seri
Finans
Piyadalar Varlıklar Tahvil Emtia Türevler Döviz Para Over-the-counter Özel sermaye Emlak Spot Stock Katılımcı Yatırımcı kurumsal Perakendecilik Spekülatör Merkezler Offshore finans merkezi Kablo ve lavabo OFC'leri
Araçlar Tahvil Nakit Teminatlı borç yükümlülüğü Kredi risk primi Vadeli mevduat (depozito belgesi) Kredi limiti Yatırılan Türev Vadeli kontrat Teminat Sigorta Akreditif Borç İstikraz Kredi İpotek Mortgage Opsiyon (alım egzotik satım) Performans tahvili Repo Stok Menkul kıymet Sendikasyon kredisi Sentetik CDO
Kurumsal Genel Muhasebe Denetim Sermaye bütçelemesi Kredi derecelendirme kuruluşu Risk yönetimi Mali bilançolar İşlemler Kaldıraçlı satın alma Şirket birleşmesi Yapılandırılmış finans Girişim sermayesi Kurumlar vergisi Taban erozyonu ve kâr değişimi (BEPS) Kurumsal vergi cenneti Vergi ters çevirme Vergi cenneti Transfer fiyatlandırması
Kişisel Kredi / borç İş sözleşmesi Finansal planlama Emeklilik Öğrenci kredisi
Kamu Devlet harcamaları Nihai tüketim harcamaları Operasyonlar Dağıtım Transfer ödemesi Hükümet geliri Vergilendirme Bütçe açığı Bütçe (denge) borc Vergi dışı gelir Ödeme emri
Bankacılık Merkez bankası Mevduat hesabı Kısmi rezerv Tam rezerv İstikraz Para arzı Bankalar listesi Bankacılık hukuku Bankacılık lisansı Basel Anlaşmaları Uluslararası Ödemeler Bankası Finansal İstikrar Kurulu Mevduat sigortası Yatırım ve perakende bankacılığın ayrılması
Düzen ve Mali hukuk Uluslararası Finansal Raporlama Standartları ISO 31000 Profesyonel sertifika Fon yönetimi
Ekonomi tarihi Özel sermaye ve risk sermayesi Resesyon Borsa balonu Borsanın çökmesi Muhasebe skandalları
g t d

Makale serilerinden
Finansal piyasalar
Halk Borsa Menkul Kıymetler
Tahvil piyasası Değerlendirme Şirket Sabit gelir Devlet Yüksek getirili borç Belediye Menkul kıymet
Hisse senedi piyasası Adi hisse senedi İmtiyazlı hisse senedi Kayıtlı paylaşım Stok Hisse senedi Menkul kıymetler borsası
Diğer piyasalar Türev (Kredi türevi Opsiyon Hibrit güvenlik) Uluslararası döviz (Döviz Döviz kuru) Emtia Para Emlak Reasürans
Tezgâh üstü (borsa dışı) Alivreler • Opsiyonlar • Spot • Takaslar
Tüccarlar Katılımcılar Düzen Kliring
İlgili alanlar Bankalar ve bankacılık Finans Kurumsal Kişisel Kamu maliyesi
g t d

Makale serilerinden
Kamu maliyesi
Maliye teorisi Ekonomik düşünce okulları Klasik ekonomi İktisadi rasyonalite Anayasal iktisat Kamu maliyesi teorisi İktisadi istikrar İktisadi kalkınma Regülasyon Kamu hizmeti Piyasa başarısızlığı Devlet başarısızlığı Dışsallık
Kamu harcaması Reel harcama Transfer harcaması Cari harcama Yatırım harcaması Çoğaltan etkisi Hızlandıran etkisi Dışlama etkisi Wagner Kanunu Mali yanılsama Kamusal mal
Kamu geliri Vergi Resim Harç Parafiskal gelir Şerefiye Mali tekel Emisyon Devalüasyon Özelleştirme
Devlet borçlanması Bütçe açığı Cari denge Devlet tahvili Hazine bonosu Mali kural Altın kural İç borç Dış borç Türkiye'de dış borç tarihi Konsolidasyon Konversiyon Monetizasyon Baker planı
Kamu bütçesi Bütçe teorisi Türk bütçe sistemi Bütçe kanunu
Maliye politikası İhtiyari maliye politikası Otomatik stabilizatör Enflasyon Deflasyon Stagflasyon Gelir dağılımı Sabit kur Esnek kur Para politikası
Vergi hukuku Türk vergi sistemi
g t d

