Reichskanzlei, 1871'den 1945'e kadar Alman Reich'ı döneminde Almanya Şansölyeliğinin (daha sonra Reichskanzler olarak anıldı) geleneksel adıydı. 1875'teki Şansölyelik yeri, Berlin'deki Wilhelmstraße'de bulunan Prens Antoni Radziwiłł'nin (1775-1833) eski şehir sarayıydı. Hem saray hem de yeni bir Reich Şansölyesi binası (1939 başlarında tamamlandı) II. Dünya Savaşı sırasında ciddi şekilde hasar gördü ve sonra yıkıldı. Günümüzde Almanya Şansölyelik ofisine genellikle Kanzleramt (Şansölye Ofisi) ya da daha resmi olarak Bundeskanzleramt (Federal Şansölye Ofisi) adı verilir. İkincisi, 2001 yılında tamamlanan Şansölye Ofisinin yeni yer adıdır.

Eski Reich Şansölyeliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuzey Almanya Konfederasyonu'nun askeri ittifakı, 1 Temmuz 1867'den itibaren federal bir devlet olarak yeniden düzenlendiğinde, Federal Şansölye'nin (Bundeskanzler) ofisi Berlin'de yer aldı ve Prusya Başbakanı Otto von Bismarck yeni şansölye olarak görevlendirildi. 18 Ocak 1871'de Almanya'nın birleşmesinden sonra Bismarck, Güney Alman devletlerinin birleşmesiyle yeni Alman İmparatorluğunun Reich Şansölyesi oldu.

1869'da Prusya eyalet hükûmeti Wilhelmstraße No. 77 (eski "Palais Schulenburg") üzerindeki geç Prens Radziwiłł'un Rokoko kent sarayını satın almıştı. 1875'ten itibaren Şansölyelik resmi binası olarak yenilenmiştir. Temmuz 1878'de Berlin Kongresi'nin toplantılarıyla, ardından 1884'te Kongo Konferansı ile açıldı. 1932/33 yıllarında, yakınlardaki Wilhelmstraße No. 73'teki bürosu yenilenmişken, bina aynı zamanda Reich Devlet Başkanı Paul von Hindenburg'un ikametgâhı olarak görev yapmış ve 30 Ocak 1933'te Adolf Hitler yeni şansölye olarak atamıştır. Hitler Kabinesi burada pek az toplantı yaptı. 1935'te mimarlar Paul Troost ve Leonhard Gall iç mekanı Hitler'in ikametgâhı olarak yeniden tasarladılar. Ayrıca resmi olarak bahçe alanında Festsaal mit Wintergarten olarak bilinen büyük resepsiyon salonu / balo salonu ve kış bahçesi de eklendi. İkinci ekleme, Vorbunker olarak bilinen hava savunma barınağından bir buçuk metre uzaktaki büyük mahzen nedeniyle benzersizdi. 1936'da tamamlandıktan sonra, 1943 yılına kadar resmi olarak "Reich Şansölyesi Hava Baskınları Sığınma Evleri" olarak anılacaktı. Bu tesis, bir kat aşağıda bulunan Führerbunker'in eklenmesiyle bunker kompleksini genişletmek için inşa edildi. İki sığınak, birbirinden kapatılabilen dik açılı bir merdivenle bağlanmıştı.

Hava saldırıları ve Berlin Savaşı nedeniyle harap olan Eski Reich Şansölyesi'nin yıkıntıları 1950 yılına kadar temizlenmedi.

Yeni Reich Şansölyeliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Ocak 1938'in sonlarında Adolf Hitler, en sevdiği mimar Albert Speer'i, Wilhelmstraße'nin batı kesiminde yer almasını ve bir sene içinde binanın tamamlanmasını isteyen, Voßstraße'nin köşesindeki Yeni Reich Şansölyeliğini binasını yapması için resmen görevi atadı. Adolf Hitler, Bismarck zamanından kalan eski şansölyelik binasına Bir sabun şirketi için uygun olduğu yorumunu yapmıştı ve eski bina Almanya'nın merkezî yönetimi için uygun değildi.

Speer otobiyografisinde, siteyi temizleme, bir yıl içinde binayı tasarlama, inşa etme ve döşeme görevini tamamladığını iddia etti. Aslında, tasarımların ön planlaması ve sürümleri zaten 1935'te başlamıştı. Yeni Reich Şansölyeliğinin yerini silmek için, Voßstraße No. 2-10'un kuzey tarafındaki yapılar 1937'de yıkılmıştı.

Hitler, Voßstraße'nin kuzey ucunu, İnsanların içinde iyi bir izlenim bıracak görkemli ve büyük salonların yapılmasını istedi. Speer'e açık çek verildi. Hitler projenin fiyatının önemsiz olduğunu belirtti ve binanın sağlam yapıda olması talimatını verdi. Yeni binada düzenlenecek bir sonraki Yılbaşı diplomatik resepsiyonu zamanında, sonraki Ocak ayında bitirileceğini söyledi.

