Ronnie James Dio
Dio 2009'da performans sergiliyor.
Doğum	Ronald James Padavona 10 Temmuz 1942(1942-07-10) Portsmouth, New Hampshire, ABD
Ölüm	16 Mayıs 2010 (67 yaşında) Houston, Texas, ABD
Defin yeri	Forest Lawn Memorial Park, Hollywood Hills, California, ABD
Meslek	Şarkıcı söz yazarı
Etkin yıllar	1957-2010
Stil	Heavy metal hard rock blues rock
Evlilik	Loretta Berardi (e. 1963; b. 1973) [1] Wendy Walters (e. 1978) [2]
Çocuk(lar)	1 (evlat edinilmiş)
Resmî site	ronniejamesdio.com
Müzikal kariyeri
Müzik şirketi	Atlantic Decca Derby Eagle Epic I.R.S. Jive Kapp Lawn Line MCA MGM Parkway Polydor Purple Reprise Rhino Roadrunner Safari Sanctuary Spitfire Stateside Vertigo Warner Bros.
İlişkili hareketler	Dio Black Sabbath Heaven & Hell Rainbow Elf Hear 'n Aid

Ronald James Padavona^[3] (10 Temmuz 1942 - 16 Mayıs 2010^[4]) veya sahne adıyla Ronnie James Dio, Amerikalı bir heavy metal şarkıcısıdır. Kariyeri boyunca Elf, Rainbow, Black Sabbath, Dio ve Heaven & Hell dahil olmak üzere çok sayıda grubun vokalistliğini yaptı.

Ailesi Cortland, New York'tan olmasına rağmen Dio, 2. Dünya Savaşı sırasında ABD Ordusu'nda görev yapan babasının görev yeri olan Portsmouth, New Hampshire'da doğdu. Aile, Dio çok gençken Cortland'a döndü ve Dio 1960 yılında liseden mezun olana kadar orada yaşadı.^[5] Dio'nun müzik kariyeri 1957'de Vegas Kings (sonraki adıyla Ronnie ve Rumblers) ile başladı. 1967'de kurduğu rock grubu Elf, Deep Purple konserlerinin düzenli ön gruplarından biri haline geldi. 1975 yılında Deep Purple gitaristi Ritchie Blackmore Rainbow grubunu kurdu ve vokalist olarak Dio'yu seçti. Dio bu grupla üç stüdyo albümü çıkardı ve kısa sürede heavy rock'ın önde gelen vokalistlerinden biri haline geldi. 1979'da Dio, Black Sabbath'ın yeni vokalisti olarak Ozzy Osbourne'un yerini aldı ve grupla üçü de başarılı olarak gösterilen üç stüdyo albümünde yer aldı: Heaven & Hell (1980), Mob Rules (1981) ve Dehumanizer (1992). 1982'de Black Sabbath'tan ayrılarak kendi adını taşıyan Dio grubunu kurdu. Bu grupla RIAA platin plak ödüllü iki albüm çıkardı. 2006 yılında eski grup arkadaşı Tony Iommi ile Heaven & Hell grubunu kurdu. Kasım 2009'da Dio'ya mide kanseri teşhisi kondu ve altı ay sonra bu hastalıktan öldü.

Dio, tüm zamanların en büyük ve en etkili heavy metal vokalistlerinden biri olarak kabul edilir.^[6][7][8][9] Metal kültüründe "boynuz işareti" hareketini ve Orta Çağ temalı şarkı sözlerini popülerleştirmesiyle tanınır.^[10][11] Dio'nun kendi açıklamasına göre^[12] boynuz işareti, büyükannesinin sık sık yaptığı, İtalyanlara özgü bir "nazardan korunma" hareketinden gelmektedir. Dio'nun güçlü, çok yönlü bir ses aralığı vardı ve hem hard rock hem de daha hafif baladlar söyleyebiliyordu. 2006 yılında Classic Rock Magazine tarafından "Metal Guru Ödülü"ne layık görüldü. 2010'da Revolver Altın Tanrılar Ödülleri'nde "En İyi Metal Şarkıcısı" seçildi ve 2013'te müzik muhabiri Sacha Jenkins tarafından metal müziğin en iyi vokalisti olarak gösterildi.^[13]

