Paul Hausser

Paul Hausser
	1943'te Hausser
Doğum	7 Ekim 1880; Brandenburg an der Havel, Brandenburg
Ölüm	21 Aralık 1972 (92 yaşında); Ludwigsburg, Stuttgart, Baden-Württemberg
Bağlılığı	Alman İmparatorluğu (1918'e kadar); Weimar Cumhuriyeti (1933'e kadar); Nazi Almanyası;
Branşı	Waffen-SS
Hizmet yılları	1892 - Nisan 1945
Rütbesi	SS-Oberstgruppenführer
Komutası	SS-Verfügungstruppe müfettişi; "Das Reich"; SS Panzer Kolordusu; 2. SS Panzer Kolordusu; 7. Ordu; Ordular Grubu G
Çatışma/savaşları	I. Dünya Savaşı; II. Dünya Savaşı
Ödülleri

Paul Hausser (7 Ekim 1880; Brandenburg an der Havel, Brandenburg - 21 Aralık 1972; Ludwigsburg, Stuttgart, Baden-Württemberg), Alman general. Nazi döneminde SA komutanı ve Uzun Bıçaklar Gecesinden sonra Waffen SS komutanı olarak görev yaptı. Özellikle II. Dünya Savaşında SS Panzer Kolordusunun komutanı olarak tanınır.

Hausser, I. Dünya Savaşı sırasında Prusya Ordusu'nda subay olarak görev yaptı ve iki savaş arası Reichsheer'de general rütbesine ulaştı. Emekli olduktan sonra SS'e katıldı ve Waffen-SS'in kurulmasında etkili oldu. II. Dünya Savaşı sırasında ordu grup komutanı seviyesine yükseldi. Üçüncü Harkov Muharebesi, Kursk Muharebesi ve Normandiya Seferi'nde Waffen-SS birliklerine liderlik etti. Hausser, Sepp Dietrich ile birlikte Waffen-SS'deki en yüksek rütbeli subaydı. Dietrich'in aksine, Hausser SS'e katılmadan önce eğitimli bir kurmay subaydı.

Askeri kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Hausser, Prusyalı bir subay ailesinin oğlu olarak Brandenburg an der Havel'de doğdu. Babası Kurt Hausser, Alman İmparatorluk ordusunda binbaşı idi. Paul Hausser, 1892 yılında orduya girdi ve sonra 1896'ya kadar Köslin'de harp okulunda okudu. 1896'da mezun olarak, başarıyla 1899 yılında Harbiyeli akademi Berlin-Lichterfelde'ye katıldı. 20 Mart 1899 günü bir teğmen olarak görevlendirildi ve Posen'de Ostrowo konuşlu Piyade-Alayı 155'e atandı; 1 Ekim 1903 tarihinde Alay 2'nin tabur emir subayı oldu ve beş yıl boyunca, 1 Ekim 1908'e kadar hizmet etti. Berlin'deki Prusya Askeri Akademisi'ne katıldı. I. Dünya Savaşı'na katıldı. Hausser 1927'de albaylığa terfi etti. Savaş sonrası Alman ordusu (Reichswehr) dahil olmak üzere, Genelkurmay atamalarında bir dizi görev yaptı.

Paul Hausser 1 Şubat 1931 tarihinde Tümgeneralliğe terfi etti. Korgeneral rütbesiyle 31 Ocak 1932 tarihinde Reichswehr'de emekli oldu. Bir emekli olarak, 1933 yılında I. Dünya Savaşı gazileri örgütü olan Stahlhelm'e katıldı. Yakın zamanda, Stahlhelm SA'ya dahil oldu ve SA'nın tutulması ile SS'e girdi. Kasım 1934 yılında SS-Verfügungstruppe'ye transfer edildi ve SS-Führerschule Braunschweig'e atandı. 1935 yılında SS-Junkerschule Bad Tölz okulunun müfettişi oldu ve 1936 yılında SS-Brigadeführer rütbesine terfi etti.

