I. Paulus (başpiskopos)

I. Paulus ya da I. Paul ya da Günah Çıkaran Aziz Paul (ö. yaklaşık 350), altıncı Konstantinopolis Başpiskoposu, 336 ya da 340 yılında seçilmiştir. Yortu günü 7 Hazirandır.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Selaniklidir, Konstantinopolis'te diyakozluk, patriklikte öncülü yaşlı Piskopos Konstantinopolisli Alexander'ın sekreterliği yapmıştır. Alexander, Aryanlar ile Teslis inancı savunuları arasındaki açık tartışma devam ederken son nefesini verdi. Teslis inancı savunuları baskın çıktı; Paulus, Konstantinopolis'te Piskopos seçilip göreve başladı.^[1]

Tüm bu olaylar olurken, İmparator II. Constantius uzaktaydı. Dönüşünde kendisine danışılmamasını kızdı. Arian piskoposlarından oluşan bir synod topladı, Paulus'un piskoposluğa uygun olmadığını açıkladı, onu sürgüne gönderdi ve İzmitli Eusebius'i Konstantinopolis'e getirdi. Bunun 338 yılında olduğu düşünülmektedir, Eusebius 341 yılında öldü. Paulus bir kez daha göreve getirildi; fakat Arianlar uygun zamanda el koydular: İzmitli Teonyis, Heraclealı Teodorus ve diğer Arian piskoposları, piskopos Makedonios'u Aziz Pavlus kilisesinde kutsadılar ve şehir tekrar iç savaşın kurbanı oldu.^[2]

İmparator, bunu duyduğunda Antakya'daydı. Orada süvarilerin generali Hermogenes'e Paulus'u kovması için emir verdi. İnsanlar piskoposlarına yapılan şiddeti evlerine kaçtıkları için duyamayacaklardı. General ayaklarına ip bağlamış ve şehirde zafer turu atmıştı. Konstantius, otoritesine karşı yapılan bu isyanı kolay atlatmayacaktı. İsyana katılanlara ceza vermek için tüm hızla Konstantinopolis'e geldi. İsyancılar, gözyaşı ve yakarışlar içerisinde İmparator'un önünde diz çöktüler. İmparator, onların tahıl izinlerinin yarısından mahrum ederek tatmin oldu ama Paulus'un şehri terk etmesini istedi.^[2]

İskenderiyeli Athanasius, İskenderiye'den, Marcellus, Ankara'dan ve Asclepas, Gazze'den sürügün edildiler. onlarla beraber Paulus, Roma'ya gidip Papa I. Julius'e danıştılar. Papa konuları birçok kez inceledi ve onları İznik Konsili amentüsüne sadık buldu, komünyona kabul etti, onların sebeplerine sarılıp Doğu'da bulunan tüm piskoposlara güçlü bir mektup yazdı. Athanasius ve Paulus tekrar makamlarına döndüler, Doğu piskoposları Papa Julius'a onun tavsiyesindeki eylimi kabul ettiklerine dair cevap verdiler.^[2]

İmparator Konstantius gene Antakya'daydı ve Konstantinopolis halkının seçimine karşı iradeliydi. Doğu prefecti Filippus şehirdeydi, Paulus'u görevden alıp Makedonios'u tekrar onun yerine koyması için emir verdi. Filippus, Hermogenes'in ünü ve riskleri üstüne çekmek konusunda hazır değildi ve imparatorluk emri hakkında bir şey söylemedi. Boğaziçi kıyılarında bulunan saraya bitişik Zeuksippos isimli ünlü halk banyosunda, Filippus, Paulus'u bazı kamu işlerini konuşmak üzere davet etti. Paulus geldiği zaman, ona imparatorluk emrini gösterdi ve onun sarayada sahile götürülüp, gemiye bitirilip kendi memleketi Selanik'e gönderilmesini emretti. Filippus, onun İlirya'yı ve uzak vilayetleri ziyaret etmesine izin verdi ancak Doğu'ya tekrar ayak basmasını yasakladı.^[2]

Paulus daha sonra önce zincirlenerek Mezopotamya'da Singara'ya sonra Emesa'ya en sonunda öleceği Ermenistan'da Cucusus'a götürülmüştür.^[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Piercy, William C. ((Ed.)). Paulus I, bishop of Constantinople (Üçüncü baskı bas.). Londra: John Murray.
^ ^a ^b ^c ^d ^e Bu maddenin bazı bölümleri, şu anda kamu malı olan "Sinclair 1911" çevrilmiştir.

Atıflar

Sinclair şu kaynakları kullanmıştır:
- Socrates Scholasticus, H. E. ii. 6, etc.
- Sozomenus, H. E. iii. 3, etc.
- İskenderiyeli Athanasius, Hist. Arian. ad Monach. 275;
- Mansi, Concil. i. 1275.

Önce gelen: Aleksandros Nicomedialı Eusebius I. Makedonios	Rum Ortodoks Patrikhanesi Patriği 337–339 341–342 346–350	Sonra gelen: Nicomedialı Eusebius I. Makedonios I. Makedonios

[1] Piercy, William C. ((Ed.)). Paulus I, bishop of Constantinople (Üçüncü baskı bas.). Londra: John Murray.

[Sinclair-2] Bu maddenin bazı bölümleri, şu anda kamu malı olan "Sinclair 1911" çevrilmiştir.

