Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "The Beach Boys" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Mayıs 2007) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

The Beach Boys
Beach Boys 2008 yılında bir konser sırasında
Genel bilgiler
Başladığı yer	Hawthorne, Kaliforniya, ABD
Tarzlar	Rock, pop, surf rock, rock and roll, psychedelic rock
Etkin yıllar	1961–günümüz
Müzik şirketi	Candix, Capitol, Brother, Reprise, Caribou, CBS
İlişkili hareketler	California Music, Kenny & the Cadets, the Flames
Resmî site	thebeachboys.com
Üyeler	Brian Wilson Mike Love Al Jardine David Marks Bruce Johnston
Eski üyeler	Dennis Wilson Carl Wilson Glen Campbell Ricky Fataar Blondie Chaplin

Beach Boys 1961 yılında kurulan Amerikalı bir rock grubudur.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Dünyanın en iyi vokal gruplarından biri sayılan Beach Boys grubu Wilson ailesinden üç kardeş, Love ailesinden bir kuzen ve okul arkadaşları Alan Jardine'in oluşturduğu bir topluluk olarak "Pendletones" adıyla müziğe başladı.

1961 yılında yaptıkları “Surfin” adlı şarkı ile ilk hitlerini yapan grup 8 Aralık 1961 tarihinde Los Angeles'ta, 1959 yılında bir uçak kazasında yaşamını yitiren Buddy Holly anısına yapılan bir konser ile ilk defa sahneye çıktı.

1962 yılında Alan Jardine üniversite eğitimi için gruptan ayrılması sonucu yine Wilson ailesinin bir komşusu ve Carl ile Dennis Wilson'un arkadaşları olan David Marks gruba katıldı ve grubun ilk albümünde yer aldı.

1962 ve 1963 yıllarında üreticiliğini konuşturan Brian Wilson, Surfin Safari, Surfin USA, In My Room, Fun Fun Fun gibi hit şarkılarla ABD'de grubu popüler hale getirdi. Grup sürekli şarkı üretirken bir yandan da ülke çapında uzun süreli turnelere ve konserlere çıkıyordu.

1964 yılında grubun beyni Brian Wilson, grubun uzun süreli turnelerinin verdiği yorgunluk ve ayrıca stüdyoda sakin biçimde şarkılar yazmak istemesi ancak -özellikle babası ile yaşadığı çatışmalar- ve kayıt şirketlerinin maddi baskıları sonucunda yaşadığı psikolojik sorunlar ve uyuşturucular yüzünden bir turne yolculuğunda yaşadığı panik atak geçirerek grup ile turneye çıkmayı bıraktı ve Beach Boys'un stüdyo çalışmalarını sürdürdü.

Brian Wilson'un yaşadığı sorunlar, Beatles'ın dünya çapında başarısının ardından etkilerinin ABD'ye ulaşması ve Beach Boys'un başarılarını gölgelemesi sonucu yaşadığı gerginliklere, grubun aynı zamanda menajeri olan Murry Wilson'un Brian Wilson'un müziğine etki ve baskı yapması, bunun yanında ticari kaygıların eklenmesi gibi sorunlardı...

Sadece müzik yapmak isteyen Brian Wilson bu ağır baskılar altında bile birçok listebaşı şarkılar yaratmış ve grubu, Beatles ile başabaş bir rekabette tutmuştu.

1966 yılına kadar 11 albüme imza atan grup, 1966 yılında tüm dünyada gelmiş geçmiş en iyi albüm kabul edilen “Pet Sounds” albümünü yaparak (Brian Wilson bu albüm için 6 ay boyunca 3 ayrı stüdyoda çalışmıştır) Beatles’ın tahtını sallamıştı. 1966 yılının ikinci yarısında Beach Boys bazı anketlerde dünyanın en sevilen grubu olarak görünmekteydi.

Ticari olarak yayınlandığı tarihte çok başarılı olmayan Pet Sounds, pop müzikte yeni bir çağ açmış ve Beatles dahil bütün müzik dünyasına ilham vermiş bir albümdü. Daha önce pop müzikte kullanılmayan enstrümanların yanı sıra, vokal yapıları, lirik şarkı sözleri, konsept albüm yapısı o zamana kadar yapılan tüm albümlerden farklıydı. Yıllar geçtikçe Pet Sounds albümünün değeri daha iyi anlaşılmaktadır.

