nda tüm biletleri satan ilk grup oldu. 16 ve 17 Temmuz'da gerçekleşen bu konserler HAARP adı altında DVD ve CD olarak yayımlandı.

Grup 13 Eylül 2009 tarihinde MTV Video Müzik Ödülleri'nde "Uprising" ile, MTV Avrupa Müzik Ödülleri'nde ise 2006'da "Starlight" ve 2012'de "Madness" şarkılarıyla sahne aldı. Türkiye'de, birincisi 7 Nisan 2002'de Maslak Venue'de, ikincisi 2 Eylül 2006'da Rock'n Coke Festivali'nde olmak üzere iki kez konser verdi.

Muse'un "Survival" adlı şarkısı 2012 Yaz Olimpiyatları resmi şarkısı olarak belirlendi ve grup tarafından Londra'da gerçekleşen olimpiyatların kapanış töreninde sahnelendi.

Muse enerjik ve taşkın canlı performanslarıyla bilinmektedir. Rolling Stone dergisi "Günümüzün En İyi Sahne Şovlarına Sahip 50 Grubu" listesinde, 29. sırada yer verdikleri Muse için "stadyum ihtişamını ve paranoyak fütürizmi sahneye taşıma konusunda Muse'dan ustası yok" yorumunu yaparak, "havada asılı halde çalıyormuş gibi görünmelerini sağlayan özgün set tasarımları, retina alazlayan lazer şovları"nı övmüştür.^[7]

Haziran 2015 itibarıyla Muse dünya çapında 17 milyondan fazla albüm satmış bulunmaktadır.

Müzik tarzı[değiştir | kaynağı değiştir]

Muse Rock temelli şarkılar yapmaktadır. Pek çok şarkısında birden fazla türü karıştırmaktadır. Denedikleri türlere örnek olarak art rock, deneysel rock, prog rock, elektronik müzik, pop rock, klasik müzik, senfonik rock ve rock opera verilebilir.^[8][9]

Muse'un en büyük ilham kaynakları Rage Against the Machine, Nirvana, Queen, Jimi Hendrix, Jeff Buckley ve Deftones olmuştur.^[10][11][12]

Muse, ilk albümleri Showbiz′deki hareketli parçalarını yeterince hareketli bulmadıklarını ifade ettikten sonra, Origin of Symmetry ve Absolution′da özellikle daha agresif ve sert bir ses üzerine yoğunlaştı.^[13] Black Holes and Revelations ve The Resistance′ta ise bazı şarkılarında aynı tarzı korurken bazı şarkılarına deneyselliğe yönelerek space rock, elektronika ve senfonik rock gibi farklı tarzlar kattı. Grubun bu dönemdeki sesini etkileyen sanatçılara Franz Ferdinand, Michael Jackson, David Bowie, Depeche Mode, Prince ve Ennio Morricone örnek verilebilir. Grup altıncı albümleri The 2nd Law′da deneyselliği ağırlaştırarak denedikleri müzik tarzlarını artırdı. Ayrıca bu albümde ilk kez Wolstenholme ana vokal olarak kendi yazdığı iki şarkıyı söyledi. 2013'te Bellamy, The Resistance ve The 2nd Law′da "enstrümanlarından kısmen uzaklaştıklarını"^[14] söyleyerek bir sonraki albümleri Drones′da "gitarlar ve bateri odaklı daha ham bir sese dönüş yapacaklarını" ifade etti. Bununla örtüşen bir şekilde Muse bir sonraki albümleri Drones′da, müziklerindeki baskın tarzları harmanlamaya ve gitarlara öncelik verdi.

Solist Matt Bellamy şarkı söylerken sık sık falsetto, vibrato ve melizmatik bir söyleyiş tarzı kullanmaktadır. Bellamy bu konuda özgüven kazanmasında Jeff Buckley'in büyük bir etkisi olduğunu söyledi.^[15]

Bellamy'nin belirgin piyano içerikli parçalarında (örn. "Exogenesis Symphony", "Butterflies and Hurricanes", "United States of Eurasia", "Space Dementia", "Apocalypse Please") ise Sergey Rahmaninov, Frédéric Chopin, Pyotr Çaykovski, Franz Liszt, Camille Saint-Saëns ve Ludwig van Beethoven'dan etkilendiği görülmektedir.^[16]

Öne sürülen bir başka görüş, Muse'un sesinin Amerikan grunge gruplarıyla (örn. Nirvana, Pearl Jam, Soundgarden, Alice in Chains) ve Britanyalı alternatif rock gruplarının (örn. Radiohead, The Verve) bir karışımı olduğudur. Grubun ilk yıllarında yapılan Radiohead benzetmeleri hakkında, Bellamy 1999'da Kerrang! dergisinde "[Radiohead'den] değil ama [Radiohead'le] aynı şeylerden etkilendiğimiz yerler var" dedi.^[17]