1939 Polonya işgali sırasında SS imha birliklerinin (Panzer Division "Kempf") müfettişi SS-Gruppenführer Paul Hausser, tüm sefer boyunca tümene eşlik etti. Daha sonra 10 Kasım 1939'da SS imha tümeni olan Waffen SS'in 2. Bölümünü kurdu (2. SS Panzer Tümeni "Das Reich"). Aynı zamanda Hausser, Generalleutnant (korgeneral) askeri rütbesini taşıma hakkını aldı. 1940'taki Fransız seferinde 2. SS Panzer Tümeni "Das Reich"ı komuta etti. 1 Ekim 1941'de Hausser, SS-Obergruppenführer'e terfi etti. Ekim 1941'de Moskova'daki ilerlemede ciddi bir yara aldı. İyileştikten sonra Hausser, Haziran 1942'de, 2. SS Panzer Kolordusu'nu kurmak üzere görevlendirildi. Kasım 1942'de Toulon'da Lila Operasyonu için istihdam edilen SS birliklerinin komutasını aldı.

28 Ocak 1945 - 3 Nisan 1945 tarihleri arası G Ordu Grubuna komuta etti. II. Dünya Savaşı sona erdikten sonra Nürnberg Mahkemelerinde Waffen-SS'in askerinin rolünü savunarak, işlerdikleri savaş suçlarınını ve zulümlerini yalanladı. 1949 yılında cezaevinden serbest bırakıldı. Die Hilfsgemeinschaft auf Gegenseitigkeit der ehemaligen Angehörigen der Waffen-SS e.V. (HIAG) adlı Waffen SS gaziler yardımlaşma örgütü için faaliyette bulundu.

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Hausser, 21 Aralık 1972'de Ludwigsburg'da 92 yaşında öldü. Hayatta kalan son SS-Oberst-Gruppenführer'di. 1972'de Münih'teki Waldfriedhof'ta Hausser'in cenazesine binlerce eski SS üyesi katıldı ve cenaze konuşması, eski SS tugay lideri Otto Kumm tarafından yapıldı.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Verfasser, Hausser, Paul 1880-1972. Soldaten wie andere auch [der Weg der Waffen-SS]. ISBN 978-3-935102-12-4. OCLC 180905769.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Category:Paul Hausser ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

Alman asker ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Nazi Almanyası ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

g t d II. Dünya Savaşı'nda Generaloberst
Heer (Wehrmacht) (Kara Kuvvetleri)	Wilhelm Adam Hans-Jürgen von Arnim Ludwig Beck Johannes Blaskowitz Eduard Dietl Nikolaus von Falkenhorst Johannes Frießner Werner von Fritsch Friedrich Fromm Heinz Guderian Curt Haase Franz Halder Kurt von Hammerstein-Equord Josef Harpe Gotthard Heinrici Walter Heitz Carl Hilpert Erich Hoepner Karl-Adolf Hollidt Hermann Hoth Hans-Valentin Hube Erwin Jaenecke Alfred Jodl Georg Lindemann Eberhard von Mackensen Erhard Raus Georg-Hans Reinhardt Lothar Rendulic Richard Ruoff Hans von Salmuth Rudolf Schmidt Eugen von Schobert Adolf Strauß Karl Strecker Heinrich von Vietinghoff Walter Weiß Kurt Zeitzler
Luftwaffe (Wehrmacht) (Hava Kuvvetleri)	Otto Deßloch Ulrich Grauert Hans Jeschonnek Alfred Keller Günther Korten Bruno Loerzer Alexander Löhr Günther Rüdel Kurt Student Hans-Jürgen Stumpff Ernst Udet Hubert Weise
Kriegsmarine (Deniz Kuvvetleri)	Conrad Albrecht Hermann Böhm Rolf Carls Hans-Georg von Friedeburg Oskar Kummetz Wilhelm Marschall Alfred Saalwächter Otto Schniewind Otto Schultze Walter Warzecha Karl Witzell
SS-Oberst- Gruppenführer	Kurt Daluege Josef Dietrich Paul Hausser Franz Xaver Schwarz

