Robert Ritter von Greim

Robert Ritter von Greim
Doğum	22 Nisan 1898; Bayreuth, Almanya
Ölüm	24 Mayıs 1945 (52 yaşında); Salzburg, Avusturya
Bağlılığı	Alman İmparatorluğu (1918'e kadar); Weimar Cumhuriyeti (1933'e kadar); Nazi Almanyası;
Branşı	Luftwaffe
Hizmet yılları	1911-1945
Rütbesi	Generalfeldmarschall;
Komutası	Luftwaffe
Çatışma/savaşları	I. Dünya Savaşı; II. Dünya Savaşı
Ödülleri

Robert Ritter von Greim (22 Haziran 1892 - 24 Mayıs 1945), Alman asker. II. Dünya Savaşı'nda Nazi Almanyası Hava Kuvvetleri Komutanı.

I. Dünya Savaşı'nda[değiştir | kaynağı değiştir]

Bayreuth'da bir Bavyera polis yüzbaşısının oğlu olarak doğdu. Greim, I. Dünya Savaşı'ndan önce ordu'da askeri öğrenci olarak başlangıçta 1915 yılında Alman Hava Servisine (Fliegertruppe) aktarılmadan önce topçu olarak görev yaptı.

Bir topçu gözcü gözlemcisi olarak FFA 3b model iki koltuklu uçakla uçarken, 10 Ekim 1915 tarihinde ilk hava zaferini elde etti. Ayrıca Somme Muharebesi'nde FAA 204 ile hizmet etti. Pilot eğitimini aldıktan sonra Şubat 1917'deki FA 46b'ye katıldı.

Sonra Nisan 1917'de Jagdstaffel 34'e katıldı. 16 Ağustos 1917'de As pilot oldu. 16 Ekim'de 7 hava zaferi gerçekleştirdi. Mart 1918 yılında Jagdgruppe 10 CO'ya getirildi. 19. hava zaferi 21 Mart 1918 tarihinde geldi. 27 Eylül'de Jagdgruppe 9 ile uçarken kendisinin son 25. hava zaferini kazandı. Savaşın sonuna kadar 28 zafere imza attı ve 8 Ekim'de Pour le Mérite madalyasının yanı sıra, Max Joseph Bavyera Askeri Nişanı 'na layık görülmüştü.

Savaşlar arasında[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaştan sonra Reichswehr'de kendisine bir yer bulma konusunda başarısız oldu. Versay Antlaşması Almanya'da 100.000 kişilik orduya müsaade etmişti. Sonuç olarak hukuk kariyerine odaklandı. Bununla birlikte Ghangzhou'ya gelerek Çin'in bir hava kuvvetleri oluşturmasına yardımcı olmak için Çan Kay Şek hükûmeti tarafından davet edildi. Uçuş okulu ve bir hava kuvvetinin geliştirilmesi için başlatılan tedbirlerle Çin'e ailesiyle birlikte gitti.

II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaş başladığında, Greif'e bir Luftflotte komutası verildi ve Polonya istilasına, Norveç Savaşı'na, İngiltere Savaşı'na ve Barbaros Operasyonuna karıştı. En büyük taktik başarısı Luftflotte'un Kursk savaşı ve uçaklarının Kutuzov Operasyonu sırasında Orel çıkıntısının bombalanması olayına karışmasıydı. Bu savaş için Adolf Hitler ona, Meşe Yapraklı (Das Ritterkreuz mit Eichenlaub des Eisernen Kreuzes) ile Demir Haç Şövalye Haçını verdi.

