Fazıl Say

Fazıl Say
Fazıl Say
	Fazıl Say Avusturya, Salzburg Mozarteum'da albüm kayıtları sırasında, 2019
Doğum	14 Ocak 1970 (54 yaşında); Ankara, Türkiye
Eğitim	Ankara Devlet Konservatuvarı, Düsseldorf Müzik Yüksek Okulu
Meslek	Piyanist, müzisyen, besteci
Evlilik	Gülyar Balcı; (e. 1997; b. 2004); Ece Dağıstan; (e. 2019; b. 2022)
Çocuk(lar)	Kumru Say
Ebeveyn(ler)	Ahmet Say (babası)
Resmî site	fazilsay.com
Müzikal kariyeri
Tarzlar	Klasik, çağdaş klasik
Çalgılar	Piyano
Ses örneği
	noicon
Etkin yıllar	1984-günümüz
İlişkili hareketler	Serenad Bağcan

Fazıl Say (d. 14 Ocak 1970, Ankara), Türk klasik batı müziği piyanisti ve besteci.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Çocukluğu ve eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]

14 Ocak 1970'te Ankara'da dünyaya geldi. Babası, yazar, edebiyatçı ve müzikolog Ahmet Say, annesi eczacı Ayşe Gürgün Özsoyeller'dir. Aynı ismi taşıdığı dedesi Fazıl Say Rosa Luxemburg'un Spartakusbund direniş ekibindeydi.^[4] 4 yaşında babası ve annesi boşandı. Dudak damak yarığı ile dünyaya gelen Say, bebeklik döneminde bir ameliyat geçirdi ve yarık dudağı dikildi. Doktorunun üflemeli çalgı çalması önerisi üzerine melodika çalmaya başladı.^[5]

Dört yaşında piyanoya başlayan Say, Ankara Devlet Konservatuvarı'nda Üstün Yetenekli Çocuklar için Özel Statüde öğrenim görerek 1987'de konservatuvarın piyano ve kompozisyon bölümlerini tamamladı. Çalışmalarını Alman bursuyla Düsseldorf Müzik Yüksek Okulu'nda sürdürdü. 1991'de konçerto solisti diplomasını alırken, 1992'de Berlin Tasarım Sanatları ve Müzik Akademisi'nde piyano ve oda müziği öğretmenliğine getirildi.

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Sahneye ve televizyona ilk çıkışı 1979 yılında 23 Nisan günü bir çocuk şenliği programında Müjdat Gezen, Sezen Aksu ve Erol Evgin gibi isimlerin konuk olduğu programa 8 yaşında kendi bestesini çalarak çıktı.^[6] 1994'te Genç Konser Solistleri Avrupa yarışmasında birincilik kazanan Say, 1995'te New York'ta yapılan kıtalararası yarışmanın da birincisi olarak konser kariyerine başladı. Öte yandan oratoryolar, piyano konçertoları, çeşitli formlarda orkestra, oda müziği ve piyano eserleri, şan ve piyano için şarkı bestelemeye başladı. Bu eserler arasında Nazım ve Metin Altıok Ağıtı başlıklı oratoryolar, 4 piyano konçertosu, Zürih Üniversitesi'nin siparişi üzerine Albert Einstein’ın anısına yazdığı orkestra eseri, Wolfgang Amadeus Mozart'ın 250. doğum yılında Viyana'daki kutlama komitesinin siparişi dolayısıyla bestelenen Patara adlı bale müziği vardı.

Fazıl Say kariyeri boyunca New York Filarmoni, Sankt-Peterburg Filarmoni, Amsterdam Concertgebouw, Viyana Filarmoni, Çek Filarmoni, İsrail Filarmoni, Fransa Ulusal Orkestrası, Tokyo Senfoni gibi orkestralar eşliğinde konser verdi. 2007 Floransa Festivali'nin kapanış konserinde Zubin Mehta'nın yönettiği Floransa Orkestrası ile yirmi bin kişi tarafından izlenen bir açık hava konseri sundu. Yine 2007 yılında Montreux Caz Festivali'nde piyano jürisinin başkanlığını yapan Say'ın, Türk saz şairi Aşık Veysel'in "Kara Toprak" adlı halk şarkısından esinlenerek bestelediği piyano parçasını da içeren aynı başlıklı CD, Amerika Birleşik Devletleri'nde Billboard listelerinde 6. sıraya yükseldi. 2008 yapımı Sivas '93 tiyatro oyununun müziklerinin bestesi de sanatçıya aittir.^[7]

