Ennio Morricone

Ennio Morricone
Ennio Morricone
	Morricone Cannes Film Festivali'nde (2007)
Genel bilgiler
Doğum	10 Kasım 1928; Roma, İtalya Krallığı
Ölüm	6 Temmuz 2020 (91 yaşında); Roma, İtalya
Tarzlar	Film müziği, Klasik batı müziği, pop, caz
Etkin yıllar	1960-2020
Resmî site	enniomorricone.it

Ennio Morricone (d. 10 Kasım 1928 - ö. 6 Temmuz 2020), OMRI^[1] sahibi, orkestratör, şef, trompetçi ve çok çeşitli tarzlarda müzik yazan İtalyan besteciydi.

Morricone, sinema ve televizyon için 400'den fazla puan ve 100'den fazla klasik eserle, tüm zamanların yaygın en üretken ve en büyük film bestecileri arasında kabul edilir.^[2]^[3]

Filmografisi Sergio Leone 'nin "A Fistful of Dollars" dan beri tüm filmlerini, Giuseppe Tornatore'nun "Cinema Paradiso, Cezayir Savaşı, Dario Argento'nun Hayvan Üçlemesi,1900, Exorcist II, Days of Heaven, Fransız sinemasındaki birkaç büyük film özellikle komedi üçlemesi La Cage aux Folles I, II, III ve Le Professionnel ve ayrıca The Thing, Bir zamanlar Amerika, The Mission, Dokunulmazlar, Mission to Mars, Bugsy, İfşa, Ateş Hattında,Bulworth, Ripley'in Oyunuve Nefret Dolu Sekiz gibi 70'ten fazla ödüllü filmi kapsar.

Hayatın erken dönemi ve eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Morricone, Libera Ridolfi ve müzisyen Mario Morricone'un oğlu olarak Roma'da doğdu. İtalya doğduğu sırada faşist yönetim altındaydı.^[4] Ailesi, Frosinone yakınlarındaki Arpino'dan geldi. Morricone'un dört kardeşi vardı: Adriana, Aldo, Maria ve Franca. Roma'nın merkezinde Trastevere'de yaşadılar. Annesi küçük bir tekstil işi kurarken, Babası hafif müzik orkestralarında performans gösteren profesyonel bir trompetçiydi.^[5]

Morricone'nun babası ona ilk olarak müzik okumayı ve birkaç enstrüman çalmayı öğretti. Umberto Semproni'nin rehberliğinde trompet dersleri almak için Ulusal Saint Cecilia Akademisi'ne girdi. Konservatuvara resmen 1940 yılında 12 yaşında girdi ve altı ay içinde tamamladığı dört yıllık bir uyum programına girdi. Trompet, beste ve koro müziğini, daha sonra Morricone'nun konser parçalarına adayacağı Goffredo Petrassi yönetiminde çalıştı.

1941'de Morricone, Veneto bölgesi gezisi vesilesiyle Carlo Zecchi'nin yönettiği Opera Orkestrası'nın bir parçası olmak üzere Ulusal Saint Cecilia Akademisi öğrencileri arasından seçildi. 1946 yılında trompet diplomasını aldı, klasik kompozisyon ve düzenlemede çalışmaya devam etti Morricone, 1952'de Bant Düzenlemesi için Enstrümantasyon Diplomasını 10 üzerinden 9 puanla aldı.^[6]

Kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk kompozisyonlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Morricone ilk bestelerini altı yaşındayken yazdı ve doğal yeteneklerini geliştirmesi için teşvik edildi.^[7] 1946'da, ilk olarak yedi "genç" Lieder grubunda Fukuko'nun bir metnine ses ve piyano için "Il Mattino" ("Sabah") besteledi.^[8]

Sonraki yıllarda, İtalyan şair Giacomo Leopardi'nin bir metnine dayanan "Imitazione" gibi şan ve piyano için klasik müziğin yanı sıra tiyatro için müzik yazmaya devam etti. Olinto Dini'ye ait metin, R. Gnoli'nin sözleriyle "Distacco I" ve "Distacco II", bariton için "Oboe Sommerso" ve şairin Salvatore Quasimodo sözleriyle beş enstrüman ve alto için "Verrà la Morte" ve piyano, romancı Cesare Pavese tarafından yazılan bir metne dayanmaktadır.^[8]