1967 yılında Brian Wilson rock dünyasını sarsacak bir albümün hazırlıklarına başladı. Pet Sounds'dan daha iyi bir albüm olmasını isteyen Brian Wilson daha detaylı çalışmaya başladı. Ancak grup üyelerinin, -özellikle Mike Love- baskısı -ki grup artık neredeyse "Brian Wilson Band" gibi görünüyordu. Ayrıca albümdeki şarkı ve sözlerde neredeyse Beach Boys grubunun hiç katkısı yoktu, tamamen Brian Wilson'a aitti. Bu yüzden Brian Wilson hem yalnız kaldı hem de albümün çıkması geciktikçe grup ve plak şirketinin baskılarının artması yüzünden ve en sonunda İngiltere'de Beatles'in Sergeant Peppers albümünü yayınlamasıyla Brian Wilson rekabeti kaybettiğini düşünerek inzivaya çekildi ve “Smile” adlı bu albüm tamamlanamadı.

Bu tarihten itibaren Beatles önderliğinde, diğer müzik grupları psychedelic müzik döneme girerken, Beach Boys, Brian Wilson'un düşüşünü durduramadı ve müziklerinde hala 60'ların Doo-Woop vokal yapısını koruyordu. Konserlerde eski surf şarkılarını ve pop şarkılarını seslendiriyorlardı fakat müzik dünyası değişmiş ve şarkılar giderek protest ve karmaşık armonilerle süsleniyordu. Bu yüzden popülaritesini yitiren grup düşüşe geçti.

1967 yılında Brian Wilson yeni albümü Smile'i bitiremediği, üzerinde çalıştığı şarkıları insanlara beğendiremeyeceği korkusuyla, Monterey festivalinden çekildi.

1968 yılında Capitol Records ile olan sözleşmeleri bozuldu. 1969 yılında grubun davulcusu Denis Wilson'un, Sharon Tate'in katili Charles Manson ile ilişkisi olduğu dedikoduları grubun başını epey ağrıttı.

1970 yılında çıkardıkları "Sunflower" albümü temiz kayıtları, sevimli vokalleri ile albüm genelinde başarılı bir çalışmaydı ancak şarkılar listelerde başarı elde edemedi. 1971 yılında "Brother Records"u kuran grup aynı yıl yine başarılı bir çalışma olan "Surf's Up" albümünü piyasaya sürdü.

Ancak rock müzikte, yaşanan kısırlaşma ve grubun progressive rock'a kayamaması Beach Boys'un eski günlerine dönmesini engelledi.

1970'lerin ilk yarısında grup yine üretmeye devam etti ancak önceki beş yılda yaptıkları başarıları yakalayamadılar. Gruba Flames grubundan Ricky Fataar ve Blondie Chaplin dahil oldu ve grup daha folk-country tarzına dönmeye başladı. Holland ve Carl & Passions albümlerinde bu etki hissedilir.

1974 yılında Endless Summer isimli eski şarkılarından oluşan bir toplama albüm çıkartarak yine zirveye çıktılar. Ancak Brian Wilson yine yoktu...

1976 yılında, psikolojik sorunlarından kurtulan Brian Wilson, "Brian's Back" sloganıyla oluşturulan bir kampanya sayesinde tekrar grupla sahneye çıkmaya başladı.1976 yılında 15 Big Ones isimli genellikle 50'li yılların şarkılarının coverlandığı, Brian Wilson'un yeni şarkılarının da olduğu bir albüm yaptılar.

1977 yılında Love You isimli albümlerini çıkardılar fakat bu da grubun hayranlarından fazlasını çok memnun eden bir albüm değildi. Bu yıl grubun davulcusu Dennis Wilson, grup üyelerinden ilk solo albüm çalışması yapan kişi oldu; Pacific Ocean Blue! Bu albüm oldukça kült bir albümdü ve müzikal açıdan da başarılı bir albümdü.

