Christopher Hinton, Bankside OM'den Baron (12 Mayıs 1901 – 22 Haziran 1983), bir İngiliz nükleer mühendisi ve dünyanın ilk büyük ölçekli ticari nükleer enerji santrali olan Calder Hall'un inşaat şefiydi.

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Hinton, 12 Mayıs 1901'de Wiltshire, Tisbury'de doğdu. Chippenham'daki okula gitti (babası bu okulun müdürüydü) ve 16 yaşına geldiğinde ise Swindon'daki Great Western Demiryolunda mühendislik çırağı olmak için okulu bıraktı. 22 yaşında, Makine Mühendisleri Enstitüsü'nün William Henry Allen bursunu Cambridge'deki Trinity College'a kazandı ve burada birinci sınıf bir öğrencilikle onur derecesiyle mezun oldu.^[1]

Hinton, ICI'nin daha sonra bir parçası olan Brunner Mond için çalıştı ve 29 yaşında Baş Mühendis oldu. Brunner Mond'da 1931'de evlendiği Lillian Boyer (ö. 1973) ile tanıştı Bu evlilikten Mary (1932–2014) adında bir kızları oldu ve kızları daha sonra Çalışma Bakanlığı genel müdürü Sir Charles Mole'un oğlu Arthur Mole ile evlendi.

Hinton, II. Dünya Savaşı sırasında Tedarik Bakanlığı'na Genel Müdür Yardımcısı olarak atandı. Bu görevinde mühimmat fabrikası inşaatını yürüttü ve Kraliyet Dolum Fabrikalarından sorumlu oldu.

1946'da Hinton, Üretim, Atom Enerjisi Kontrolör Yardımcısı olarak atandı ve 1954'te Atom Enerjisi Kurumu kurulduğunda, Risley merkezini ve Culcheth, Capenhurst, Windscale, Springfields ve Dounreay'deki laboratuvarların yanı sıra Springfields, Capenhurst, Windscale, Calder, Dounreay ve Chapelcross'taki fabrikalarda görev aldı. Hinton'un departmanı, Windscale, Capenhurst, Springfields ve Dounreay dahil olmak üzere İngiltere'nin en büyük nükleer santrallerinin tasarımından ve yapımından sorumluydu.

1957'de Hinton, Merkezi Elektrik Üretim Kurulu'nun (CEGB) ilk başkanı oldu. 1964'te emekli olsa da ölümüne kadar CEGB, Paternoster Meydanı'ndaki merkezlerinde CEGB için bir ofis tuttu. 80. doğum günü için Araştırma Bölümü, 80 mumla donatılmış bir doğum günü pastasının olduğu bir parti verdi. Bunlar o kadar yakın aralıklıydı ki, ortadaki mumu yaktığında alev hızla diğerlerinin hepsine yayıldı - Sör Christopher son zincirleme reaksiyonunu başlatmıştı!

1965'te Ulaştırma Bakanlığı'nda altı ay kadar çalıştıktan sonra Dünya Bankası'nda özel danışman oldu. 1962–68 Dünya Enerji Konferansı Uluslararası İcra Komitesi Başkanı olarak görev yaptı.

28 Ocak 1965'te Londra İlçesindeki Dulwich'ten Bankside Baron Hinton'u bir ömür boyu akran olarak yarattı ve 1966-1979 yılları arasında Bath Üniversitesi Şansölyesi olarak görev yaptı.^[2] 1976'da Liyakat Nişanı ile ödüllendirildi.