1953'te Gorni Kramer ve Lelio Luttazzi tarafından Morricone'dan bir dizi akşam radyo programı için Amerikan tarzında bazı potburi için bir aranjman yazması istendi. Besteci, diğer 'ciddi' klasik parçaların bestelenmesiyle devam etti, böylece karakterinin her zaman ayrılmaz bir parçası olan esnekliği ve eklektizmi gösterdi. Birçok orkestra ve oda kompozisyonu aslında 1954 ile 1959 arasındaki döneme aittir: “Musica per archi e pianoforte” (1954), “Invenzione, Canone e Ricercare per piano”; Flato, obua, fagotto, keman, viyola, e viyolonsel başına sesetto (1955), Obua başına Dodici Variazione, viyolonsel, e piyano; Üçlü per klarnet, korno, e viyolonsel; Variazione su un tema di Frescobaldi (1956); Quattro pezzi per chitarra (1957); keman, viyolonsel, e piyano için distanze ; Musica per unici keman, Tre Studi per flauto, clarinetto, e fagotto (1958); ve hocasına Goffredo Petrassi adanmış “Orkestra Başına Konçerto” (1957).^[8]^[9]

Morricone kısa sürede radyo dramaları için ilk fon müziğini yazarak popülerlik kazandı ve hızla filme geçti.^[10]

Radyo, televizyon ve pop sanatçıları için besteleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Morricone'nin aranjörlük kariyeri 1950'de "Mamma Bianca" (Narciso Parigi) adlı parçayı düzenleyerek başladı.^[11] "Anno Santo" (Kutsal Yıl] vesilesiyle, radyo yayıncılığı için uzun bir popüler adanmış şarkılar grubu düzenledi.^[12] 1956'da Morricone, bir caz grubunda çalarak ve İtalyan yayın hizmeti RAI için düzenleme pop şarkıları çalarak ailesini desteklemeye başladı. 1958'de RAI tarafından işe alındı, ancak işyerindeki ilk gününde, çalışanlar tarafından bestelenen müziklerin yayınlanmasının bir şirket kuralı tarafından yasaklandığı söylenince işinden ayrıldı. Daha sonra Morricone, Renato Rascel, Rita Pavone, Domenico Modugno ve Mario Lanza ile çalışarak RCA Victor'da en iyi stüdyo aranjörlerinden biri oldu.

Kariyeri boyunca Morricone, Gianni Morandi (Go Kart Twist, 1962), Alberto Lionello (La donna che vale') dahil olmak üzere birçok ulusal ve uluslararası caz ve pop sanatçısı için şarkılar besteledi. ', 1959), Edoardo Vianello (Ornella, 1960; Cicciona cha-cha, 1960; Faccio finta di dormire, 1961; T'ho conosciuta , 1963; ve ayrıca Pinne, fucine ed occhiali, I Watussi ve Guarda come dondolo^[13]), Nora Orlandi (Arianna, 1960), [[Jimmy Fontana] ] (Twist no. 9; Nicole, 1962), Rita Pavone (Come te non-ce nessuno ve Pel di carota, 1962'den, düzenleyen Luis Bacalov), Catherine Spaak (Penso a te; Questi vent'anni miei, 1964), Luigi Tenco (Quello che conta ; Tra tanta gente; 1962), Gino Paoli (Nel corso 1963'ten, Morricone ile Paoli tarafından yazılmıştır), Renato Rascel (Scirocco, 1964) , Paul Anka (Ogni Volta), Amii Stewart, Rosy Armen (L'Amore Gira), Milva (Ridevi, Metti Una Sera A Cena), Françoise Hardy (Je changerais d'avis, 1966), Mireille Mathieu (Mon ami de toujours; Pas vu, pas pris, 1971; J'oublie la pluie et le soleil, 1974) ve Demis Roussos (Dünyayı(I Like The World, 1970).^[14]^[15]

1963'te besteci (Roby Ferrante ile birlikte), Paul Anka tarafından 1964'teki Sanremo Festivali sırasında ilk kez seslendirilen bir şarkı olan "Ogni volta" ("Every Time") bestesinin müziğini yazdı. Bu şarkı Morricone tarafından düzenlenip yönetildi ve bir milyonu yalnızca İtalya'da olmak üzere dünya çapında üç milyondan fazla sattı.^[16] Bir diğer başarısı da "Se telefonando" adlı bestesiydi. Mina tarafından seslendirilen şarkı, Mina'nın 4. stüdyo albümü Studio Uno 66da yer alan bir parçaydı. Morricone'un sofistike "Se telefonando" düzenlemesi, melodik trompet hatları, Hal Blaine tarzı davul, bir yaylı çalgı seti, 1960'larda Europop kadın koro ve yoğun ses altı tınılı trombonların bir kombinasyonuydu. İtalyan Hitparade No. 7 şarkısında, koro boyunca tonalite gerilim yaratan sekiz geçişi vardı. Sonraki yıllarda, şarkı Françoise Hardy ve Iva Zanicchi (1966), Delta V tarafından yapılan coverlar da dahil olmak üzere (2005), Vanessa ve O'lar (2007) ve Neil Hannon (2008) İtalya'da ve yurtdışında birçok sanatçı tarafından kaydedildi.^[17] la Repubblica gazetesinin 2010 yılında Mina'nın 70. yılını kutlamak için düzenlediği okuyucu anketinde Françoise Hardy – Mon amie la rose sitesinde 30,000 seçmen tarafından şimdiye kadar Mina tarafından kaydedilen en iyi şarkı seçildi.^[18]

