Ulusal kilise

Ulusal kilise terimi Hristiyanların kilise organizasyonlarının onların kendine has hali ile düzenlenişi anlamında kullanılır. Bu kelime şehirlerin, ülkelerin değil çeşitli milliyetlere özgü kiliselerde kullanılır, karıştırılmamalıdır.

Genelde ulusal kilise sözcüğü başka kelimelerle birlikte kullanılır. Fakat kısa olmadığı için direkt Ortodoks, İngiliz Mezhebi şeklinde kullanılır. Örneğin Amerika'nın ulusal kilisesi kullanımı daha uzunca olduğu için tercih edilmez.

Dünyanın en büyük özerk Ortodoks kilisesi Moskova, Rusya'daki Rus Ortodoks Kilisesi'dir.^[1]

Ülkelerin ulusal kiliselerinin isimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülke	Ulusal kilise	Mezhep
Arnavutluk	Arnavutluk Otosefal Ortodoks Kilisesi	Doğu Ortodoks Hristiyanlık
Ermenistan	Ermeni Apostolik Kilisesi^[2]	Oryental Ortodoks Hristiyanlık
Bulgaristan	Bulgar Ortodoks Kilisesi^[3]	Doğu Ortodoks Hristiyanlık
Danimarka	Danimarka Ulusal Kilisesi^[4]	Lüterci Hristiyanlık
Mısır	İskenderiye Kıptî Ortodoks Kilisesi^[5]	Oryental Ortodoks Hristiyanlık
İngiltere	İngiltere Kilisesi^[6]	Angelikan Hristiyanlık
Estonya	Estonya Evancelikal Lüterci Kilisesi^[7]	Lüterci Hristiyanlık
Etiyopya	Etiyopya Ortodoks Tevhîdî Kilisesi^[8]	Oryental Ortodoks Hristiyanlık
Faroe Adaları	Faroe Adaları Kilisesi^[9]	Lüterci Hristiyanlık
Finlandiya	Finlandiya Evanjelik Lüterci Kilisesi^[10] & Finlandiya Ortodoks Kilisesi^[11]	Lüterci & Doğu Ortodoks Hristiyanlık
Gürcistan	Gürcü Ortodoks Kilisesi^[12]	Doğu Ortodoks Hristiyanlık
Almanya	Alman Evanjelik Kilisesi^[13] & Köln Katedrali	Protestan & Katolik Hristiyanlık
Yunanistan	Yunanistan Kilisesi^[14]	Doğu Ortodoks Hristiyanlık
İzlanda	İzlanda Kilisesi^[15]	Lüterci Hristiyanlık
İrlanda	İrlanda Katolik Kilisesi	Katolik Hristiyanlık
Lübnan	Maruni Kilisesi^[16]	Katolik Hristiyanlık
Makedonya	Makedonya Ortodoks Kilisesi^[17]	Doğu Ortodoks Hristiyanlık
Norveç	Norveç kilisesi^[18]	Lüterci Hristiyanlık
Romanya	Rumen Ortodoks Kilisesi	Doğu Ortodoks Hristiyanlık
Rusya	Rus Ortodoks Kilisesi^[19]	Doğu Ortodoks Hristiyanlık
İskoçya	İskoçya Kilisesi^[20]	Presbiteryen Hristiyanlık
Sırbistan	Sırp Ortodoks Kilisesi^[21]	Doğu Ortodoks Hristiyanlık
İsveç	İsveç Ortodoks Kilisesi^[22]	Lüterci Hristiyanlık
Tuvalu	Tuvalu Kilisesi^[23]	Kalven Hristiyanlık
Ukrayna	Ukrayna Ortodoks Kilisesi^[24]	Doğu Ortodoks Hristiyanlık
Galler	Galler Kilisesi^[25]	Angelikan Hristiyanlık

