Josef Dietrich

Josef Dietrich
Lakabı	Papa Sepp
Doğum	28 Mayıs 1892; Hawangen, Allgäu, Schwaben
Ölüm	21 Nisan 1966 (73 yaşında); Ludwigsburg, Stuttgart, Baden-Württemberg
Bağlılığı	Alman İmparatorluğu (1918'e kadar); Weimar Cumhuriyeti (1933'e kadar); Nazi Almanyası;
Branşı	Waffen-SS
Hizmet yılları	1911-1945
Rütbesi	SS-Oberstgruppenführer
Komutası	"Leibstandarte Adolf Hitler" Alayı, 1. SS Panzer Tümeni "Leibstandarte SS Adolf Hitler", 1. SS Panzer Kolordusu, 6. SS Panzer Ordusu
Çatışma/savaşları	I. Dünya Savaşı; II. Dünya Savaşı
Ödülleri
İmza

Josef Dietrich (28 Mayıs 1892, Hawangen, Allgäu, Schwaben - 24 Nisan 1966, Ludwigsburg, Stuttgart, Baden-Württemberg), Alman Waffen-SS generali, Oberstgruppenführer. 1929 yılı öncesinde Adolf Hitler'in şoförü ve korumasıydı. Nazi döneminde SS komutanı olarak Uzun Bıçaklar Gecesinde SA'nın temizlemesinde etkin rol oynadı. II. Dünya Savaşı'nda 1. SS Panzer Tümeni "Leibstandarte SS Adolf Hitler"in komutanı olarak tanındı. Askerler tarafından ona "Papa Sepp" (okunuşu: Papa Zep / anlamı: Sepp Baba) diye hitap edildi.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Josef "Sepp" Dietrich 28 Mayıs 1892'de Alman İmparatorluğu, Bavyera Krallığı'nda Memmingen yakınlarındaki Hawangen'de doğdu.^[1]

I. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

1911 yılında Augsburg'daki 4. "Bayerische Feldartillerie-Regiment "König"" (4. Bavyera Sahra Topçu Alayı "Kral") ile Bavyera Ordusu'na katıldı.^[2] Birinci Dünya Savaşı'nda Bavyera saha topçusu olarak görev yaptı.^[2] 1917'de Gefreiter rütbesine terfi etti ve 2. sınıf Demir Haç ile ödüllendirildi.^[3] 1918 yılında Unteroffizier (Onbaşı) rütbesine terfi etti.^[1] Son Bavyera Ordusu kayıtlarında Dietrich'in 1. sınıf Demir Haç sahibi olduğu da belirtilmektedir.^[3]

Savaşlar arası dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

Weimar Cumhuriyeti'nde[değiştir | kaynağı değiştir]

Dietrich, Birinci Dünya Savaşı sona erdikten sonra polis ve gümrük memuru gibi çeşitli işlerde çalıştı.^[1]^[2] 1928'de Nazi Partisi'ne (NSDAP) katıldı, NSDAP yayıncısı Eher Verlag'da iş buldu ve Hitler'in Schutzstaffel (SS) korumasının komutanı oldu.^[4] NSDAP numarası 89.015 ve SS numarası 1.117 idi.^[5] Dietrich, Münih'teki "Tankstelle-Blauer-Bock" benzin istasyonunda işvereni olan Christian Weber tarafından Nazizm ile tanıştırılmıştı.^[6] Hitler'e Almanya turlarında eşlik etti.^[1] Daha sonra Hitler ona çeşitli SS görevleri de dahil olmak üzere başka işler ayarladı ve Reich Şansölyeliği'nde yaşamasına izin verdi. Dietrich 5 Ocak 1930'da Aşağı Bavyera delegesi olarak Reichstag'a seçildi.^[2]

1931 yılına gelindiğinde "SS-Gruppenführer" olmuştu.^[1] Nazi Partisi 1933 yılında iktidarı ele geçirdiğinde, hiyerarşide hızla yükseldi.^[1] Leibstandarte SS Adolf Hitler (LSSAH) komutanı ve Prusyanın devlet konseyi üyesi oldu.^[1] Hitler'in yakın arkadaşlarından biri olan Dietrich, SS amiri Heinrich Himmler'i sık sık göz ardı edebiliyor, hatta bir keresinde Himmler'i "Leibstandarte" kışlasına sokmuyordu. LSSAH sonunda Waffen-SS'nin seçkin bir bölüm haline geldi. Birim sözde Himmler'e bağlı olsa da, Dietrich gerçek komutandı ve günlük idareyle ilgileniyordu.^[7]