1987'de Morricone, Pet Shop Boys ile birlikte It Couldn't Happen Here yazdı. Uluslararası sanatçılar için diğer besteleri şunlardır: Ruggero Raimondi'nin La metà di me ve Immagina (1988), Zucchero tarafından seslendirilen Libera l'amore (1989), Love Affair (1994) k.d. lang, Ha fatto un sogno (1997) Antonello Venditti tarafından, Di Più (1997) Tiziana Tosca Donati tarafından, Come un fiume tu (1998), Andrea Bocelli'nin Un Canto (1998) ve Conradian (2006), Angelo Branduardi'nin Ricordare (1998) ve Salmo (2000) ve Sting tarafından yazılan My heart and I (2001).^[19]

Müziklerini yaptığı film ve televizyon dizilerinin sayısı 500'ü geçer. Bestecinin çalışmaları elektronikadan rocka, konçertodan avangart caza kadar çok geniş bir yelpazenin içinde yer alır. Bunların yalnızca %30'u Western tarzında olmasına rağmen, en çok bu işleriyle ün kazanmıştır. Morricone'nin kalabalık olmayan, rafine müzik tarzı bilhassa İyi, Kötü ve Çirkin (Sergio Leone, 1966) ve Once Upon a Time in the West (Sergio Leone, 1968) gibi klasik Spagetti Westernlerinde kendini gösterir. Daha yakın zamanlarda, Misyon (The Mission,Roland Joffé, 1986), Dokunulmazlar (The Untouchables, Brian DePalma, 1987) ve Cinema Paradiso (Giuseppe Tornatore, 1988) gibi filmlere yaptığı müziklerle konuşulmuş ve iyi eleştiriler almıştır. 6 Temmuz 2020 tarihinde, düşmeye bağlı uzun süreli yaralarından ötürü ölmüştür.^[20]^[21]

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1969 - Premio Spoleto Cinema
1970 - Metti, una sera a cena için Gümüş Kurdele ödülü
1971 - Sacco e Vanzetti için Gümüş Kurdele ödülü
1972 - La califfa için Cork Film International ödülü
1979 - Days of Heaven için Oscar adaylığı
1981 - Il prato için Premio della critica discografica ödülü
1985 - Once Upon A Time In America için Gümüş Kurdele ve BAFTA ödülleri
1986 - The Mission için Oscar adaylığı ile BAFTA ve Altın Küre ödülleri
1988 - Dokunulmazlar için Gümüş Kurdele, BAFTA, Grammy Ödülleri ile Oscar adaylığı
1988 - Gli occhiali d'oro için David di Donatello ödülü
1989 - Nuovo Cinema Paradiso için David di Donatello ödülü
1989 - Il giorno prima için Nint Annual Ace Winner ödülü
1989 - Pardo d'Oro alla carriera ödülü (Locarno Uluslararası Film Festivali)
1990 - Nuovo Cinema Paradiso için BAFTA, Prix Fondation Sacem del XLIII Cannes Film Festivali ve David di Donatello ödülleri
1991 - Stanno tutti bene için David di Donatello ödülü
1992 - Bugsy için Oscar adaylığı
1992 - Grolla d'oro alla carriera (Saint Vincent)
1993 - Jonas che visse nella balena için David di Donatello ve Efebo d'Argento ödülleri
1994 - ASCAP Golden Soundtrack (Los Angeles) ödülü
1995 - Leone d'Oro alla carriera (Venedik Film Festivali)
2000 - 1900 Efsanesi (1998) için Altın Küre ödülü
2000 - Canone inverso için David di Donatello ödülü
2000 - Malèna ile Oscar adaylığı
2003 - 72 Meters için Golden Eagle ödülü
2006 - Carlo Azeglio Ciampi'nin elinden Grand Officer ödülü
2007 - Oscar Onur ödülü
2016 - The Hateful Eight için Oscar ödülü

