Hitler ailesi, Avusturya doğumlu bir Alman siyasetçi ve resmi olarak Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei veya NSDAP) olarak bilinen Nazi Partisi'nin lideri olan Adolf Hitler'in (20 Nisan 1889–30 Nisan 1945) akrabalarından ve atalarından oluşur. Hitler Almanya'nın diktatörüydü, 1933-1945 yılları arasında Almanya Şansölyesi unvanına sahipti ve 1934'ten 1945'e kadar Führer und Reichskanzler olarak devlet başkanı olarak görev yaptı. Almanya'da Nazizmin yükselişindeki merkezi rolüyle dikkat çekti. İkinci Dünya Savaşı'nın başlamasına ve Holokost sırasında 17 milyondan fazla insanın ölümüne neden oldu.

Ailesi, Hitler'in baba tarafından dedesinin biyolojik belirsizliği ve aynı zamanda ailenin aralarındaki ilişkileri ve çocukluğu ve sonraki yaşamı boyunca Hitler üzerindeki psikolojik etkileri nedeniyle uzun zamandır tarihçiler ve soybilimcilerin ilgisini çekmiştir.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Adolf Hitler'in doğumundan önce, aile soyadı "Hitler", neredeyse birbirinin yerine kullanılan adın birçok çeşidine sahipti. Ortak varyantlardan bazıları Hitler, Hiedler, Hüttler, Hytler ve Hittler idi.^[1] Adı, Hiedler adının bir Hiedl adının yazılışı olabilir, yani Avusturya-Bavyera lehçelerinde bir yeraltı çeşmesi veya nehri için kullanılan bir terimdir.^[2] Veya Hitler soyadı, "bir kulübede yaşayan biri" ("kulübe" anlamına gelen Almanca Hütte'ye) dayalı olabilir.^[3] Alois Schicklgruber (Adolf'un babası) 7 Ocak 1877'de soyadını, oğlu Adolf'un kullandığı soyadının tek biçimi olan "Hitler" olarak değiştirdi.^[4]

Ailenin geçmişi[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk aile üyeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitler ailesinin bilinen başlangıcı, Stefan Hiedler (1672 doğumlu) ve torunu Martin Hiedler'in (17 Kasım 1762 - 10 Ocak 1829) Anna Maria Göschl (23 Ağustos 1760 - 7 Aralık 1854) ile evlendiği Agnes Capeller'le beraberdir. Bu çiftin Lorenz (1800-1861), Johann Georg (28 Şubat 1792 - 9 Şubat 1857) ve Johann Nepomuk (19 Mart 1807 - 17 Eylül 1888) adlarında en az üç çocuğu vardı. Johann Georg, Adolf Hitler'in babası Alois Hitler'in üvey babasıydı ve Johann Nepomuk, gelecekteki Führer'in anne tarafından büyük büyükbabasıydı. Lorenz Hiedler hakkında ek bilgi yoktur. Hiedler ailesi, Avusturya'daki Weitra'ya bağlı Spital köyündendi.^[5]

1870'ler[değiştir | kaynağı değiştir]

Alois Hitler, 36 yaşında bir gümrük memurunun 50 yaşındaki varlıklı kızı Anna Glasl-Hörer ile ilk kez evlendi. Alois onunla evlendiğinde hastaydı veya kısa süre sonra hasta oldu. Alois Hitler, onunla evlendikten kısa bir süre sonra, Braunau am Inn şehrinde Pommer Inn'de 219 numaralı evde çalışan genç kadın hizmetçilerden biri olan 19 yaşındaki Franziska "Fanni" Matzelsberger ile ilişki yaşamaya başladı. En üst katı lojman olarak kiralıyordu. Smith, Alois'in 1870'lerde çok sayıda ilişkisi olduğunu ve bunun sonucunda karısının yasal işlem başlattığını belirtir; 7 Kasım 1880'de Alois ve Anna karşılıklı anlaşma ile ayrıldılar. Matzelsberger, 43 yaşındaki Hitler'in sevgilisi oldu, ancak ikisi, Roma Katolik kanunlarına göre boşanmaya izin verilmediğinden, evlenemedi.