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2017.
^ Ágoston, Gábor; Masters, Bruce Alan (1 January 2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. p. 53. ISBN 9781438110257.
^ Hall, Richard C. (1 January 2012). The Modern Balkans: A History. Reaktion Books. p. 51. ISBN 9781780230061.
^ Venbrux, Eric; Quartier, Thomas; Venhorst, Claudia; Brenda Mathijssen (September 2013). Changing European Death Ways. LIT Verlag Münster. p. 178. ISBN 9783643900678.
^ Makari, Peter E. (2007). Conflict & Cooperation: Christian-Muslim Relations in Contemporary Egypt. Syracuse University Press. p. 42. ISBN 9780815631446.
^ Britannicus (1834). The Church of England. p. 17.
^ Elvy, Peter (1991). Opportunities and Limitations in Religious Broadcasting. Edinburgh: CTPI. p. 23. ISBN 9781870126151.
^ Lorance, Cody (2008). Ethnographic Chicago. p. 140. ISBN 9780615218625.
^ Proctor, James (13 May 2013). Faroe Islands. Bradt Travel Guides. p. 19. ISBN 9781841624563.
^ Denmark, Finland, and Sweden. Britanncia Educational Publishing. 1 June 2013. p. 77. ISBN 9781615309955.
^ Kaplan, Robert B.; Baldauf, Richard B. (2005). Language Planning and Policy in Europe. Multilingual Matters. p. 147. ISBN 9781853598111.
^ Melton, J. Gordon; Baumann, Martin (21 September 2010). Religions of the World: A Comprehensive Encyclopedia of Beliefs and Practices. ABC-CLIO. p. 1195. ISBN 9781598842043.
^ Gelder, Craig Van (2008). The Missional Church and Denominations. Wm. B. Eerdmans Publishing. p. 71. ISBN 9780802863584.
^ Miller, James Edward (2009). The United States and the Making of Modern Greece: History and Power, 1950-1974. Univ of North Carolina Press. p. 12. ISBN 9780807832479.
^ Wilcox, Jonathan; Latif, Zawiah Abdul (1 September 2006). Iceland. Marshall Cavendish. p. 85. ISBN 9780761420743.
^ Ajami, Fouad (30 May 2012). The Syrian Rebellion. Hoover Press. p. 70. ISBN 9780817915063.
^ Rae, Heather (15 August 2002). State Identities and the Homogenisation of Peoples. Cambridge University Press. p. 278. ISBN 9780521797085.
^ Cristofori, Rinaldo; Ferrari, Silvio (28 February 2013). Law and Religion in the 21st Century: Relations between States and Religious Communities. Ashgate Publishing, Ltd. p. 194. ISBN 9781409497332.
^ Prizel, Ilya (13 August 1998). National Identity and Foreign Policy: Nationalism and Leadership in Poland, Russia and Ukraine. Cambridge University Press. p. 155. ISBN 9780521576970.
^ Morton, Andrew R. (1994). God's Will in a Time of Crisis: A Colloquium Celebrating the 50th Anniversary of the Baillie Commission. Edinburgh: CTPI. p. 14. ISBN 9781870126274.
^ Tomasevich, Jozo (1 January 1975). The Chetniks. Stanford University Press. p. 176. ISBN 9780804708579.
^ Gilley, Sheridan; Stanley, Brian (2006). The Cambridge History of Christianity: Volume 8, World Christianities C.1815-c.1914. Cambridge University Press. p. 354. ISBN 9780521814560.
^ West, Barbara A. (1 January 2009). Encyclopedia of the Peoples of Asia and Oceania. Infobase Publishing. p. 845. ISBN 9781438119137.
^ Velychenko, Stephen (1 January 1992). National History as Cultural Process: A Survey of the Interpretations of Ukraine's Past in Polish, Russian, and Ukrainian Historical Writing from the Earliest Times to 1914. Canadian Institute of Ukrainian Studies Press. p. 199. ISBN 9780920862759.
^ Blackwood's Edinburgh Magazine 19 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. William Blackwood & Sons. 1895. p. 142.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

[1] "Arşivlenmiş kopya". 8 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2017.

[2] Ágoston, Gábor; Masters, Bruce Alan (1 January 2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. p. 53. ISBN 9781438110257.

[3] Hall, Richard C. (1 January 2012). The Modern Balkans: A History. Reaktion Books. p. 51. ISBN 9781780230061.