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "Morricone Sig. Ennio". www.quirinale.it. 27 Aralık 2017. 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018.
^ Ennio Morricone Was More Than Just a Great Film Composer 29 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The New York Times
^ The film scores of Ennio Morricone: Five tracks you need to hear by the late, great composer 25 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., CNN Style
^ Charles Leinberger (2004). Ennio Morricone's The Good, the Bad and the Ugly: A Film Score Guide. Scarecrow Press. ss. 1-3. ISBN 9781461658412. 10 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016.
^ "Ennio Morricone Biography (1928–)". Filmreference.com. 19 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
^ "About Ennio Morricone". fancast.com. 11 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ "Ennio Morricone, Critical profile by Sergio Miceli". Esz.it. 22 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
^ ^a ^b ^c "Ennio Morricone". pytheasmusic.org. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2020.
^ "Dante Alighieri, Ennio Morricone biography". Dantealighieri.net. 3 Aralık 1911. 27 Ağustos 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
^ "Ennio Morricone". classicfm.co.uk. 28 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2012.
^ Chimai.com, Mamma Bianco 9 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Retrieved on 17 July 2016
^ "Ennio Morricone biography, retrieved July 17, 2016". 17 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2016.
^ The master Morricone linked female singers to trombones and the male ones to bugles. See: Adinolfi, Francesco. Mondo Exotica: Suoni, visioni e manie della rivoluzione lounge. Marsilio. s. 328. ISBN 9788829712748. OCLC 797724833. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2021.
^ The Ennio Morricone Chronicles 23 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved on 4 February 2013.
^ Ennio Morricone Chronicles, The (2000) 16 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Retrieved on 4 February 2013
^ Paul Anka biography 29 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Verve Music Group, retrieved 6 February 2013.
^ "Se telefonando". Mon-amie-hardy-rose.nice-topic.com. 14 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2014.
^ Mamma Mina cestinò i complimenti dei Beatles 31 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. La Repubblica, Gino Castaldo, 25 March 2010
^ Songs and Arrangements by Morricone 1 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Retrieved on 4 February 2013.
^ "Morto Ennio Morricone, aveva 91 anni: fatale una caduta, si era rotto il femore". www.ilmessaggero.it (İtalyanca). 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2020.
^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2020.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Morricone Resmî Sitesi
AllMusic.com 13 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - AllMusicGuide Diskografi / Eleştiri
IMDb.com30 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - IMDb sayfası

[1] "Morricone Sig. Ennio". www.quirinale.it. 27 Aralık 2017. 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2018.

[2] Ennio Morricone Was More Than Just a Great Film Composer 29 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The New York Times

[3] The film scores of Ennio Morricone: Five tracks you need to hear by the late, great composer 25 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., CNN Style

[Leinberger-4] Charles Leinberger (2004). Ennio Morricone's The Good, the Bad and the Ugly: A Film Score Guide. Scarecrow Press. ss. 1-3. ISBN 9781461658412. 10 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016.

[filmreference.com-5] "Ennio Morricone Biography (1928–)". Filmreference.com. 19 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.

[fancast-6] "About Ennio Morricone". fancast.com. 11 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[7] "Ennio Morricone, Critical profile by Sergio Miceli". Esz.it. 22 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.

[pytheas-8] "Ennio Morricone". pytheasmusic.org. 25 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2020.

[9] "Dante Alighieri, Ennio Morricone biography". Dantealighieri.net. 3 Aralık 1911. 27 Ağustos 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.

[10] "Ennio Morricone". classicfm.co.uk. 28 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2012.

[11] Chimai.com, Mamma Bianco 9 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Retrieved on 17 July 2016

[12] "Ennio Morricone biography, retrieved July 17, 2016". 17 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2016.

[13] The master Morricone linked female singers to trombones and the male ones to bugles. See: Adinolfi, Francesco. Mondo Exotica: Suoni, visioni e manie della rivoluzione lounge. Marsilio. s. 328. ISBN 9788829712748. OCLC 797724833. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2021.

[14] The Ennio Morricone Chronicles 23 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Retrieved on 4 February 2013.

[15] Ennio Morricone Chronicles, The (2000) 16 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Retrieved on 4 February 2013

[16] Paul Anka biography 29 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Verve Music Group, retrieved 6 February 2013.

[17] "Se telefonando". Mon-amie-hardy-rose.nice-topic.com. 14 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2014.

[18] Mamma Mina cestinò i complimenti dei Beatles 31 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. La Repubblica, Gino Castaldo, 25 March 2010

[19] Songs and Arrangements by Morricone 1 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Retrieved on 4 February 2013.

[20] "Morto Ennio Morricone, aveva 91 anni: fatale una caduta, si era rotto il femore". www.ilmessaggero.it (İtalyanca). 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2020.

