Carlo Levi

Carlo Levi
Carlo Levi
Doğum	29 Kasım 1902; Torino, İtalya
Ölüm	4 Ocak 1975 (72 yaşında); Roma, İtalya
Meslek	Ressam, yazar, doktor.
Milliyet	İtalyan

Carlo Levi (d. 29 Kasım 1902; Torino, İtalya - ö. 4 Ocak 1975; Roma, İtalya), İtalyan ressam, yazar, doktor, aktivist ve antifaşist.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Carlo Levi, zengin bir yahudi aile olan Ercole Levi ile İtalya'nın ünlü sosyalist liderlerinden Claudio Treves'in kızkardeşi Annetta Treves'in çocuğu olarak Torino'da dünyaya geldi. 1917 yılında girdiği Torino Üniversitesi'nde tıp eğitimi gördü ve 1924 yılında mezun oldu. 1924-1928 yılları arasında Torino Üniversitesi Kliniği'nde, Profesör Micheli'nin asistanı olarak çalışmasına rağmen, daha çok politika ve resimle ilgilendiği için, pratisyen bir doktor olarak hiç çalışmadı. Burada hepatopati ve safra yolları hastalıkları üzerine yoğunlaştı. Piero Gobetti tarafından yönetilen "Rivoluzione Liberale (Özgür Devrim)" grubuna üye oldu. 1927 yılında resim yapmaya başladı. Bir süre Paris'te kaldı ve Sergey Prokofiev, Igor Stravinsky, Moravya Alberto, Giorgio De Chirico gibi isimlerle sürekli diyalog halinde oldu. 1929 yılında "Sei pittori di Torino (Altı Torinolu Ressam)" sergisinde yer aldı. Resim sanatının konformist bakış açısı ile ters düştü. 14. Venedik Bienali'nde çeşitli etkinliklerde bulundu.^[1]

Carlo ve Nello Roselli ile birlikte 1929 yılında kurdukları antifaşist Giustizia e Libertà (Adalet ve Özgürlük) grubunu Leone Ginzburg ile birlikte yönettiği için, 1934'te faşist hükûmet tarafından Roma'da iki ay tutuklu bırakıldı. Mayıs 1935 tarihinde bugünkü adı Basilicata olan güney İtalya'daki Lucania bölgesine sürüldü. Burada belirli bir süre Grassano şehrinde kalan Levi, Eylül 1935'ten Kasım 1936'ya kadar Aliano köyünde kaldı. Sefalet içinde yaşayan köylülere kısıtlı malzeme ve ilaçla parasız sağlık hizmeti verdi. Bu hizmeti yerel yönetim tarafından yasaklanınca, doktorluğu gizli bir şekilde yürütmek zorunda kaldı. Burada bulunduğu süre içerisinde insan ve manzara resimleri yaptı, köylülerin geleneklerini, özellikle batıl inançlarını ve sihirlere olan inanışlarını araştırdı. Aliano'dan hatırladıklarını daha sonra, 1945 yılında yayınlanan Cristo si è fermato a Eboli (İsa Bu Köye Uğramadı) adlı kitabında yazdı. Kitapta köyün adını Gagliano olarak değiştirmişti.

1936 yılında Addis Ababa'nın, faşist İtalya tarafından ele geçirilmesi nedeni ile çıkan genel aftan yararlandırılarak serbest bırakıldı. Levi yurtdışına kaçtı ve Giustizia e Libertá grubunu Paris'ten yönetti. 1941 yılında İtalya'ya döndü. Floransa'da yakalandı ve hapse atıldı. Mussolini'nin tutuklanmasından sonra serbest bırakıldı. Floransa'da Palazzo Pitti karşısındaki bir eve yerleşti ve orada 1943/44 yıllarında İsa Bu Köye Uğramadı kitabını yazdı.

II. Dünya Savaşı'nın bitiminin ardından Roma'ya taşınarak, Partito d'Azione (Hareket Partisi) yayın organı İtalia Libera (Özgür İtalya) gazetesinin yayımcılığını yaptı, yazılar yazdı. Resim yapmaya tekrar başladı. Resimleri Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde ve Amerika'da sergilendi. Kitaplar yazdı. 1963 yılında, 1972 yılına kadar üyesi olarak kaldığı Komünist Parti'den aday oldu ve senatoya seçildi.

Carlo Levi, 1975 yılında zatürre nedeni ile Roma'da bir hastanede yaşamını yitirdi. Vasiyetine göre, sürgün yeri olan Aliano köyünün mezarlığına defnedildi.

Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

Carlo Levi'nin *İsa Bu Köye Uğramadı* kitabına konu olan Aliano'da 1935/36 yıllarında sürgünde olduğu zamanlar yaşadığı ev

En bilinen yapıtı, sürgün anılarını yazdığı, 37 dile çevrilen ve Türkçede Sabahattin Eyüboğlu çevirisi ile yayımlanan İsa Bu Köye Uğramadı adlı kitabıdır.