1980'lere gelindiğinde grup yeni şarkılarından öte eski şarkılarıyla anılıyordu. Grup üyeleri de solo çalışmalara yönelmişlerdi. Carl Wilson iki yıllık bir ara verip solo çalışmalara yöneldi. Bu arada ABD hükûmeti Beach Boys'un 4 Temmuz kutlaması konserini, grubun müziğinin uyuşturucu ve alkol özendirici olduğu gerekçesiyle iptal ettirdi. 1983'te davulcu Dennis Wilson’un trajik bir kaza sonucu ölmesi ile grup, müziğe bir süre ara verdi.

Ronald Reagan, ABD yasalarında olmayan bir uygulama ile Dennis Wilson'un cenaze törenini, yakılarak küllerinin Pasifik Okyanusuna dökülmesi için donanmaya izin verdi. Bu Amerikan tarihinde ilk defa yaşanan bir şeydi.

1988 yılında Kokteyl filminin müziği “Kokomo” ile tekrar 1 numaraya yükselen grup 1992 yılında Brian Wilson ile Mike Love’in arasının finansal sebeplerden dolayı açılması ile dağıldı. Şu anda Mike Love ve Bruce Johnston’un oluşturduğu The Beach Boys ve Alan Jardine’in kurduğu Beach Boys Family & Friends isimli gruplar hala Beach Boys adını kullanmaktadırlar.

1998 yılında Carl Wilson akciğer kanseri sebebiyle hayatını kaybetti.

2012 yılında grup 50.yıl şerefine tekrar bir araya geldi ve dünya çapında turneye çıktı. Ancak turnenin ardından Mike Love, Brian Wilson'u şarkılardaki telif hakları sebebiyle dava etti ve grup tekrar dağıldı.

Şu Anda Mike Love ve Bruce Johnston Beach Boys adını kullanırken, Brian Wilson ise Alan Jardine, David Marks ve Blondie Chaplin ile konserlerine devam etmektedir.

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Stüdyo albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Surfin' Safari (1962) #32 ABD
• Surfin' USA (1963) #2 ABD, #17 Birleşik Krallık (BK)
• Surfer Girl (1963) #7 ABD, #13 BK
• Little Deuce Coupe (1963) #4 ABD
• Shut Down Volume 2 (1964) #13 ABD
• All Summer Long (1964) #4 ABD
• The Beach Boys' Christmas Album (1964) #6 ABD
• The Beach Boys Today! (1965) #4 ABD, #6 BK
• Summer Days (and Summer Nights!!) (1965) #2 ABD, #4 BK
• Beach Boys' Party! (1965) #6 ABD, #3 BK
• Pet Sounds (1966) #10 ABD, #2 BK
• Smiley Smile (1967) #41 ABD, #9 BK
• Wild Honey (1967) #24 ABD, #7 BK
• Friends (1968) #126 ABD, #13 BK
• Stack-O-Tracks (1968) Listeye giremedi
• 20/20 (1969) #68 ABD, #3 BK
• Sunflower (1970) #151 ABD, #29 BK
• Surf's Up (1971) #29 ABD, #15 BK
• Carl and the Passions - "So Tough" (1972) #50 ABD, #25 BK
• Holland (1973) #36 ABD, #20 İNGİLTERE
• 15 Big Ones (1976) #8 ABD, #31 BK
• The Beach Boys Love You (1977) #53 ABD, #28 BK
• M.I.U. Album (1978) #151 ABD
• L.A. (Light Album) (1979) #100 ABD, #32 BK
• Keepin' the Summer Alive (1980) #75 ABD, #54 BK
• The Beach Boys (1985) #52 ABD, #60 BK
• Still Cruisin' (1989) #46 ABD
• Summer in Paradise (1992) Listeye giremedi
• Stars and Stripes Vol. 1 (1996) #101 ABD
• That's Why God Made the Radio (2012) #3 ABD, #15 BK

Konser albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Beach Boys Concert (1964) #1 ABD
• Live in London (1970) #75 ABD
• The Beach Boys in Concert (1973) #25 ABD
• Good Timin': Live at Knebworth England 1980 (2002) Listeye giremedi

Piyasaya çıkmayan albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• SMiLE (1967)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta The Beach Boys ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

• Beach Boys resmi internet sitesi 16 Kasım 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Discogs'ta The Beach Boys diskografisi