1880'ler[değiştir | kaynağı değiştir]

13 Ocak 1882'de Matzelsberger, Hitler'in Alois adlı gayri meşru oğlunu doğurdu, ancak evli olmadıkları için çocuğun ismi Alois Matzelsberger idi. Hitler, karısı Anna daha da hastalanıp 6 Nisan 1883'te öldüğünde Matzelsberger ile kaldı. Ertesi ay, 22 Mayıs'ta Braunau'da gümrük memurlarının tanık olduğu bir törenle 45 yaşındaki Hitler, 21 yaşındaki Matzelsberger ile evlendi. Daha sonra oğlunu, Berkin restoran işletmecisi olan Alois Hitler Jr.^[6] olarak meşrulaştırdı.^[7] Matzelsberger, Angela Hitler'i doğurmak için Viyana'ya gitti. 23 yaşındayken bir akciğer rahatsızlığı geçirdi ve çalışamayacak kadar hastalandı. Braunau yakınlarındaki küçük bir köy olan Ranshofen'e yerleştirildi.

Alois'in Anna Glasl-Hörer ile evlendikten üç yıl sonra 1876'da ev hizmetçisi olarak Klara Pölzl'i işe aldı. Üvey amcası (ve olası biyolojik amcası veya babası) Johann Nepomuk Hiedler'in 16 yaşındaki torunuydu. Matzelsberger, "hizmetçi kız" Klara'nın başka bir iş bulmasını talep etti ve Hitler, Pölzl'ü gönderdi. Matzelsberger'in hayatının son aylarında Klara Pölzl, sakatlara ve iki çocuğuna bakmak için Alois'in evine döndü.^[8] Matzelsberger, 10 Ağustos 1884'te 23 yaşında Ranshofen'de öldü. Ölümünden sonra Pölzl, Hitler'in evinde hizmetçi olarak kaldı.

Pölzl yakında Alois'den hamile kaldı. Johann Georg Hiedler Alois'in babasıysa, o Alois'in ilk kuzeniydi; Johann Nepomuk Alois'in babasıysa, Klara Alois'in yarı yeğeniydi. Smith, Alois istediğini yapmakta özgür olsaydı, Pölzl ile hemen evlenirdi, ancak babalığıyla ilgili yeminli ifadeden dolayı, Hitler artık yasal olarak Pölzl'ün bir zamanlar evlenmeye çok yakın olan ilk kuzeni olduğunu yazıyor. Kiliseye insani bir feragat çağrısı yaptı. İzin verildi ve 7 Ocak 1885'te Hitler'in Pommer Inn'in en üst katındaki kiralık odalarında bir düğün yapıldı. Birkaç konuk ve tanık için yemek ikram edildi. Hitler daha sonra günün geri kalanında işe gitti. Klara bile düğünü kısa bir tören olarak gördü. Evlilik boyunca ona amca demeye devam etti.

17 Mayıs 1885'te, düğünden beş ay sonra, yeni Bayan Klara Hitler ilk çocuğu Gustav'ı doğurdu. Bir yıl sonra, 25 Eylül 1886'da Ida adında kızını doğurdu. 1887-78 kışında difteri hem Gustav'ın (8 Aralık) hem de Ida'nın (2 Ocak) ölümüne neden oldu. Klara ve Alois üç yıldır evliydiler ve bütün çocukları ölmüştü, ancak Alois'in hala Matzelsberger ile ilişkisinden dolayı, Alois Jr. ve Angela isimli çocukları vardı. 20 Nisan 1889'da Klara, Adolf'u doğurdu.

1890'lar[değiştir | kaynağı değiştir]

Adolf hasta bir çocuktu ve annesi onun için endişeliydi. Adolf doğduğunda 51 yaşında olan babası Alois, çocuk yetiştirmeye çok az ilgi duyardı ve bunu karısına bırakmıştı. Çalışmadığı zamanlarda genellikle bir meyhaneye giderdi ya da arı besleme hobisiyle meşguldü.

Yine 1892'de Alois, Braunau'dan Passau'ya tayini edildi. 55 yaşındaydı. Klara 32, Alois Jr. 10, Angela 9 ve Adolf 3 yaşındaydı. 1894'te Alois Hitler, Linz'e yeniden atandı. Klara, 24 Mart 1894'te beşinci çocukları Edmund'u doğurdu ve o ve çocuklarının şimdilik Passau'da kalmasına karar verildi.