Savaşın sonu[değiştir | kaynağı değiştir]

24 Nisan 1945'te Albay Nicolaus von Below, Hitler'in emrini yerine getirdi ve Greim'e derhal Berlin'deki Führerbunker'e gitmesi talimatını verdi. O gün saat 23:45'te Greim, Luftwaffe kurmay Başkanı General der Flieger Karl Koller'ı arayarak Berlin'deki durum hakkında bilgi istedi. Paylaşacak ek bilgileri olan Koller, telefonda konuşmak istemedi.^[1] 25 Nisan saat 11:00'de Greim ve Koller bizzat görüştüler ve Greim'e Hitler çevresinde kötüleşen durum hakkında bilgi verildi. Greim daha sonra Hanna Reitsch'i Schloss Leopoldskron'dan aldı ve ikisi bir Junkers Ju 188'i Neubiberg Havaalanından Rechlin'e götürdü.^[2]

26 Nisan 1945'te Sovyet kuvvetleri Berlin'i kuşattı ve Hitler'in emri ile ünlü kadın pilot Hanna Reitsch ile Berlin'e uçtu. Başlangıçta, bir Focke Wulf 190 ile Luftwaffe test tesisi havaalanı Erprobungsstelle Rechlin'den Gatow'a (güneybatı Berlin'in bir bölgesi) uçtular. Kokpitte sadece pilot için yer olduğundan, Reitsch küçük bir acil durum açıklığından tırmanarak uçağın kuyruğuna girdi.^[3] Uçuşa, yüzbaşı Hans Dortenmann komutasındaki Jagdgeschwader 26'dan on iki Fw 190 eşlik etti.^[4]

Gatow'a indikten sonra, Şansölyeliğe uçmak için uçak değiştirdiler; ancak, Fieseler Storch'ları Grunewald üzerinden uçaksavar ateşi ile vuruldu. İniş sırasında Greim sağ ayağına yediği kurşunla yaralandı ancak Reitsch, gaz kelebeği ve kumanda koluna ulaşarak Brandenburg Kapısı yakınlarındaki Tiergarten'deki doğaçlama bir hava şeridine inmeyi başardı. Doğrudan Greim'in yarasının sarıldığı Führerbunker'e, Hitler'in yanına gittiler. Hitler, Robert Ritter von Greim'i Generaloberst'ten Generalfeldmarschall'a (Mareşal) terfi ettirerek onu bu rütbe için şimdiye kadarki en son Alman subayı yaptı ve ardından nihayet Luftwaffe'in komutanı olarak Hermann Göring'in yerine komutan olarak atadı. Göring'i kısa bir süre önce görevden almıştı. Böylece Greim, Üçüncü Reich sırasında Alman Hava Kuvvetlerine komuta eden ikinci adam oldu. Bununla birlikte, Avrupa'daki savaşın sona ermesiyle, Oberbefehlshaber der Luftwaffe olarak göreve başlaması sadece birkaç gün sürdü.

28 Nisan'da Hitler, Ritter von Greim'in Berlin'i terk etmesini ve Reitsch'i Plön'e götürmesini emretti ve Heinrich Himmler'i ihanet suçlamasıyla tutukladı. O gece, ikisi Berlin'den ayrılıp küçük bir Arado Ar 96 model uçakla Tiergarten'den kalktılar. Sovyet 3. Şok Ordusu askerleri, az önce Hitler'in kaçtığını gördüklerini zannedip korktular. Savaş sonrası bir röportajda ɥanna Reitsch, "Führer'imizin yanında ölemeyeceğimiz en kara gündü" dedi.^[5]

II. Dünya Savaşı'ndan sonra[değiştir | kaynağı değiştir]

Von Greim ve Reitsch daha sonra Tirol'deki Kitzbühel'e uçtu. 8 Mayıs'ta, Üçüncü Reich'ın teslim olduğu aynı gün, Avusturya'da Amerikalı askerler tarafından esir alındı. Tutuklayanlara yaptığı ilk açıklama, bildirildiğine göre Ben, Luftwaffe (Hava kuvvetleri)'nin komutanıyım ama benim hiçbir hava gücüm yok dedi.^[6] Sovyetlere teslim edildi ve bir Sovyet-Amerikan esir değişimi programının parçası olma ihtimali vardı. Joseph Stalin'in gizli polisi NKVD'nin elinde işkenceye uğramaktan korkarak Salzburg'da Potasyum siyanür zehirini içerek intihar etti.^[7] Bunun için, Adolf Hitler'in Nisan 1945'in sonunda sığınakta kendisine verdiği zehir kapsülünü kullandı. Greim'in mezarı Salzburg Belediye Mezarlığı'nda (İkinci Dünya Savaşı Savaş Mezarları Dairesi) bulunmaktadır.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

