Charles Vernon Boys

Charles Vernon Boys
Charles Vernon Boys
	Sir Charles Vernon Boys, FRS
Doğum	15 Mart 1855; Wing, Rutland, İngiltere
Ölüm	30 Mart 1944 (89 yaşında); St Mary Bourne, Andover, Hampshire, İngiltere
Ödüller	Kraliyet Madalyası (1896); Duddell Madalyası ve Ödülü 1924); Rumford Madalyası (1924); Elliott Cresson Madalyası (1939)
Kariyeri
Dalı	Fizik

Sir Charles Vernon Boys, FRS^[2] (15 Mart 1855 - 30 Mart 1944), termodinamik ve yüksek hızlı fotoğrafçılık alanlarındaki dikkatli ve yenilikçi deneysel çalışmaları ve kitaplar, icatlar ve çocuklar için halka açık dersleri ile popüler bir bilim iletişimcisi olarak tanınan bir İngiliz fizikçidir.^[1]^[3]

Erken dönem hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Boys, Wing, Rutland'ın Anglikan vekili Rahip Charles Boys'un sekizinci çocuğudur. Marlborough College ve Royal School of Mines'da eğitim gördü, burada Frederick Guthrie'den fizik öğrendi ve madencilik ve metalurji diplomasını tamamlarken kendi kendine yüksek matematik öğrendi. Maden Okulu'nda bir öğrenciyken, bir fonksiyonun integralini çizmek için ("integraf" adını verdiği) mekanik bir cihaz icat etti. Guthrie'nin "uygulama öğretmeni" pozisyonu teklifini kabul etmeden önce kısa bir süre kömür endüstrisinde çalıştı.

Deneysel fizik[değiştir | kaynağı değiştir]

Boys, son derece küçük kuvvetleri ölçmesine izin veren erimiş kuvars elyaf burulma terazisini icadıyla bir bilim adamı olarak tanındı. Bir kurulmuş tatar yayına bir kuvars çubuk bağlayarak, çubuğu erime noktasına kadar ısıtarak ve tatar yayını ateşleyerek aleti için erimiş kuvars liflerini yaptı. Bu sayede optik mikroskopla çözülemeyecek kadar ince fiber üretti.^[2]

Boys, bir milden daha uzaktaki tek bir mumun ışığına tepki verebilen bir radyomikrometre üretmek için kuvars elyaf burulma terazisini kullandı ve bu cihazı astronomik gözlemler için kullandı. Daha sonra aynı dengeyi Cavendish'in Kütle çekimi sabiti G ölçümünü geliştirmek için kullandı. Boys, G ölçümünü 1894'te yayınladı. Onun yöntemi, Cavendish'in düzeniyle aynı temel düzeneğe dayanıyordu, ancak karşıt kütleler arasındaki istenmeyen etkileşimi en aza indirmek için, bir yükseklikte asılı duran iki kütle ve farklı bir yükseklikte asılı duran iki yakın kütle vardı.^[4]

Boys , Frank Shuman'ın güneş motoru tasarımını eleştirdi ve bu, Shuman'ın onu teknik danışman olarak işe almasına yol açtı. Birlikte, günümüzün parabolik oluk güneş enerjisi santrallerine benzeyen bir "Sun-Boiler" patentini aldılar.^[5]

Ayrıca yüksek hızlı fotoğrafçılık üzerinde çalıştı ve bir yıldırım çarpması sırasında neler olduğunu biraz ayrıntılı olarak gözlemlemesine izin veren bir cihaz icat etti.^[6] Feynman Derslerine göre,