Alois Hitler, Şubat 1895'te Linz'in yaklaşık 50 kilometre (30 mil) güneybatısındaki Lambach yakınlarındaki Hafeld'de 3.6 hektarlık (9 dönümlük) arsa üzerinde bir ev satın aldı. Çiftliğin adı Rauscher Gut'du. Ailesini çiftliğe taşıdı ve gümrük memuru olarak 40 yıl çalıştıktan sonra 25 Haziran 1895 tarihinde 58 yaşında emekli oldu. Çiftçiliği zor buluyordu; para kaybetti ve mülkün değeri azaldı. 21 Ocak 1896'da kızı Paula doğdu. Alois genellikle ailesiyle birlikte evde oluyordu. Bebeklikten 14 yaşına kadar değişen beş çocuğu vardı; Smith, Alois'in çocuklarına sık sık bağırdığını ve meyhaneye giderek orada uzun vakitler geçirdiğini öne sürmektedir. Robert GL Waite, "En yakın arkadaşlarından biri bile Alois'in karısı Klara'ya 'çok kaba' davrandığını itiraf etti ve evde onunla neredeyse hiç konuşmazdı" şeklinde yazmıştır.

Alois ve oğlu Alois Jr şiddetli bir tartışma yaşadıktan sonra, Alois Jr 14 yaşında evi terk etti ve yaşlı Alois, çocuğuna asla yasanın gerektirdiğinden daha fazla miras vermeyeceğine yemin etti. Görünüşe göre Alois Jr'ın üvey annesi Klara ile ilişkileri de zordu. Alois Jr, İrlanda'nın Dublin şehrindeki Shelbourne Oteli'nde garson olarak çalıştıktan sonra hırsızlıktan tutuklandı ve 1900'de beş ay hapis cezasına çarptırıldı, ardından 1902'de dokuz ay hapis cezası aldı.

1900'ler[değiştir | kaynağı değiştir]

Alois Hitler'in en küçük çocuğu olan Edmund, 2 Şubat 1900'de kızamıktan öldü. Alois, oğlu Adolf'un devlet memurluğunda kariyer yapmasını istedi. Çeşitli yorumlara göre, Adolf memur kariyeri düşüncesinden hoşlanmamıştı ve belki de babasına öylesine yabancılaşmıştı ki, Alois ne isterse onu geri çevirmişti. Alois, oğlunu itaat etmesi için sindirmeye çalıştı, ancak Adolf karşı çıktı.

Alois Hitler 1903'te öldü ve Klara'ya devletten bir emekli maaşı bıraktı. Klara, Leonding'deki evi sattı ve genç Adolf ve Paula ile birlikte tutumlu bir şekilde yaşadıkları Linz'deki bir daireye taşındılar. 1907'de Klara meme kanseri nedeniyle çok hastalandı. Adolf, doktoru Eduard Bloch tarafından annesinin "hayatta kalma şansının çok az olduğunu" söylediğinde ağladı.^[9] Dr. Bloch tarafından devam eden tıbbi tedaviye rağmen, Klara'nın durumu düzelmedi ve Ekim ayında Adolf'a durumunun umutsuz olduğunu söyledi. Klara, 21 Aralık 1907'de Linz'de evinde öldü. Adolf ve Paula, tıbbi ve cenaze masrafları ödendikten sonra, annelerinin emekli maaşı ve yaklaşık 2.000 Kron'luk mütevazı mal varlığından bir miktar maddi yardım aldılar.^[10] Klara, Leonding'e gömüldü. Hitler'in yaşamı boyunca annesiyle iyi bir ilişkisi vardı. Ölümünden dolayı perişan olmuştu ve muhtemelen hayatının geri kalanında hep üzüntü duydu. Hitler'den bahseden Bloch daha sonra, Klara'nın ölümünden sonra "kederle bu kadar secde eden birini" görmediğini hatırladı. Hitler yıllar sonra yazığı kitabında, annesinin ölümünün "korkunç bir darbe" olduğunu yazdı.^[10]

14 Eylül 1903^[11][12] Adolf'un üvey kız kardeşi Angela Hitler, küçük bir vergi müfettişi olan Leo Raubal (11 Haziran 1879 - 10 Ağustos 1910) ile evlendi ve 12 Ekim 1906'da Leo adında bir erkek çocuk doğurdu. 4 Haziran 1908'de Angela kızı Geli'yi ve 1910'da ikinci kızı Elfriede'yi doğurdu (Elfriede Maria Hochegger, 10 Ocak 1910 - 24 Eylül 1993).