Erken yaşam[değiştir | kaynağı değiştir]

Ronnie James "Dio" Padavona, Portsmouth, New Hampshire'da İtalyan-Amerikalı ebeveynler^[4] Cortland, New York'tan Patrick ve Anna'nın çocuğu olarak dünyaya geldi. Ailesi, babasının 2. Dünya Savaşı sırasında ABD Ordusundaki hizmetinin bir parçası olarak Cortland'dan Portsmouth'a taşındı^[14] ve Cortland'a dönmeden önce kısa bir süre orada yaşadılar. Padavona büyürken çok fazla opera dinledi ve vokal olarak Amerikalı tenor Mario Lanza'dan etkilendi.^[15] İlk resmi müzik eğitimi 5 yaşında trompet çalmayı öğrenerek başladı.^[15] Padavona, lisesinin grup programına katıldı ve okulun resmi dans grubunda çalmak üzere seçilen en genç üyelerden biriydi.[kaynak belirtilmeli] Padavona, daha sonra Ronnie and the Rumblers ve ardından Ronnie and the Red Caps olarak adlandırılacak olan ilk rock 'n' roll grubu The Vegas Kings'i^[16] lise yıllarında kurdu. Padavona, rock 'n' roll kariyerine trompet ile başlasa da, yeteneklerine şarkı söylemeyi de ekledi ve gruplar için bas gitar görevlerini de üstlendi.

Padavona, 1960 yılında Cortland Lisesi'nden mezun oldu. İddiaya göre prestijli Juilliard Müzik Okulu'na burs teklif edildi, ancak rock müziğe olan ilgisi nedeniyle teklifi kabul etmedi.^[16] Bunun yerine, Buffalo'daki Üniversiteye farmakoloji dalında devam etti.^[17] Orada üniversitenin konser grubunda trompet çaldı; ancak üniversiteye yalnızca 1960'tan 1961'e kadar devam etti ve mezun olmadı.^[18] Daha sonra Cortland Eyalet Koleji'ne kaydoldu ama okulu da bıraktı.^[19] 2000 yılında verdiği bir röportajda, tarih okuduğunu ve İngilizce yan dal yaptığını belirtti.^[20]

Padavona, güçlü şarkı söyleme sesiyle tanınmasına rağmen, hiç ses eğitimi almadığını iddia etti.^[21] Bunun yerine şarkı söyleme yeteneğini trompet çalarken öğrendiği nefes tekniklerinin kullanımına bağladı.^[22]

Kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

Erken kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

Dio'nun müzik kariyeri, 1957'de kendisi ve birkaç Cortland, New York müzisyeninin The Vegas Kings grubunu kurmasıyla başladı. Grubun kadrosu bas gitarda Dio, baş vokalde Billy DeWolfe, gitarda Nick Pantas, davulda Tom Rogers ve saksafonda Jack Musci'den oluşuyordu. Grup adını Ronnie and the Rumblers olarak değiştirdi. 1958'de grup adını tekrar Ronnie and the Redcaps olarak değiştirdi. Musci, 1960 yılında gruptan ayrıldı ve kadroya yeni bir gitarist olan Dick Botoff katıldı. Grup iki single çıkardı: İlk single "Conquest"/"Lover" idi ve A-tarafı The Ventures'ı anımsatan enstrümantal bir parçaydı ve B-tarafında baş vokallerde DeWolfe yer alıyordu. İkincisi, her iki parçanın da baş vokalinde Dio'nun yer aldığı "An Angel Is Missing" / "What'd I Say" idi.