Paura della pittura (1942)
Cristo si è fermato a Eboli (Einaudi, 1945)
Paura della libertà (1946)
L'orologio (Einaudi, 1950)
Le parole sono pietre (Einaudi, 1955)
II futuro ha un cuore antico (Einaudi, 1956; won the Premio Viareggio)
La doppia notte dei tigli (Einaudi, 1959)
Un volto che ci somiglia (Ritratto dell'Italia) (Einaudi, 1960)
Tutto il miele è finito (Einaudi, 1964)
Quaderno a cancelli (Einaudi, 1973; published posthumously)
Coraggio dei miti (Scrìtti contemporanei 1922-1974) (De Donato, 1975; published posthumously)

Denemeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Levi, Carlo, Roma fuggitiva: una città e i suoi dintorni. Saggi. Roma: Donzelli, 2002. (ISBN 879896954)
Levi, Carlo, Fleeting Rome|Fleeting Rome: In Search of the Dolce Vita. Essays. John Wiley & Sons, 2004. (ISBN 9780470871836)
Levi, Carlo, Stanislao G. Pugliese, and Carlo Levi. Fear of Freedom: With the Essay, "Fear of Painting". New York: Columbia University Press, 2008. (ISBN 0231139969)

Film[değiştir | kaynağı değiştir]

Yönetmen Francesco Rosi, 1979 yılında Levi'nin İsa Bu Köye Uğramadı kitabını, aynı isimle, filme çekti. Paolo Bonacelli, Alain Cuny, Léa Massari ve Irene Papas'ın rol aldığı filmde Gian Maria Volontè, Carlo Levi rolünü oynadı.

Filmin aldığı ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

1979: İtalyan Sinema Akademisi, David di Donatello Ödülü-Accademia del Cinema İtaliano, Premi David di Donatello, En İyi Film Ödülü ve En İyi Yönetmen Ödülü^[2]
1979: Uluslararası Moskova Film Festivali-Moscow International Film Festival, Altın Ödül^[3]
1981: Fransa Sinema Eleştirmenleri Birliği-Le Syndicat Français de la Critique de Cinéma, En İyi Yabancı Film Ödülü^[4]
1982: İngiliz Sinema ve Televizyon Sanatları Akademisi Ödülleri-BAFTA-Award, En İyi Yabancı Film Ödülü^[5]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Sabine Zangenfeind: Die Muschel der Zeit. Temporales Erleben zwischen Bewusstsein und Weltaneignung in den literarischen Reisebildern Carlo Levis. Stauffenburg Verlag. ISBN 3-86057-004-8
(Çeşitli yazarlar:) Carlo Levi e la Lucania. De Luca editore, Rom 1990.
Donato Sperduto: L'imitazione dell'eterno, Schena editore, Fasano di Brindisi 1998. ISBN 88-8229-053-0
Carlo Levi inedito: con 40 disegni della cecità, a cura di Donato Sperduto, Edizioni Spes, Milazzo, 2002.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

IMDb'de Carlo Levi

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Levi, Carlo, and Gigliola De Donato. Roma fuggitiva: una città e i suoi dintorni. Saggi. Roma: Donzelli, 2002: 157
^ "İtalyan Sinema Akademisi David di Donatella Ödülü resmi sitesinde ödül haberi ve film afişi". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2009.
^ "Uluslararası Moskova Film Festivali resmi sitesinde ödül haberi". 10 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2009.
^ IMDb'de Fransa Sinema Eleştirmenleri Birliği ödül haberi
^ İngiliz Sinema ve Televizyon Sanatları Akademisi Ödülleri-BAFTA-Award resmi sitesinde ödül haberi^{[ölü/kırık bağlantı]}

[1] Levi, Carlo, and Gigliola De Donato. Roma fuggitiva: una città e i suoi dintorni. Saggi. Roma: Donzelli, 2002: 157

[2] "İtalyan Sinema Akademisi David di Donatella Ödülü resmi sitesinde ödül haberi ve film afişi". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2009.

[3] "Uluslararası Moskova Film Festivali resmi sitesinde ödül haberi". 10 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2009.