[1]20 Ağustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
[2]15 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
[3]25 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Braatz 2018, s. 243.
^ Braatz 2018, ss. 244–245.
^ Trevor-Roper 1947, s. 132.
^ Caldwell 1991, ss. 367–368.
^ Dollinger & Jacobsen 1968, s. 234.
^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2017.
^ Wistrich, Robert S. (2001) [1982]. "Greim, Robert Ritter von". Who's Who in Nazi Germany (3 bas.). Routledge. s. 84. ISBN 978-0-415-26038-1. 30 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2009.

[FOOTNOTEBraatz2018243-1] Braatz 2018, s. 243.

[FOOTNOTEBraatz2018244–245-2] Braatz 2018, ss. 244–245.

[FOOTNOTETrevor-Roper1947132-3] Trevor-Roper 1947, s. 132.

[FOOTNOTECaldwell1991367–368-4] Caldwell 1991, ss. 367–368.

[FOOTNOTEDollingerJacobsen1968234-5] Dollinger & Jacobsen 1968, s. 234.

[6] "Arşivlenmiş kopya". 28 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2017.

[7] Wistrich, Robert S. (2001) [1982]. "Greim, Robert Ritter von". Who's Who in Nazi Germany (3 bas.). Routledge. s. 84. ISBN 978-0-415-26038-1. 30 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

g t d Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Demir Haçı alanlar
Altın meşe yaprağı ve kılıç ile pırlanta ilaveli Şövalye Demir Haçı	Hans-Ulrich Rudel
Meşe yaprağı ve kılıç ile pırlanta ilaveli Şövalye Demir Haçı	Hermann Balck Albrecht Brandi Adolf Galland Josef Dietrich Herbert Otto Gille Gordon Gollob Hermann Graf Erich Hartmann Hans-Valentin Hube Albert Kesselring Helmut Lent Wolfgang Lüth Hasso von Manteuffel Hans-Joachim Marseille Karl Mauss Walter Model Werner Mölders Walter Nowotny Hermann-Bernhard Ramcke Erwin Rommel Dietrich von Saucken Heinz-Wolfgang Schnaufer Ferdinand Schörner Adelbert Schulz Hyazinth Strachwitz Theodor Tolsdorff
Meşe yaprağı ve kılıç ilaveli Şövalye Demir Haçı	Ernst-Günther Baade Franz Bäke Heinrich Bär Erich Bärenfänger Gerhard Barkhorn Wilhelm Batz Otto Baum Werner Baumbach Fritz Bayerlein Hermann-Heinrich Behrend Wilhelm Bittrich Johannes Blaskowitz Georg Bochmann Alwin Boerst Georg von Boeselager Hermann Breith Josef Bremm Kurt Bühlingen Karl Decker August Dieckmann Eduard Dietl Helmut Dörner Hans Dorr Alfred Druschel Maximilian von Edelsheim Karl Eibl Hermann Fegelein Fritz Feßmann Walter Fries Waldemar von Gazen Walter Gorn Fritz-Hubert Gräser Robert Ritter von Greim Franz Griesbach Anton Hackl Heinz Harmel Josef Harpe Walter Hartmann Paul Hausser Richard Heidrich Ludwig Heilmann Gotthard Heinrici Joachim Helbig Traugott Herr Hajo Herrmann Otto Hitzfeld Hermann Hogeback Hermann Hohn Hermann Hoth Herbert Ihlefeld Hans Jordan Arthur Jüttner Hans Källner Friedrich Kirchner Otto Kittel Ewald von Kleist Günther von Kluge Otto von Knobelsdorff Alfons König Wolfgang Kretzschmar Otto Kretschmer Hans Kreysing Hans Kroh Walter Krüger Otto Kumm Ernst Kupfer Friedrich Lang Heinz-Georg Lemm Heinrich von Lüttwitz Smilo von Lüttwitz Günther Lützow Hellmuth Mäder Erich von Manstein Johannes Mayer Egon Mayer Eugen Meindl Kurt Meyer Dietrich von Müller Friedrich-Wilhelm Müller Werner Mummert Joachim Müncheberg Walther Nehring Hermann Niehoff Horst Niemack Theodor Nordmann Hans von Obstfelder Walter Oesau Hermann von Oppeln-Bronikowski Max-Hellmuth Ostermann Joachim Peiper Dietrich Peltz Hans Philipp Georg-Wilhelm Postel Hermann Prieß Josef Priller Günther Rall Hermann Recknagel Ernst-Wilhelm Reinert Alfred-Hermann Reinhardt Georg-Hans Reinhardt Lothar Rendulic Erich Rudorffer Gerd von Rundstedt Max Sachsenheimer Heinrich zu Sayn-Wittgenstein Fritz von Scholz Edler von Rarancze Werner Schröer Hinrich Schuldt Friedrich Schulz Karl-Lothar Schulz Gerhard von Schwerin Sylvester Stadler Rainer Stahel Leopold Steinbatz Felix Steiner Johannes Steinhoff Werner Streib Reinhard Suhren Karl Thieme Erich Topp Erich Walther Wilhelm Wegener Otto Weidinger Helmuth Weidling Maximilian Wengler Wend von Wietersheim Wolf-Dietrich Wilcke Theodor Wisch Günther-Eberhardt Wisliceny Michael Wittmann Josef Wurmheller Isoroku Yamamoto Werner Ziegler