1934 yazında Dietrich Uzun Bıçaklar Gecesi'nde kilit bir rol oynadı. Hitler, Dietrich ve "Leibstandarte "den bir birlikle birlikte 30 Haziran'da Ernst Röhm'ün tutuklanmasını bizzat denetlemek üzere Bad Wiessee'ye gitti. Daha sonra saat 17:00 sularında Dietrich, Hitler'den "Leibstandarte "nin bir "infaz mangası" oluşturması ve bazı Sturmabteilung (SA) liderlerinin tutulduğu Stadelheim hapishanesine gitmesi için emir aldı.^[8] Orada, hapishane avlusunda, "Leibstandarte" atış mangası beş SA generalini ve bir SA albayını vurdu.^[9] Rejim tarafından hain olarak tanımlanan diğer SA personeli, Hitler'in kendisine altı adam alıp Adalet Bakanlığına giderek bazı SA liderlerini vurmasını söylemesinin ardından "Leibstandarte"nin bir birimi tarafından Berlin'de vuruldu.^[1]^[10] Kısa bir süre sonra Dietrich, SS-Obergruppenführer rütbesine terfi etti.^[2] Dietrich'in rolü daha sonra savaş sonrası bir mahkemeden 19 ay hapis cezası almasını sağladı.^[1]

II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

1943 yılında, Benito Mussolini'nin metresi Clara Petacci'yi kurtarmak için İtalya'ya gönderildi. Birçok Alman askeri madalya aldı ama aynı zamanda savaş esirlerine kötü muamele yaptığı için ünlü oldu.

Dietrich, Normandiya Çıkarması'nda I.SS-Panzerkorps'a komuta etti. Başarısı nedeniyle, Hitler onu 6.SS-Panzer-Armee komutanlığına terfi ettirdi. Dietrich 1944 yılında Bulge Muharebesi'nde 6.SS-Panzer-Armee'ye komuta etti.

1943 yılındaki Harkiv'de komutanı olduğu 1. SS Panzer Tümeni Leibstandarte'nin işlediği savaş suçları ile bağlantılı olarak bir Sovyet mahkemesi tarafından gıyaben idama mahkûm edildi.

Josef Dietrich Eşi ile beraber ABD'nin 36. Piyade Tümeninin bulunduğu Avusturya'nın St. Pölten'in kuzeyinde Krems an der Donau'da 9 Mayıs 1945 tarihinde teslim oldu.

Savaştan sonra[değiştir | kaynağı değiştir]

16 Temmuz 1946 tarihinde Malmedy'deki ABD mahkûmlarının infazı için emir verdiği gerekçesiyle Malmédy katliamı davasında müebbet hapis cezasına çarptırıldı. Diğer Alman subaylar tarafından savunularak ifade vermeleri nedeniyle cezası 25 yıl olarak kısaltılmıştır. ABD Savaş Suçluları Hapishanesinde Bavyera'daki Landsberg am Lech de 1 No'lu bölüme hapsedildi. Dietrich, sadece on yıl hapis yattı ve 22 Ekim 1955 tarihinde şartlı olarak tahliye edildi. Ancak, Ağustos 1956'da Ludwigsburg'da tekrar tutuklandı. 1934 yılında SA liderlerinin öldürülmesi olayındaki rolü için 6 Mayıs - 14 Mayıs 1957 tarihleri arası yargılandı. 14 Mayıs 1957 tarihinde 19 ay hapis cezası aldı ve Landsberg Hapishanesi'ne konuldu. 2 Şubat 1958 tarihinde kalp rahatsızlığı ve bacaklarda dolaşım sorunları nedeniyle serbest bırakıldı. Josef Dietrich HIAG adlı Waffen SS gazileri yardımlaşma örgütü için faaliyetlerde bulundu^[11]^[12] ve Ludwigsburg'a yerleşti.

Savaş sonrası Batı Alman hükûmeti Dietrich'in askeriyeden emekli olacağı söylentilerini yalanladı. Eski askerler onun maddi sıkıntıda olduğunu öğrenince hatırı sayılır miktarda maddi katkıda bulundular.