Sanatçı, 2017 yılında mezzosoprano Senem Demircioğlu ve piyanist İklim Tamkan’ın ilk albümleri de olan "İlk Atlas"ın kaydında prodüktörlük rolünü üstlenmiş, aynı zamanda burada yer alan iki eserin düzenlemelerini de yapmıştır.^[8] Say, daha sonra 2022 yılında Johann Sebastian Bach’ın “Goldberg Variations” eserinden ilhamla klavsen için bestelediği "Goldberg İstanbul"da adlı eseri İklim Tamkan’a ithaf etmiş ve eser Tamkan'ın albümünde yayımlanmıştır.^[9]^[10]

Say, şiir ve edebiyata olan ilgisini sanatına da yansıttı. İlk Şarkılar (2013), Yeni Şarkılar (2015) ve Şu Dünyanın Sırrı albümleri bu ilginin bir ürünüydü.^[11]^[12]^[13] Albümlerde Serenad Bağcan solist olarak yer aldı ve ikili hem Türkiye'de hem de birçok ülkede konserler verdi. Sanatçı 2015 yılında Nazım Hikmet Korosu'nu kurarak genel müzik direktörlüğünü üstlendi. Koro 29 Ağustos 2015 tarihinde ilk konserini vermiş, Ankara'da Bilkent Odeon Konser Salonu'nda gerçekleşen bu konserde bestecinin Nazım Hikmet Oratoryosu'nu seslendirmiştir.^[14]^[15]

2008'de Avrupa Birliği tarafından "Kültür Elçisi" unvanıyla görevlendirildi.^[16]

2023'te Türkiye Cumhuriyeti'nin 100. yılı için, şair Ayten Mutlu’nun "Ver Elini" şiiri üzerine "100. Yıl Marşı" adlı marşı besteledi. Eserin ilk seslendirilmesi 23 Nisan 2023 tarihinde, Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlamaları sırasında İzmir’de verdiği konserde gerçekleşti.

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1991: Avrupa Birliği Piyano Yarışması
1994: Genç Konser Solistleri Yarışması Avrupa Birinciliği
1995: Genç Konser Solistleri Yarışması Dünya Birinciliği
1995: Radio France/Beracasa Vakfi Ödülü
1995: Paul A. Fish Vakfı Ödülü
1995: Boston Metamorphosen Orkestrası Solist Ödülü
1995: Maurice Clairmont Vakfı Ödülü
1998: Telerama Ödülü (2001)
1998: RTL Televizyonu Ödülü
2000: Le Monde de la Musique Ödülü
2000: Diapason d’Or (Altın Plak Ödülü)
2000: Classica Ödülü
2000: Le Monde Ödülü
2001: Avusturya Radyo-TV Ödülü
2001: Deutsche Phono Akademie ECHO Ödülü
2010: Yılın Bestecisi Ödülü, Andante Klasik Müzik Ödülleri
2010: Yılın Piyanisti Ödülü, Andante Klasik Müzik Ödülleri
2013: Almanya’nın önemli klasik müzik etkinliklerinden ‘Rheingau Müzik Festivali’nin ödülünü
2013: Echo Müzik Ödülü
2015: Fransa Cumhuriyet Laiklik Komitesi tarafından Uluslararası Laiklik Ödülü
2016: Uluslararası Beethoven İnsan Hakları, Barış, Özgürlük, Yoksullukla Mücadele ve İçselleme Ödülü^[17]

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Besteleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ankara

1984: Phrigian for Piano
1984: Sonata for Piano
1985: Ballade for Cello and Piano
1985: Preludes for Piano
1985: Preludes for Flute Piano
1986: Guitar Concerto
1986: Suite for Piano
1987: Schwarze Hymnen for Violin and Piano