Padavona'nın "Dio" sahne adını nasıl benimsediğine dair açıklamalar değişir. Biri, Padavona'nın büyükannesinin Tanrı'dan bir armağanı olduğunu ve "Dio" (İtalyanca "Tanrı") olarak adlandırılması gerektiğini söylemesi, ancak buna Padavona'nın dul eşi Wendy tarafından Şubat 2017'de yapılan bir röportajda itiraz edildi. Bir diğeri ise Dio'nun mafya üyesi Johnny Dio'ya atıfta bulunmasıdır; bu açıklama otobiyografisinde doğrulandı.^[23] Padavona, adı ilk olarak 1960 yılında, grubun Seneca'daki ikinci sürümüne eklediğinde bir kayıtta kullandı. Bundan kısa bir süre sonra grup adını Ronnie Dio and the Prophets olarak değiştirdi. Peygamberler dizisi birkaç yıl sürdü, New York'u turladı ve üniversite kardeşlik partilerinde oynadı. Atlantic Records^[24] için bir single ve bir albüm ürettiler. Bekarlardan bazıları (Swan'da yayınlanan "Mr. Misery" gibi), Peygamberlerin geri kalanı kayda katkıda bulunsa bile, Ronnie Dio tarafından solo sanatçı olarak etiketlendi. Grup, sonraki yıllarda 1967'nin başlarına kadar birkaç single yayınladı. Dio, bu sürümlerdeki tüm şarkı yazarlığı kredilerinde doğum adını kullanmaya devam etti.

1967'nin sonlarında Ronnie Dio and the Prophets, The Electric Elves adlı yeni bir gruba dönüştü ve bir klavyeci ekledi. Şubat 1968'de grup, gitarist Nick Pantas'ın ölümüne ve Dio ile diğer grup üyelerini kısa süreliğine hastaneye kaldırmasına neden olan ölümcül bir araba kazasına karıştı. Kazanın ardından grup adını The Elves olarak kısalttı ve bu adı 1972'nin ortalarına kadar kullandı ve Elf adıyla ilk düzgün albümünü çıkardı. Önümüzdeki birkaç yıl içinde grup, Deep Purple için düzenli bir açılış perdesi haline geldi. Elf, üyelerin 1975'in başlarında ilk Rainbow albümünü kaydetmeye dahil olmasına kadar üç albüm kaydetti ve Elf'in dağılmasıyla sonuçlandı.

Rainbow[değiştir | kaynağı değiştir]

1970'lerin ortalarında Dio'nun vokalleri, grubun yeni yönüyle ilgili yaratıcı farklılıklar nedeniyle Deep Purple'dan ayrılmayı planlayan Deep Purple gitaristi Ritchie Blackmore'un kulağına takıldı. Blackmore, 12 Aralık 1974'te Florida, Tampa'da Gary Driscoll ile birlikte Dio'yu iki şarkı kaydetmeye davet etti. Başlangıçta bir solo LP'nin sadece bir parçasını yapacaktı, ancak üç hafta içinde tüm LP'yi yaptık ve bu beni çok heyecanlandırdı."^[25] Sonuçlardan memnun olan Blackmore, Elf'in müzisyenlerinden daha fazlasını işe almaya ve başlangıçta Ritchie Blackmore's Rainbow olarak bilinen kendi grubunu kurmaya karar verdi. Kendi adını taşıyan ilk albümleri Ritchie Blackmore's Rainbow'u 1975'in başlarında çıkardılar. Bundan sonra, Dio iki stüdyo albümü daha kaydetti Rising (1976) ve Long Live Rock 'n' Roll (1978), canlı albüm On Stage ve iki arşiv canlı albümü – (Live in Munich 1977 ve Live in Germany 1976) – Blackmore ile. Rainbow'daki görev süresi boyunca, Dio ve Blackmore tek sabit üyelerdi. Dio, tüm lirik yazarlıkların yanı sıra Blackmore ile müzikal düzenleme konusunda işbirliği için bu albümlerde itibar görüyor. Dio ve Blackmore, Blackmore'un grubu daha ticari bir yöne götürmesiyle, vokalde Graham Bonnet ve Down to Earth albümüyle ayrıldı.