1910'lar[değiştir | kaynağı değiştir]

1909'da Alois Hitler Jr., Dublin Horse Show'da Bridget Dowling adında İrlandalı bir kadınla tanıştı. Londra'ya kaçtılar ve 3 Haziran 1910'da evlendiler. Bridget'in babası William Dowling, Alois'i kızını kaçırmaktan dolayı tutuklanmakla tehdit etti, ancak Bridget babasını ikna ederek onu bu fikirden vazgeçirdi. Çift, oğulları William Patrick Hitler'in 1911'de doğduğu Liverpool'a yerleşti. Aile, 102 Upper Stanhope Street adresindeki bir dairede yaşıyordu. Ev, 10 Ocak 1942'de Liverpool'a yapılan son Alman hava saldırısında yıkıldı. Evden ya da onu çevreleyenlerden geriye hiçbir şey kalmadı ve alan sonunda temizlendi ve otlar yetişti. Bridget Dowling anılarında, Adolf Hitler'in 1912'den 1913'e kadar memleketi Avusturya-Macaristan'da askere alınmaktan kaçınmak için onlarla birlikte Liverpool'da yaşadığını iddia ediyor, ancak tarihçiler bu hikâyeyi kitabı daha fazla satabilmesi için icat edilen bir kurgu olarak görmezden geliyor.^[13] Alois, Dale Caddesi'ndeki küçük bir restoranı, Parliament Caddesi'ndeki bir pansiyonu ve Pleasant Dağı'ndaki bir oteli yöneterek para kazanmaya çalıştı ve bunların hepsinde başarısız oldu. Alois Jr., Mayıs 1914'te ailesini terk etti ve kendisini jilet işine sokmak için tek başına Alman İmparatorluğu'na döndü.

Paula, sekreter olarak çalıştığı Viyana'ya taşınmıştı. Ressam olarak Viyana'da ve daha sonra Münih'te geçirdiği zor yıllardan, Birinci Dünya Savaşı sırasında askerlik hizmetinden ve Münih'teki ilk siyasi faaliyetlerden oluşan dönemde Adolf Hitler ile iletişim kuramadı. 1920'lerin başında Adolf ile Viyana'da tekrar buluşmaktan dolayı çok mutluydu, ancak daha sonra Adolf'un sonradan artan şöhretinden dolayı perişan olduğunu iddia etti.

Birinci Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Birinci Dünya Savaşı başladığında Alois Jr. Almanya'daydı ve eşi ve oğlunun ona gelmesi imkansızdı. 1916'da Hedwig Heidemann (veya Hedwig Mickley^[14]) adında başka bir kadınla evlendi. Savaştan sonra Bridget'e kendisinin öldüğünü bildirtti fakat bu yalandı.

Birinci Dünya Savaşı'nın başlangıcında, Adolf Hitler, Münih'te ikamet ediyordu ve Bavyera Ordusu'nda Avusturya vatandaşı olarak hizmet vermeye gönüllü oldu. [26] Bavyera Yedek Piyade Alayı 16'ya gönderildi (List Alayının 1. Bölüğü).^[15][16] List Alayındaki tek Avusturyalı asker olmadığı için Hitler'in durumu istisnai değildi. Muhtemelen Hitler, Bavyera ordusuna ya ilk gönüllü olduğunda hiç kimse ona Alman vatandaşı olup olmadığını sormadığı için ya da işe alım yetkilileri gönüllü olarak başvurduğundan memnun oldukları için kabul edilmiştir. Herhangi bir yetkili basitçe Hitler'in uyruğunun ne olduğunu umursamadı, ya da Bavyera yetkililerine Alman vatandaşı olmayı amaçladığını söylemiş olabilir.^[17]

Fransa ve Belçika'da Batı Cephesi'nde sevk görevlisi olarak görev yaptı,^[18] zamanının neredeyse yarısını cephelerin gerisinde geçirdi.^[19][20] Birinci Ypres Muharebesi, Somme Muharebesi, Arras Muharebesi ve Passchendaele Muharebesi'nde yer aldı ve Somme'de yaralandı.^[21]

1914'te İkinci Sınıf Demir Haç'ı alarak cesaretinden dolayı ödüllendirildi.^[21] Hugo Gutmann tarafından tavsiye edilerek, 4 Ağustos 1918'de^[22] Hitler'in rütbelerinden birine (Gefreiter) nadiren verilen bir nişan olan Birinci Sınıf Demir Haç madalyasını aldı. Hitler'in alay karargahındaki üst düzey subaylarla sık sık etkileşim kuran görevi, bu nişanı almasına yardımcı olmuş olabilir.^[23] Madalya alan eylemleri cesur olsa da, muhtemelen çok da istisnai değildi.^[24] Ayrıca 18 Mayıs 1918'de Kara Yara Rozeti aldı.^[25]

Karargâhtaki hizmeti sırasında Hitler, sanat merakının peşinden gitti, çizgi resimler çizdi ve bir ordu gazetesi için talimatlar verdi. Ekim 1916'da Somme Muharebesi sırasında, ya kasık bölgesinden^[26] ya da nakil koşucularının sığınağında patlayan bir mermi nedeniyle sol uyluktan yaralandı.