Kişisel finans
Kredi⧼dot-separator⧽Borç
Mortgage İpotek Araba finansmanı Şarj kartı Kredi kartı Teminatsız kişisel kredi Sahip olunan kiraya Öğrenci kredisi Piyon Unvan ödünç Kredi ödeme günü Geri ödeme beklentisi kredisi Yeniden finansman Borç konsolidasyonu Borç yeniden planlama İflas hukuku
İş sözleşmesi
Ücret Maaş Maaş paketleme Çalışan için hisse senedi sahipliği planı Çalışanlara sağlanan faydalar
Emeklilik
Emekli maaşı Tanımlanmış sosyal yardım Tanımlanmış katkı Sosyal güvence
Kişisel bütçe ve yatırım
Finans planlamacısı Finans danışmanı Borsa acentesi Mali bağımsızlık Emlak planlaması Hedef tarih fonu
Ayrıca bakınız
Banka Kooperatif Kredi birliği
g t d

Kurumsal finans
İşletme sermayesi
Nakit dönüşüm döngüsü Sermaye getirisi Ekonomik katma değer Tam zamanında üretim Ekonomik sipariş miktarı İndirimler ve ödenekler Faktoring Tedarik zinciri finansmanı
Bölümler
Yönetim finansmanı Finansal muhasebe Yönetim muhasebesi Şirket birleşmesi Bilanço analizi İş planı Kurumsal eylem
Sosyal bileşenler
Mali hukuk Finansal piyasalar Finansal piyasa katılımcıları Kurumsal Finansman Kişisel finans Eşler arası ödünç verme Kamu maliyesi Bankalar ve bankacılık Finansal düzen Geri alma
g t d

Finans, para, para birimi ve sermaye varlıkları üzerine çalışma ve disiplindir. Para, varlık, mal ve hizmetler’in üretim, dağıtım ve tüketim çalışması ekonomi ile ilişkilidir ancak eşanlamlı değildir. (finansal ekonomi bilim dalı ikisi arasında köprü kurar).

Finans faaliyetleri, finansal sistemler içinde çeşitli kapsamlarda yer alır, bu nedenle alan kabaca kişisel, kurumsal ve kamu maliyesi olarak bölünebilir.

Finans kelimesinin birkaç tanımı vardır:

Finans; ihtiyaç duyulan fonların uygun şartlarda sağlanması ve etkin bir şekilde kullanılmasıyla ilgili faaliyetlerdir. Kişilerin veya kurumların maddi gelir elde etmeleri, yatırım yapmaları ve zaman içinde bu yatırımları değerlendirmeleridir. İşletme ve ekonominin ortak dalıdır.

Finans, varlıklara risklerine ve geri kazanım oranlarına göre değer kazanır. Finansal analiz ve kararlarda önemli olan etken paranın zamansal değeridir.

Bir finansal sistemde varlıklar, örneğin para birimleri, krediler, bonolar, hisseler, hisse senetleri, opsiyonlar, vadeli işlemler, vb. finansal araçlar olarak alınır, satılır veya ticareti yapılır. Değeri en üst düzeye çıkarmak ve kaybı en aza indirmek için varlıklar ayrıca bankada saklanabilir, yatırım yapılabilir ve sigortalı olabilir. Uygulamada, riskler herhangi bir mali eylemde ve kuruluşta her zaman vardır.

Finans alanları[değiştir | kaynağı değiştir]

Bireysel finans[değiştir | kaynağı değiştir]

Bireysel finans kişinin ya da ailenin bütçe, sigorta, tasarruf, yatırım, kredi gibi konularda kararları ve faaliyetleridir. Kişiyi ya da aileyi belirsizliklerden ve risklerden korumaya çalışır. Uzman kurumlardan yardım alınabildiği gibi çeşitli bireysel finans yazılımları da kullanılabilir.