Black Sabbath[değiştir | kaynağı değiştir]

1979'da Rainbow'dan ayrılmasının ardından Dio, kovulan Ozzy Osbourne'un yerine Black Sabbath'a katıldı. Dio, 1979'da Los Angeles'ta The Rainbow on Sunset Strip'te Sabbath gitaristi Tony Iommi ile tesadüfen tanıştı. Dio yeni bir proje ararken ve Iommi'nin bir vokaliste ihtiyacı olduğu için iki müzisyen de benzer durumdaydı. Dio, karşılaşma hakkında "Kader olmalı, çünkü çok anında bağlandık" dedi.^[25] Çift, Dio rahat bir sizi tanımak için Iommi'nin Los Angeles'taki evine gelene kadar iletişim halinde kaldı. O ilk gün ikili, Heaven and Hell'de çıkan "Children of the Sea" şarkısını yazdı. Grubun vokalisti Dio ile kaydettiği ilk albüm 1980'de yayınlandı.

Devam albümü Mob Rules (1981), yeni davulcu Vinny Appice'e yer verdi. Grup içinde kişilik çatışmaları ortaya çıkmaya başladı. Iommi, "Ronnie gruba geldi ve temelde işi istediği için ona ne dediysek yapıyordu. Bir sonraki albüm biraz farklıydı," diye hatırladı Iommi.^[25] 1982'de Live Evil albümünün miksajı konusunda anlaşmazlık çıktı. Iommi, albüm mühendisinin kendisine bütün gün bir miksaj üzerinde çalışacağından şikayet etmeye başladığını, ancak Dio'nun vokallerinin daha belirgin olduğu "kendi miksajını yapmak" için gece stüdyoya dönmesini sağladığını iddia etti.^[25] Bu, Dio tarafından reddedildi.^[26] Çatışma, Dio ve Appice'in sonunda o yıl gruptan ayrılmasına yol açtı.

1991'de Dio, Dehumanizer albümünü kaydetmek için Black Sabbath'a döndü. Albüm küçük bir hit oldu, Birleşik Krallık'ta İlk 40'a ve ABD Billboard 200'de 44. sıraya ulaştı. Tekli "Time Machine", 1992'nin en çok hasılat yapan onuncu filmi olan Wayne's World filminde yer aldı. 1992'nin sonlarına doğru, Dio ve Appice, Iommi ve Butler ile çalışamamalarını gerekçe göstererek gruptan tekrar ayrıldı.

Dio[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir grup olarak birlikte devam etmek isteyen Dio ve Appice, 1982'de adını taşıyan heavy metal grubu Dio'yu kurdu. Vivian Campbell gitar çaldı ve Jimmy Bain, Dio'nun Rainbow'la geçirdiği zamandan beri tanıdığı bas çaldı. 1983'teki ilk albümleri Holy Diver, grubun imza şarkıları olmaya devam eden hit single'ları "Rainbow in the Dark" ve "Holy Diver" içeriyordu.

Grup, klavyeci Claude Schnell'i ekledi ve iki tam uzunlukta stüdyo albümü daha kaydetti, The Last in Line (1984) ve Sacred Heart (1985). A Special from the Spectrum adlı 1984 tarihli bir canlı kayıt, grubun ikinci dünya turu sırasında çekildi ve yalnızca VHS formatında yayınlandı. Grup yıllar içinde üye değiştirdi ve sonunda 1990'da Dio'yu tek orijinal üye olarak bıraktı. Birkaç ara dışında grup sürekli turneye çıkıyor veya kayıt yapıyordu. Sonuncusu Master of the Moon olmak üzere 2004'te kaydedilen 10 albüm çıkardılar.

Heaven & Hell[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekim 2006'da Dio, Black Sabbath üyeleri Tony Iommi, Geezer Butler ve eski Black Sabbath davulcusu Vinny Appice'e katıldı ve ilk Dio dönemi Black Sabbath albümünün adı olan Heaven & Hell takma adı altında turneye çıktı. Iommi ve Butler hala Osbourne ile Black Sabbath'ta oldukları ve grubun Dio versiyonu için farklı bir lakap kullanmanın en iyisi olduğunu düşündükleri için Heaven & Hell adını seçtiler. Orijinal Black Sabbath davulcusu Bill Ward bu projede yer alacaktı, ancak daha sonra geri çekildi.