Hitler, Beelitz'deki Kızıl Haç hastanesinde neredeyse iki ay geçirdi ve 5 Mart 1917'de alayına döndü.^[27] 15 Ekim 1918'de bir hardal gazı saldırısıyla geçici olarak kör oldu ve Pasewalk'ta hastaneye kaldırıldı.^[28] Oradayken, Hitler Almanya'nın yenilgisini öğrendi^[29] ve -kendi iddiasına göre- bu haberi aldıktan sonra üzüntüden ikinci bir körlük nöbeti geçirdi.^[30]

Hitler, Almanya'nın yenilgisine öfkelendi ve ideolojik gelişimi başladı.^[31] Savaşı "tüm deneyimlerin en büyüğü" olarak nitelendirdi ve komutanları tarafından cesaretinden dolayı övgü aldı.^[32] Tecrübesi onun tutkulu Alman vatanseverliğini pekiştirdi ve Kasım 1918'de Almanya'nın teslim olmasıyla şok geçirdi.^[33] Diğer Alman milliyetçileri gibi, o da "sahada yenilmeyen" Alman ordusunun sivil politikacılar tarafından iç cephede "arkadan bıçaklandığını" iddia eden Dolchstoßlegende'ye (arkadan bıçaklanma efsanesi) inanıyordu. Marksistler, daha sonra "Kasım suçluları" olarak adlandırıldı.^[34]

Versailles (Versay) Antlaşması, Almanya'nın birçok bölgesinden feragat etmesi ve Rhineland'ı askerden arındırması gerektiğini öngörüyordu. Antlaşma ülkeye ekonomik yaptırımlar uyguladı ve ülkeye büyük tazminatlar koydu. Pek çok Alman, anlaşmayı, özellikle de Almanya'yı savaştan sorumlu ilan eden 231. Maddeyi bir aşağılama olarak algıladı.^[35] Versay Antlaşması ve savaştan sonra Almanya'daki ekonomik, sosyal ve politik koşullar, daha sonra siyasi kazançlar amacıyla Hitler tarafından istismar edildi.^[36]

1920'ler[değiştir | kaynağı değiştir]

14 Mart 1920'de Heinrich "Heinz" Hitler, Alois Jr ve ikinci eşi Hedwig Heidemann çocuğu olarak dünyaya geldi. 1924'te Alois Jr, bağnazlıktan yargılandı, ancak Bridget'in onun adına müdahalesi nedeniyle beraat etti. Büyük oğlu William Patrick, 1920'lerin sonu ve 1930'ların başında Weimar Cumhuriyeti Almanya'sına yaptığı ilk seyahatlerde Alois ve yeni ailesiyle birlikte kaldı.

Adolf Landsberg'e hapsedildiğinde, Angela onu ziyaret etmek için Viyana'dan geliyordu. Angela'nın kızları Geli ve Elfriede, 1925'te Adolf Hitler'in hizmetçisi olduğunda annelerine eşlik etti; Geli Raubal o sırada 17 yaşındaydı ve sonraki altı yılını yarı amcasıyla (Adolf Hitler) yakın temas içinde geçirecekti.^[37] Annesine 1928'de Berchtesgaden yakınlarındaki Berghof villasında hizmetçi olarak iş verildi.^[38] Geli, tıp okumak için Ludwig Maximilian Üniversitesi'ne kaydolduğunda, 1929'da Hitler'in Münih'teki dairesine taşındı. Tıbbi çalışmalarını tamamlayamadı.^[39]

Hitler, Geli'ye hakim ve sahiplenici bir tavırla davrandı.^[40] Şoförü Emil Maurice ile bir ilişkisi olduğunu öğrendiğinde, ilişkilerine son verdi ve Maurice'i özel hizmetinden kovdu.^[39][41] Bundan sonra, arkadaşlarıyla özgürce ilişki kurmasına izin vermedi ve her zaman yanında, kendisi ya da güvendiği birinin, alışveriş yaparken ya da film ya da operaya giderken ona eşlik etmesini sağlamaya çalıştı.^[40]

Adolf, 23 yaşındaki Eva Braun ile Ekim 1929'da Heinrich Hoffmann'ın Münih'teki fotoğraf stüdyosunda tanıştı.^[42] Zaman zaman Hoffmann'ın kızı Henrietta ve Maria Reiter dahil başka kadınlarla da çıktı.^[43]