[4] IMDb'de Fransa Sinema Eleştirmenleri Birliği ödül haberi

[5] İngiliz Sinema ve Televizyon Sanatları Akademisi Ödülleri-BAFTA-Award resmi sitesinde ödül haberi^{[ölü/kırık bağlantı]}

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

g t d Viareggio Ödülü sahipleri
1930'lar	Anselmo Bucci – Lorenzo Viani (1930) Corrado Tumiati (1931) Antonino Foschini (1932) Achille Campanile (1933) Raffaele Calzini (1934) Mario Massa – Stefano Pirandello (1935) Riccardo Bacchelli (1936) Guelfo Civinini (1937) Vittorio Giovanni Rossi – Enrico Pea (1938) Arnaldo Frateili – Orio Vergani – Maria Bellonci (1939)
1940'lar	Silvio Micheli – Umberto Saba (1946) • Antonio Gramsci (1947) • Aldo Palazzeschi – Elsa Morante – Sibilla Aleramo (1948) • Arturo Carlo Jemolo – Renata Viganò (1949)
1950'ler	Francesco Jovine – Carlo Bernari (1950) • Domenico Rea (1951) • Tommaso Fiore (1952) • Carlo Emilio Gadda (1953) • Rocco Scotellaro (1954) • Vasco Pratolini (1955) • Carlo Levi – Gianna Manzini (1956) • Italo Calvino – Pier Paolo Pasolini (1957) • Ernesto de Martino (1958) • Marino Moretti (1959)
1960'lar	Giovanni Battista Angioletti (1960) • Alberto Moravia (1961) • Giorgio Bassani (1962) • Antonio Delfini – Sergio Solmi (1963) • Giuseppe Berto (1964) • Goffredo Parise - Angelo Maria Ripellino (1965) • Ottiero Ottieri – Alfonso Gatto (1966) • Raffaello Brignetti (1967) • Libero Bigiaretti (1968) • Fulvio Tomizza (1969)
1970'ler	Nello Saito (1970) • Ugo Attardi (1971) • Romano Bilenchi (1972) • Achille Campanile (1973) • Clotilde Marghieri (1974) • Paolo Volponi (1975) • Mario Tobino – Dario Bellezza – Sergio Solmi (1976) • Davide Lajolo (1977) • Antonio Altomonte – Mario Luzi (1978) • Giorgio Manganelli (1979)
1980'ler	Stefano Terra (1980) • Enzo Siciliano (1981) • Primo Levi (1982) • Giuliana Morandini (1983) • Gina Lagorio – Bruno Gentili (1984) • Manlio Cancogni (1985) • Marisa Volpi (1986) • Mario Spinella (1987) • Rosetta Loy (1988) • Salvatore Mannuzzu (1989)
1990'lar	Luisa Adorno – Cesare Viviani – Maurizio Calvesi (1990) • Antonio Debenedetti (1991) • Luigi Malerba (1992) • Alessandro Baricco (1993) • Antonio Tabucchi (1994) • Maurizio Maggiani – Elio Pagliarani (1995) • Ermanno Rea – Alda Merini (1996) • Claudio Piersanti – Franca Grisoni – Corrado Stajano (1997) • Giorgio Pressburger – Michele Sovente – Carlo Ginzburg (1998) • Ernesto Franco (1999)
2000'ler	Giorgio van Straten – Sandro Veronesi (2000) • Niccolò Ammaniti – Michele Ranchetti – Giorgio Pestelli (2001) • Fleur Jaeggy – Jolanda Insana – Alfonso Berardinelli (2002) • Giuseppe Montesano (2003) • Edoardo Albinati – Andrea Tagliapietra – Livia Livi (2004) • Raffaele La Capria – Alberto Arbasino – Milo de Angelis (2005) • Gianni Celati – Giovanni Agosti – Giuseppe Conte – Roberto Saviano (2006) • Filippo Tuena – Paolo Mauri – Silvia Bre – Simona Baldanzi – Paolo Colagrande – Paolo Fallai (2007) • Francesca Sanvitale – Miguel Gotor – Eugenio De Signoribus (2008) • Edith Bruck – Adriano Prosperi – Ennio Cavalli (2009)
2010'lar	Nicola Lagioia – Michele Emmer – Pierluigi Cappello (2010) • Alessandro Mari – Mario Lavagetto – Gian Mario Villalta (2011) • Nicola Gardini – Franco Lo Piparo – Antonella Anedda (2012) • Paolo Di Stefano – Giulio Guidorizzi – Enrico Testa (2013) • Francesco Pecoraro – Alessandro Fo – Luciano Mecacci (2014) • Antonio Scurati – Massimo Bucciantini – Franco Buffoni (2015) • Franco Cordelli – Bruno Pischedda – Sonia Gentili (2016) • Gianfranco Calligarich – Giuseppe Montesano – Stefano Carrai (2017) • Fabio Genovesi – Giuseppe Lupo (2018) • Emanuele Trevi – Renato Minore – Saverio Ricci (2019)
2020'ler	Paolo Di Paolo – Luciano Cecchinel – Giulio Ferroni (2020) • Edith Bruck - Flavio Santi - Walter Siti (2021) • Silvia Sciorilli Borrelli – Pietro Castellitto – Claudio Damiani – Wlodek Goldkorn – Agnese Pini – Veronica Raimo – Silvia Ronchey (2022)

Carlo Levi nedir?, Carlo Levi anlamı nedir?, Carlo Levi ne demektir?