2007'de grup, Black Sabbath: The Dio Years derleme albümü için Black Sabbath adı altında üç yeni şarkı kaydetti.

Grup, 2008 yılında 98 günlük bir dünya turunu tamamladı. Grup, Heaven & Hell adı altında The Devil You Know adlı bir albüm çıkardı ve eleştirel ve ticari beğeni topladı. Ayrıca 2010'da bir devam filmi yayınlamayı planlamışlardı.

Diğer projeler[değiştir | kaynağı değiştir]

1974'te Dio, Roger Glover'ın yönettiği ve yapımcılığını üstlendiği konsept albüm The Butterfly Ball and the Grasshopper's Feast'de şarkı söyledi. Albümde diğer konuk şarkıcıların yanı sıra Deep Purple mezunları Glenn Hughes ve David Coverdale yer aldı. Dio, "Homeward", "Sitting in a Dream" ve Birleşik Krallık single'ı Love Is All için vokal sağladı.^[27][28]

1980'de Dio, Kerry Livgren'in Hristiyan temalı progresif rock albümü Seeds of Change'e vokal katkılarda bulundu, "Live For the King" ve "The Mask of the Great Deceiver" parçalarında şarkı söyledi.

1985 yılında Dio, Hear 'n Aid projesi ile metal dünyasının Band Aid'e ve USA for Africa için cevabına katkıda bulundu. Dio grup arkadaşları Campbell ve Bain'in buluşu olan bir heavy metal all-star topluluğuyla, "Stars" single'ındaki bazı vokalleri ve hayır kurumlarına verilen diğer sanatçıların şarkılarıyla dolu bir albümü söyledi. Proje bir yıl içinde 1 milyon dolar topladı.

1997'de Dio, Pat Boone'un büyük grup tarzında çalınan ünlü heavy metal şarkılarından oluşan In a Metal Mood: No More Mr. Nice Guy albümünde bir kamera hücresi yaptı. Dio'nun, Boone'un "Holy Diver" parçasına eşlik ettiği duyulabilir.

1999'da South Park adlı TV şovunun daha sonra "harika" olarak tanımlayacağı "Hooked on Monkey Fonics" bölümünde parodisini yaptı.^[29]

Tenacious D, kendi adını taşıyan albümlerinde yer alan "Dio" adlı bir haraç şarkısı içeriyordu. Şarkı, yeni nesil için nasıl "meşaleyi geçmesi" gerektiğini açıklıyor. Bildirildiğine göre, Dio bunu onayladı ve 2002'de Killing the Dragon'dan "Push" adlı videosunda Tenacious D'nin görünmesini sağladı. Ayrıca Tenacious D in The Pick of Destiny filminde rol aldı, filmin açılış müzikali "Kickapoo"da kendisini oynadı ve konuk vokal sağladı.^[30]

2005 yılında, Queensrÿche'nin yeni ufuklar açan konsept albümü Operation: Mindcrime'ın devamı olan Operation: Mindcrime II'de Dio'nun Dr. X'in arkasındaki ses olduğu ortaya çıktı.^[31] Rolü, sonraki turda önceden kaydedilmiş bir videoda gösterildi ve Dio, en az bir kez bölümü canlı olarak söylemek için sahneye çıktı (her ikisi de Mindcrime at the Moore DVD'sinde gösteriliyor).