1930'lar[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitler'in üvey yeğeni Geli Raubal 1931'de intihar etti. Medyada hemen olası bir cinsel ilişki ve hatta cinayet hakkında söylentiler başladı.^[39][44] Tarihçi Ian Kershaw, "cinsel sapkın uygulamaların Hitler karşıtı propaganda olarak görülmesi gerektiği" iddiasıyla o dönemde dolaşan hikâyelerin olduğunu iddia ediyor.^[40]

Paula, kardeşi Adolf ile çok az iletişim kurduktan sonra, 1930'ların başlarında Viyana'da onunla tekrar karşılaşmaktan çok memnun oldu.^[45]

NSDAP, 1930'da Reich parlamentosunda 107 sandalye kazandığında, New York, Albany'deki Times Union, Alois Jr.'ın bir bildirisini yayınladı.^[46]

İkinci Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitler savaşa hazırlanırken ailesinden uzaklaştı. Angela ve Adolf, Adolf'un Eva Braun ile olan ilişkisini onaylamaması üzerine yabancılaştı, ancak sonunda savaş sırasında iletişimi yeniden kurdu. Angela, ailenin geri kalanı için onun aracısıydı, çünkü Adolf onlarla iletişim kurmak istemiyordu. 1941'de, Hitler ile yaşadığı yıllara ait anılarını, 20.000 Reichsmark ödeyen Eher Verlag'a sattı. Bu arada Alois Jr., savaş süresince restoranını yönetmeye devam etti. Daha sonra İngilizler tarafından tutuklandı, ancak kardeşinin rejiminde hiçbir rolü olmadığı ortaya çıktığında serbest bırakıldı.

Adolf'un birkaç akrabası savaş sırasında Nazi Almanya'sında görev yaptı. Adolf'un yeğeni Heinz, Nazi Partisi'nin bir üyesiydi. Seçkin bir askeri akademi olan, Ballenstedt/Saksonya-Anhalt'taki Nasyonal Siyasal Eğitim Enstitülerine (Napola) katıldı. Subay olmayı hedefleyen Heinz, 1941'de 23. Potsdamer Topçu Alayı ile bir astsubay olarak Heer'e (ordu) katıldı ve SSCB'nin işgali olan Barbarossa Operasyonuna katıldı. 10 Ocak 1942'de Sovyet güçleri tarafından yakalandı ve sorgu ve işkenceden sonra 21 yaşında öldüğü Moskova askeri hapishanesi Butyrka'ya yollandı. Hiç evlenmedi ve çocuğu olmadı.

Adolf'un diğer yeğeni Leo Rudolf Raubal, Luftwaffe'ye alındı. Ocak 1943'te Stalingrad Savaşı sırasında yaralandı^[47] ve Friedrich Paulus, Hitler'den Raubal'ı Almanya'ya tahliye etmek için bir uçak istedi.^[48] Hitler bunu reddetti ve Raubal 31 Ocak 1943'te Sovyetler tarafından ele geçirildi. Hitler, 16 Temmuz 1941'den beri Alman esaretinde olan Stalin'in oğlu Yakov Cugaşvili için Sovyetlerle esir değişimi olasılığını kontrol etme emri verdi.^[49] Stalin, onu Raubal veya Friedrich Paulus ile değiştirmeyi reddetti^[50] ve "savaş savaştır" dedi.^[51]

1945 baharında, 13/14 Şubat'taki büyük bombalı saldırıda Dresden'in yıkılmasından sonra Adolf, Sovyetler tarafından yakalanmasını önlemek için Angela'yı Berchtesgaden'e gönderdi. Ayrıca, onun ve küçük kız kardeşi Paula'nın 100.000'den fazla Reichsmark'a sahip olmasına izin verdi. Paula, savaş sırasında kardeşini zar zor görebildi. Paula'nın erkek kardeşinin güçlü Alman milliyetçi inançlarını paylaştığına dair bazı kanıtlar bulunmaktadır, ancak o siyasi olarak aktif değildi ve hiçbir zaman Nazi Partisi'ne katılmadı.^[52] Savaşın bitiş günlerinde, 49 yaşında, görünüşe göre Martin Bormann'ın emriyle Almanya, Berchtesgaden'e götürüldü.

28-29 Nisan 1945 gecesi gece yarısından sonra Adolf ve Eva Braun, Berlin'deki Führerbunker'de küçük bir resmi törenle evlendiler.^[53] Aynı yerde, 30 Nisan'ın ertesi günü çift intihar etti.^[54]

İkinci Dünya Savaşı Sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitler'in son vasiyetinde ve vasiyetinde Angela'ya aylık 1.000 Reichsmark emekli maaşı garantisi verdi. Angela'nın bu miktardan herhangi birini alıp almadığı belli değildir. Bununla birlikte, savaştan sonra Adolf Hitler'in hakkında çok olumlu konuştu ve ne kardeşinin ne de kendisinin Holokost hakkında hiçbir şey bilmediğini iddia etti. Hitler toplama kamplarında neler olup bittiğini bilseydi, onları durduracağını açıkladı.