Düsseldorf

1987: 4 Stücke for Piano
1988: Paganini Jazz 1. Version for Piano
1989: Seidenstrasse for Piano solo
1990: Debussy Preludes Orchestration
1990: Nasreddin Hoca’nın dansları for Piano /Opus 1
1990: Reflections for Piano Violin and Orchestra
1990: Paganini Jazz 2. Version for Piano
1991: 3 Maerchen for Piano and Chamber Orchestra
1991: Alt Anatolisches Tagebuch for Piano

Berlin

1992: Pieces for Piano
1992: Liszt Sonata Orchestration
1993: CD / (SFB) (Scarlatti-Berg-Say)
1993: Symphonia Concertante for Piano and Orchestra /opus 3
1993: AllaTurca Jazz (Mozart) /Opus 5a
1993: Fantasiestücke for Piano /Opus 2
1994: Silk Road for Piano and Chamber Orchestra /Opus 4
1995: 25 Songs / Opus 5d
1995: Cadenza Mozart Kv 467 /Opus 5c
1995: Paganini Jazz 3. Version /opus 5b

New York

1996: CD / Troppenote Records (Say)
1996: Concerto for Guitar in d / Opus 5e
1996: Chamber Symphony / Opus 6
1997: Black Earth for Piano /Opus 8
1997: Sonata for Violin and Piano / Opus 7
1997: Yeni bir Gülnihal Jazz Variations for Piano / Opus 5f
1998: CD / Warner Music (Mozart Sonatas)
1998: Sonata for Piano Silence of Southeast
1999: Gershwin arrangements for sixtett
1999: CD / Teldec (Bach)
1999: 1. Book / UÇAK NOTLARI
2000: CD / Teldec (Gershwin)
2000: CD / Teldec (Stravinski- Le sacre)
2000: Pieces for world jazz quartett
2001: CD / Teldec (Liszt- Tchaikovsky)
2001: Silence of Anatolia Piano Concerto / opus 11
2001: Cadenza Beethoven No 3 / Opus 10
2001: Nazım Oratorio / Opus 9