Dietrich 1966 yılında 73 yaşında Ludwigsburg'da bir kalp krizi sonucu öldü. Cenazesine emrinde savaşmış olan veteran askerler ve meslektaşlarıyla beraber 6.000 kişi katılmıştır.^[13] Dietrich iki kez evlendi. 1937 yılında boşandığı ilk eşinden üç çocuğu vardı. 1942 yılında yeniden evlendi.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Snyder 1994, s. 66.
^ ^a ^b ^c ^d ^e Zentner & Bedürftig 1997, s. 197.
^ ^a ^b Ailsby 1997, s. 33.
^ Cachay, Bahlke & Mehl 2000, s. 350.
^ Biondi 2000, s. 7.
^ Messenger 2005, s. 39.
^ Cook & Bender 1994, ss. 19, 33.
^ Cook & Bender 1994, ss. 22, 23.
^ Cook & Bender 1994, s. 23.
^ Cook & Bender 1994, s. 24.
^ Caddick-Adams 2014, s. 753.
^ Large 1987.
^ Parker 2014, s. 216.

Bibliyografya[değiştir | kaynağı değiştir]

İngilizce

Ailsby, Christopher (1997). SS: Roll of Infamy. Motorbooks Intl. ISBN 0-7603-0409-2.
Biondi, Robert (2000). SS Officers list: (as of 30 January 1942): SS-Standartenfuhrer to SS-Oberstgruppenfuhrer: Assignments and Decorations of the Senior SS Officer Corps. Schiffer Publishing. ISBN 978-0-7643-1061-4.
Caddick-Adams, Peter (2014). Snow and Steel: The Battle of the Bulge, 1944–45. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-933514-5.
Cook, Stan; Bender, Roger James (1994). Leibstandarte SS Adolf Hitler: Uniforms, Organization, & History. San Jose, CA: R. James Bender. ISBN 978-0-912138-55-8.
Dollinger, Hans (1967) [1965]. The Decline and Fall of Nazi Germany and Imperial Japan. New York: Bonanza. ISBN 978-0-517-01313-7.
Flaherty, T. H. (2004) [1988]. The Third Reich: The SS. Time-Life. ISBN 1-84447-073-3.
Hyde, Montgomery (1985). Crimes and Punishment. Marshall Cavendish. ISBN 978-0863073724.
Large, David C. (1987). "Reckoning without the Past: The HIAG of the Waffen-SS and the Politics of Rehabilitation in the Bonn Republic, 1950–1961". The Journal of Modern History. University of Chicago Press. 59 (1): 79-113. doi:10.1086/243161. JSTOR 1880378.
MacKenzie, S.P. (1997). Revolutionary Armies in the Modern Era: A Revisionist Approach. New York: Routledge. ISBN 9780415096904. 18 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2022.
Messenger, Charles (2005). Hitler's Gladiator: The Life and Wars of Panzer Army Commander Sepp Dietrich. Londra. ISBN 978-1-84486-022-7.
Messenger, Charles (1988). Hitler's Gladiator: The Life and Times of Oberstgruppenfuhrer and Panzergeneral-Oberst Der Waffen-SS Sepp Dietrich. London: Brassey's Defence. 9780080312071. OCLC 493909863.
Neitzel, Sönke (2007). Tapping Hitler's Generals: Transcripts of Secret Conversations, 1942–45. Frontline Books. ISBN 978-1-84415-705-1.
Parker, Danny S. (2014). Hitler's Warrior: The Life and Wars of SS Colonel Jochen Peiper. Boston: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-82154-7. 29 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Snyder, Louis (1994) [1976]. Encyclopedia of the Third Reich. Da Capo Press. ISBN 978-1-56924-917-8.
Stein, George H. (1984). The Waffen SS: Hitler's Elite Guard at War, 1939–1945. Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 0-8014-9275-0.
Weale, Adrian (2012). Army of Evil: A History of the SS. New York; Toronto: NAL Caliber (Penguin Group). ISBN 978-0-451-23791-0.
Zentner, Christian; Bedürftig, Friedemann (1997) [1991]. The Encyclopedia of the Third Reich. New York: Da Capo Press. ISBN 978-0-3068079-3-0.