Bir yıldırım çarpmasında neler olduğuna dair ilk kanıt, elde tutulan ve deklanşör açıkken ileri geri hareket ettirilen bir fotoğraf makinesiyle - şimşek çakması beklenen bir yere doğrultulmuş halde - çekilen fotoğraflarda elde edildi. Bu şekilde elde edilen ilk fotoğraflar, şimşek çakmalarının genellikle aynı yol boyunca birden fazla boşalma olduğunu açıkça gösterdi. Daha sonra, hızla dönen bir disk üzerine 180° aralıklarla monte edilmiş iki merceği olan "Boys" kamera geliştirildi. Her merceğin oluşturduğu görüntü film boyunca hareket eder - resim zamana yayılır. Örneğin, kontur tekrarlanırsa, yan yana iki resim olacaktır. İki merceğin görüntülerini karşılaştırarak, flaşların zaman sıralamasının ayrıntılarını çıkarmak mümkündür.
— R. P. Feynman, "Electricity in the Atmosphere", Feynman Lectures on Physics, vol. II, ch. 9 (1964)

Kamu hizmeti ve eğitim işleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1897'de Boys, kömür gazı için adil bir fiyat belirlemekle görevlendirilen Büyükşehir Gaz Hakemi oldu. Başlangıçta, aydınlatma için gazın kalitesini belirlemek için kullanılan standart mumun Harcourt pentan lambasıyla değiştirilmesi üzerinde çalıştı. Kömür gazı ısıtmanın ana kaynağı haline geldikçe, Boys, gazın ısı içeriğini ölçmek ve kaydetmek için kalorimetri üzerinde temel çalışmaları üstlendi ve ölçüm hassasiyetinde önemli bir artış sağladı. O sırada Birleşik Krallık'ın ulusal gaz faturası elli milyon pounddu, bu nedenle faturada yapılan yüzde bir düzeltme çok önemli tutarda parayı temsil ediyordu.^[2]

Boys, bilimsel popülerleştirmenin bir klasiği olan Soap Bubbles: Their Colors and the Forces That Mold Them kitabında toplanan Sabun köpüğü özellikleri üzerine halka açık konferanslar verdi. Sabun köpüğü ilk baskısını 1890'da ve ikincisi 1911'de yayınlandı; bu güne kadar basılmaya devam etti.

Kitap, Fransız yazarı Alfred Jarry'i derinden etkilemiş, 1898'de 63 yaşında dünyaya gelen ve bir elekte yelken açan ana karakterin C.V. Boys'un bir arkadaşı olarak anlatıldığı Patafizikçi Dr. Faustroll'un Keşifleri ve Görüşleri isimli absürt romanı yazmıştır (ayrıca bkz.Patafizik). Kitap aynı zamanda Amerikalı şair Elizabeth Bishop'un da favorisidir.

Tanıma[değiştir | kaynağı değiştir]

Boys, 1889'dan 1897'ye kadar South Kensington'daki Royal College of Science'da (şimdi Imperial College London) yardımcı doçent ve Londra Üniversitesi'nde sınav görevlisiydi. 1899'da Kraliyet Enstitüsü Noel Derslerini sundu. 1888'de ^[2] Kraliyet Cemiyeti'ne seçildi ve 1935'te şövalye ilan edildi. 1896'da Kraliyet Madalyası, 1924'te Rumford Madalyası ile ve 1939'da Elliott Cresson Madalyası ile ödüllendirildi. Ayrıca 1916 ile 1917 yılları arasında Fizik Derneği Başkanlığı ve 1906 ile 1907 yılları arasında Röntgen Topluluğu Başkanlığı yapmıştır.^[7]

Kişisel hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Boys, 1892'de Marion Amelia Pollock ile evlendi ve çiftin iki çocuğu oldu.^[8] Birkaç yıllık evliliğin ardından Marion, matematikçi Andrew Forsyth ile bir ilişki yaşayarak bir skandala neden oldu ve bunun sonucunda Forsyth, Cambridge Üniversitesi'ndeki profesörlük görevinden istifa etmek zorunda kaldı. Boys, 1910'da Marion'dan boşandı ve Pollock daha sonra Forsyth ile evlendi. Boys asla yeniden evlenmedi.