Adolf'un kız kardeşi Paula, Mayıs 1945'te ABD istihbarat görevlileri tarafından tutuklandı ve sorguya çekildi.^[55] Bir konuşma metninde, ajanlardan birinin kardeşine fiziksel bir benzerlik taşıdığını belirtilmektedir. Kendisini sorgulayanlara Rusların Avusturya'daki evine el koyduğunu, Amerikalıların Viyana'daki dairesini kamulaştırdığını ve İngilizce dersi aldığını söyledi. Kardeşiyle olan çocukluk ilişkisini hem sık sık yaşanan çekişmelerden hem de güçlü şefkat duygularından biri olarak nitelendirdi. Paula, kardeşinin Holokost'tan sorumlu olduğuna inanamadığını söyledi. Ayrıca onlara Eva Braun ile yalnızca bir kez tanıştığını söyledi. Paula, Amerikan gözetiminden serbest bırakıldı ve bir süre biriktirdiği birikimlerle yaşadığı Viyana'ya döndü, ardından bir sanat ve zanaat dükkanında çalıştı.

Hitler'in diğer akrabaları Sovyetler tarafından alıkonuldu. Mayıs 1945'te ilk kuzenleri Maria, Johann ve Eduard Schmidt, Maria'nın kocası Ignaz Koppensteiner, oğulları Adolf ve Maria ve Eduard'ın ölen kardeşi Johann'ın oğlu Johann Schmidt Jr. olmak üzere Hitler'in beş akrabası tutuklandı. Koppensteiner, "[Hitler'in] SSCB'ye karşı suç planlarını onayladığı" gerekçesiyle Sovyetler tarafından tutuklandı. 1949'da bir Moskova hapishanesinde öldü. Hem Eduard hem de Maria, sırasıyla 1951 ve 1953'te Sovyet gözaltısında öldüler. Johann Jr. 1955'te serbest bırakıldı. Bu akrabalar ölümünden sonra 1997'de Rusya tarafından affedildiler.^[56][57][58]

1952'de Paula Hitler, bildirildiğine göre Paula Wolff ismi ile iki odalı bir dairede "inzivaya çekilerek" yaşadığı Berchtesgaden'e taşındı. ("Kurt", Adolf Hitler'in kendi kendine benimsediği takma addı.) Bu süre zarfında, eski SS üyeleri ve kardeşinin yakın çevresinden sağ kalanlar geçimini sağladılar. Şubat 1959'da İngiliz televizyon kanalı Associated-Rediffusion'ın belgesel yapımcısı Peter Morley ile röportaj yapmayı kabul etti. Ortaya çıkan konuşma, verdiği tek filme röportajdı ve Tyranny: The Years of Adolf Hitler adlı bir programın parçası olarak yayınlandı. Çoğunlukla Hitler'in çocukluğundan bahsetti.

Angela 30 Ekim 1949'da felç geçirerek öldü. Erkek kardeşi Alois Jr., 20 Mayıs 1956'da Hamburg'da öldü. O sırada adı Alois Hiller'dı.^[59] Adolf'un hayatta kalan son kardeşi Paula, 1 Haziran 1960'ta 64 yaşında öldü.^[60]

İddia edilen çocuklar[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitler'in, Charlotte Lobjoie adında bir Fransız kadınından Jean-Marie Loret adında bir oğlu olduğu iddia ediliyor. Jean-Marie Loret Mart 1918'de doğdu ve 1985'te 67 yaşında öldü.^[61] Loret birkaç kez evlendi ve dokuz çocuğu vardı. Ailesinin avukatı, Hitler'den kökenleri kanıtlanabilirse, Hitler'in Mein Kampf adlı kitabı için telif hakkı talep edebileceklerini ileri sürdü.^[62] Ancak, Anton Joachimsthaler^[63] ve Sir Ian Kershaw^[64] gibi birkaç tarihçi, Hitler'in babalığının kanıtlanmasının olası veya imkansız olduğunu söylüyor.

