Bu maddenin veya bölümün özgün araştırma, doğrulanamaz veya yoruma dayalı ifadeler içerdiği düşünülmektedir. Lütfen iddiaları kontrol ederek ve yeni kaynaklar ekleyerek geliştirin. Özgün araştırmadan oluşmuş ifadeler kaldırılabilir. Ayrıntılar maddenin tartışma sayfasında bulunabilir.

Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. Maddeyi, Vikipedi standartlarına uygun biçimde düzenleyerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Gerekli düzenleme yapılmadan bu şablon kaldırılmamalıdır. (Temmuz 2012)

Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "Foo Fighters" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Temmuz 2012) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Foo Fighters
2023 Glastonbury Festivali'nde Foo Fighters. Soldan sağa: Chris Shiflett, Rami Jaffee, Dave Grohl, Nate Mendel, Josh Freese ve Pat Smear.
Genel bilgiler
Başladığı yer	Seattle, Washington, ABD
Tarzlar	Alternatif rock, post-grunge, hard rock, pop rock
Etkin yıllar	1995–günümüze
İlişkili hareketler	Nirvana, Sunny Day Real Estate
Resmî site	foofighters.com
Üyeler	Dave Grohl Chris Shiflett Nate Mendel Pat Smear Rami Jaffee Josh Freese
Eski üyeler	William Goldsmith Franz Stahl Taylor Hawkins

Foo Fighters, 1995 yılında Dave Grohl tarafından kurulan Amerikalı rock müzik grubu.

Kurt Cobain'in ölümü ile Nirvana'nın dağılmasının ardından Dave Grohl tarafından solo proje olarak başlatılmıştır. İlk albüm Foo Fighters'ın yarattığı etkinin ardından projeye Nirvana'dan Pat Smear, Sunny Day Real Estate'ten Nate Mendel ve William Goldsmith'in katılmasıyla grup kurulmuştur. Müziklerinin yanı sıra Learn To Fly klibi gibi eğlenceli müzik videolarıyla da dikkat çekerler. Grubun 15 Grammy Ödülü bulunmaktadır.

Grubun Geçmişi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluş ve İlk Albüm (1994-1995)[değiştir | kaynağı değiştir]

Nirvana grubuna baterist olarak katılan Dave Grohl, turnelere çıkarken gitarını da yanına almış ve bu sürede şarkıları üzerinde çalışmaya başlamıştır. Kurt Cobain'in 8 Nisan 1994 tarihinde Seattle'daki evinde ölü bulunmasıyla Nirvana dağılmıştır. Uzun süren yasın ardından Dave, 1995 yılında Seattle'da tüm enstrümanların kendisi tarafından çalındığı Foo Fighters albümünü yayınlamıştır. Dave, Nirvana'dan gelen mirasının müziğine pozitif etki yapmamasını istediğinden kendi ismini kullanmamıştır. Büyük bir UFO meraklısı olduğundan Foo Fighters ismini geçmişte UFO'ları gözetlemekle görevli olan Foo Fighter'lardan almıştır.

Rock müzik dünyasında büyük etki yapan bu albümün ardından Dave, bir grup kurmaya karar vermiştir. Dave Grohl, ilk önce Nirvana'nın Kurt Cobain'in ardından ikinci kurucusu ve bas gitaristi olan Krist Novoselic'e gitmiş ve ancak kendisi bu teklifi kabul etmemiştir. Ardından Dave, Seattle'lı bir grup olan Sunny Day Real Estate'in bas gitaristi olan Nate Mendel ve yine aynı grubun bateristi olan Wiliam Goldsmith'i gruba dahil etmiştir. Grubun ikinci bir gitariste ihtiyacı olduğunu düşünen Dave, Pat Smear'a gitmiş ve Pat gruba turne için katılmıştır.

The Colour And The Shape (1996-1997)[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk albümün ardından kısa bir turneyi tamamladıktan sonra Wooding Washington'da yapımcı Gil Norton ile kayda giren grup, Mayıs 1997'de ikinci albümleri The Colour And The Shape'i çıkartmıştır. The Colour And The Shape grubun en sevilen şarkılarından olan Everlong, Monkey Wrench, My Hero gibi şarkıları barındırır.

Albüm yayınlandıktan sonra Pat Smear yoğun tempodan yorulduğu için gruptan ayrılmış, yerine Dave Grohl'un Scream'den eski grup arkadaşı Franz Stahl geçmiştir. Albümün turneleri Franz Stahl ile yapılmış, grup bu sürede X-Files dizisi için Walking After You'yu yeniden yorumlamış ve Godzilla filmi için de A320 adlı şarkılarını kaydetmiştir.