Dio'nun yazmayı bitiremese de Rainbow in the Dark: The Autobiography adlı otobiyografisi Wendy Dio ve Mick Wall tarafından tamamlandı ve 27 Temmuz 2021'de ölümünden sonra yayınlandı.^[32]

Dio'nun hayatı hakkında DIO: Dreamers Never Die adlı bir belgeselin prömiyeri 21 Mart 2022'de SXSW'de yapıldı.^[33][34] Film 28 Eylül'de sınırlı bir sinema gösterimi aldı ve 1 Aralık 2022'de Showtime'da televizyonda gösterildi. Diğer projeler 1974'te Dio, Roger Glover'ın yönettiği ve yapımcılığını üstlendiği konsept albüm The Butterfly Ball and the Grasshopper's Feast'de şarkı söyledi. Albümde diğer konuk şarkıcıların yanı sıra Deep Purple mezunları Glenn Hughes ve David Coverdale yer aldı. Dio, "Homeward", "Sitting in a Dream" ve Birleşik Krallık single'ı Love Is All için vokal sağladı.^[35]

Kişisel yaşam[değiştir | kaynağı değiştir]

Dio ve 1963'te^[1] evlendiği ve 1972'de boşandığı ilk karısı Loretta Berardi (1941 doğumlu) bir erkek çocuk evlat edindi.^[14]

Berardi'den boşandıktan sonra 1978'de davulcu Aynsley Dunbar'ın (m. 1966^[2]) eski eşi Wendy Walters^[36] (1945 doğumlu) ve gitarist Ricardo Gaxiola (m. 1972,^[37] div. 1977^[38] ile evlendi.), menajeri olarak da görev yaptı. 1980'lerde Los Angeles rock grupları Rough Cutt, NuHaven, Cold Sweat ve Hellion'u yönetti. 2010 yılındaki ölümünün ardından dul eşi, 2012 yılında Omar Gimenez ile evlendi.^[39]

Eylül 2003'te, bir bahçe kazası sırasında üzerine ağır bir bahçe cücesi düştüğünde yanlışlıkla başparmağını kopardı.^[40] Dio, imzası olan "şeytanın" boynuzları el hareketini artık yapamayacağından endişeliydi, ancak bir doktor boynuzu yeniden takmayı başardı.^[41]

Hastalık ve ölüm[değiştir | kaynağı değiştir]

25 Kasım 2009'da Dio, kendisine mide kanseri teşhisi konulduğunu^[42] ve Houston, Teksas'taki MD Anderson Kanser Merkezi'nde tedavi gördüğünü duyurdu.

4 Mayıs 2010'da Heaven & Hell, Dio'nun sağlık durumu nedeniyle tüm yaz tarihlerini iptal ettiklerini duyurdu.^[43] Son canlı performansını Heaven & Hell ile 29 Ağustos 2009'da Atlantic City, New Jersey'de gerçekleştirdi. Dio, 16 Mayıs 2010'da hastalıktan öldü.^[44][45][46]

Ölümünden iki hafta sonra, Los Angeles, Forest Lawn Hollywood Hills, The Hall of Liberty'de halka açık bir anma töreni düzenlendi.^[47] Salonun hem doğu hem de güney taraflarındaki birden fazla dev ekranda anma törenini izleyen çok daha fazla hayran salonun dışında oturarak, salonun kapasitesi doldu. Rudy Sarzo, Geoff Tate, John Payne, Glenn Hughes, Joey Belladonna ve Heaven & Hell klavyecisi Scott Warren'ın da aralarında bulunduğu Dio'nun arkadaşları, ailesi ve eski ve şimdiki grup arkadaşları konuşmalar yaptılar ve performans sergilediler. Ekranda, Dio'nun Elf'teki ilk günlerinden Heaven & Hell'deki son projesine kadar olan kariyerini anlatan eşlik eden bir belgesel vardı.^[48]

Miras ve popüler kültür[değiştir | kaynağı değiştir]