Boys, bilime ciddi katkılarının yanı sıra, oldukça renkli ve sevilen bir adam olarak biliniyordu. Pratik şakalar yapmaktan zevk alırdı; En sevdiği eğlencelerden biri, gelip geçen insanları yutmaları için ofis penceresinden mükemmel zamanlanmış baloncuklar ve duman halkaları üflemekti.^[9] Birkaç alışılmadık davranış sergileyen anlatımlar da vardır; çayını çok sıcaksa bir tabaktan içtiği biliniyordu ve en az bir kez yeleğinin arkasına kağıtlar sıkıştırarak gömleğindeki bir lekeyi gizlemeye çalıştı. Ayrıca, Kraliyet Madalyası da dahil olmak üzere birçok ödül madalyası, mezun olduğu Marlborough College'daki öğrencilerin eğitimini finanse etmek için kullandı.^[10] Kişisel ilgi alanları arasında bahçıvanlık ve biyoloji vardı.^[8]

Boys daha sonra görme yetilerini kaybetmeye başladı ve 30 Mart 1944'te Hampshire'daki St Mary Bourne, Andover'daki evinde 89 yaşında öldü.^[7]^[8]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b ^c O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Charles Vernon Boys", MacTutor Matematik Tarihi arşivi
^ ^a ^b ^c ^d Rayleigh, B. (1944). "Charles Vernon Boys. 1855–1944". Obituary Notices of Fellows of the Royal Society. 4 (13). s. 771. doi:10.1098/rsbm.1944.0021.
^ "No. 1750: Soap Bubbles". www.uh.edu. 20 Kasım 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ "On the Newtonian Constant of Gravitation". Nature. 50 (1292). Ağustos 1894. ss. 330-334. Bibcode:1894Natur..50..330.. doi:10.1038/050330a0. 31 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023.
^ Ragheb, Magdi (10 Eylül 2014). "Solar Thermal Power and Energy Storage Historical Perspective" (PDF). mragheb.com. 22 Şubat 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2018.
^ Uman, Martin A. (1984) [1969]. Lightning. New York: Dover Publications Inc. ss. 15-18. ISBN 0-486-15095-X. 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023.
^ ^a ^b Waterston, C. D.; Shearer, A. Macmillan (Temmuz 2006). "Former Fellows 1783 – 2002" (PDF). The Royal Society of Edinburgh. 19 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2015.
^ ^a ^b ^c "Boys Charles Vernon | Encyclopedia.com". www.encyclopedia.com. 19 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ Horman, Charles. "NASA's Littlest Contractor" (PDF). IEEE Spectrum. 3 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.
^ "Boys and his Bubbles - Objectivity #187 - YouTube". www.youtube.com. 21 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

[MacTutor-1] O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Charles Vernon Boys", MacTutor Matematik Tarihi arşivi

[frs-2] Rayleigh, B. (1944). "Charles Vernon Boys. 1855–1944". Obituary Notices of Fellows of the Royal Society. 4 (13). s. 771. doi:10.1098/rsbm.1944.0021.

[3] "No. 1750: Soap Bubbles". www.uh.edu. 20 Kasım 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[Cavendish-4] "On the Newtonian Constant of Gravitation". Nature. 50 (1292). Ağustos 1894. ss. 330-334. Bibcode:1894Natur..50..330.. doi:10.1038/050330a0. 31 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023.

[5] Ragheb, Magdi (10 Eylül 2014). "Solar Thermal Power and Energy Storage Historical Perspective" (PDF). mragheb.com. 22 Şubat 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2018.

[Uman-6] Uman, Martin A. (1984) [1969]. Lightning. New York: Dover Publications Inc. ss. 15-18. ISBN 0-486-15095-X. 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023.

[royalsoced.org.uk-7] Waterston, C. D.; Shearer, A. Macmillan (Temmuz 2006). "Former Fellows 1783 – 2002" (PDF). The Royal Society of Edinburgh. 19 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2015.

