Otis Redding
Otis Redding, Ocak 1967'de
Genel bilgiler
Doğum	Otis Ray Redding, Jr. 9 Eylül 1941(1941-09-09) Dawson, Georgia, ABD
Ölüm	10 Aralık 1967 (26 yaşında) Monona, Wisconsin, ABD
Tarzlar	Soul R&B
Meslekler	Şarkıcı-söz yazarı, müzisyen
Etkin yıllar	1958–1967
Resmî site	otisredding.com

Otis Redding (d. 9 Eylül 1941 Dawson, Georgia - ö. 10 Aralık 1967 Madison, Wisconsin) Amerikalı müzisyen. Redding 1960'lı yılların en etkili Soul şarkıcısıydı.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir protestan papazının oğlu olarak doğan Redding, çok genç yaşlarda soul müziğe karşı bir sempati duymaya başlar. Genç bir delikanlı iken, Dawson'da kilise korosunda şarkı söylemeye başladı. 15 yaşında, Sam Cooke kadar çok sevdiği Little Richard (Richard Penniman)'ın doğum yeri olan Macon, Georgia'da liseye başladı ve şarkı söyleme tarzını bu iki sanatçının etkisinde kalarak geliştirdi. Öğrenimini yarıda bırakıp Little Richard'ın o zamanlardaki orkestrası The Upsetters'a katıldı.

Müzik yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

1960 yılından itibaren Johnny Jenkins and the Pinetoppers grubu ile çalışmaya başladı ve bu grupla birlikte, aynı yılın temmuz ayında, ilk plağı "She's all right" şarkısını Otis and the Shooters adı ile kaydetti. Özellikle bu plağa okuduğu ilk şarkısında ve yine 1960 yılında çıkardığı "Shout Bamala" şarkısında Little Richard'ın etkisi altında kaldığı çok açık bir şeklide belli olmaktaydı.

Solo kariyerine 1962 yılında ulaştı. Ekim 1962 tarihinde Otis Redding, Johnny Jenkins and the Pinetoppers grubu ile girdiği stüdyoda, başarısız geçen bir kayıt gününde, kalan zamanı kendi plağını kaydetmek için kullanma şansını elde etti. Kendi bestesi "These Arms of Mine" şarkısı kayda alındı ve yayınlandığı Kasım 1962'de listelerde yerini aldı (US-R&B 20, US-Pop 85).

Bu kayıt, 60'lı ve 70'li yıllarda Soul müziğinde çok önemli bir yeri olan Memphis, Tennessee'de bulunan Stax Records tarafından gerçekleştirildi. Otis Redding, genç yaşında gerçekleşen ölümüne kadar bu firmanın en önemli sanatçılarından birisiydi ve o tüm çalışanların görüşlerine göre, diğer çalışan herkesin müziksel ruhu ve kalbiydi. Otis Redding, Memphis Soul müziğine yön veren bir sanatçıydı.

Diğer single çalışmaları 1963 ve 1964 yıllarında, R&B listelerinde ortalarda yer aldıktan sonra, "Mr. Pitiful" şarkısı ile 1965 yılının başlarında ilk Top-10'a girmeyi başardı. Bu başarıyı 1967 yılına kadar yayınladığı diğer şarkıları ile listelerde Top-10 ve Top-20 içerisinde yer alarak sürdürdü.

• That’s how strong my love is (1965), B-yüzü: Mr. Pitiful
• I’ve been loving you too long (1965)
• Respect (1965), daha sonra bu şarkı Aretha Franklin'le listelerde 1 numara oldu.
• I can’t turn you loose/Just one more day (1965),
• Satisfaction (1966), Rolling-Stones'un bu şarkısını kendi tarzında yorumladı.
• My lover’s prayer (1966)
• Fa-Fa-Fa-Fa-Fa (Sad Song) (1966)
• Try a little tenderness (1966)
• Tramp (1967), Carla Thomas ile düet
• Knock on wood (1967), Carla Thomas ile düet
• Shake (1967), canlı kayıt, 1965 yılında stüdyoda kaydedildi.
• The glory of love (1967)

Redding şarkılarının çoğunu kendisi, bazılarını ise Steve Cropper ile birlikte yazmıştır. 1967 yılında gerçekleşen bir Avrupa turnesinde, ilk defa beyaz hayranlarının olağanüstü sevgisiyle karşılaştı. Daha sonra aynı yıl, beyaz müzikseverler arasında çok popüler olan, ünlü Monterey Pop Festivali'nde sahne aldı. Bu festival çiçeğin gücü hareketinin ilk büyük festivaliydi. Giriş parasızdı; fakat bu festival o zamanlar, müzisyenlerin kitleler tarafından tanınması için büyük bir fırsattı. O festivalde Jimi Hendrix ve Janis Joplin gibi sanatçılar da ilk büyük konserlerini vermişlerdi. Orada bulunanların söylediklerine göre, Otis Redding insanları kendilerinden geçmiş bir hale sokmuş.