İstanbul

2002: CD / İmaj (Nazım)
2002: 3 Ballades for Piano / Opus 12
2003: Metin Altıok Ağıtı / Opus 13
2003: CD / Naive (Say/ Black Earth)
2003: CD / İmaj (Metin Altıok ağıtı)
2003: CD / Bilkent (Nazım)
2004: Rhapsodia Uzun ince Yoldayım /Opus 14
2004: Cadenza Mozart KV 537 / Opus 15
2004: CD / Naive (Mozart Concertos)
2005: Thinking Einstein for Piano and Orchestra / Opus 16
2005: Patara Ballet for Ney-flute ,Soprano, Percussions and Piano / Opus 17
2005: Ultimathule Film music / Opus 18
2005: CD / Naive (Beethoven Sonatas)
2005: DVD / İmaj (Nazım Oratorio)
2005: Bach- Say Passacaglia / Opus 19
2005: Summertime Phantasy Gerschwin / Opus 20
2006: Pianist the Wolfy film music / opus 21
2006: CD / Naive (Haydn Sonatas)
2006: DVD / Arthaus (Alla Turca)
2006: İnsan insan film music / Opus 22
2006: CD / Avex (Live in Tokyo)
2007: Fenerbahçe Project / Opus 23
2007: Bach- Say Fantasia in g / Opus 24
2007: CD / Naive (Kopatchinskaja - Say / Beethoven / Bartok /)
2007: 1001 Nights in a Harem Violin Voncerto /opus 25
2008: CD / Naive (Kopatchinskaja - Say 1001 Nights in Harem)
2008: DVD / Avex (Live in Tokyo)
2009: 2. Book / Yalnızlık kederi
2009: Princess of Lykia for 2 Guitars / Opus 26
2009: Film Music Watercolor / Opus 27
2009: İstanbul Symphony / Opus 28
2010: DVD / İmaj (Fenerbahçe Project)
2010: String Quartett / Opus 29
2010: Nirvana Burning Piano Concerto / Opus 30
2010: Concerto for Trompet /Opus 31
2010: Variations for 2 Pianos and Percussion / Opus 32
2010: Tiyatro Müziği ; 7000 yıllık uçan halı / Opus 33
2010: CLEOPATRA for solo Violin / Opus 34
2010: Woodwinds Quintett “Alevi dedeler rakı masasında” / Opus 35
2010: Reductions
2010: Reduction 1; Nazım Oratorio 2010 Version
xxxx: Reduction 2; Yeni bir Gülnihal Jazz Variations
Klavier Auszug Nirvana Burning
Klavier Auszug Trompeten Konzert
2011: Concerto for Clarinet “Khayyam” / Opus 36
2011: Fazıl Say: Pianist – Komponist – Weltbürger by Jürgen Otten (Book)
2011: Fazil Say: Pictures (CD/DVD)
2011: “4 Lieder” – “4 Songs” / Opus 37
2011: Symphony No2 “Mesopotamia” for extra large orchestra / Opus 38
2011: Hezarfen Concerto for Ney and orchestra / Opus 39
2012: “SES” / Opus 40
2012: “Sonata” for Cello and Piano 2012 “4 Cities” (4 Şehir) / Opus 41
2012: Sonata for Clarinet and Piano / Opus 42
2012: 3. Symphony “Universe” Opus 43
2012: 6 Songs / Opus 44
2012: “Water” for Piano and Orchestra / Opus 45
2013: Space Jump for Trio (Piano, Violin, Cello) / Opus 46
2013: İlk Şarkılar / Opus 47
2013: Gezi Park 1 Concerto for two pianos and orchestra / Opus 48
2013: Nietzsche and Wagner for piano / Opus 49
2014: “The Bells” based on a poem by Edgar Allan Poe for choir, soprano, mezzo soprano, piano and percussion / Opus 50
2014: Sait Faik for narrators, piano, string quartet, kanun, kemençe, percussion and 2 mezzo sopranos / Opus 51
2014: Yunus Balığı Sırtındaki Çocuk / Opus 52
2014: New Work for Orchestra / Opus 53
2014: Gezi Park 2 / Opus 54
2014: Gezi Park 3 for Orchestra and Soprano / Opus 55
2014: “Suite” for Alto Saxophone and Piano / Opus 55
2014: “1914” / Opus 56
2014: “Masalların Masalı” / Opus 57
2014: “Göğe Bakma Durağı” / Opus 58
2014: “Bu Bizimki” / Opus 59
2014: “Şey şey şey ve şeylerden” / Opus 60
2015: “Ey Kör” / Opus 61
2015: “Chamber Symphony” / Opus 62
2015: “Four Preludes” for Sax Quartet and Orchestra / Opus 63
2015: “Symphonic Dances” / Opus 64
2015: “Grand Bazaar” / Opus 65
2015: In Memoriam "10.10.2015" No.1 "Sarı Gelin" No.2 / Op. 66
2016: “Ballad” for Alto Saxophone / Opus 67
2016: “Night” for Piano 4 Hands / Opus 68
2016: “China Rhapsody” for Piano and Orchestra / Opus 69
2016:/2017 “Compilations – Arrangements” / Opus 70
2017: “Güz Şarkıları” (Autumn Songs) / Opus 71
2017: The Moving Mansion (Hommage à Atatürk) / Opus 72
2017: “Never Give Up” Cello Concerto / Opus 73
2017: “Hope” Symphony No.4 / Opus 74
2017: “Mother Goddess” Overture for Orchestra / Opus 75
2018: “Flute Concerto” / Opus 76
2018: “Concerto for percussion and orchestra” / Opus 77
2018: Truva Sonatı / Opus 78
2018: “İzmir Suite” / Opus 79
2018: “Sonata for two pianos” / Opus 80
2019: “Ida Ballade · Mount Ida March)” / Opus 81
2019: “Mount Ida Sonata” / Opus 82
2019: “November Nocturnes” / Opus 83
2019: “Flute World” / Opus 84
2020: “Şahmeran” / Opus 85
2020: “Adagio” / Opus 86
2020: Şu Dünyanın Sırrı / Opus 89
2022: “Şükran Türküsü” / Opus 88^[18]
2022: Portreler / Opus 101

Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

'Uçak Notları', Müzik Ansiklopedisi Yayınları, Kasım 1999
Yalnızlık Kederi, Doğan Kitap
Metin Altıok Ağıtı, Evrensel Basım Yayın
Akılla Bir Konuşmam Oldu, Doğan Kitap, Kasım 2017
Suya Yazılan, Romancı Yayınları

Nota defterleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1987: 'Schwarze Hymnen for violin and piano', Verlag für Musik-Enzyklopaedie
1990: 'Nasreddin Hoca'nın Dansları (Piyano için)', Yapı Kredi Yayınları, İstanbul
1993: 'Fantazi Parçaları (Piyano için)', Yapı Kredi Yayınları, İstanbul
1995: 'Paganini Çeşitlemeleri (Piyano için)', Yapı Kredi Yayınları, İstanbul
1997: 'Sonat (Keman ve Piyano için)', Yapı Kredi Yayınları, İstanbul
1998: 'İpekyolu (Piyano Konçertosu)', Yapı Kredi Yayınları, İstanbul

Albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

'Wolfgang Amadeus Mozart', Warner Music France

Piano Sonata K.333 in B flat major
Variations on 'Ah, vous dirais-je, maman' K.256
Piano Sonata K.330 in C major
Piano Sonata K.331 in A major 'Alla Turca
Fantasia in D Minor, K. 397.

'Fazıl Say', Troppenote Recordings

Piano Concerto No.2 "Silk Road"
Chamber Symphony
Two Ballades
Four Dances of Nasreddin Hodja
Fantasy Pieces.

'George Gershwin', Teldec Classics International

Rhapsody in Blue
Porgy and Bess arrangements...

'Igor Stravinsky', Teldec Classics International

Le Sacre du Printemps.

'Johann Sebastian Bach', Teldec Classics International

French Suite N.6 BWV 817 in E major
Italian Concerto BWV 971 in F major
Prelude and Fugue BWV 543 in A minor
Chaconne in D minor (F. Busoni)
Prelude and Fugue BWV 846 in C major.

'Pyotr Ilyich Tchaikovsky', Teldec Classics International

Piano Concerto No.1 in B flat minor

'Franz Liszt',

Piano Sonata in B minor.

'Johann Sebastian Bach, Teldec Classics International

Italian Concerto BWV 971 in F major
French Suite N.6 BWV 817 in E major
Prelude and Fugue BWV 543 in A minor

'Wolfgang Amadeus Mozart',

Piano Sonata K.331

'Fazıl Say', Şu Dünyanın Sırrı
'Fazıl Say & Senem Demircioğlu', Muammer Sun (Türk Bestecileri Serisi, Vol. 4)
'Fazıl Say', Say Plays Say 3
'Fazıl Say & Jamal Aliyev', Hayat Ağacı, Op. 100
'Fazıl Say & Bülent Evcil', Portreler, Op. 101
'Fazıl Say', J. S. Bach: Goldberg Variations, BWV 988
'Fazıl Say & Patricia Kopatchinskaja', Janáček - Brahms - Bartók
'Fazıl Say & Friedemann Eichhorn', Liebestod
'Fazıl Say & Serenad Bağcan & Volkan Hürsever & Ferit Odman, Dünya Anne