Almanca

Cachay, Klaus; Bahlke, Steffen; Mehl, Helmut (2000). Echte Sportler – gute Soldaten. Die Sportsozialisation des Nationalsozialismus im Spiegel von Feldpostbriefen (Almanca). Weinheim, München Germany: Beltz Juventa. ISBN 978-3-7799-1130-2.
Höhne, Heinz. Der Orden unter dem Totenkopf, Verlag Der Spiegel, Hamburg 1966; English translation by Richard Barry entitled The Order of the Death's Head, The Story of Hitler's SS, London: Pan Books (1969). 0-330-02963-0.
Meyer, Georg (1987). "Auswirkungen des 20. Juli 1944 auf das innere Gefüge der Wehrmacht bis Kriegsend und auf das soldatische Selbstverständnis im Vorfeld des westdeutschen Verteidigungsbeitrages bis 1950/51" [Effects of 20 July 1944 on the internal structure of the Armed Forces to end the war and the soldier's self-understanding in advance of the West German defense contribution to 1950/51]. Aufstand des Gewissens. Der militärische Widerstand gegen Hitler und das NS-Regime 1933–45 [Revolt of conscience. The military resistance against Hitler and the Nazi regime from 1933 to 1945] (Almanca) (3. bas.). Herford, Germany: E.S. Mittler. ISBN 978-3-8132-0197-0.
Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
Thomas, Franz (1997). Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K [The Oak Leaves Bearers 1939–1945 Volume 1: A–K] (Almanca). Osnabrück, Germany: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2299-6.
Thomas, Franz; Wegmann, Günter (1998). Die Ritterkreuzträger der Deutschen Wehrmacht 1939–1945 Teil III: Infanterie Band 4: C–Dow [The Knight's Cross Bearers of the German Wehrmacht 1939–1945 Part III: Infantry Volume 4: C–Dow] (Almanca). Osnabrück, Germany: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2534-8.

[FOOTNOTESnyder199466-1] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Snyder 1994, s. 66.

[FOOTNOTEZentnerBedürftig1997197-2] Zentner & Bedürftig 1997, s. 197.

[FOOTNOTEAilsby199733-3] Ailsby 1997, s. 33.

[FOOTNOTECachayBahlkeMehl2000350-4] Cachay, Bahlke & Mehl 2000, s. 350.

[FOOTNOTEBiondi20007-5] Biondi 2000, s. 7.

[FOOTNOTEMessenger200539-6] Messenger 2005, s. 39.

[FOOTNOTECookBender199419,_33-7] Cook & Bender 1994, ss. 19, 33.

[FOOTNOTECookBender199422,_23-8] Cook & Bender 1994, ss. 22, 23.

[FOOTNOTECookBender199423-9] Cook & Bender 1994, s. 23.

[FOOTNOTECookBender199424-10] Cook & Bender 1994, s. 24.

[FOOTNOTECaddick-Adams2014753-11] Caddick-Adams 2014, s. 753.

[FOOTNOTELarge1987-12] Large 1987.

[FOOTNOTEParker2014216-13] Parker 2014, s. 216.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

g t d II. Dünya Savaşı'nda Generaloberst
Heer (Wehrmacht) (Kara Kuvvetleri)	Wilhelm Adam Hans-Jürgen von Arnim Ludwig Beck Johannes Blaskowitz Eduard Dietl Nikolaus von Falkenhorst Johannes Frießner Werner von Fritsch Friedrich Fromm Heinz Guderian Curt Haase Franz Halder Kurt von Hammerstein-Equord Josef Harpe Gotthard Heinrici Walter Heitz Carl Hilpert Erich Hoepner Karl-Adolf Hollidt Hermann Hoth Hans-Valentin Hube Erwin Jaenecke Alfred Jodl Georg Lindemann Eberhard von Mackensen Erhard Raus Georg-Hans Reinhardt Lothar Rendulic Richard Ruoff Hans von Salmuth Rudolf Schmidt Eugen von Schobert Adolf Strauß Karl Strecker Heinrich von Vietinghoff Walter Weiß Kurt Zeitzler
Luftwaffe (Wehrmacht) (Hava Kuvvetleri)	Otto Deßloch Ulrich Grauert Hans Jeschonnek Alfred Keller Günther Korten Bruno Loerzer Alexander Löhr Günther Rüdel Kurt Student Hans-Jürgen Stumpff Ernst Udet Hubert Weise
Kriegsmarine (Deniz Kuvvetleri)	Conrad Albrecht Hermann Böhm Rolf Carls Hans-Georg von Friedeburg Oskar Kummetz Wilhelm Marschall Alfred Saalwächter Otto Schniewind Otto Schultze Walter Warzecha Karl Witzell
SS-Oberst- Gruppenführer	Kurt Daluege Josef Dietrich Paul Hausser Franz Xaver Schwarz

g t d Meşe Yaprağı, Kılıç ve Elmas ilaveli Şövalye Demir Haçı alanlar
1941	Werner Mölders
1942	Adolf Galland Gordon Gollob Hans-Joachim Marseille Hermann Graf
1943	Erwin Rommel Wolfgang Lüth Walter Nowotny Adelbert Schulz
1944	Hans-Ulrich Rudel (Altın meşe yaprağı) Hyazinth Strachwitz Herbert Otto Gille Hans-Valentin Hube Albert Kesselring Helmut Lent Josef Dietrich Walter Model Erich Hartmann Hermann Balck Hermann-Bernhard Ramcke Heinz-Wolfgang Schnaufer Albrecht Brandi
1945	Ferdinand Schörner Hasso von Manteuffel Theodor Tolsdorff Karl Mauss Dietrich von Saucken
Kronolojik sıraya göre