[4] Venbrux, Eric; Quartier, Thomas; Venhorst, Claudia; Brenda Mathijssen (September 2013). Changing European Death Ways. LIT Verlag Münster. p. 178. ISBN 9783643900678.

[5] Makari, Peter E. (2007). Conflict & Cooperation: Christian-Muslim Relations in Contemporary Egypt. Syracuse University Press. p. 42. ISBN 9780815631446.

[6] Britannicus (1834). The Church of England. p. 17.

[7] Elvy, Peter (1991). Opportunities and Limitations in Religious Broadcasting. Edinburgh: CTPI. p. 23. ISBN 9781870126151.

[8] Lorance, Cody (2008). Ethnographic Chicago. p. 140. ISBN 9780615218625.

[9] Proctor, James (13 May 2013). Faroe Islands. Bradt Travel Guides. p. 19. ISBN 9781841624563.

[10] Denmark, Finland, and Sweden. Britanncia Educational Publishing. 1 June 2013. p. 77. ISBN 9781615309955.

[11] Kaplan, Robert B.; Baldauf, Richard B. (2005). Language Planning and Policy in Europe. Multilingual Matters. p. 147. ISBN 9781853598111.

[12] Melton, J. Gordon; Baumann, Martin (21 September 2010). Religions of the World: A Comprehensive Encyclopedia of Beliefs and Practices. ABC-CLIO. p. 1195. ISBN 9781598842043.

[13] Gelder, Craig Van (2008). The Missional Church and Denominations. Wm. B. Eerdmans Publishing. p. 71. ISBN 9780802863584.

[14] Miller, James Edward (2009). The United States and the Making of Modern Greece: History and Power, 1950-1974. Univ of North Carolina Press. p. 12. ISBN 9780807832479.

[15] Wilcox, Jonathan; Latif, Zawiah Abdul (1 September 2006). Iceland. Marshall Cavendish. p. 85. ISBN 9780761420743.

[16] Ajami, Fouad (30 May 2012). The Syrian Rebellion. Hoover Press. p. 70. ISBN 9780817915063.

[17] Rae, Heather (15 August 2002). State Identities and the Homogenisation of Peoples. Cambridge University Press. p. 278. ISBN 9780521797085.

[18] Cristofori, Rinaldo; Ferrari, Silvio (28 February 2013). Law and Religion in the 21st Century: Relations between States and Religious Communities. Ashgate Publishing, Ltd. p. 194. ISBN 9781409497332.

[19] Prizel, Ilya (13 August 1998). National Identity and Foreign Policy: Nationalism and Leadership in Poland, Russia and Ukraine. Cambridge University Press. p. 155. ISBN 9780521576970.

[20] Morton, Andrew R. (1994). God's Will in a Time of Crisis: A Colloquium Celebrating the 50th Anniversary of the Baillie Commission. Edinburgh: CTPI. p. 14. ISBN 9781870126274.

[21] Tomasevich, Jozo (1 January 1975). The Chetniks. Stanford University Press. p. 176. ISBN 9780804708579.

[22] Gilley, Sheridan; Stanley, Brian (2006). The Cambridge History of Christianity: Volume 8, World Christianities C.1815-c.1914. Cambridge University Press. p. 354. ISBN 9780521814560.

[23] West, Barbara A. (1 January 2009). Encyclopedia of the Peoples of Asia and Oceania. Infobase Publishing. p. 845. ISBN 9781438119137.

[24] Velychenko, Stephen (1 January 1992). National History as Cultural Process: A Survey of the Interpretations of Ukraine's Past in Polish, Russian, and Ukrainian Historical Writing from the Earliest Times to 1914. Canadian Institute of Ukrainian Studies Press. p. 199. ISBN 9780920862759.

[25] Blackwood's Edinburgh Magazine 19 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. William Blackwood & Sons. 1895. p. 142.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

Ulusal kilise nedir?, Ulusal kilise anlamı nedir?, Ulusal kilise ne demektir?

Ulusal kilise nedir?, Ulusal kilise anlamı nedir?, Ulusal kilise ne demektir?

Ulusal kilise

Ülkelerin ulusal kiliselerinin isimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]