Çevresel sinir sistemi

Sinir sistemi
	Beyin Omurilik Brakial pleksus Muskulokutaneus sinir Radyal sinir Medyan sinir İliohipogastrik sinir Genitofemoral; sinir Obturator sinir Ulnar sinir Ortak; peroneal sinir Derin; peroneal sinir Süperfisiyal; peroneal sinir Beyincik İnterkostak sinirler Subkostal sinir Lumbar pleksus Sakral pleksus Femoral sinir Pudental sinir Siyatik sinir Femoral sinirin; müsküler dalları Saphenous sinir Tibial sinir

Çevresel sinir sistemi (ÇSS), beyin ve omurilik haricindeki sinirler ve gangliyondan oluşur. ÇSS'nin ana işlevi, merkezi sinir sistemi (MSS) ile organ ve uzuvlar arasındaki iletişimi (bağlantıyı) sağlamaktır. Omurga ve kafatası gibi kemiklerle veya kan-beyin bariyeri ile korunan MSS'nin aksine ÇSS'nin koruması yoktur. Bu yüzden toksinler ve mekaniksel hasarlara maruz kalabilir. Çevresel sinir sistemi, somatik sinir sistemi ve otonom sinir sistemine ayrılır. Bazı yazılı medyada bunlara duyu sistemi de dahil edilir. Şekilde mavi ile gösterilenler ÇSS'e ait ana sinirlerdir. Ayrıca ÇSS, sinir sisteminin büyük bir bölümünü oluşturur.

Optik (Optic) olarak adlandırılan II. kraniyal sinir hariç diğer kraniyal sinirler ÇSS'nin bir bölümünü oluşturur. İkinci kraniyal sinir, tam bir çevresel sinir değildir, fakat ara beynin bir parçasıdır. Kraniyal sinir gangliyonu MSS'de başlar. Bununla birlikte geri kalan on bir kraniyal sinir aksonları beyne uzanır. Bu yüzden bunlar ÇSS'nin bir bölümüdür.

Sinirleri telefon kablolarına benzetebiliriz. Sinirler vücudumuzdan aldıkları mesajları beyne taşır. Vücudun içinde veya çevrede meydana gelen ve vücutta belirli bir tepkiye sebep olan fiziksel, kimyasal veya biyolojik etkilere uyarı denir. Uyarılar duyularımızda bulunan özel hücrelerle alınır. Alınan uyarı, sinirlerle merkezi sinir sistemine taşınır. Uyarılar sinir hücrelerinde kimyasal veya elektriksel değişikliğe yol açar. Bu değişikliğe uyartı mesajı denir. Uyartı mesajı merkezi sinir sistemine iletilir. Mesaj için oluşan cevap kaslara, organlara ve salgı bezlerine sinirler ile iletilir. Uyartı mesajı beyinde değerlendirilir ve uyarıya karşı bir cevap oluşur. Oluşan cevap yine sinirlerle organ veya yapılara iletilerek uyarıya tepki verir.

Belirli sinirler ve pleksi[değiştir | kaynağı değiştir]

Beyinsapından başlayan on iki kraniyal sinirden onu, bazı istisnalar olsa bile başın anatomik yapısının işlevlerinin (fonksiyonlarının) ana kontrolünü sağlar. I ve II. kraniyal sinirler, sırasıyla beynin önüne ve göz sinir ucu olan talamusa uzanır ve bu yüzden tam kraniyal sinir olarak dikkate alınmazlar. CN X (10), göğüs ve karındaki iç organ duyu bilgisini alırken, CN XI (11), sinirli donatılan sternocleidomastoid kas ve trapezius kaslarını uyarır. Bunun için, hangisinin başta olduğuna bakmaz. Spinal sinirler, omurilikten başlar. Vücutun diğer işlevlerini kontrol eder. İnsanda 31 çift spinal sinir bulunur: 8 servikal, 12 thoracic, 5 lumbar, 5 sakral ve 1 coccygeal. Servikal bölgedeki spinal sinir köklerinde ilgili vertebrae'e yukarıdan ortaya çıkar. Örneğin kafatası ile 1. servikal vertebrae arasındaki sinir kökü C1 spinal sinir olarak adlandırılır. Thoracic bölgeden coccygeal bölgeye kadar olan spinal sinir köklerinde ilgili vertebrae'e aşağıdan ortaya çıkar. C7 ile T1 arasındaki spinal sinir kökünü adlandırırken bunun bir problem oluşturabileceğine unutulmamalıdır. Bu yüzden T1, C8 olarak adlandırılır. Lumbar ve sakral bölgesindeki spinal sinir kökleri değişmez kese içinde ve L2 kademesinden aşağı doğru dolaşır.

Servikal spinal sinirler (C1-C4)[değiştir | kaynağı değiştir]

C1 ile C4 arasındaki ilk 4 servikal spinal sinir, ayrılıp tekrar birleşerek boyun ve başın arkasındaki çeşitli sinirleri oluştururlar.

Brakial pleksus (C5-T1)[değiştir | kaynağı değiştir]

C5 ile C8 arasındaki son dört servikal spinal sinir ve T1 ilk thoracic spinal sinir, brakial pleksusu (Latince plexus brachialis) meydana getirir. Bunlar, ayrılarak, bölünerek ve birleşerek üst kol ve üst arkadaki sinirleri oluştururlar. Brakial pleksus zedelenmesine bakın.

Lumbosakral pleksus (L1-S4)[değiştir | kaynağı değiştir]

Lumbar sinirler, sakral sinirler ve koksigeal sinir, lumbosakral pleksusu oluşturur. İlk lumbar siniri, sık sık on ikinci thoracicteki bir dal ile birleştirilir. Bu pleksusu (sinir ağını) daha kolay açıklamak için genellikle üç dala ayrılır:

Lumbar pleksus, sakral pleksus ve pudental pleksus.

Nörotransmitter[değiştir | kaynağı değiştir]

Çevresel sinir sistemlerinin ana nörotransmitterleri, asetilkolin ve noradrenalindir. Bununla birlikte, birkaç başka nörotransmitter de vardır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

g t d Sinir sistemi
Merkezî sinir sistemi	Beyin zarı Omurilik Beyin Art beyin Omurilik soğanı Pons Beyincik Orta beyin Ön beyin Ara beyin Serebrum
Çevresel sinir sistemi	Somatik Duyu siniri Motor nöron Kraniyal sinir Spinal sinir Otonom Sempatik Parasempatik Enterik
Diğer	Nörolojik bozukluk liste
İlgili	İnsan vücudu İnsan iskeleti Anatomi Organeller Kan Saç Organ sistemleri Örtü sistemi Göğüs boşluğu Omurilik sinirlerinin eylemleri İlişki lifleri Otonom sinir sistemi Brakiyal pleksus Brodmann bölgesi Beyincik Servikal pleksus Komissural lifler ve septum Korteks türleri Kranial sinirler Kraniyal sinirler kenar Diensefalon Tat alma sistemi Lumbosakral pleksus Medulla Meninksler Mesensefalon Sinir doku Sinir yolları Koku alma sistemi Papez devresi İşitme ve denge fizyolojisi Pons Rostral bazal gangliyonlar ve ilgili yapılar Duyum ve algı Somatosensoriyel sistem Omurilik Omurilik sinirleri Trigeminal sinir Ventriküler sistem Servikal lenf düğümleri başlığı Lenfatik sistem anatomisi Lenfatik gövdeler ve kanallar Lenfoid organlar

Çevresel sinir sistemi nedir