Angela, Leo Raubal Sr. (1879–1910) ile evlendi. Üç çocukları oldu: Leo Rudolf Raubal Jr'ın 1931'de Peter Raubal adında bir oğlu vardı; Geli Raubal, 1931'de çocuk sahibi olmadan intihar etti; ve 1937'de Ernst Hochegger ile evlenen Elfriede Raubal 1945'te Heiner Hochegger adında bir oğlu ve bir kızı oldu.^[65]

Alois'in ikinci evliliğinden olan oğlu Heinz Hitler, çocuksuz bir olarak 1942'de Sovyet askeri hapishanesinde öldü.

Alois'in ilk evliliğinden olan oğlu William Patrick Hitler, 1947'de ABD'de Phyllis Jean-Jacques ile evlendi ve burada dört çocuğu oldu. Yine o yıl soyadını Stuart-Houston olarak değiştirdi; bazıları İngiliz anti-semitik yazar Houston Stewart Chamberlain'in adıyla olan benzerliği hakkında yorum yaptı.^[66] Çocukları Alexander Adolf Stuart-Houston (1949), Louis Stuart-Houston (1951), Howard Ronald Stuart-Houston (1957) ve Brian William Stuart-Houston (1965) hiç çocuğu olmadı.^[67] Sadece 1989'da bir araba kazasında ölen Howard evlendi.

Last of the Hitlers kitabının yazarı David Gardner'a göre: "Bir anlaşma imzalamadılar, ama kendi aralarında konuştular, hayatlarının arka planında taşıdıkları yük hakkında konuştular ve hiçbiri evlenmeyeceklerine karar verdi, hiçbirinin çocuğu olmayacaktı. Ve bu, bugüne kadar tuttukları bir anlaşmaydı."^[68] Stuart-Houston'ın oğullarından hiçbirinin çocuğu olmamasına rağmen, artık bir sosyal hizmet uzmanı olan oğlu Alexander, bu spekülasyonun aksine, Hitler'in soyunu sona erdirmek için kendi aralarında kasıtlı olarak bir anlaşma yapmadıklarını söyledi.^[69]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Bibliyografya

• Beevor, Antony (2002). Berlin: The Downfall 1945. Londra: Viking-Penguin Books. ISBN 978-0-670-03041-5. 
• Bullock, Alan (1962) [1952]. Hitler: A Study in Tyranny. Londra: Penguin Books. ISBN 978-0-14-013564-0. 
• Bullock, Alan (1999) [1952]. Hitler: A Study in Tyranny. New York: Konecky & Konecky. ISBN 978-1-56852-036-0. 
• Görtemaker, Heike B. (2011). Eva Braun: Life with Hitler. New York: Alfred A. Knopf. ISBN 978-0-307-59582-9. 
• Jamieson, Alastair (19 Kasım 2008). "Nazi leader Hitler really did have only one ball". The Daily Telegraph. 30 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2011. 
• Keegan, John (1987). The Mask of Command: A Study of Generalship. Londra: Pimlico. ISBN 978-0-7126-6526-1. 
• Kershaw, Ian (1999). Hitler 1889–1936: Hubris. W. W. Norton. ISBN 0-393-04671-0. 
• Kershaw, Ian (2008). Hitler: A Biography. New York: W. W. Norton. ISBN 978-0-393-06757-6. 
• Shirer, William L. (1960). The Rise and Fall of the Third Reich. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-671-62420-0. 
• Smith, Bradley F. (1967). Adolf Hitler: His Family, Childhood and Youth. Hoover Instituted. ISBN 0-8179-1622-9. 
• Steiner, John Michael (1976). Power Politics and Social Change in National Socialist Germany: A Process of Escalation into Mass Destruction. The Hague: Mouton. ISBN 978-90-279-7651-2. 
• Toland, John (1976). Adolf Hitler: The Definitive Biography. Doubleday. ISBN 978-0-385-42053-2. 
• Ullrich, Volker (2017). Hitler: Ascent 1889-1939. Jefferson Chase tarafından çevrildi. New York: Vintage. ISBN 978-1-101-87205-5. 
• Weber, Thomas (2010). Hitler's First War: Adolf Hitler, The Men of the List Regiment, and the First World War. Oxford; New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-923320-5. 

Daha fazla okuma

• Fest, Joachim C. (1973). Hitler. Verlag Ullstein. ISBN 0-15-141650-8. 
• Maser, Werner (1973). Hitler: Legend, Myth and Reality. Penguin Books Ltd. ISBN 0-06-012831-3. 
• Vermeeren, Marc (2007). De jeugd van Adolf Hitler 1889–1907 en zijn familie en voorouders (Felemenkçe). Soesterberg: Uitgeverij Aspekt. ss. 420 blz. ISBN 978-90-5911-606-1.