Ölüm[değiştir | kaynağı değiştir]

Otis Redding'in müzik yaşamı, o zamanlar kendisine eşlik eden The Bar Kays grubunun 4 üyesi ile birlikte geçirdiği bir uçak kazası sonucu, 10 Aralık 1967'de çok hazin bir şekilde sona erdi. Cleveland, Ohio'da katıldığı bir televizyon programından sonra, Madison, Wisconsin'de bir konsere katılmak üzere bindiği 2 motorlu Beechcraft tipindeki uçağı, iniş yaparken buz tutmuş Monona gölüne çarptı. Kazadan sadece bir kişi kurtuldu. Redding'in cenazesine 4500 kişi katıldı.

Ölümünden sonra[değiştir | kaynağı değiştir]

Yaşadığı süre içerisinde R&B listelerinde yakaladığı başarıyı pop listelerinde yakalayamadı. 7 Aralık 1967 tarihinde kayıt ettiği (Sittin On) The Dock of the Bay şarkısı ölümünden sonra yayınlandı ve 1968 yılı başlarında R&B listesinde 1 numaraya yükseldi. Bu Otis Redding'in ilk kez 1 numara oluşuydu ve bu şarkı pop listesinde de büyük bir başarı elde etmişti. Bu şarkı, Redding'in o zamanlar yaptığı şarkılara göre, daha pop tarzındaydı ve soul tınısı azdı. Otis Redding bu şarkıyı San Francisco'da yaz tatili yaparken, deniz kenarında yazmıştı. Kayıt öncesi Lenf bezlerini aldırmıştı. Kayıt esnasında orada bulunanların hepsi, onun şarkı söyleme açısından hayatının tarzını yakaladığını söylemişlerdi. Otis Redding, bu çalışması için 1969 yılında, ölümünden sonra Grammy ödülünü aldı.

Ölümünden sonra, 1970 yılına kadar, şimdiye kadar yayınlanmamış birçok şarkısı single ve LP olarak piyasaya sürüldü ve bu şarkılar R&B listelerinde Top-10 ve Top-20'ye kadar yükseldi. Bu şarkıların birçoğu ölümünden önceki sezonda kaydedilmişti.

• The Happy Song (Dum-Dum) (1968)
• Amen (1968)
• I’ve got dreams to Remember (1968)
• Papa’s got a brand new bag (1968),
• Love Man (1969)
• The Great Man Thomas B (posthum 2008)

Otis Redding'in çalışmaları, 1965 yılında çıkardığı "Otis Blue" albümü ile birlikte 8 uzunçalardan oluşmaktadır. Redding 1965 yılında kendi plak şirketi Jotis'i, John Whitehead ve diğerleri gibi yeni sanatçılara bir şans vermek için kurmuştu.

1969 yılında The Doors, "The Soft Parade" isimli albümünde Robby Krieger'ın yazdığı ve Reddings'in ölümünü anlatan "Runnin Blue" şarkısına yer verdi. ("Poor Otis dead and gone / left me here to sing his song")

Otis Reddings'in oğulları Dexter Redding (Bas gitar, Vokal) ve Otis II Redding (Gitar) 70'li yıllarda, kuzenleri Mark Lockett (Bateri ve Keyboard) ile birlikte "The Reddings" isimli orkestrayı kurdular.

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

• Pain In My Heart (1964)
• The Great Otis Redding Sings Soul Ballads (1965)
• Otis Blue (1965)
• The Soul Album (1966)
• Complete & Unbelievable: The Otis Redding Dictionary of Soul (1966)
• King & Queen (mit Carla Thomas) (1967)
• Live In Europe (1967)
• The History of Otis Redding (1967)

Ölümünden sonra yayınlanan albümler:

• The Dock of The Bay (1968)
• The Immortal Otis Redding (1968)
• In Person at the Whisky a Go Go (1968)
• Love Man (1969)
• Tell The Truth (1970)
• Good to Me: Live at the Whisky a Go Go, Vol. 2 (1993)

Bunların dışında, daha birçok Best-of ve canlı yayın albümleri de yayınlanmıştır.

Web[değiştir | kaynağı değiştir]

• Resmi sitesi26 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)