g t d Gidiş tarihine göre Führerbunker'i son terk edenler
21 Nisan	Robert Ley
22 Nisan	Karl Gebhardt Julius Schaub Christa Schroeder Johanna Wolf Eckhard Christian
23 Nisan	Theodor Morell Albert Speer Joachim von Ribbentrop Karl-Jesco von Puttkamer Albert Bormann
24 Nisan	Walter Frentz
28 Nisan	Robert Ritter von Greim Hanna Reitsch Walter Wagner
29 Nisan	Bernd von Freytag Loringhoven Wilhelm Zander Willy Johannmeyer Gerhardt Boldt Rudolf Weiss Heinz Lorenz
30 Nisan	Nicolaus von Below
1 Mayıs	Erich Kempka Traudl Junge Gerda Christian Constanze Manziarly Else Krüger Otto Günsche Heinz Linge Johann Rattenhuber Werner Naumann Wilhelm Mohnke Hans-Erich Voss Heinrich Doose Gerhard Schach Ewald Lindloff Heinz Krüger Franz Schädle Hans Reisser Alwin-Broder Albrecht Josef Ochs Ernst-Günther Schenck Georg Betz Ludwig Stumpfegger Martin Bormann Hans Baur Artur Axmann Walther Hewel Günther Schwägermann Armin D. Lehmann Peter Högl
2 Mayıs	Rochus Misch Helmuth Weidling Hans Refior Theodor von Dufving Siegfried Knappe Erna Flegel Werner Haase Johannes Hentschel Fritz Tornow
Kesin olmayan tarih	Helmut Kunz
İntihar edenler	Ernst-Robert Grawitz Adolf Hitler Eva Hitler (Eva Braun) Joseph Goebbels Magda Goebbels Wilhelm Burgdorf Hans Krebs
Öldürülenler	Hermann Fegelein Goebbels çocukları Grawitz ailesi Blondi
Bilinmiyor	Heinrich Müller

Robert Ritter von Greim nedir?, Robert Ritter von Greim anlamı nedir?, Robert Ritter von Greim ne demektir?