Adolf Hitler'in sağlığı uzun zamandır popüler tartışmalara konu olmuştur. Hem fiziksel hem de zihinsel sağlığı inceleme altına alınmıştır.

Frengi[değiştir | kaynağı değiştir]

Adolf Hitler'in titremeleri ve yaşamının son yıllarındaki düzensiz kalp atışı, üçüncül (geç aşama) sifiliz belirtileri olabilir, bu da uzun yıllar sifiliz enfeksiyonu olduğu anlamına gelir. Theodor Morell, başka bir doktorla birlikte, 1945 başlarında SS'in başı Heinrich Himmler'e ortak bir rapor sunarak Hitler'in semptomlarını teşhis etti. Hastalığa kendisinin sahip olabileceği spekülasyonuna yol açan bir "Yahudi hastalığı" olarak adlandırdı.

Hitler'in vücudunda kumsalda mayo giymek gibi herhangi bir kısmı gösteren hiçbir resmi yoktur. Yazar Deborah Hayden,^[1] Hitler ve frengi hakkında kapsamlı yazılar yazmıştır.^[2][3]

Aslında sifiliz olup olmadığına bakılmaksızın, Hitler sürekli hastalık korkusuyla yaşadı ve doktorların söylediği ne olursa olsun tedavi gördü.

Doktor Felix Kersten'in Mucizevi Ellerle Adam olarak adlandırdığı biyografisinde, gazeteci ve Académie française üyesi Joseph Kessel 1942 kışında, Hitler'in tıbbi durumunu duyduğunu yazdı. Onun hastası Himmler tarafından "şiddetli baş ağrısı, baş dönmesi ve uykusuzluk çeken bir adama yardım edip edemeyeceği" konusunda istişarede bulunan Kersten, çok gizli bir 26 sayfalık rapor gösterdi. Hitler'in gençliğinde sifiliz ile nasıl bulaştığını ve Almanya'nın Pasewalk kentindeki bir hastanede nasıl tedavi edildiğini detaylandırdı. Bununla birlikte, 1937'de, hastalığın hala aktif olduğunu gösteren semptomlar yeniden ortaya çıktı ve 1942'nin başlangıcında, ilerleyici sifilitik felç (Tabes dorsalis) meydana geldiğine dair işaretler belirginleşti. Himmler Kersten'e, 1930'larda uzman bir venereolog olduğunu iddia eden Morell'in Hitler'in tedavisinden sorumlu olduğunu ve bunun bir devlet sırrı olduğunu söyledi. Kitap, Kersten'in Himmler'in sekreteri Rudolf Brandt'tan nasıl öğrendiğini de anlatıyor. O zamanlar, muhtemelen raporun bilgilerine sahip olan diğer insanlar sadece Nazi Partisi genel başkanı Martin Bormann ve Luftwaffe komutanı Hermann Göring idi.

Parkinson hastalığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitler'in Parkinson hastalığı olduğu da tahmin ediliyor. Hitler'in sol elindeki titremeleri ve savaştan önce başlayan ve hayatının sonuna kadar kötüleşmeye devam eden ayaklarını sürüyerek yürüdüğünü göstermektedir. Morell, Hitler'i 1945'te yaygın olarak kullanılan bir ilaç ile tedavi etti, ancak Morell, çoğu tarihçi tarafından yetersiz bir doktor olarak görülmüş ve yapmış olabileceği teşhisler ise şüphe konusu olmuştur.

Nisan 1945'te Reich Şansölyesi'nde acil kazazede istasyonunda çalışan ve daha güvenilir bir hekim olan Ernst-Günther Schenck, Hitler'in Parkinson hastalığı olabileceğini iddia etmiştir. Bununla birlikte, Schenck Hitler'i sadece iki kez kısa sürede gördü ve kendisinin katıldığı bu toplantılar sırasında aşırı derecede yorgun ve şaşkındı (o zamanlar çok fazla uykusuz olarak günlerce ameliyat olmuştu). Ayrıca, Schenck'in görüşlerinden bazıları Dr. Werner Haase'nin kulaktan duyma bilgilere dayanıyordu.

Huntington hastalığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitler'in Huntington hastalığı olduğu tahmin edilmektedir. Daha sonraki hayatı sırasında haberlerde gösterilen fiziksel semptomların birçoğu - el titremesi ve ayaklarını sürükleyerek yürüyüşü - zihinsel ve psikolojik bozulma iddiasıyla birleştiğinde, Huntington'a da işaret edebilmektedir. Kesin bir tanı konulması için DNA testi gerektireceği için bu sadece varsayımdır.^[4] Huntington Hastalığı zaman içinde bilinen ve kalıtsal bir hastalık olarak kabul edilse de, sterilizasyon listesindeki devlet belgelerinde bile görünmesine rağmen, Hitler'in bu durumu bilip bilmediği bilinmemektedir.^[5][6]

Diğer şikayetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Adolf Hitler 1930'lardan beri mide ağrıları çekti, 1936'da boğazından kanserli olmayan bir polip çıkarıldı ve bacaklarında egzama gelişti.^[8] 1944'teki 20 Temmuz suikast girişimi sırasında bomba patlaması sonucu kulak zarları yırtıldı ve 200 odun kıymığı bacaklarından çıkarıldı.^[9] Bazı doktorlar, Hitler'in hastalıklarını hipokondri olarak reddetti ve Almanya II. Dünya Savaşı'nı kaybetmeye başladığında Hitler'in sağlığının görünüşte sert bir şekilde düştüğüne dikkat çekti.

Akıl sağlığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitler'in fiziksel tıbbi sorunları tartışıldığı gibi bu konu tartışmalıdır. Hitler'in kapsamlı bir psikotarihini yazan Waite, semptomlarını çeşitli şekillerde gösteren ve Hitler'in kendisinin ve eylemlerinin tam kontrolünde olduğunu ima edecek olan sınırda kişilik bozukluğundan muzdarip olduğu sonucuna vardı. Diğerleri, Hitler'in yaşamının son yılında halüsinasyon ve sanrılı olduğu iddialarına dayanarak şizofren olabileceğini öne sürdü. Birçok insan Hitler'in zihinsel bir bozukluğa sahip olduğuna ve şizofrenik veya bipolar bozukluğu olmadığına, daha ziyade her iki bozukluk için kriterleri karşıladığına ve bu nedenle büyük olasılıkla bir şizoaffektif olduğuna inanmaktadır. Eğer bu iddia doğruysa, bu gerçekle yüzleşmeye dayanamayan narsisistik bir kişiliğe sahip bir dizi kısa reaktif psikozla açıklanabilir. Ek olarak, düzenli metamfetamin kullanımı^[10] ve yaşamının son döneminde olası uyku yoksunluğu, olası iki psikotik semptomların nedeni ile ilgili herhangi bir spekülasyona dahil edilmelidir, çünkü bu iki aktivitenin psikotik reaksiyonları tetiklediği bilinmektedir. Hitler hiçbir psikiyatristi ziyaret etmemiştir.

İlaç kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Theodor Morell tarafından savaş yıllarında 90 ilaç reçete yazılan Hitler, kronik mide problemleri ve diğer rahatsızlıkları yünüzden her gün birçok hap almıştır. Düzenli olarak metamfetamin, barbitüratlar, opiatlar ve kokain,^[11] ve potasyum bromür ve atropa belladonna (ikincisi Doktor Koster'ın Antigaspillleri şeklinde) tüketmiştir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Hitler'in tek bir testisti mi var?? 3 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Straight Dope dan
• Cinsel sapkınlığını iddia eden OSS belgesi
• History Channel's Episode - High Hitler