Albümün kayıtları esnasında William Goldsmith'in davul kayıtlarını beğenmeyen Dave Grohl, birçok parçanın davullarını kendisi gizlice tekrar kaydetmiştir. William bunu öğrenmesi üzerine gruptan ayrılmıştır. Bu ayrılık sonrası Alanis Morisette'in davulculuğunu yapan Taylor Hawkins, Dave Grohl'a kendisini önermiş ve gruba katılmıştır. Turnenin ardından Franz Stahl ''uyumsuzluk'' sebebiyle gruptan kovulmuştur.

There Is Nothing Left To Lose (1998-2001)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grubun 3. albümü olan There Is Nothing Left To Lose, Dave Grohl'un Virginia'daki evinde Taylor Hawkins, Nate Mendel ve Dave Grohl tarafından kaydedilmiş ve 2 Kasım 1999'da yayınlanmıştır. Albümün kayıtları ev ortamında olduğundan dolayı oldukça keyifli geçmiştir. Bu durum müziğe de yansımış, albüm Dave Grohl tarafından grubun en ''soft rock'' albümü olarak nitelenmiştir.

Albümden Learn To Fly, Breakout, Aurora grubun sevilen şarkılarından olmuştur.

Kayıtların ardından turne için Chris Shiflett gruba lead gitarist olarak katılmıştır. Chris, gruba seçmelerle katılan tek kişidir.

There Is Nothing Left To Lose, En İyi Rock Albümü dalında Grammy Ödülü kazanmıştır. Bu, grubun ilk Grammy Ödülü'dür.

One By One (2001-2004)[değiştir | kaynağı değiştir]

Önceki albümün turnesindeyken bir konser sonrası Taylor Hawkins, aşırı doz sebebiyle 2 hafta komada kalmıştır. Hawkins'in birkaç aylık iyileşme sürecinde Grohl, Queens of The Stone Age'in Songs For The Deaf albümünde davul çalmayı kabul etmiştir. Hawkins'in iyileşmesinin ardından grup üyeleri kayıt yapmak için bir araya gelmişlerdir. Ancak kayıtlar oldukça huzursuz geçmektedir.

Taylor Hawkins, bu dönemle ilgili ''bir grupmuşuz gibi hissetmiyordum'' demiştir. Bas gitarist Nate Mendel, Grohl ile yaşadığı anlaşmazlıklar sebebiyle berbat bir ruh hali içinde olduğunu söylemiş ve Chris Shifflet ''Stüdyoda neredeyse hiçbir şey çalmadan günler geçirdim ve vakit kaybettiğimi düşündüm'' diye eklemiştir. Bu kayıtlar 1 milyon dolar'ın üzerinde para harcanan ilk Foo Fighters kaydı olmuştur.

Grup bu kayıtlardan memnun olmamıştır. Öyle ki Hawkins, kaydedilen şarkıları ''milyon dolar bedelinde demo kayıtları'' olarak nitelendirmiştir. Kayıtları dinleyen menajer John Silva, ''Bunu hemen yayınlayabiliriz, ama kimse satın almak ister mi bilmiyorum'' demiş ve grup kısa bir ara verme kararı almıştır.

Her bir üye başka projelere yönelmiş, bu ara süresince Dave Grohl, Queens of The Stone Age'e baterist olarak katılmış ve grupla bir turneye çıkmak üzere anlaşmıştır. Aynı yılın nisan ayında Foo Fighters, 2002 Coachella'da Grohl'un ''birlikte son performansları olabileceğini düşündüğü bir konser'' için tekrar bir araya gelmiştir. Konser için yapılan provalarda grup içinde gerilim iyice yükselmiş, Shiflett'in kıvılcımı ateşlemesinin ardından Grohl ve Hawkins kavgaya tutuşmuştur. Müzisyenler en azından bu konseri tamamlamaya ve ardından ne yapacaklarını kesinleştirmeye karar vermişlerdir. Keyifli geçen konserin ardından grup üyeleri, tekrar bir araya gelmeye ve albüm kayıtlarına devam etmeye karar vermişlerdir.

