Papa

Papa, Roma Başpiskoposu ve bu nedenle Roma Katolik Kilisesi'nin dünya çapındaki lideri.^[1] Katoliklere göre Havari Petrus'un halefidir.

İlk zamanlar tüm piskoposlara verilen papa unvanı, sonraları yalnız Roma Piskoposu için kullanılmaya başlandı. Katolik Kilisesi, kilise çerçevesinde Petrus ve haleflerinin temsil ettiği en yüce makam olan papalığın tanrısal bir kurum olduğunu iddia eder: İsa, papalık görevini Petrus'a vermiş ve Petrus da Uruc'dan itibaren bu görevi fiilen yapmıştır. Kilisede yerleşmiş bir geleneğe göre Petrus, Roma'da din kurbanı olarak ölmüştür, dolayısıyla da en tabii halefleri Romalı piskoposlardır.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Papalık tarihi birçok bakımdan kilise tarihiyle birleşir; bununla birlikte bu tarihin bazı dönemleri Papalık kurumunun gelişmesi bakımından ayrı bir özellik taşır. İlk üç yüzyıl boyunca papalar, daha çok Roma Kilisesi'ne önem vermişlerdi; ama kısa bir süre sonra çeşitli ölçülerde başka kiliselere de karışmaya başladılar: örneğin papa I. Clemens'in İlk Clemens mektubu (1. yüzyıl sonu); papa Victorios'un paskalyanın tarihi konusunda çıkan tartışmalara müdahalesi (2. yüzyılın sonu) vb. büyük kiliselerarası konsiller döneminde (4. ve 5. yüzyıl) papanın önderlik etkisi daha da açıkça belirdi; 451'deki Kadıköy Konsili, "Petrus'un papa Leo'nun ağzında iradesini bildirdiğini" ileri sürdü. Doğu Kilisesi'nin Batı Kilisesi'nden ayrılması, Papalığın batıdaki etkisini büyük ölçüde arttırdı; buna karşılık Doğu, yavaş yavaş Papalıktan koptu ve Mihail Kirularios'un ortaya attığı mezhep ayrılığıyla (1054) Papalığın yargılama yetkisini tanımaz oldu. Papalık tarihinin en buhranlı dönemi 10. yüzyıla ("Karanlık yüzyıl" adı verilen dönem) rastlar. Bu dönemde Papalık, Roma'da çeşitli hiziplerin elinde oyuncak oldu; Papalığın Roma'dan ayrılıp Avignon'a yerleştiği Avignon Papalığı'ndan itibaren, papalar özellikle Fransız siyasetinin etkisinde kaldılar; bir ara üç ayrı yerde (Roma, Avignon, Pisa) aynı anda üç ayrı papanın bulunduğu büyük ayrılık döneminden (1378-1417) itibaren de, Kiliselerarası konsilin papaya üstünlüğünü savunan "uzlaştırma" teorisi ağır basmaya başladı. Diğer buhramlı dönemler küçük sarsıntılarla atlatıldı. (Rönesans'ta din duygusunun zayıflaması, Protestan reformu, aydın zorbalık devri ve Napolyon devri). Buna karşılık papalık, 11. yüzyılın sonuyla 14. yüzyılın başı arasında VII. Gregorius'un (1073-1085) reformları ve Laterano konsillerinin (özellikle Papa III. Innocentius tarafından toplanan Dördüncü Laterano Konsili) aldığı disiplin kararları sayesinde çok parlak bir dönem yaşadı. Bugün, papalığın yalnız kilise içinde büyük etkisi vardır. IX. Pius, Sillabus (1864) adlı genelgesiyle liberal ve modern akılcı düşünceleri mahkûm ettikten sonra Leo XIII'ün Rerum Novarum (1891) adlı genelgesinden itibaren, Papalık, sosyal sorunları ele almak için geniş bir çaba gösterdi ve XXIII. Johannes'in papalığı sırasında çağdaş dünya meseleleriyle yakından ilgilendi.

Papalık ve imparatorluk mücadelesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Engizisyon 13 yüzyılda ateşli ayaklanmaların önüne geçmek için kurulmuştur.