[:0-8] "Boys Charles Vernon | Encyclopedia.com". www.encyclopedia.com. 19 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[9] Horman, Charles. "NASA's Littlest Contractor" (PDF). IEEE Spectrum. 3 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[10] "Boys and his Bubbles - Objectivity #187 - YouTube". www.youtube.com. 21 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

g t d Rumford Madalyası
1800 - 1825	Benjamin Thompson (1800) John Leslie (1804) William Murdoch (1808) Étienne-Louis Malus (1810) William Charles Wells (1814) Humphry Davy (1816) Augustine Jean Fresnel(1824)
1826 - 1850	John Frederic Daniell (1832) Macedonio Melloni (1834) James David Forbes (1838) Jean-Baptiste Biot (1840) William Fox Talbot (1842) Michael Faraday (1846) Henri Victor Regnault (1848) François Arago (1850)
1851 - 1875	George Gabriel Stokes (1852) Neil Arnott (1854) Louis Pasteur (1856) Jules Jamin (1858) James Clerk Maxwell (1860) Gustav Kirchoff (1862) John Tyndall (1864) Hippolyte Fizeau (1866) Balfour Stewart (1868) Alfred Des Cloizeaux (1870) Anders Jonas Ångström (1872) Norman Lockyer (1874) John William Draper (1875)
1876 - 1900	Pierre Janssen (1876) Alfred Cornu (1878) William Huggins (1880) William de Wiveleslie Abney (1882) Tobias Robertus Thalén (1884) Samuel Langley (1886) Pietro Tacchini (1888) Heinrich Hertz (1890) Nils Christoffer Dunér (1892) James Dewar (1864) Philipp Lenard - Wilhelm Röntgen (1896) Oliver Lodge (1898) Henri Becquerel (1900)
1901 - 1925	Charles Algernon Parsons (1902) Ernest Rutherford (1904) Hugh Longbourne Callendar (1906) Hendrik Lorentz (1908) Heinrich Rubens (1910) Heike Kamerlingh Onnes (1912) John William Strutt (1914) William Bragg (1916) Charles Fabry - Alfred Perot (1918) Robert Strutt (1920) Pieter Zeeman (1922) Charles Vernon Boys (1924)
1926 - 1950	Arthur Schuster (1926) Friedrich Paschen (1928) Peter Debye (1930) Fritz Haber (1931) Wander Johannes de Haas (1934) Ernest George Coker (1936) Robert W. Wood (1938) Manne Siegbahn (1940) Gordon Dobson (1942) Harry Ricardo (1944) Alfred Egerton (1946) Francis Simon (1948) Frank Whittle (1950)
1951 - 1975	Frits Zernike (1952) Cecil Reginald Burch (1954) Frank Philip Bowden (1956) Thomas Ralph Merton (1958) Alfred Gordon Gaydon (1960) Dudley Maurice Newitt (1962) Hendrik van de Hulst (1964) William Penney (1966) Dennis Gabor (1968) Christopher Hinton (1970) Basil John Mason (1972) Alan Cottrell (1974)
1976 - 2000	Ilya Prigogine (1976) George Porter (1978) William Frank Vinen (1980) Charles Gorrie Wynne (1982) Harold Hopkins (1984) Denis Rooke (1986) Felix Weinberg (1988) Walter Eric Spear (1990) Harold Neville Vazeille Temperley (1992) Andrew Keller (1994) Grenville Turner (1996) Richard Friend (1998) Wilson Sibbett (2000)
2001 -	David King (2002) Richard Dixon (2004) Jean-Pierre Hansen (2006) Edward Hinds (2008) Gilbert Lonzarich (2010) Roy Taylor (2012) Jeremy Baumberg (2014) Ortwin Hess (2016) Ian Walmsley (2018) Miles Padgett (2019) Patrick Gill (2020) Carlos Frenk (2021) Raymond Pierrehumbert (2022) Polina Bayvel (2023)

Charles Vernon Boys nedir?, Charles Vernon Boys anlamı nedir?, Charles Vernon Boys ne demektir?