Dave Grohl; Queens of The Stone Age ile turneye çıkmadan önce 2 haftalık bir sürede ilk Taylor Hawkins ile şarkıları yeniden değerlendirmiş ve düzenlemiş, ardından ikili birlikte Virginia'ya gidip kayıtlarını tamamlamış ve Mendel ile Shiflett'i kendi bölümlerini kaydetmeleri için Los Angeles'a çağırmışlardır.

Bu albüm, Chris Shiflett'in yer aldığı ilk Foo Fighters albümüdür.

Albüm ismini albümdeki All My Life parçasından almaktadır. Grohl, şarkıyı ''İlk kaydedilen All My Life bir milyon dolar değerindeydi ve kulağa berbat geliyordu, bu kayıt ise birkaç yüz dolar değerinde ve şimdiye kadarki en iyi şarkımız oldu.'' şeklinde değerlendirmiştir.

Times Like These, Grohl tarafından grubun geçirdiği zor zamanlar hakkında yazılmıştır.

Albüm En İyi Rock Albümü dalında, All My Life ise En İyi Rock Performansı dalında Grammy Ödülü kazanmıştır.

In Your Honor (2005-2006)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grohl, One By One'ın ardından yeni bir albüm için acele etmek istememiştir. Grup, 5. albümlerini kaydetmek için yeni inşa ettirdikleri Studio 606'nın açılmasını beklemiştir. Kayıt henüz geliştirme aşamasındayken Grohl, albümün iki diskten oluşmasını -biri rock şarkıları, biri akustik şarkılar olmak üzere- istemiştir. In Your Honor, Haziran 2005'te yayınlanmıştır. Albümden Best of You, DOA, No Way Back ve Cold Day In The Sun beğenilen şarkılar olmuştur.

Cold Day In The Sun, vokalin Taylor Hawkins tarafından üstlenildiği ilk Foo Fighters şarkısıdır. Sözleri de Hawkins tarafından yazılmış ve bestelenmiştir.

Grup, 2006'da albümü desteklemek amacıyla kısa bir akustik turne düzenlemiştir. Turnede neredeyse 10 yılın ardından Pat Smear gruba sürpriz konuk olarak, Rami Jaffee ise klavye ve piyano çalmak üzere bir turne müzisyeni olarak katılmıştır. Grup, bu turnede Grohl'un yazdığı ve söylediği ancak bir Nirvana şarkısı olan Marigold'u da çalmıştır. Bu konserlerde çalınan şarkılar, Skin And Bones isimli albümde yayınlanmıştır.

Echoes, Silence, Patience & Grace (2007-2009)[değiştir | kaynağı değiştir]

Foo Fighters, 25 Eylül 2007'de yeni albümleri Echoes, Silence, Patience & Grace'i yayınlamıştır. Grup, albümü desteklemek amacıyla uzun bir dünya turuna çıkmış ve Kanada'dan Japonya'ya kadar festivallere katılmıştır.

Aynı yıl MTV Müzik Ödülleri'nde Pat Smear, gruba turne gitaristi olarak katıldığını doğrulamıştır.

Albümden The Pretender, Let It Die, Long Road To Ruin beğenilen şarkılar olmuştur.

Grup, bu albümle En İyi Rock Albümü dalında, The Pretender ile ise En İyi Rock Performansı dalında Grammy Ödülü kazanmıştır.

Wasting Light (2010-2012)[değiştir | kaynağı değiştir]

2010 yılının Ağustos ayında, grup yeni bir albüm kaydetmek için Grohl'un garajında yapımcı Butch Vig ile bir araya gelmiştir. Butch Vig, Nirvana 'nın 1991 çıkışlı dünyaca ünlü Nevermind albümünde de yapımcılığı üstlenmişti. Wasting Light, tamamen analog ekipmanlarla kaydedilmiştir.

Pat Smear, Grohl tarafından paylaşılan fotoğraflarda sık sık görülmüş ve bir basın konferansında tekrardan grubun resmi bir üyesi olduğunu doğrulamıştır.

Albümün ilk single'ı Rope, Şubat 2011'de yayınlanmıştır. Albümün yanı sıra, bir de albümün kayıt aşamasını içeren ve grubun geçmişini anlatan Back and Forth isimli Foo Fighters belgeseli yayınlanmıştır. Belgesel, Akademi Ödüllü James Moll tarafından yönetilmiştir.

Wasting Light, birçok insan tarafından grubun en ''sert'' kaydı olarak nitelendirilmiş ve En İyi Rock Albümü Grammy Ödülü'nü kazanmıştır. Bunun yanında albümden Walk En İyi Rock Şarkısı ve En iyi Rock Performansı, White Limo En İyi Metal Performansı, belgesel Back and Forth ise En İyi Uzun Müzik Videosu Grammy Ödülü'nü kazanmıştır.

