Ermeni Soykırımı'nın inkârı

Ermeni Soykırımı'nın inkârı, Ermeni Kırımı'nın soykırım olarak tanımlanamayacağını savunan veya iddiaların bilimsel yollarla, belgelerle açıklanması gerektiğini savunan tezdir. Ermeni Soykırımı’nın inkârı, bazı ülkelerde tamamen yasaklanmışken bazı ülkelerde soykırım olduğunu ifade etmek hoş karşılanmamaktadır. Pek çok kaynakta ölen insanların sayısı soykırım olduğuna kanıt olarak gösterilmektedir.^[1] Ancak bazı araştırmacılara göre de bir soykırım söz konusu değildir. Bu yaklaşımda olanlar, zamanın hükûmetinin bir Ermeni Tehciri gerçekleştirdiğini, olumsuz şartlardan dolayı birçok insanın öldüğünü söylemektedir.^[2]

Türkiye^[3] ve Azerbaycan,^[4] Osmanlı hükûmetinin Ermenilere karşı bir yok etme politikası izlediğini reddetmektedir.^[5] Türkiye, I. Dünya Savaşı sırasında pek çok Ermeninin öldüğünü belirtmekle birlikte, Türklerin de öldüğünü ve ölen Ermeni sayısının abartıldığını, iki tarafın da Birinci Dünya Savaşı'nın ortamı dolayısıyla katliamlara giriştiğini ifade etmektedir.^[5]

Ermeni Soykırımı'nın inkârı; İsviçre, Kıbrıs Cumhuriyeti, Slovakya ve Yunanistan'da yasaktır.^[6]^[7]^[8]

Türkiye[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk okullarında (devlet ya da özel) Millî Eğitim Bakanlığı tarafından onaylanmış ders kitapları kullanılması zorunludur.^[9]^[10]^[12] Devletin, bu durumu resmî inkârcı yaklaşıma desteği artırmak,^[10]^[13] Ermenileri kötülemek ve onları düşman olarak göstermek amacıyla kullandığı iddia edilmektedir.^[14]^[15] Ders kitaplarında, Osmanlı tarihinin bir parçası olmalarına rağmen Ermenilerden bazı dönemlerde söz edilmemiştir.^[16]^[17]^[18] Ermeni Kırımı, 1980'lerden bu yana ders kitaplarında "1915 olayları" adı altında tartışılmaktadır ve suç isnadı, Osmanlı hükûmeti dışındaki diğer güçlere yöneltilerek Ermenilerin ihanet ettiği veya tehdit oluşturdukları iddia edilmiştir. Bazı ders kitaplarında tehcirlerin gerçekleştirildiği ve Ermenilerin öldüğü kabul edilerek bu tehcirin gerekliliği ortaya koyulmuştur.^[19] 2005 yılından bu yana ders kitaplarında Ermenilerin, Müslüman Türklere soykırım yaptığı yönünde ifadeler yer almaktadır.^[17]^[20]^[21]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel

^ "Senate Resolution 106 – Calling on the President to ensure that the foreign policy of the United States reflects appropriate understanding and sensitivity concerning issues related to Human Rights, Ethnic Cleansing, and Genocide Documented in the United States Record relating to the Armenian Genocide". Library of Congress. 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
^ "Ermeni soykırımı yoktur, Türk Milleti'ne yapılan katliam vardır". 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2016.
^ "History News Network - Christopher Hitchens: Turkey Denies History". hnn.us. 11 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
^ "[ Радио Свобода: Наши гости: Факты и мнения ]". svoboda.org. 30 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
^ ^a ^b "Q&A Armenian 'genocide'". British Broadcasting Corporation. 12 Ekim 2006. 1 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2006.
^ Lomsadze, Giorgi (10 Eylül 2014). "Greece Bans Denials of Armenian Genocide". EurasiaNet. Open Society Institute. 19 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
^ "Armenia praises Greece for law banning denial of genocide". Kathimerini. 10 Eylül 2014. 19 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
^ "Cyprus criminalizes denial of 1915 Armenian genocide by Turks". Reuters. 2 Nisan 2015. 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
^ Ekmekçioğlu 2016, s. xii.
^ ^a ^b Göçek 2015, ss. 63–64.
^ Kale, Yeliz (2018). "The Opinions of Author Related to Trade Books Published for Students in History Teaching". Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi. 7 (3). ISSN 2147-0626. 19 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2021.
^ Some private schools and to a lesser extent some state schools also use alternative textbooks which are not approved by Ministry of Education.^[11]
^ Dixon 2010b, s. 105.
^ Aybak 2016, s. 13. "This officially distributed educational material reconstructs the history in line with the denial policies of the government portraying the Armenians as backstabbers and betrayers, who are portrayed as a threat to the sovereignty and identity of modern Turkey. The demonization of the Armenians in Turkish education is a prevailing occurrence that is underwritten by the government to reinforce the denial discourse."
^ Galip 2020, s. 186. "Additionally, for instance, the racism and language of hatred in officially approved school textbooks is very intense. These books still show Armenians as the enemies, so it would be necessary for these books to be amended..."
^ Cheterian 2015, s. 64.
^ ^a ^b Gürpınar 2016, s. 234.
^ Dixon 2010b, s. 104.
^ TÜRKİYE CUMHURİYETİ İNKILAP TARİHİ VE ATATÜRKÇÜLÜK 8. SINIF. BİR-YAY YAYINEVİ. 28 Mayıs 2018. s. 36. 27 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2022.
^ Dixon 2010b, ss. 104, 116–117.
^ Bilali 2013, ss. 19–20.