4,000'in üzerinde işçi vardiyalı çalıştı. Hitler'in Speer için olan merakıyla birleşince, mimarın Silahlanma Bakanı ve savaş sırasında zorunlu çalışma emri veren bir rol oynadığı iyi bir organizatör olarak ün kazandı. Speer, bütün iş gücünün - masonlar, marangozlar, tesisatçılar, vs. bitmiş binayı incelemeye davet edildiğini hatırlıyor. Hitler daha sonra Sportpalast'taki işçilere seslendi. Ancak, iç mekan parçaları 1940'ların başına kadar bitmedi.

Yeni Reichskanzlei binası 90 milyon Reichsmark'ın üzerinde mal oldu. Bu para bugün 1 milyar doların üzerinde bir maliyettir. Bu devasa inşa projesi 48 saatlik programın ilerisinde bitirildi ve iyi bir mimar olarak Speer'e şöhret kazandırdı. Speer, ziyaretçilerin yeni Reichskanzlei izlenimini şöyle yorumluyordu: Wilhelmsplatz'dan gelen bir diplomat, büyük kapılardan geçerek bir şeref mahkemesine girdi. Dış merdiven vasıtasıyla önce orta büyüklükte bir resepsiyon odasına girerek, neredeyse on yedi metre yüksekliğinde mozaikle kaplı iki kapının geniş bir salon içine açılması sağlandı. Ardından birkaç adım attı, kubbeli bir tavanla yuvarlak bir odadan geçti ve ondan önce 150 m uzunluğunda bir galeri gördü. Hitler, galeriden özellikle etkilendi, çünkü Versailles'deki Aynalar Salonu'nun iki katı uzunluğundaydı.

Hitler'in kendi ofisi 400 metrekare büyüklüğündeydi. Dışişleri bakanlığı, sert, otoriter bir görünüme sahipti. Wilhelmplatz'dan gelen konuklar, Saymanlık Mahkemesi aracılığıyla (Ehrenhof) Şansölye'ye gireceklerdi. Binanın ana girişinde heykeltıraş Arno Breker'in yaptığı, "Wehrmacht" ve "Partei" ("Silahlı Kuvvetler" ve "Parti") tarafından iki bronz heykelin bulunduğu görüldü. Hitler'in binadan büyük ölçüde etkilendiğini ve mimarın bir "dahi" olduğunu överek bahsetti. Şansölyeliğin bu büyük büyük çalışması, Hitler'inen çok sevdiği şeydi.

Büyük mermerden yapılmış masa, 1944 yılındaki askeri konferanslarda kullanılan Nazi liderinin askeri karargahının önemli bir parçasıydı. Öte yandan, Kabin odası hiçbir zaman amaçlandığı şekilde kullanılmadı.

Yeni Reich Şansölyesi, 1945 yılının Nisan-Mayıs ayları arasında Berlin Savaşı sırasında şiddetli hasar gördü (karşılaştırıldığında Eski Reich Şansölyesi o kadar kötü bir şekilde yok olmadı). Daha sonra Sovyet dışişleri bakanı olacak Andrei Gromyko, kentteki savaşın tamamen sona ermesinden birkaç hafta sonra kısmen yıkılmış büyük yapıyı ziyaret etti. Bakan şunları söyledi: Sorunsuz bir şekilde ulaştık. Makine yığınları, şekilsiz metal yığınları ve betonarme yığınlar yol üzerindeydi... Şansölyeliğin girişine kadar araba yaklaşamadı, yürüyerek ulaşmak zorundaydık ..." Yeni Reich Şansölyeliğinin "... neredeyse yok edildiğini, sadece duvarlarda sayısız şarapnel tarafından parçalanmış, tavanlar kısmen kurtulmuştu, pencereler boşlukla siyahlaşmış gibi görünüyordu."

Avrupa'daki II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinin ardından, o zaman Doğu Berlin (bölünmüş bir Berlin'in Sovyet işgali altındaki bölgedeki) kalıntıları Sovyet işgal güçleri emriyle yıkıldı. Binanın mermer duvarlarının bir kısmı, Treptower Park'ta bulunan Sovyet savaş anıtının (aynı zamanda Doğu Berlin'de) inşa edilmesinde ya da yakınlarda savaşla hasar gören Mohrenstraße U-Bahn metro istasyonunun yenilenmesi ve onarımı için kullanılmak üzere olduğu söylentileri dolaştı. Yeni Reich Şansölyesinin yıkılmasından elde edilen sözde "kırmızı mermer" (aslında granit) bazıları, savaştan sonra Moskova Metro'sunun saray tarzı metro istasyonlarının inşasında kullanıldığı düşünülüyordu. Ayrıca, Hitler'in odalarından birinin ısıtıcısının Reich Şansölyesi'nden çok uzak olmayan bir Protestan hastanesine yerleştirildiği iddia ediliyor.

Binanın batı yarısı, 1961'de (bariyer inşa edildiğinde) Berlin Duvarı sözde "Ölüm Şeridi" nin kurulması için Doğu Almanya hükûmeti tarafından devralınırken, bir Plattenbau apartman dairesi ile birlikte bir anaokulu, 1980'lerde doğu yarısında (Wilhelmstraße boyunca) inşa edilmiştir.