Sonic Highways ve Saint Cecilia EP (2013-2015)[değiştir | kaynağı değiştir]

Verilen aranın ardından Grohl, Ocak 2013'te grubun yeni şarkılar üzerinde çalışmaya başladığını açıkladı. Albümde Butch Vig tekrar yapımcılık görevini üstlendi.

Albümün yanı sıra, Grohl tarafından yönetilen ve aynı isimli bir belgesel yayınlanmıştır. Belgesel, ABD'deki ünlü kayıt stüdyolarını tanıtmak amacıyla çekilmiştir. Belgeseli desteklemek için albümdeki her bir şarkı, farklı bir eyalet ve stüdyoda kaydedilmiştir. Albüm, 10 Kasım 2014'te belgeselin yayınlanmasından 1 ay sonra yayınlanmıştır.

Albümden Something From Nothing, In The Clear, Congregation ve The Feast And The Famine beğenilen şarkılardan olmuştur.

2015'te grup, Paris'teki terör saldırılarından etkilenen hayranları adına Saint Cecilia isimli 5 şarkılık bir kaydı ücretsiz bir şekilde yayınlamıştır.

Concrete And Gold (2016-2019)[değiştir | kaynağı değiştir]

Artan ayrılık söylentilerine yanıt olarak Foo Fighters, Mart 2016'da Grohl'un elektronik müzik kariyerine başlamak için gruptan ayrıldığını ve Nick Lachey'nin (eski adıyla 98 Degrees) grubun yeni şarkıcısı olduğunu gösteren bir sahte belgesel video yayınladı ve şunu ekledi: "Milyonuncu kez söylüyoruz, biz dağılmıyoruz. Ve kimse ayrılmıyor!"

Yapımcılığını Greg Kurstin'in üstlendiği bu albümde grup; Paul McCartney, Justin Timberlake, Boyz II Men gibi ünlü sanatçılarla çalışmıştır.

The Sky Is A Neighborhood, Run sevilen şarkılar olmuştur.

Rami Jaffee, bu albümün çıkışıyla grubun resmi bir üyesi olmuştur.

Grup, Run ile En İyi Rock Şarkısı dalında Grammy Ödülü kazanmıştır.

Medicine At Midnight ve Studio 666 (2019-2022)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup, Ekim 2019'da yeni bir albüm üzerinde çalıştıklarını açıkladı. Ertesi senenin şubat ayında Grohl albüm kayıtlarının tamamlandığını açıkladı ancak albümün çıkış tarihi COVID-19 pandemisi sebebiyle ertelendi. Medicine At Midnight, 5 Şubat 2021'de yayınlandı. Grup 10 Şubat 2021'de Rock And Roll Hall Of Fame'e davet edilmiştir.

Albümden Shame Shame, No Son Of Mine ve Waiting On A War sevilen şarkılar olmuştur. Albüm, alışılmadık tarzı sebebiyle karışık eleştiriler almıştır. Albüm, pop rock ve dance rock olarak değerlendirilmiştir.

Medicine At Midnight En İyi Rock Albümü, albümden Making A Fire En İyi Rock Performansı, Waiting On A War En İyi Rock Şarkısı dalında Grammy Ödülü kazanmıştır.

10 Temmuz 2021'de Dee Gees takma adıyla Hail Satin isimli bir Bee Gees cover albümü yayınlanmıştır.

25 Şubat 2022'de Foo Fighters, BJ McDonnell tarafından yönetilen Studio 666 adlı bir komedi korku filmi yayınladı. Will Forte ile Whitney Cummings, Jeff Garlin ve Jenna Ortega gibi oyuncuların yanı sıra grup üyeleri de kendilerini canlandırdı. Filmde, Grohl şeytani bir ruh tarafından ele geçirilir ve diğer grup üyelerini perili bir malikanede kayıt yaparken öldürür. Film, Foo Fighters'ın Medicine at Midnight'ı kaydettiği malikanede çekildi. Studio 666, karışık eleştiriler aldı ve açılış haftasında kötü performans gösterdi. Grohl, 25 Mart 2022'de Dream Widow filmindeki şarkılardan oluşan bir EP yayınladı.