Papalık ve imparatorluk mücadelesi, Almanya ve İtalya'da, kilise otoritesiyle (Papalık) laik otoriteyi (İmparatorluk) karşı karşıya getiren mücadeledir (1154-1250). Papaz ve piskoposların tayini konusundaki anlaşmazlığa son veren Worms konkordatosundan sonra (1122), Guelfiler (papa taraftarları) arasındaki rekabet, imparatorluk etkisini zayıflattı ve papaların Alman ruhban sınıfı üzerindeki otoritesini arttırma ve imparatorluk seçimlerine müdahale imkânını sağladı. Fakat Friedrich von Hohenstaufen'in seçilmesi üzerine (1152), Almanya'da Welf'ler ile Stafer'ler barıştı. Gözü yükseklerde olan yeni hükümdar, imparatorluğu bir siyasi varlık haline getirmek istiyordu. Kilise otoritesini zayıflatmayı amaçlayan bu tasarı, Papalık ve İmparatorluk mücadelesinin başlamasına yol açtı. 1154'te papa IV. Adrianus, 1143'ten beri Arnoldo di Brescia tarafından ayaklandırılan Romalıları dize getirmek üzere, Friedrich'i yardıma çağırdı, böylece ona İtalya'ya müdahale etme fırsatını vermiş oldu. 1155'te imparatorluk tacını giyen I. Friedrich'in papa ile uzlaştığı sanılıyordu, fakat aslında bu uzlaşma sadece görünüşteydi. 1157'de Besançon'da toplanan diyette kardinal Bandielli'nin imparatora kilisenin üstünlüğünü hatırlatması üzerine anlaşmazlık başladı. Bunun üzerine I. Friedrich, İtalya'ya girdi, 1158 Roncaglia diyetinde Lombardia şehirlerini boyun eğmeye zorladı. Daha sonra, IV. Adrianus'un ölümü üzerine papa seçimine müdahale etti ve kardinallerin çoğunluğu tarafından seçilen III. Alexander'e (Bandinelli) karşı antipapa IV. Victorius'u çıkardı (1159). Batı ve Doğu krallıklarından destek gören III. Alexander, rakibini aforoz ederek Sens şehrine sığındı ve Lombardiya şehirlerini ayaklanmaya kışkırttı. Bu isyanı bastırmak için, I. Friedrich, 1160'ta Crema'yı ve 1162'de Milano şehrini yakıp yıktı. 1165'te bir kurtarıcı olarak Roma'ya giren, Venedik'in ve Sicilya kralının müttefiki olan papa, şehir birliklerini (Verona birliği, Lombardia birliği, 1167) desteklediği ve Lombardia'da Alessandria kalesini yaptırarak direnme hareketinin başına geçti. İmparatorluk orduları bu kale önünde geri püskürtüldü.

Sürelerine göre papalar[değiştir | kaynağı değiştir]

En uzun süre hüküm süren 10 papa[değiştir | kaynağı değiştir]

IX. Pius, Doğrulanabilir en uzun süre hüküm süren papa

Orta Çağ'dan gelen papanın ortalama saltanatı on yıl olmasına rağmen, çağdaş tarihsel verilerden saltanat süreleri belirlenebilenlerin bir kısmı şunlardır:

Petrus (y. 30-64/68): y. 34 - y. 38 yıl (12,410-13,870 gün)
IX. Pius (1846-1878): 31 yıl, 7 ay ve 23 gün (11,560 gün)
II. Ioannes Paulus (1978-2005): 26 yıl, 5 ay ve 18 gün (9,665 gün)
XIII. Leo (1878-1903): 25 yıl, 5 ay ve 1 gün (9,281 gün)
VI. Pius (1775-1799): 24 yıl, 6 ay ve 15 gün (8,962 gün)
I. Hadrianus (772-795): 23 yıl, 10 ay ve 25 gün (8,729 gün)
VII. Pius (1800-1823): 23 yıl, 5 ay ve 7 gün (8,560 gün)
III. Alexander (1159-1181): 21 yıl, 11 ay ve 24 gün (8,029 gün)
I. Silvester (314-335): 21 yıl, 11 ay ve 1 gün (8,005 gün)
I. Leo (440-461): 21 yıl, 1 ay ve 13 gün (7,713 gün)

Batı Bölünmesi sırasında, Avignon Papa XIII. Benedictus (1394-1423) 28 yıl, yedi ay ve 12 gün hüküm sürdü ve bu onu yukarıdaki listede üçüncü sıraya yerleştirdi. Ancak antipapa olarak görüldüğü için burada yer almamaktadır.

En kısa süre hüküm süren 10 papa[değiştir | kaynağı değiştir]

Saltanatı yaklaşık bir ay veya daha az süren birkaç papa oldu. Aşağıdaki listede takvim günlerinin sayısı kısmi günleri içermektedir. Bu nedenle, örneğin, bir papanın saltanatı 1 Ağustos'ta başlarsa ve 2 Ağustos'ta ölürse, bu, iki takvim günü hüküm sürmüş sayılır.