Kişisel finans, "gelecekteki risk olasılığını da göz önünde bulundururken, parasal harcamaları ve tasarrufu dikkatli bir şekilde planlamak" olarak tanımlanır.^[1] Kişisel finans eğitime ödeme yapmayı, gayrimenkul gibi dayanıklı malları ve arabaları finanse etmeyi, sigorta almayı, yatırım yapmayı ve emeklilik için birikim yapmayı içerebilir.^[2] Kişisel finans kredi veya diğer borç yükümlülükleri için ödemeyi de içerebilir. Kişisel finansın ana alanları gelir, harcama, tasarruf, yatırım ve koruma olarak kabul edilir.^[3]

Finansal Planlama Standartları Kurulu tarafından ana hatlarıyla belirtilen aşağıdaki adımlar,^[4] bir kişinin olası güvenli kişisel finans planını aşağıdakilerden sonra anlayacağını gösterir:

• Öngörülemeyen kişisel olaylara karşı koruma sağlamak için sigorta satın almak;
• Vergi politikalarının, sübvansiyonların veya cezaların kişisel finans yönetimi üzerindeki etkilerini anlamak;
• Kredinin bireysel mali durum üzerindeki etkilerini anlamak;
• Bir tasarruf planı geliştirmek veya büyük satın alımlar için finansman (araba, eğitim, ev);
• Ekonomik istikrarsızlık ortamında güvenli bir finansal gelecek planlamak;
• Bir çek ve/veya tasarruf hesabı takip etmek;
• Emeklilik veya diğer uzun vadeli harcamalar için hazırlanmak.^[5]

İşletme finansı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kurumsal finansman, yöneticilerin şirketin değerini hissedarlar nezdinde artırmak için yaptıkları işlemler, şirketlerin fon kaynakları ve sermaye yapısı ve finansal kaynakları tahsis etmek için kullanılan araçlar ve analizlerle ilgilenir. Kurumsal finans prensip olarak, yalnızca şirketler yerine tüm firmaların finansal yönetimini inceleyen yönetim finansından farklı olsa da, kavramlar tüm firmaların finansal sorunlarına uygulanabilir^[6] ve bu alan daha sonra genellikle "işletme finansı" olarak anılır.

Tipik olarak, "kurumsal finansman", risk ve kârlılığı dengelerken, kuruluşun varlıklarının değerini, stokunu ve hissedarlarına getirisini artırmaya yönelik uzun vadeli hedefle ilgilidir. Bu^[7] üç ana alanı içerir:

1. Sermaye bütçelemesi: hangi projelere yatırım yapılacağını seçmek - burada, değeri doğru bir şekilde belirlemek çok önemlidir, çünkü varlık değerleri hakkındaki yargılar "yap ya da boz" olabilir^[8]
2. Temettü politikası: "fazla" fonların kullanımı - bunlar işletmeye yeniden yatırılacak mı yoksa hissedarlara mı iade edilecek?
3. Sermaye yapısı: kullanılacak finansman karışımına karar vermek - burada borç taahhütleri ile sermaye maliyeti arasındaki en uygun sermaye karışımını bulmaya çalışmak

İkincisi, yukarıdaki gibi yatırım bankacılığı ve menkul kıymet ticareti ile bağlantı kurar, çünkü toplanan sermaye genel olarak borç, yani şirket tahvilleri ve özsermaye, genellikle borsaya kote hisselerden oluşur.

Finansal yöneticiler - yani kurumsal finansörlerden farklı olarak - karlılık, nakit akışı ve "işletme sermayesi yönetimi" (envanter, kredi ve borçlular) gibi kısa vadeli unsurlara daha fazla odaklanarak, firmanın finansal ve operasyonel hedeflerini karlı ve güvenli bir şekilde yürütmesini sağlar.;; yani: (1) hem vadesi gelen kısa vadeli borç geri ödemelerine hem de planlanmış uzun vadeli borç ödemelerine hizmet verebilir ve (2) devam eden ve yaklaşan operasyonel giderler için yeterli nakit akışına sahip olmalıdır.

İşletme finansı ya da finansal yönetimin amacı bir işletmenin aktiviteleri için fon sağlamaktır. Finansal yönetim genellikle kârlılık ve riskin dengelenmesini gerektirirken, işletmenin kazancını ve değerini en yükseğe taşımaya çalışır.

Kamu maliyesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kamu maliyesi; devlet ve kamu kuruluşlarının ihtiyaçlarını karşılamak üzere yapılan harcamaları ve gerekli gelirleri inceler, dengelemeye çalışır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekonomi veya finans ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.