İyot heptaflorür

İyot heptaflorür
Adlandırmalar
	Diğer adlar İyot(VII) florür; Heptafloroiyot
Tanımlayıcılar
CAS numarası	16921-96-3 ;
3D model (JSmol)	Etkileşimli görüntü;
ChemSpider	21477354 ;
ECHA InfoCard	100.037.241
PubChem CID	85645;
UNII	M080M03ILM ;
CompTox Bilgi Panosu (EPA)	DTXSID8066133 ;
	InChI InChI=1S/F7I/c1-8(2,3,4,5,6)7 Key: XRURPHMPXJDCOO-UHFFFAOYSA-N ; InChI=1/F7I/c1-8(2,3,4,5,6)7 Key: XRURPHMPXJDCOO-UHFFFAOYAO;
	SMILES FI(F)(F)(F)(F)(F)F;
Özellikler
Molekül formülü	IF7
Molekül kütlesi	259.90 g/mol
Görünüm	renksiz gaz
Yoğunluk	2.6 g/cm3 (6 °C) ; 2.7 g/cm3 (25 °C)
Erime noktası	45 °C (113 °F; 318 K) (üçlü nokta)
Kaynama noktası	48 °C (118 °F; 321 K)
Çözünürlük (su içinde)	soluble
Benzeyen bileşikler
Benzeyen bileşikler	iyot pentaflorür
	Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
	Bilgi kutusu kaynakları

İyot heptaflorür, diğer adıyla iyot(VII) florür ya da iyot florür, I F₇ kimyasal formülüne sahip interhalojen bileşiktir_.^[2]^[3] VSEPR teorisinde öngörüldüğü gibi alışılmadık bir beşgen bipiramidal yapıya sahiptir.^[4] Molekül, Berry mekanizmasına benzeyen ancak heptakoordineli bir sistem için kullanılan sahte bir Bartell mekanizması isimli bir yeniden düzenlemeye tabi tutulabilir.^[5] 4.5 °C'de eriyen renksiz kristallerden oluşur: sıvı aralığı son derece dardır, kaynama noktası 4.77 °C'dedir. Yoğun buhar, küflü ve buruk bir kokuya sahiptir. Molekül D_5h simetriye sahiptir.

Hazırlanması[değiştir | kaynağı değiştir]

IF₇ sıvı IF₅'ten 90 °C'de F₂ geçirilerek hazırlanır, sonra buhar 270 °C'ye ısıtılır. Alternatif olarak, bu bileşik, hidrolizden kaynaklanan bir safsızlık olan IOF₅ oluşumunu en aza indirmek için flor ve kurutulmuş paladyum veya potasyum iyodürden hazırlanabilir.^[6]^[7] İyot heptaflorür aynı zamanda, dioksijenil hekzafloroplatinat, iyot pentaflorür çözeltisi içinde potasyum florür kullanılarak potasyum heksafloroplatinat (V) gibi diğer platin(V) bileşiklerinin hazırlanması için kullanıldığında yan ürün olarak elde edilir.^[8]

2 O₂PtF₆ + 2 KF + IF₅ → 2 KPtF₆ + 2 O₂ + IF₇

Güvenlik hususları[değiştir | kaynağı değiştir]

IF₇ hem cildi, hem de mukoza zarını tahriş edicidir. Aynı zamanda güçlü bir oksitleyicidir ve organik malzeme ile temasında yangına neden olabilir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, 0-07-049439-8
^ Macintyre, JE (Ed.). (1992). İnorganik Bileşikler Sözlüğü (Cilt 3). Londra: Chapman ve Salon.
^ O'Neil, Maryadele J. (Ed.). (2001). Merck İndeksi (13. basım). Whitehouse İstasyonu, NJ: Merck.
^ Boş kaynak (yardım)
^ W. J. Adams; H. Bradford Thompson; L. S. Bartell (1970). "Structure, Pseudorotation, and Vibrational Mode Coupling in IF₇: An Electron Diffraction Study". Journal of Chemical Physics. 53 (10): 4040–4046. doi:10.1063/1.1673876
^ Schumb, W. C.; Lynch, M. A. (1950). "Iodine Heptafluoride". Industrial & Engineering Chemistry. 42 (7): 1383–1386. doi:10.1021/ie50487a035
^ Ruff, O.; Keim, R. (1930). ""Das Jod-7-fluorid" (The iodine-7-fluoride)". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie (in German). 193 (1/2): 176–186. doi:10.1002/zaac.19301930117
^ Beveridge, A. D.; Clark, H. C. (1967). "Pentahalides of the Transition Metals". In Gutmann, Viktor. Halogen Chemistry 18 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 3. Academic Press. pp. 179–226. ISBN 9780323148474

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

IF7 için WebBook sayfası18 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Ulusal Kirletici Envanteri - Florür ve bileşenleri
web elemanları listeleme12 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[1] Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, 0-07-049439-8

[2] Macintyre, JE (Ed.). (1992). İnorganik Bileşikler Sözlüğü (Cilt 3). Londra: Chapman ve Salon.

[3] O'Neil, Maryadele J. (Ed.). (2001). Merck İndeksi (13. basım). Whitehouse İstasyonu, NJ: Merck.

[4] Boş kaynak (yardım)

[5] W. J. Adams; H. Bradford Thompson; L. S. Bartell (1970). "Structure, Pseudorotation, and Vibrational Mode Coupling in IF₇: An Electron Diffraction Study". Journal of Chemical Physics. 53 (10): 4040–4046. doi:10.1063/1.1673876

[6] Schumb, W. C.; Lynch, M. A. (1950). "Iodine Heptafluoride". Industrial & Engineering Chemistry. 42 (7): 1383–1386. doi:10.1021/ie50487a035

[7] Ruff, O.; Keim, R. (1930). ""Das Jod-7-fluorid" (The iodine-7-fluoride)". Zeitschrift für Anorganische und Allgemeine Chemie (in German). 193 (1/2): 176–186. doi:10.1002/zaac.19301930117

[8] Beveridge, A. D.; Clark, H. C. (1967). "Pentahalides of the Transition Metals". In Gutmann, Viktor. Halogen Chemistry 18 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 3. Academic Press. pp. 179–226. ISBN 9780323148474

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

g t d İyot bileşikleri
İyot(-I)	HI AtI ICN I⁻
İyot (I)	HIO ICl IF IBr
İyot(III)	HIO₂ ICl₃ IF₃
İyot(V)	HIO₃ IF₅ I₂O₅
İyot(VII)	HIO₄ H₅IO₆ IF₇

İyot heptaflorür nedir