Genel

Turan, Ömer; Öztan, Güven Gürkan (2018). Devlet aklı ve 1915: Türkiye'de "Ermeni Meselesi" anlatısının inşası. İletişim Yayınları. ISBN 978-975-05-2349-6.
Ekmekçioğlu, Lerna (2016). Recovering Armenia: The Limits of Belonging in Post-Genocide Turkey (İngilizce). Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-9706-1.
Göçek, Fatma Müge (2015). Denial of Violence: Ottoman Past, Turkish Present and Collective Violence Against the Armenians, 1789–2009. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-933420-9.
Dixon, Jennifer M. (2010b). "Education and National Narratives: Changing Representations of the Armenian Genocide in History Textbooks in Turkey". International Journal for Education Law and Policy. 2010 Special Issue: 103-126. 4 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2021.
Aybak, Tunç (2016). "Geopolitics of Denial: Turkish State's 'Armenian Problem'" (PDF). Journal of Balkan and Near Eastern Studies. 18 (2): 125-144. doi:10.1080/19448953.2016.1141582. 20 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 26 Eylül 2021.
Galip, Özlem Belçim (2020). New Social Movements and the Armenian Question in Turkey: Civil Society vs. the State. Springer International Publishing. ISBN 978-3-030-59400-8.
Cheterian, Vicken (2018a). "Censorship, Indifference, Oblivion: the Armenian Genocide and Its Denial". Truth, Silence, and Violence in Emerging States. Histories of the Unspoken (İngilizce). Routledge. ss. 188-214. ISBN 978-1-351-14112-3.
Gürpınar, Doğan (2016). "The Manufacturing of Denial: the Making of the Turkish 'Official Thesis' on the Armenian Genocide Between 1974 and 1990". Journal of Balkan and Near Eastern Studies. 18 (3): 217-240. doi:10.1080/19448953.2016.1176397.
Bilali, Rezarta (2013). "National Narrative and Social Psychological Influences in Turks' Denial of the Mass Killings of Armenians as Genocide: Understanding Denial". Journal of Social Issues. 69 (1): 16-33. doi:10.1111/josi.12001.

[1] "Senate Resolution 106 – Calling on the President to ensure that the foreign policy of the United States reflects appropriate understanding and sensitivity concerning issues related to Human Rights, Ethnic Cleansing, and Genocide Documented in the United States Record relating to the Armenian Genocide". Library of Congress. 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.

[2] "Ermeni soykırımı yoktur, Türk Milleti'ne yapılan katliam vardır". 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2016.

[3] "History News Network - Christopher Hitchens: Turkey Denies History". hnn.us. 11 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.

[4] "[ Радио Свобода: Наши гости: Факты и мнения ]". svoboda.org. 30 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.

[bbc182-5] "Q&A Armenian 'genocide'". British Broadcasting Corporation. 12 Ekim 2006. 1 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2006.

[ekathimerini-6] Lomsadze, Giorgi (10 Eylül 2014). "Greece Bans Denials of Armenian Genocide". EurasiaNet. Open Society Institute. 19 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.

[7] "Armenia praises Greece for law banning denial of genocide". Kathimerini. 10 Eylül 2014. 19 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.

[auto-8] "Cyprus criminalizes denial of 1915 Armenian genocide by Turks". Reuters. 2 Nisan 2015. 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.

[FOOTNOTEEkmekçioğlu2016xii-9] Ekmekçioğlu 2016, s. xii.

[FOOTNOTEGöçek201563–64-10] Göçek 2015, ss. 63–64.

[11] Kale, Yeliz (2018). "The Opinions of Author Related to Trade Books Published for Students in History Teaching". Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi. 7 (3). ISSN 2147-0626. 19 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2021.

[12] Some private schools and to a lesser extent some state schools also use alternative textbooks which are not approved by Ministry of Education.^[11]

[FOOTNOTEDixon2010b105-13] Dixon 2010b, s. 105.

[FOOTNOTEAybak201613-14] Aybak 2016, s. 13. "This officially distributed educational material reconstructs the history in line with the denial policies of the government portraying the Armenians as backstabbers and betrayers, who are portrayed as a threat to the sovereignty and identity of modern Turkey. The demonization of the Armenians in Turkish education is a prevailing occurrence that is underwritten by the government to reinforce the denial discourse."

[FOOTNOTEGalip2020186._"-15] Galip 2020, s. 186. "Additionally, for instance, the racism and language of hatred in officially approved school textbooks is very intense. These books still show Armenians as the enemies, so it would be necessary for these books to be amended..."

[FOOTNOTECheterian201564-16] Cheterian 2015, s. 64.

[FOOTNOTEGürpınar2016234-17] Gürpınar 2016, s. 234.

[FOOTNOTEDixon2010b104-18] Dixon 2010b, s. 104.

[19] TÜRKİYE CUMHURİYETİ İNKILAP TARİHİ VE ATATÜRKÇÜLÜK 8. SINIF. BİR-YAY YAYINEVİ. 28 Mayıs 2018. s. 36. 27 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2022.

[FOOTNOTEDixon2010b104,_116–117-20] Dixon 2010b, ss. 104, 116–117.

[FOOTNOTEBilali201319–20-21] Bilali 2013, ss. 19–20.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[11]

Ermeni Soykırımı'nın inkârı Nedir?