Hawkins'in Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

25 Mart 2022 günü Taylor Hawkins; Bogota, Kolombiya'daki odasında öldü. Resmi bir ölüm sebebi açıklanmadı. Hawkins göğüs ağrısı çektiğini söyleyip tıbbi yardım istemişti. Öldüğü esnada kanında opioid, benzodiazepin, trisiklik antidepresan ve THC dahil olmak üzere on farklı madde bulunuyordu. Ayrıca Hawkins'in daha öncesi bir uçak yolculuğunda fenalaştığı ve normal bir yetişkin insanın iki katı büyüklüğünde kalbe sahip olduğu biliniyordu.

Foo Fighters'ın ertesi günkü Bogota konseri de dahil olmak üzere kalan tüm konser programı iptal edildi. 26 Mart günü festival sahnesi Taylor Hawkins adına bir anma mekanına dönüştürüldü.

Aynı yılın eylül ayında Wembley Stadyumu, Londra ve Kia Forum, Los Angeles'ta olmak üzere iki anma konseri düzenlendi. Konserlere dünya çapında büyük sanatçılar katıldı. Taylor'un oğlu Shane Hawkins, konserde ''My Hero'' parçasında babası yerine davul çaldı.

But Here We Are (2023-günümüz)[değiştir | kaynağı değiştir]

Hawkins'in ölümünün ardından uzun bir sessizliğe bürünen grup, Aralık 2022'de Foo Fighters olarak devam edeceklerini, ancak artık farklı bir grup olacaklarını söyledikleri bir açıklama yayınladı.

Ocak 2023'te yeni konser tarihleri açıklanmaya başlandı. Şubat 2023'te bir radyo programında grubun yeni albüm kayıtlarının bittiği sızdırıldı. Nisan 2023'te bir teaser yayınlayan grup, birkaç gün sonra albümün ilk single'ı Rescued'ı yayınlayarak yeni albümü ve ismini duyurdu. İki hafta sonra ikinci single Under You da yayınlandı. Yine bir single olan Show Me How'da Dave Grohl, kızı Violet Grohl ile vokalleri paylaşmıştır.

21 Mayıs 2022'de yapılan bir prova canlı yayınında grup, Red Hot Chili Peppers'tan Chad Smith gibi dünyaca ünlü davulcuların da yer aldığı eğlenceli bir skeçle yeni davulcularının Josh Freese olduğunu açıkladı. Yeni albümden Nothing At All isimli parça ilk kez bu yayında çalınmıştır.

2 Haziran 2023'te But Here We Are isimli albüm yayınlandı.

Albüm yoğunlukla yas ve özlem temalarını içeriyordu. 2022 yılının Ağustos ayında annesini de kaybeden Grohl, The Teacher gibi şarkıları doğrudan bir öğretmen olan annesine yazmıştır.

Albümde davulları Josh Freese değil Dave Grohl çalmıştır.

Üyeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Aktif Üyeler[değiştir | kaynağı değiştir]

• Dave Grohl – vokal, gitar, davul (1994-günümüz)
• Nate Mendel – bas gitar (1995-günümüz)
• Chris Shiflett – lead gitar, back vokal (1999-günümüz)
• Pat Smear – ritim gitar, back vokal (1995–1997); ritim gitar (2010-günümüz)
• Rami Jaffee – klavye, piyano (2017-günümüz)
• Josh Freese – davul (2023-günümüz)

Eski Üyeler[değiştir | kaynağı değiştir]

• Taylor Hawkins – davul, vokal, piyano (1997–2022)
• William Goldsmith – davul (1995–1997)
• Franz Stahl – lead gitar, back vokal (1997–1999)

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Şu ana kadar 9 stüdyo albümü, 1 EP, 1 konser albümü, 1 derleme toplam 14 albüm çıkartmışlardır.

• 1995 - Foo Fighters
• 1997 - The Colour And The Shape
• 1999 - There Is Nothing Left to Lose
• 2002 - One By One
• 2005 - In Your Honor
• 2006 - Skin and Bones
• 2007 - Echoes, Silence, Patience and Grace
• 2009 - Greatest Hits (Everlong'un akustik versiyonunu ve iki tane yeni şarkı barındırır)
• 2011 - Wasting Light
• 2014 - Sonic Highways
• 2015 - Saint Cecilia EP
• 2017 - Concrete and Gold
• 2021 - Medicine at Midnight
• 2023 - But Here We Are

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Foo Fighters ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Foo Fighters Resmi web site28 Ekim 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Foo Fighters Official Twitter Account30 Mart 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Foo Fighters Official Youtube Account13 Mart 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.