g t d Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Demir Haçı alanlar
Altın meşe yaprağı ve kılıç ile pırlanta ilaveli Şövalye Demir Haçı	Hans-Ulrich Rudel
Meşe yaprağı ve kılıç ile pırlanta ilaveli Şövalye Demir Haçı	Hermann Balck Albrecht Brandi Adolf Galland Josef Dietrich Herbert Otto Gille Gordon Gollob Hermann Graf Erich Hartmann Hans-Valentin Hube Albert Kesselring Helmut Lent Wolfgang Lüth Hasso von Manteuffel Hans-Joachim Marseille Karl Mauss Walter Model Werner Mölders Walter Nowotny Hermann-Bernhard Ramcke Erwin Rommel Dietrich von Saucken Heinz-Wolfgang Schnaufer Ferdinand Schörner Adelbert Schulz Hyazinth Strachwitz Theodor Tolsdorff
Meşe yaprağı ve kılıç ilaveli Şövalye Demir Haçı	Ernst-Günther Baade Franz Bäke Heinrich Bär Erich Bärenfänger Gerhard Barkhorn Wilhelm Batz Otto Baum Werner Baumbach Fritz Bayerlein Hermann-Heinrich Behrend Wilhelm Bittrich Johannes Blaskowitz Georg Bochmann Alwin Boerst Georg von Boeselager Hermann Breith Josef Bremm Kurt Bühlingen Karl Decker August Dieckmann Eduard Dietl Helmut Dörner Hans Dorr Alfred Druschel Maximilian von Edelsheim Karl Eibl Hermann Fegelein Fritz Feßmann Walter Fries Waldemar von Gazen Walter Gorn Fritz-Hubert Gräser Robert Ritter von Greim Franz Griesbach Anton Hackl Heinz Harmel Josef Harpe Walter Hartmann Paul Hausser Richard Heidrich Ludwig Heilmann Gotthard Heinrici Joachim Helbig Traugott Herr Hajo Herrmann Otto Hitzfeld Hermann Hogeback Hermann Hohn Hermann Hoth Herbert Ihlefeld Hans Jordan Arthur Jüttner Hans Källner Friedrich Kirchner Otto Kittel Ewald von Kleist Günther von Kluge Otto von Knobelsdorff Alfons König Wolfgang Kretzschmar Otto Kretschmer Hans Kreysing Hans Kroh Walter Krüger Otto Kumm Ernst Kupfer Friedrich Lang Heinz-Georg Lemm Heinrich von Lüttwitz Smilo von Lüttwitz Günther Lützow Hellmuth Mäder Erich von Manstein Johannes Mayer Egon Mayer Eugen Meindl Kurt Meyer Dietrich von Müller Friedrich-Wilhelm Müller Werner Mummert Joachim Müncheberg Walther Nehring Hermann Niehoff Horst Niemack Theodor Nordmann Hans von Obstfelder Walter Oesau Hermann von Oppeln-Bronikowski Max-Hellmuth Ostermann Joachim Peiper Dietrich Peltz Hans Philipp Georg-Wilhelm Postel Hermann Prieß Josef Priller Günther Rall Hermann Recknagel Ernst-Wilhelm Reinert Alfred-Hermann Reinhardt Georg-Hans Reinhardt Lothar Rendulic Erich Rudorffer Gerd von Rundstedt Max Sachsenheimer Heinrich zu Sayn-Wittgenstein Fritz von Scholz Edler von Rarancze Werner Schröer Hinrich Schuldt Friedrich Schulz Karl-Lothar Schulz Gerhard von Schwerin Sylvester Stadler Rainer Stahel Leopold Steinbatz Felix Steiner Johannes Steinhoff Werner Streib Reinhard Suhren Karl Thieme Erich Topp Erich Walther Wilhelm Wegener Otto Weidinger Helmuth Weidling Maximilian Wengler Wend von Wietersheim Wolf-Dietrich Wilcke Theodor Wisch Günther-Eberhardt Wisliceny Michael Wittmann Josef Wurmheller Isoroku Yamamoto Werner Ziegler

Paul Hausser nedir?, Paul Hausser anlamı nedir?, Paul Hausser ne demektir?