[21] "Arşivlenmiş kopya". 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

g t d En İyi Özgün Müzik Akademi Ödülü
1934–1939	Louis Silvers (1934) Max Steiner (1935) Leo F. Forbstein (1936) Charles Previn (1937) Erich Wolfgang Korngold / Alfred Newman (1938) Herbert Stothart / Richard Hageman, W. Franke Harling, John Leipold ve Leo Shuken (1939)
1940–1960	Leigh Harline, Paul J. Smith ve Ned Washington / Alfred Newman (1940) Bernard Herrmann / Frank Churchill ve Oliver Wallace (1941) Max Steiner / Ray Heindorf ve Heinz Roemheld (1942) Alfred Newman / Ray Heindorf (1943) Max Steiner / Morris Stoloff ve Carmen Dragon (1944) Miklós Rózsa / Georgie Stoll (1945) Hugo Friedhofer / Morris Stoloff (1946) Miklós Rózsa / Alfred Newman (1947) Brian Easdale / Johnny Green ve Roger Edens (1948) Aaron Copland / Roger Edens ve Lennie Hayton (1949) Franz Waxman / Adolph Deutsch ve Roger Edens (1950) Franz Waxman / Johnny Green ve Saul Chaplin (1951) Dimitri Tiomkin / Alfred Newman (1952) Bronisław Kaper / Alfred Newman (1953) Dimitri Tiomkin / Adolph Deutsch ve Saul Chaplin (1954) Alfred Newman / Robert Russell Bennett, Jay Blackton ve Adolph Deutsch (1955) Victor Young / Alfred Newman ve Ken Darby (1956) Malcolm Arnold (1957) Dimitri Tiomkin / Andre Previn (1958) Miklós Rózsa / Andre Previn ve Ken Darby (1959) Ernest Gold / Morris Stoloff ve Harry Sukman (1960)
1961–1980	Henry Mancini / Saul Chaplin, Johnny Green, Sid Ramin ve Irwin Kostal (1961) Maurice Jarre / Ray Heindorf (1962) John Addison / Andre Previn (1963) Richard M. Sherman ve Robert B. Sherman / André Previn (1964) Maurice Jarre / Irwin Kostal (1965) John Barry / Ken Thorne (1966) Elmer Bernstein / Alfred Newman ve Ken Darby (1967) John Barry / Johnny Green (1968) Burt Bacharach / Lennie Hayton ve Lionel Newman (1969) Francis Lai / The Beatles (John Lennon, Paul McCartney, George Harrison ve Ringo Starr) (1970) Michel Legrand / John Williams (1971) Charlie Chaplin, Raymond Rasch ve Larry Russell / Ralph Burns (1972) Marvin Hamlisch / Marvin Hamlisch (1973) Nino Rota ve Carmine Coppola / Nelson Riddle (1974) John Williams / Leonard Rosenman (1975) Jerry Goldsmith / Leonard Rosenman (1976) John Williams / Jonathan Tunick (1977) Giorgio Moroder / Joe Renzetti (1978) Georges Delerue / Ralph Burns (1979) Michael Gore (1980)
1981–2000	Vangelis (1981) John Williams / Henry Mancini ve Leslie Bricusse (1982) Bill Conti / Michel Legrand, Alan and Marilyn Bergman (1983) Maurice Jarre / Prince (1984) John Barry (1985) Herbie Hancock (1986) Ryuichi Sakamoto, David Byrne ve Cong Su (1987) Dave Grusin (1988) Alan Menken (1989) John Barry (1990) Alan Menken (1991) Alan Menken (1992) John Williams (1993) Hans Zimmer (1994) Luis Enríquez Bacalov / Alan Menken ve Stephen Schwartz (1995) Gabriel Yared / Rachel Portman (1996) James Horner / Anne Dudley (1997) Nicola Piovani / Stephen Warbeck (1998) John Corigliano (1999) Tan Dun (2000)
2001–2020	Howard Shore (2001) Elliot Goldenthal (2002) Howard Shore (2003) Jan A. P. Kaczmarek (2004) Gustavo Santaolalla (2005) Gustavo Santaolalla (2006) Dario Marianelli (2007) A. R. Rahman (2008) Michael Giacchino (2009) Trent Reznor ve Atticus Ross (2010) Ludovic Bource (2011) Mychael Danna (2012) Steven Price (2013) Alexandre Desplat (2014) Ennio Morricone (2015) Justin Hurwitz (2016) Alexandre Desplat (2017) Ludwig Göransson (2018) Hildur Guðnadóttir (2019) Trent Reznor, Atticus Ross ve Jon Batiste (2020)
2021–günümüz	Hans Zimmer (2021) Volker Bertelmann (2022) Ludwig Göransson (2023)