Hinton Heavies[değiştir | kaynağı değiştir]

İngiliz mimarlık eleştirmeni Reyner Banham, CEGB tarafından sipariş edilen ilk 500 MW'lık birimleri Hinton Heavies olarak adlandırdı. 500 MW'lık elektrik santrali tasarımında bir ilk olan istasyonlar, CEGB'nin inşaat için serbest bıraktığı sıraya göre aşağıda listelenmiştir^[3][4]

500 MW'lık standart ünite tasarımı daha sonra aynı ana ve yeniden ısıtma buhar koşulları kullanılarak 660 MW'a çıkartıldı. Bu daha büyük birimler, 1967'den itibaren Drax, Grain ve Littlebrook elektrik santrallerinde inşa edildi. Benzer 660 MW turbojeneratörler, kökten farklı buhar yetiştirme tesislerine sahip olsalar da, İngiltere'nin tüm AGR nükleer enerji santrallerine de kuruldu. 660 MW'lık üniteler, CEGB tarafından 1990'larda dağıtılmasından ve özelleştirilmesinden önce şimdiye kadar inşa edilmiş en büyük üretim tesisi ve son saf buhar çevrimi tesisiydi.

Hinton Kupası[değiştir | kaynağı değiştir]

Merkezi Elektrik Üretim Kurulu'nda bulunduğu süre boyunca, işyerinde iyi bir temizlik sergileyen elektrik santraline her yıl sunulacak bir gümüş eşya olan Hinton Kupası'nı organize etti. Kupayla birlikte verilecek alıntıda 'Bu kupa, özellikle çekicilik ve iyi temizlik konularına atıfta bulunarak işletme ve bakımın ekonomikliği ve verimliliğinde en yüksek kazanıma ulaştığına karar verilen Elektrik Santrali'ne sunulmuştur' yazmaktadır.

Kupa ilk olarak 1959'da Meaford A elektrik santrali tarafından kazanıldı ve en son, Merkezi Elektrik Üretim Kurulu'nun elden çıkarılmasından önce West Burton Elektrik Santrali tarafından kazanıldı. Hinton Kupası, en iyi İletim Bölgesi için eşdeğer bir ödüldü. Madencilerin grevi nedeniyle 1984-85'te rekabet yoktu. Kupa ve ödülün verilmesinin otuz yılını anmak için Stoke-on-Trent'teki Gladstone Çömlekçilik Müzesi tarafından bir sunum plakası üretildi.

Başarılar ve ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

• 1951 Şövalye
• Royal Society Üyesi 1954 ^[16]
• Wilhelm Exner Madalyası, 1956
• İngiliz İmparatorluğu Düzeninin Şövalye Komutanı, 1957
• Trinity College Üyesi, 1957
• Fahri Derece (DSc), Oxford Üniversitesi 1957
• Fahri Derece (ScD), Cambridge Üniversitesi 1960
• 28 Ocak 1965'te, Londra İlçesindeki Dulwich'ten Bankside'dan Baron Hinton olarak hayat arkadaşı oldu.
• Makine Mühendisleri Kurumu Başkanı, 1966
• Yabancı Yardımcı, Ulusal Mühendislik Akademisi, 1976
• Liyakat Nişanı, 1976
• Fahri Derece (Doctor of Science), Bath Üniversitesi, 1966 ^[17]
• Bath Üniversitesi Şansölyesi 1966–80
• James Watt Uluslararası Madalyası 1973
• Kraliyet Mühendislik Akademisi'nin İlk Başkanı
• DRS Sınıfı 37 dizel lokomotif 37409, Crewe Gresty Bridge Depot Open Day'de Lord Hinton adını verdi, 10 Temmuz 2010
• Lord Hinton dökme yük gemisi (1986'da tamamlandı, 2015'te dağıldı) ^[18]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Anma Haraçları 8 Temmuz 2001 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., nap.edu; 5 Mayıs 2017 tarihinde erişildi.
• Baron Christopher Hinton makaleleri 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., aip.org; 5 Mayıs 2017 tarihinde erişildi.
• Profil, raeng.org.uk; 5 Mayıs 2017 tarihinde erişildi.
• Oxford DNB özü, oxforddnb.com; 5 Mayıs 2017'de erişildi. (abonelik gereklidir)
• Churchill Arşiv Merkezi'nde düzenlenen Bankside Lord Hinton'un Belgeleri 31 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]