Dio'nun kariyeri 50 yıldan fazla sürdü. Bu dönemde ve özellikle 21. yüzyılda bir dizi ayrıcalık ve ödül aldı. 2004 yılında Cortland Belediye Onur Listesi'ne alındı ve orada Dio Way adında bir caddeye onun adını verdi.^[16] Classic Rock Magazine, 2006'da yıllık "Roll of Honor" ödül töreninde Dio'ya "Metal Guru Ödülü" verdi. 17 Ocak 2007'de Dio, Hollywood'da Guitar Center'ın Rock Walk of Fame'ine alındı. Dio, Nisan 2010'de Revolver Altın Tanrılar Ödülleri'nde The Devil You Know'daki çalışmasıyla "En İyi Metal Şarkıcısı" seçildi., 67 yaşında onu bu ödülün en yaşlı alıcısı yapıyor. Ödülü, ölümünden sadece bir ay önce, son kez kamuoyuna çıkacağı yerde şahsen kabul etti.^[49]

Bloodstock Open Air'in ana sahnesi, Heaven & Hell'in ölümü üzerine çekilmesinin ardından onun adını almıştır. Ayrıca Masters of Rock festivalinin ana sahnesi 2010 yazından beri kendi adını taşıyor. Bulgaristan'ın Kavarna kentinde bir Dio anıtının açılışı yapıldı.^[50][51] Meksika'da en büyük metal festivalinin adı Dio'nun onuruna "Heaven & Hell" idi; Organizasyon, Dio ile çalıştıkları için festivalin bu şekilde adlandırıldığını söyleyerek, ondan "şimdiye kadar çalıştığımız en büyük şarkıcı ve kişi, gerçekten mütevazı bir insan" olarak söz ediyor.

Rolling Stone dergisi Dio'yu şu sözlerle övdü: "Onu Ronnie James Dio yapan sadece güçlü boruları değildi - ahlaki coşkusuydu. her zaman öne çıkan şey, Dio'nun hayatındaki kayıp rock & roll çocuklarına duyduğu şiddetli şefkatti. Dio asla çocuklardan biriymiş gibi davranmadı - bir yetişkin olarak şarkı söyleyerek acılarımızda yalnız olmadığımıza ve bir gün onu fethetmekten gurur duyabileceğimize dair bize güvence verdi.^[52]

10 Temmuz 2011'de, Dio'nun doğum gününe paralel olarak, memleketi Cortland, New York, kanser araştırmaları için Stand Up and Shout Cancer vakfına ve Dio'ya fayda sağlamak için New York'un merkezindeki birçok yerel grup ve yeteneğin yer aldığı bir günlük bir etkinlik düzenledi. Anma konseri. Etkinlikten elde edilen gelirin bir kısmı, onun adına yerel şehir lisesi için bir anma müziği bursunu finanse etmeye gitti.^[53]

31 Mart 2014'te tribute albümü Ronnie James Dio This Is Your Life yayınlandı. Wendy Gaxiola tarafından organize edildi ve yapımcılığını üstlendi ve albüm gelirleri Ronnie James Dio Stand Up ve Shout Cancer Fund'dan yararlandı.^[54]

6 Ağustos 2016'da, şarkıcının Eyellusion tarafından yaratılan bir hologramı, Wacken Open Air'nde canlı olarak ilk kez sahneye çıktı.^[55] 6 Aralık 2017'de Almanya'nın Bohum kentinde başlayan bir sonraki dünya turu için ikinci bir hologram oluşturuldu.^[56]

18 Ocak 2017'de Dio, Hall of Heavy Metal History'ye alındı.^[57]

Dio 1987'de "Herhangi bir miras bıraktıysam sanırım" dedi, "Heaven & Hell ve pek çok Rainbow Rising oldu."^[58]

JoJo's Bizarre Adventure'ın ana kötü adamı Dio Brando, adını Dio ve Marlon Brando'nun soyadlarının birleşiminden alıyor.^[59]

Stranger Things televizyon dizisinin dördüncü sezonunda, Eddie Munson karakteri, Dio'nun The Last in Line kapağında büyük bir arka panel çizimi içeren bir kot yelek giyiyor.^[60][61]

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Zaman çizelgesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Vikisöz'de Ronnie James Dio ile ilgili sözleri bulabilirsiniz.

Wikimedia Commons'ta Ronnie James Dio ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Resmi internet sitesi 13 Mayıs 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Billboard.com'da Ronnie James Dio 31 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• MTV 12 Eylül 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.