g t d En İyi Özgün Müzik Altın Küre Ödülü
1947-1965	Life with Father - Max Steiner (1947) Kırmızı Pabuçlar - Brian Easdale (1948) The Inspector General - Johnny Green (1949) Sunset Bulvarı - Franz Waxman (1950) September Affair - Victor Young (1951) Kahraman Şerif - Dimitri Tiomkin (1952) On the Beach - Ernest Gold (1959) The Alamo - Dimitri Tiomkin (1960) Navaron'un Topları - Dimitri Tiomkin (1961) Bülbülü Öldürmek - Elmer Bernstein (1962) Ödül verilmedi (1963) Roma İmparatorluğu'nun Çöküşü - Dimitri Tiomkin (1964) Doktor Jivago - Maurice Jarre (1965)
1966-1990	Hawaii - Elmer Bernstein (1966) Camelot - Frederick Loewe (1967) The Shoes of the Fisherman - Alex North (1968) Sonsuz Ölüm - Burt Bacharach (1969) Aşk Hikâyesi - Francis Lai (1970) Shaft - Isaac Hayes (1971) Baba - Nino Rota (1972) Jonathan Livingston Seagull - Neil Diamond (1973) The Little Prince - Alan Jay Lerner & Frederick Loewe (1974) Denizin Dişleri - John Williams (1975) A Star is Born - Kenneth Ascher & Paul Williams (1976) Yıldız Savaşları: Bölüm IV - Yeni Bir Umut - John Williams (1977) Geceyarısı Ekspresi - Giorgio Moroder (1978) Kıyamet - Carmine Coppola & Francis Ford Coppola (1979) The Stunt Man - Dominic Frontiere (1980) (1981) E.T. - John Williams (1982) Flashdance - Giorgio Moroder (1983) Hindistan'a Geçit - Maurice Jarre (1984) Benim Afrikam - John Barry (1985) The Mission - Ennio Morricone (1986) Son İmparator - David Byrne, Ryuichi Sakamoto & Cong Su (1987) Gorillas in the Mist - Maurice Jarre (1988) The Little Mermaid - Alan Menken (1989) The Sheltering Sky - Richard Horowitz & Ryuichi Sakamoto (1990)
1991-2020	Güzel ve Çirkin - Alan Menken (1991) Alaaddin - Alan Menken (1992) Heaven & Earth - Kitarō (1993) Aslan Kral - Hans Zimmer (1994) A Walk in the Clouds - Maurice Jarre (1995) İngiliz Hasta - Gabriel Yared (1996) Titanik - James Horner (1997) Truman Show - Burkhard Dallwitz & Philip Glass (1998) La leggenda del pianista sull'oceano - Ennio Morricone (1999) Gladyatör - Lisa Gerrard & Hans Zimmer (2000) Kırmızı Değirmen - Craig Armstrong (2001) Frida - Elliot Goldenthal (2002) Yüzüklerin Efendisi: Kralın Dönüşü - Howard Shore (2003) Göklerin Hakimi - Howard Shore (2004) Bir Geyşanın Anıları - John Williams (2005) Duvak - Alexandre Desplat (2006) Kefaret - Dario Marianelli (2007) Milyoner - A. R. Rahman (2008) Yukarı Bak - Michael Giacchino (2009) Sosyal Ağ - Trent Reznor & Atticus Ross (2010) Artist - Ludovic Bource (2011) Pi'nin Yaşamı - Mychael Danna (2012) Sona Doğru - Alex Ebert (2013) Her Şeyin Teorisi - Jóhann Jóhannsson (2014) The Hateful Eight - Ennio Morricone (2015) Aşıklar Şehri - Justin Hurwitz (2016) Suyun Sesi - Alexandre Desplat (2017) Ay'da İlk İnsan - Justin Hurwitz (2018) Joker - Hildur Guðnadóttir (2019) Soul - Trent Reznor, Atticus Ross & Jon Batiste (2020)
2020-günümüz	Dune – Hans Zimmer (2021) Babylon – Justin Hurwitz (2022) Oppenheimer – Ludwig Göransson (2023)