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "Her haliyle Fazıl Say..." Milliyet. 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2022.
^ "Fazıl Say Ece Dağıstan'la Milano'da nikahlandı". Sanattanyansimalar.com. 25 Ocak 2019. 27 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ "Son dakika... Ünlü piyanist Fazıl Say ile Ece Dağıstan boşandı". Cumhuriyet. 30 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2022.
^ Say, Ahmet. Ağaçlar Çiçekteydi. Evrensel Basım Yayın. s. 124.
^ "Faruk Bildirici, Devrik Rönesansın Çocuğu Fazıl Say, Hürriyet Gazetesi, 18.11.2012". 20 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2013.
^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2020.
^ Fazıl say 7 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Özgür lisanslı kaynak|Erişim tarihi: 17 Mart 2014
^ "Fazıl Say'dan iki olağanüstü müzisyen". Gazete Duvar. 30 Mart 2017. 4 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023.
^ "Fazıl Say'ın ithaf ettiği 'Goldberg İstanbul'da' yayında". Habertürk. 22 Aralık 2022. 4 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023.
^ Hacıoğlu, Uğur Hakan (25 Aralık 2022). "Başka Bir İstanbul: İklim Tamkan'dan Goldberg in İstanbul". CNN Türk. 4 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023.
^ Erciyes, Cem. "Fazıl Say'ın en cesur albümü". Radikal. 3 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2018.
^ Doğan, Hızlan. "Fazıl Say olmasaydı..." Hürriyet. 3 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2018.
^ "50 yaşımda 51. CD kaydım bugün başlıyor". Cumhuriyet gazetesi, 22 Temmuz 2020. 11 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2020.
^ "Nâzım Hikmet Oratoryosu Bilkent Odeon sahnesindeydi". Andante dergisi, 31 Ağustos 2015. 15 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2017.
^ "Nâzım Hikmet Korosu start veriyor". Hürriyet gazetesi, 23 Ağustos 2015. 7 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2017.
^ Kültür elçisi 6 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014
^ "Fazıl Say, Uluslararası Beethoven Ödülü'nü aldı". NTV. ntv.com.tr. 24 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016.
^ "Fazıl Say'dan 23 Nisan'ın 100. yılı için 'Şükran Türküsü'". Cumhuriyet. 24 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2022.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Vikipedi'nin kardeş projelerinden Fazıl Say hakkında daha fazla bilgi edinin
	Commons'ta dosyalar
	Vikisöz'de alıntılar

Resmî site
İstanbul Senfonisi 7 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Schott-Music Profili 2 Şubat 2013 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi
İnstagram'da Fazıl Say 21 Eylül 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
İnstagram'da Fazıl Say Müzik

[1] "Her haliyle Fazıl Say..." Milliyet. 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2022.

[2] "Fazıl Say Ece Dağıstan'la Milano'da nikahlandı". Sanattanyansimalar.com. 25 Ocak 2019. 27 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[3] "Son dakika... Ünlü piyanist Fazıl Say ile Ece Dağıstan boşandı". Cumhuriyet. 30 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2022.

[4] Say, Ahmet. Ağaçlar Çiçekteydi. Evrensel Basım Yayın. s. 124.

[bildirici-5] "Faruk Bildirici, Devrik Rönesansın Çocuğu Fazıl Say, Hürriyet Gazetesi, 18.11.2012". 20 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2013.

[6] "Arşivlenmiş kopya". 17 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2020.

[7] Fazıl say 7 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Özgür lisanslı kaynak|Erişim tarihi: 17 Mart 2014

[8] "Fazıl Say'dan iki olağanüstü müzisyen". Gazete Duvar. 30 Mart 2017. 4 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023.

[9] "Fazıl Say'ın ithaf ettiği 'Goldberg İstanbul'da' yayında". Habertürk. 22 Aralık 2022. 4 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023.

[10] Hacıoğlu, Uğur Hakan (25 Aralık 2022). "Başka Bir İstanbul: İklim Tamkan'dan Goldberg in İstanbul". CNN Türk. 4 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2023.

[11] Erciyes, Cem. "Fazıl Say'ın en cesur albümü". Radikal. 3 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2018.

[12] Doğan, Hızlan. "Fazıl Say olmasaydı..." Hürriyet. 3 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2018.

[13] "50 yaşımda 51. CD kaydım bugün başlıyor". Cumhuriyet gazetesi, 22 Temmuz 2020. 11 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2020.

[andante-14] "Nâzım Hikmet Oratoryosu Bilkent Odeon sahnesindeydi". Andante dergisi, 31 Ağustos 2015. 15 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2017.

[hurriyet-15] "Nâzım Hikmet Korosu start veriyor". Hürriyet gazetesi, 23 Ağustos 2015. 7 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2017.

[16] Kültür elçisi 6 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2014

[17] "Fazıl Say, Uluslararası Beethoven Ödülü'nü aldı". NTV. ntv.com.tr. 24 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016.

[18] "Fazıl Say'dan 23 Nisan'ın 100. yılı için 'Şükran Türküsü'". Cumhuriyet. 24 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

Fazıl Say nedir?, Fazıl Say anlamı nedir?, Fazıl Say ne demektir?