[1]

[2]

g t d Rum Ortodoks patrikleri
Bizantion piskoposları (MS 330'a kadar)	Andreas Havari Stahis Onesimos I. Polikarpos Plutarhos Sedekion Diogenes Elefterios Feliks II. Polikarpos Atinodoros Efzoios Lavrentios Alipios Pertinaks Olimpianos I. Markos Filadelfos I. Kiriakos Kastinos I. Evgenios Titos Dometios I. Rufinos Probos I. Mitrofanis Aleksandros
Konstantinopolis başpiskoposları (MS 330–451)	Aleksandros I. Paulus Eusebius I. Makedonios Antakyalı Evdoksios Evagrios Demofilos I. Gregorios I. Maksimos Konstantinopolisli Nektarios İoannis Hrisostomos Arsakios Attikos Sisinios Nestorius Maksimianos Proklos Flavianos Anatolios
Konstantinopolis patrikleri Bizans dönemi (MS 451–1453)	Anatolios I. Gennadios Akakios Fravitas Effimios II. Makedonios I. Timoteos II. Yannis Epifanios I. Anthimos Minas Eftikios III. Yannis IV. Yannis II. Kiriakos I. Thomas I. Sergios Pirros II. Pavlos Petros II. Tomas V. Yannis I. Konstantios I. Teodoros I. Georgios III. Pavlos I. Kallinikos Kiros VI. Yannis I. Germanos Anastasios II. Konstantinos I. Nikitas IV. Pavlos Tarasios I. Nikiforos I. Theodotos I. Antonios VII. Yannis I. Methodios I. İgnatius I. Fotios I. Stefanos II. Antonios Nikolaos Mistikos I. Efthimios II. Stefanos Trifon Teofilaktos Poliefktos I. Basileios Skamandrinos III. Antonios II. Nikolaos II. Sisinios II. Sergios Efstathios Aleksios Studitos I. Mihail Kirularios Konstantinos Leyhudis VIII. Yannis Zifilinos I. Kosmas Efstratios Garidas III. Nikolaos IX. Yannis Leon Stippis II. Mihail Kurkuas II. Kosmas IV. Nikolaos II. Theodotos I. Neofitos IV. Konstantinos Lukas Krisovergis III. Mihail Khariton II. Theodosius II. Basileios II. Nikitas Leontios Dositeos II. Georgios X. Yannis IV. Mihail II. Teodoros II. Maksimos I. Manuil II. Germanos II. Methodios II. Manuil Arsenios Aftoreianos Nikeforos III. Germanos I. Yosif XI. Yannis II. Gregorios I. Athanasios XII. Yannis I. Nifon XIII. Yannis I. Gerasimos İsaias XIV. İoannis I. İsidoros I. Kallistos Filotheos Kokkinos Makarios Neilos IV. Antonios II. Kallistos Zantopulos I. Mattaios II. Eftimios II. Yosif II. Mitrofanis III. Gregorios II. Atanasios
Konstantinopolis patrikleri Osmanlı dönemi (1453–1923)	II. Gennadios II. İsidoros I. Yoasaf I. Sofronios II. Markos I. Simeon I. Dionisios I. Rafael III. Maksimos II. Nifon IV. Maksimos I. Yoakim I. Pakomios I. Theoleptos I. Yeremias I. Yoannakios II. Dionisios II. Yoasaf III. Mitrofanis II. Yeremias II. Pakomios II. Teoleptos II. Mattaios I. Gavril I. Teofanis I. Meletios II. Neofitos II. Rafael I. Kirillos II. Timoteos IV. Gregorios II. Antimos II. Kirillos III. Atanasios III. Neofitos I. Parthenios II. Partenios II. Yoannakios III. Kirillos I. Paisios III. Parthenios II. Gavril IV. Parthenios III. Dionisios Klimis III. Metodios IV. Dionisios II. Gerasimos IV. Atanasios Yakovos II. Kallinikos IV. Neofitos III. Gavril V. Neofitos Kiprianos V. Athanasios IV. Kirillos III. Kosmas III. Yeremias (III. Kallinikos) II. Paisios I. Serafim VI. Neofitos V. Kirillos (IV. Kallinikos (III)) II. Serafim III. İoannakios Samuil II. Meletios II. Teodosius II. Sofranios IV. Gavril Prokopius VII. Neofitos III. Gerasimos V. Gregorios V. Kallinikos (IV) IV. Yeremias VI. Kirillos II. Evgenios III. Anthimos Krisantos Agathangelos I. Konstantios II. Konstantios VI. Gregorios IV. Antimos V. Antimos IV. Germanos III. Meletios VI. Anthimos VII. Kirillos II. Yoakim III. Sofranios III. İoakim IV. Yoakim V. Dionisios VIII. Neofitos VII. Anthimos V. Konstantinos V. Germanos IV. Meletios
İstanbul patrikleri Türkiye dönemi (1923'ten bu yana)	VII. Gregorios VI. Konstantinos III. Basileios II. Fotios Venyamin V. Maksimos I. Atenagoras I. Demetrios I. Bartolomeos

I. Paulus (başpiskopos) nedir?, I. Paulus (başpiskopos) anlamı nedir?, I. Paulus (başpiskopos) ne demektir?

I. Paulus (başpiskopos) nedir?, I. Paulus (başpiskopos) anlamı nedir?, I. Paulus (başpiskopos) ne demektir?

I. Paulus (başpiskopos)

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]