g t d En İyi Orijinal Film Müziği Grammy Ödülü
1958−1979	Ödül verilmedi (1958) Anatomy of a Murder – Duke Ellington (1959) Exodus – Ernest Gold (1960) Breakfast at Tiffany's – Henry Mancini (1961) Ödül verilmedi (1962) Tom Jones – John Addison (1963) Mary Poppins – Richard M. Sherman & Robert B. Sherman (1964) The Sandpiper – Johnny Mandel (1965) Doctor Zhivago – Maurice Jarre (1966) Music from Mission: Impossible – Lalo Schifrin (1967) The Graduate – Dave Grusin & Paul Simon (1968) Butch Cassidy and the Sundance Kid – Burt Bacharach (1969) Let It Be – The Beatles (John Lennon, Paul McCartney, George Harrison & Ringo Starr) (1970) Shaft – Isaac Hayes (1971) The Godfather – Nino Rota (1972) Jonathan Livingston Seagull – Neil Diamond (1973) The Way We Were: Original Soundtrack Recording – Alan and Marilyn Bergman & Marvin Hamlisch (1974) Jaws – John Williams (1975) Car Wash – Norman Whitfield (1976) Star Wars – John Williams (1977) Close Encounters of the Third Kind – John Williams (1978) Superman – John Williams (1979)
1980−1999	The Empire Strikes Back – John Williams (1980) Raiders of the Lost Ark – John Williams (1981) E.T. the Extra-Terrestrial – John Williams (1982) Flashdance – Michael Boddicker, Irene Cara, Kim Carnes, Doug Cotler, Keith Forsey, Richard Gilbert, Jerry Hey, Duane Hitchings, Craig Krampf, Ronald Magness, Dennis Matkosky, Giorgio Moroder, Phil Ramone, Michael Sembello & Shandi Sinnamon (1983) Purple Rain – Prince and the Revolution (1984) Beverly Hills Cop – Marc Benno, Harold Faltermeyer, Keith Forsey, Micki Free, John Gilutin Hawk, Howard Hewett, Bunny Hull, Howie Rice, Sharon Robinson, Danny Sembello, Sue Sheridan, Richard Theisen & Allee Willis (1985) Out of Africa – John Barry (1986) The Untouchables – Ennio Morricone (1987) The Last Emperor – David Byrne, Cong Su & Ryuichi Sakamoto (1988) The Fabulous Baker Boys – Dave Grusin (1989) Glory – James Horner (1990) Dances with Wolves – John Barry (1991) Beauty and the Beast – Alan Menken (1992) Aladdin – Alan Menken (1993) Schindler's List – John Williams (1994) Crimson Tide – Hans Zimmer (1995) Independence Day – David Arnold (1996) The English Patient – Gabriel Yared (1997) Saving Private Ryan – John Williams (1998) A Bug's Life – Randy Newman (1999)
2000−2019	American Beauty – Thomas Newman (2000) Crouching Tiger, Hidden Dragon – Tan Dun (2001) The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring – Howard Shore & John Kurlander (engineer/mixer) (2002) The Lord of the Rings: The Two Towers – Howard Shore, John Kurlander (engineer/mixer) & Peter Cobbin (engineer/mixer) (2003) The Lord of the Rings: The Return of the King – Howard Shore, John Kurlander (engineer/mixer) & Peter Cobbin (engineer/mixer) (2004) Ray – Craig Armstrong (2005) Memoirs of a Geisha – John Williams (2006) Ratatouille – Michael Giacchino (2007) The Dark Knight – Hans Zimmer & James Newton Howard (2008) Up – Michael Giacchino (2009) Toy Story 3 – Randy Newman (2010) The King's Speech – Alexandre Desplat (2011) The Girl with the Dragon Tattoo – Trent Reznor & Atticus Ross (2012) Skyfall – Thomas Newman (2013) The Grand Budapest Hotel – Alexandre Desplat (2014) Birdman – Antonio Sánchez (2015) Star Wars: The Force Awakens – John Williams (2016) La La Land – Justin Hurwitz (2017) Black Panther – Ludwig Göransson (2018) Chernobyl – Hildur Guðnadóttir (2019)
2020−günümüz	Joker – Hildur Guðnadóttir (2020) The Queen's Gambit – Carlos Rafael Rivera / Soul – Jon Batiste, Trent Reznor & Atticus Ross (2021) Encanto – Germaine Franco (2022) Oppenheimer – Ludwig Göransson (2023)

g t d Avrupa Film Akademisi Yaşam Boyu Başarı Ödülü
Ingmar Bergman (1988) Marcello Mastroianni (1988) Federico Fellini (1989) Andrzej Wajda (1990) Alexandre Trauner (1991) Billy Wilder (1992) Michelangelo Antonioni (1993) Robert Bresson (1994) Marcel Carné (1995) Alec Guinness (1996) Jeanne Moreau (1997) Ennio Morricone (1999) Richard Harris (2000) Monty Python (2001) Tonino Guerra (2002) Claude Chabrol (2003) Carlos Saura (2004) Sean Connery (2005) Roman Polanski (2006) Jean-Luc Godard (2007) Judi Dench (2008) Ken Loach (2009) Bruno Ganz (2010) Stephen Frears (2011) Bernardo Bertolucci (2012) Catherine Deneuve (2013) Agnès Varda (2014) Charlotte Rampling (2015) Jean-Claude Carrière (2016) Alexander Sokurov (2017) Carmen Maura (2018) Werner Herzog (2019) Márta Mészáros (2021) Margarethe von Trotta (2022) Vanessa Redgrave (2023)
Özel Başarı Ödülü	Richard Attenborough (1988) Jeremy Irons (1998)
Onur Ödülü	Manoel de Oliveira (2007) Michel Piccoli (2011) Michael Caine (2015) Andrzej Wajda (2016) Costa-Gavras (2018)