g t d Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Demir Haçı alanlar
Altın meşe yaprağı ve kılıç ile pırlanta ilaveli Şövalye Demir Haçı	Hans-Ulrich Rudel
Meşe yaprağı ve kılıç ile pırlanta ilaveli Şövalye Demir Haçı	Hermann Balck Albrecht Brandi Adolf Galland Josef Dietrich Herbert Otto Gille Gordon Gollob Hermann Graf Erich Hartmann Hans-Valentin Hube Albert Kesselring Helmut Lent Wolfgang Lüth Hasso von Manteuffel Hans-Joachim Marseille Karl Mauss Walter Model Werner Mölders Walter Nowotny Hermann-Bernhard Ramcke Erwin Rommel Dietrich von Saucken Heinz-Wolfgang Schnaufer Ferdinand Schörner Adelbert Schulz Hyazinth Strachwitz Theodor Tolsdorff
Meşe yaprağı ve kılıç ilaveli Şövalye Demir Haçı	Ernst-Günther Baade Franz Bäke Heinrich Bär Erich Bärenfänger Gerhard Barkhorn Wilhelm Batz Otto Baum Werner Baumbach Fritz Bayerlein Hermann-Heinrich Behrend Wilhelm Bittrich Johannes Blaskowitz Georg Bochmann Alwin Boerst Georg von Boeselager Hermann Breith Josef Bremm Kurt Bühlingen Karl Decker August Dieckmann Eduard Dietl Helmut Dörner Hans Dorr Alfred Druschel Maximilian von Edelsheim Karl Eibl Hermann Fegelein Fritz Feßmann Walter Fries Waldemar von Gazen Walter Gorn Fritz-Hubert Gräser Robert Ritter von Greim Franz Griesbach Anton Hackl Heinz Harmel Josef Harpe Walter Hartmann Paul Hausser Richard Heidrich Ludwig Heilmann Gotthard Heinrici Joachim Helbig Traugott Herr Hajo Herrmann Otto Hitzfeld Hermann Hogeback Hermann Hohn Hermann Hoth Herbert Ihlefeld Hans Jordan Arthur Jüttner Hans Källner Friedrich Kirchner Otto Kittel Ewald von Kleist Günther von Kluge Otto von Knobelsdorff Alfons König Wolfgang Kretzschmar Otto Kretschmer Hans Kreysing Hans Kroh Walter Krüger Otto Kumm Ernst Kupfer Friedrich Lang Heinz-Georg Lemm Heinrich von Lüttwitz Smilo von Lüttwitz Günther Lützow Hellmuth Mäder Erich von Manstein Johannes Mayer Egon Mayer Eugen Meindl Kurt Meyer Dietrich von Müller Friedrich-Wilhelm Müller Werner Mummert Joachim Müncheberg Walther Nehring Hermann Niehoff Horst Niemack Theodor Nordmann Hans von Obstfelder Walter Oesau Hermann von Oppeln-Bronikowski Max-Hellmuth Ostermann Joachim Peiper Dietrich Peltz Hans Philipp Georg-Wilhelm Postel Hermann Prieß Josef Priller Günther Rall Hermann Recknagel Ernst-Wilhelm Reinert Alfred-Hermann Reinhardt Georg-Hans Reinhardt Lothar Rendulic Erich Rudorffer Gerd von Rundstedt Max Sachsenheimer Heinrich zu Sayn-Wittgenstein Fritz von Scholz Edler von Rarancze Werner Schröer Hinrich Schuldt Friedrich Schulz Karl-Lothar Schulz Gerhard von Schwerin Sylvester Stadler Rainer Stahel Leopold Steinbatz Felix Steiner Johannes Steinhoff Werner Streib Reinhard Suhren Karl Thieme Erich Topp Erich Walther Wilhelm Wegener Otto Weidinger Helmuth Weidling Maximilian Wengler Wend von Wietersheim Wolf-Dietrich Wilcke Theodor Wisch Günther-Eberhardt Wisliceny Michael Wittmann Josef Wurmheller Isoroku Yamamoto Werner Ziegler

Sepp Dietrich nedir?, Sepp Dietrich anlamı nedir?, Sepp Dietrich ne demektir?