VII. Urbanus (15-27 Eylül 1590): 13 takvim günü, papalık tacı takma töreninden önce öldü.
VI. Bonifacius (Nisan 896): 16 takvim günü
IV. Celestinus (25 Ekim-10 Kasım 1241): 17 takvim günü, papalık tacı takma töreninden önce öldü
II. Theodorus (Aralık 897): 20 takvim günü
Sisinnius (15 Ocak-4 Şubat 708): 21 takvim günü
II. Marcellus (9 Nisan-1 Mayıs 1555): 23 takvim günü
II. Damasus (17 Temmuz-9 Ağustos 1048): 24 takvim günü
III. Pius (22 Eylül-18 Ekim 1503): 27 takvim günü
XI. Leo (1-27 Nisan 1605): 27 takvim günü
V. Benedictus (22 Mayıs-23 Haziran 964): 33 takvim günü
I. Ioannes Paulus (26 Ağustos-28 Eylül 1978: 34 takvim günü

Stephanus (23-26 Mart 752) seçildikten üç gün sonra ve kutsanmasından önce felç geçirerek öldü. Geçerli bir papa olarak tanınmadı, ancak 15. yüzyılda papa listelerine Stephen olarak eklendi ve II. Stephanus adlı daha sonraki papaları saymakta zorluklara neden oldu. Kutsal Makam'dan Annuario Pontificio, papalar ve antipapalar listesinde, Papa II. Stephanus'dan söz edilmesine bir dipnot ekler:

Zacharias'un ölümü üzerine Romalı rahip Stephanus seçildi; ancak dört gün sonra, zamanın dini yasasına göre papalığın gerçek başlangıcı olan kutsama töreninden önce öldüğü için, adı Liber Pontificalis'te veya diğer papa listelerinde kayıtlı değildir.^[2]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "Christ's Faithful – Hierarchy, Laity, Consecrated Life: The episcopal college and its head, the pope". Catechism of the Catholic Church. Vatikan Şehri: Libreria Editrice Vaticana. 1993. 16 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2018.
^ Annuario Pontificio 2012 (Libreria Editrice Vaticana 2012 978-88-209-8722-0), p. 11*

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Brusher, Joseph S. (1959). Popes Through the Ages (İngilizce). Princeton, N.J: Van Nostrand. OCLC 742355324.
Dollison, John (1994). Pope-pourri (İngilizce). New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-671-88615-8.
Maxwell-Stuart, P. G. (1997). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present (İngilizce). Londra: Thames and Hudson. ISBN 0-500-01798-0.
Norwich, John Julius (2011). The Popes: A History (İngilizce). Londra: Chatto & Windus. ISBN 978-0-7011-8290-8.
Çoban, Bekir Zakir (2019). Geçmişten Günümüze Papalık (3. bas.). İstanbul: İnsan Yayınları. ISBN 9789755745169.

[1] "Christ's Faithful – Hierarchy, Laity, Consecrated Life: The episcopal college and its head, the pope". Catechism of the Catholic Church. Vatikan Şehri: Libreria Editrice Vaticana. 1993. 16 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2018.

[2] Annuario Pontificio 2012 (Libreria Editrice Vaticana 2012 978-88-209-8722-0), p. 11*

[1]

[2]

Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephenus II. Sixtus Diyonisyus I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifatius I. Celestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Tusculum Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicholaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Celestine III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Celestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Celestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Francis

g t d Vatikan konuları
Tarih	Papalık tarihi Vatikan Tutsağı Neron Sirki Eski Aziz Petrus Bazilikası Leonine Şehri Belvedere Avlusu Papalık Devleti Roma Düklüğü Pepin bağışı Kilise devletleri Laterano Sarayı Quirinal Sarayı Savoyard Devri Birinci Vatikan Konsili Laterano Antlaşması
Coğrafya	Aziz Petrus Bazilikası Aziz Petrus Tahtı Aziz Petrus Gölgeliği Pietà Vatikan Nekropolü Aziz Petrus'un mezarı Apostol Sarayı Borgia Apartları Pauline Şapeli Rafael Odaları Niccoline Şapeli Sistina Şapeli sunak tavan Vatikan Müzeleri Casina Pio IV Azize Marta'nın Evi Bahçeler İsviçreli Aziz Martin ve Sebastian VI. Paulus İzleyici Salonu Passetto di Borgo Aziz Petrus Meydanı Uzlaşma Yolu Vatikan Tepesi Papalık Sarayı
Siyaset	Seçimler Papa listesi Kardinal Dışişleri Bakanı Roman Curia Papalık Hazinesi Parlamento Senato Dikasterion Ordu İsviçreli Muhafızlar Jandarma
Ekonomi	Vatikan Bankası Vatikan Euro madenî parası İletişim .va Poste Vaticane Ekonomi Sekreterliği Turizm Ulaşım Raylı Heliport
Kültür	Papalık Bilimler Akademisi Vatikan İleri Teknoloji Teleskobu Vatikan Gözlemevi Diller Müzik Sistina şapeli korosu Filateli ve Nümismatik Ofisi Vatikan Kütüphanesi Vatikan Film Kütüphanesi Vatikan Gizli Arşivleri Televizyon Radyo Kutsal Makam Basın Ofisi L'Osservatore Romano Vatikan Yayın Evi Acta Apostolicae Sedis Annuario Pontificio Kutsal Makam Katolik Kilisesi Ulusal simgeler Bayrak Arma Ulusal marş
Spor	Vatikan millî futbol takımı

Roma Piskoposu nedir?, Roma Piskoposu anlamı nedir?, Roma Piskoposu ne demektir?