g t d Akademi Onur Ödülü
1928-1950	Warner Bros. / Charlie Chaplin (1928) Walt Disney (1932) Shirley Temple (1934) D. W. Griffith (1935) The March of Time / W. Howard Greene ve Harold Rosson (1936) Edgar Bergen / W. Howard Greene / Museum of Modern Art Film Library / Mack Sennett (1937) J. Arthur Ball / Walt Disney / Deanna Durbin and Mickey Rooney / Gordon Jennings, Jan Domela, Devereaux Jennings, Irmin Roberts, Art Smith, Farciot Edouart, Loyal Griggs, Loren L. Ryder, Harry D. Mills, Louis Mesenkop, Walter Oberst / Oliver T. Marsh and Allen Davey / Harry Warner (1938) Douglas Fairbanks / Judy Garland / William Cameron Menzies / Motion Picture Relief Fund (Jean Hersholt, Ralph Morgan, Ralph Block, Conrad Nagel)/ Technicolor Company (1939) Bob Hope / Nathan Levinson (1940) Walt Disney, William Garity, John N. A. Hawkins ve RCA Manufacturing Company / Leopold Stokowski / Rey Scott / British Ministry of Information (1941) Charles Boyer / Noël Coward / Metro-Goldwyn-Mayer (1942) George Pal (1943) Bob Hope / Margaret O'Brien (1944) Republic Studio, Daniel J. Bloomberg ve Republic Studio Sound Department / Walter Wanger / The House I Live In / Peggy Ann Garner (1945) Harold Russell / Laurence Olivier / Ernst Lubitsch / Claude Jarman Jr. (1946) James Baskett / Thomas Armat, William Nicholas Selig, Albert E. Smith, and George Kirke Spoor / Bill and Coo / Shoeshine (1947) Walter Wanger / Monsieur Vincent / Sid Grauman / Adolph Zukor (1948) Jean Hersholt / Fred Astaire / Cecil B. DeMille / Bisiklet Hırsızları (1949) Louis B. Mayer / George Murphy / The Walls of Malapaga (1950)
1951-1975	Gene Kelly / Rashomon (1951) Merian C. Cooper / Bob Hope / Harold Lloyd / George Mitchell / Joseph M. Schenck / Jeux interdits (1952) 20th Century-Fox Film Corporation / Bell & Howell Company / Joseph Breen / Pete Smith (1953) Bausch & Lomb Optical Company / Danny Kaye / Kemp Niver / Greta Garbo / Jon Whiteley / Vincent Winter / Gate of Hell (1954) Samurai I: Musashi Miyamoto (1955) Eddie Cantor (1956) Society of Motion Picture and Television Engineers / Gilbert M. "Broncho Billy" Anderson / Charles Brackett / B. B. Kahane (1957) Maurice Chevalier (1958) Buster Keaton / Lee de Forest (1959) Gary Cooper / Stan Laurel / Hayley Mills (1960) William L. Hendricks / Fred L. Metzler / Jerome Robbins (1961) William J. Tuttle (1964) Bob Hope (1965) Yakima Canutt / Y. Frank Freeman (1966) Arthur Freed (1967) John Chambers / Onna White (1968) Cary Grant (1969) Lillian Gish / Orson Welles (1970) Charlie Chaplin (1971) Charles S. Boren / Edward G. Robinson (1972) Henri Langlois / Groucho Marx (1973) Howard Hawks / Jean Renoir (1974) Mary Pickford (1975)
1976-2000	Margaret Booth (1977) Walter Lantz / Laurence Olivier / King Vidor / Museum of Modern Art Department of Film (1978) Hal Elias / Alec Guinness (1979) Henry Fonda (1980) Barbara Stanwyck (1981) Mickey Rooney (1982) Hal Roach (1983) James Stewart / National Endowment for the Arts (1984) Paul Newman / Alex North (1985) Ralph Bellamy (1986) Eastman Kodak Company / National Film Board of Canada (1988) Akira Kurosava (1989) Sophia Loren / Myrna Loy (1990) Satyajit Ray (1991) Federico Fellini (1992) Deborah Kerr (1993) Michelangelo Antonioni (1994) Kirk Douglas / Chuck Jones (1995) Michael Kidd (1996) Stanley Donen (1997) Elia Kazan (1998) Andrzej Wajda (1999) Jack Cardiff / Ernest Lehman (2000)
2001-günümüz	Sidney Poitier / Robert Redford (2001) Peter O'Toole (2002) Blake Edwards (2003) Sidney Lumet (2004) Robert Altman (2005) Ennio Morricone (2006) Robert F. Boyle (2007) Lauren Bacall / Roger Corman / Gordon Willis (2009) Kevin Brownlow / Jean-Luc Godard / Eli Wallach (2010) James Earl Jones / Dick Smith (2011) D. A. Pennebaker / Hal Needham / George Stevens Jr. (2012) Angela Lansbury / Steve Martin / Piero Tosi (2013) Jean-Claude Carrière / Hayao Miyazaki / Maureen O'Hara (2014) Spike Lee / Gena Rowlands (2015) Jackie Chan / Lynn Stalmaster / Anne V. Coates / Frederick Wiseman (2016) Charles Burnett / Owen Roizman / Donald Sutherland / Agnès Varda (2017) Marvin Levy / Lalo Schifrin / Cicely Tyson (2018) David Lynch / Wes Studi / Lina Wertmüller (2019) Samuel L. Jackson / Elaine May / Liv Ullmann (2021) Euzhan Palcy / Diane Warren / Peter Weir (2022) Angela Bassett / Mel Brooks / Carol Littleton (2023)

Ennio Morricone nedir?, Ennio Morricone anlamı nedir?, Ennio Morricone ne demektir?