Muse'un, ünlü rock grubu Queen'i anımsatan "United States of Eurasia" gibi şarkıları hakkında soru sorulan Queen gitaristi Brian May, şarkının bulunduğu albüm olan The Resistance′ı beğendiğini ifade ederek grup elemanlarını "olağanüstü müzisyenler" olarak tanımladı ve onların "çılgınlıklarını dışa vurmaktan çekinmeyişlerini" övdü.^[18]

Grup üyeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Matthew Bellamy – Ana vokal, elektrogitar, piyano, klavye, synthesizer, keytar (1994–günümüz)
• Christopher Wolstenholme – Bas gitar, arka vokal, klavye, harmonica (1994–günümüz)
• Dominic Howard – Bateri, perküsyon, synthesizer (1994–günümüz)

• 
  Matthew Bellamy
• 
  Christopher Wolstenholme
• 
  Dominic Howard

Turne üyeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Morgan Nicholls – Klavye, sampling, perküsyon, gitar, geri vokal (2004, 2006–günümüz)
• Dan "The Trumpet Man" Newell – Trompet (2006–2008)
• Alessandro Cortini – Klavye, synthesizer (2009, yedek)

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Stüdyo albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Showbiz (28 Ekim 1999)
• Origin of Symmetry (17 Temmuz 2001)
• Absolution (22 Ekim 2003)
• Black Holes and Revelations (3 Temmuz 2006)
• The Resistance (14 Eylül 2009)
• The 2nd Law (1 Ekim 2012)
• Drones (5 Haziran 2015)
• Simulation Theory (9 Kasım 2018)
• Will of the People (26 Ağustos 2022)

Konser albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• HAARP (17 Mart 2008)
• Live at Rome Olympic Stadium (29 Kasım 2013)

Derleme albümler[değiştir | kaynağı değiştir]

• Hullabaloo Soundtrack (2002) - UK #10
  • Disc 1: B-yüz şarkıları derlemesi
  • Disc 2: Konser, Le Zenith Paris, 28 ve 29 Ekim 2001
• Origin of Muse (2019)-Boxset

Tekliler[değiştir | kaynağı değiştir]

• "Uno" (1999), UK #73
• "Cave" (1999), UK #52
• "Muscle Museum" (1999), UK #43
• "Muscle Museum" (U.S.) (2000)
• "Sunburn" (2000), UK #22
• "Unintended" (2000), UK #20
• "Muscle Museum" (2000 tekrar), UK #25
• "Plug in Baby" (2001), UK #11
• "New Born" (2001), UK #12
• "Bliss" (2001), UK #22
• "Hyper Music/Feeling Good" (2001), UK #24
• "Dead Star/In Your World" (2002), UK #13
• "Stockholm Syndrome" (2003)
• "Time Is Running Out" (2003), UK #8
• "Hysteria" (2003), UK #17
• "Sing For Absolution" (2004), UK #16
• "Apocalypse Please" (2004)
• "Butterflies and Hurricanes" (2004), UK #14
• "Time Is Running Out" (U.S.) (2004), US #9
• "Hysteria" (U.S.) (2005), US #9
• "Stockholm Syndrome" (U.S.) (2005), US #31
• "A Crying Shame" (2006)
• "Supermassive Black Hole" (2006) UK #4
• "Starlight" (2006) UK #13
• "Knights of Cydonia" (2006) UK #10
• "Invincible" (2007) UK #21
• "Map of the Problematique" (2007) UK #18
• "Uprising" (2009) UK #9
• "Undisclosed Desires" (2009) UK #49
• "Resistance" (2010) UK #38
• "Exogenesis: Symphony" (2010)
• "Neutron Star Collision (Love is Forever)" (2010) UK #11
• "Survival" (2012) UK #22
• "Madness" (2012) UK #25
• "Follow Me" (2012)
• "Supremacy" (2013) UK #58
• "Panic Station" (2013)
• "Psycho" (2015)
• "Dead Inside" (2015)
• "Mercy" (2015)
• "Revolt" (2015)
• "Reapers" (2016)
• "Dig Down" (2017)
• "Thought Contagion" (2018)
• "Something Human" (2018)
• "The Dark Side " (2018)
• "Pressure" (2018)
• "Algorithm" (2018)

EP'ler[değiştir | kaynağı değiştir]

• Muse (1999)
• Muscle Museum (1999)
• Random 1-8 (sadece Japonya) (1999)

DVD'ler[değiştir | kaynağı değiştir]

• Bliss (2001)
• Hullabaloo (2002)
  • Disc 1: Konser, At Le Zenith, Paris
  • Disc 2: Belgesel / Klipler, söyleşiler
• Time is Running Out (2003)
• Absolution (Sınırlı albüm DVD) (2003)
• Hysteria (2003)
• Sing for Absolution (2004)
• Butterflies and Hurricanes (2004)
• Absolution Tour (2005)
• HAARP (2008)
• The 2nd Law (2012)
• Live at Rome Olympic Stadium (2013)

Kazandıkları ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Muse'un Resmi İnternet Sitesi13 Mart 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Musewiki (Museseverler tarafından oluşturulmuş İngilizce Muse vikisi)5 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.