Mona Van Duyn
1992 veya 1993'te Van Duyn
Doğum	Mona Jane Van Duyn 9 Mayıs 1921(1921-05-09) Waterloo, Iowa
Ölüm	2 Aralık 2004 (83 yaşında) University City, Missouri
Dil	İngilizce
Eğitim	Kuzey Iowa Üniversitesi (lisans) Iowa Üniversitesi (yüksek Lisans)
Tür	şiir
Evlilik	Jarvis Thurston (e. 1943; ö. 2004)

Mona Jane Van Duyn (9 Mayıs 1921 - 2 Aralık 2004) Amerikalı bir şairdi . 1992 yılında Amerika Birleşik Devletleri Şair Ödülü'nü kazandı.^[1]

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Erken yıllar[değiştir | kaynağı değiştir]

Van Duyn, Waterloo, Iowa'da doğdu. Küçük Eldora kasabasında büyüdü (nüfus 3,200), kasaba kütüphanesinde çok fazla kitap okuyarak ve ilkokul yıllarından lise yıllarına kadar not defterlerine gizlice şiirler yazarak büyüdü. Van Duyn, 1942'de Iowa Eyalet Öğretmenleri Koleji'nden lisans, 1943'te Jarvis Thurston ile evlendiği yıl Iowa Eyalet Üniversitesi'nden yüksek lisans yaptı. Van Duyn ve müstakbel eşi Thurston Iowa'da doktora yaptılar. 1946'da, eşi Louisville Üniversitesi'nde yardımcı doçent olduğunda Van Duyn da , Louisville Üniversitesi'nde öğretim görevlisi olarak işe başladı. Birlikte Perspective: A Quarterly of Literature and the Arts dergisini 1947'de yayımlamaya başladılar ve 1950'de taşındıklarında dergiyi St. Louis'deki Washington Üniversitesi'ne götürdüler.

Akademik kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

St. Louis'de Thurston, Washington Üniversitesi İngilizce Bölümü'nün başına geçti; Van Duyn ve Thurston, St. Louis'e çekildi ve yaratıcı yazarların ve eleştirmenlerin benzersiz bir edebi çevresine önderlik etti. (Şair Howard Nemerov, romancı ve eleştirmen William Gass, romancı Stanley Elkin, şairler Donald Finkel ve John Morris, eleştirmen Richard Stang, yazarlar Wayne Alanlar ve Naomi Libowitz ve diğerleri bu çevre içindeydiler.) Perspective'i 1975'te yayının kesilinceye kadar düzenlemeye devam etmeleri, ülke çapında edebi yetenekleri geliştirmedeki rolleri ve Anthony Hecht, W.S. Merwin, Douglas Woolf ve bir çokları tarafından gerçekleştirilen ilk eserleri yayınlamadaki rolleri ile tanınırlar.

Van Duyn, şair James Merrill'in arkadaşıydı ve 1960'lı yılların ortalarında Washington Üniversitesi Özel Koleksiyonları için eserlerinin güvende saklanmasını sağlamıştı. 1990 yılında emekli olana kadar Washington Üniversitesi'nde öğretim görevlisi olarak görev yaptı. 1983 yılında, beşinci şiir kitabını yayımladıktan bir yıl sonra, İngilizce Bölümünde Yardımcı Profesör seçildi ve İngilizce Bölümünde "Misafir Görevli Profesör" oldu. 1987 yılında Ulusal Sanat ve Edebiyat Enstitüsü'ne üye olmak için davet edildi.^[2]

Şair olarak kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Van Duyn, ABD'nin şiir için her büyük ödülünü kazandı; To See, To Take,^[3] Ulusal Kitap Ödülü (1971), Bollingen Ödülü (1971), Ruth Lilly Şiir Ödülü (1989) ve Near Changes ile Pulitzer Ödülü (1991) dahil olmak üzere tümünü.^[4] 1992-1993 yılları arasında ABD Şair Ödülü'ne layık görüldü. Aşk ve evlilik hakkındaki görüşleri dağınıklıktan iyimserliğe kadar uzanıyordu. "Söylemek İstiyorum" bölümünde aşkı yazdı:

It is the absolute narrowing of possibilities

and everyone, down to the last man

dreads it

Ancak "Late Loving"'de yazdığı da şöyle:

Love is finding the familiar dear

To See, To Take (1970), önceki üç kitaptaki çalışmalarından toplanan seçkilerdi ve Ulusal Şiir Kitap Ödülü'nü kazanan bir şiir koleksiyonuydu.^[3] 1981’de Amerikan Şairler Akademisi’ne üye ve ardından 1985’te, yaşam boyu hizmet eden on iki Şansölye’den biri oldu. Yakın zamanda Toplanan Şiirleri, If It Be Not I (1992) ilk toplanan şiirlerinden beri ortaya çıkan çalışmalarıyla dört cildi içermektedir. Yeni bir şiir koleksiyonu olan Firefall ile aynı anda yayınlanmıştı.

1993'te St. Louis Walk of Fame'e adı eklendi.^[5] Sanat ve Bilim Akademisi Amerikan üyeliğine seçildi.1996 yılında

Mona Van Duyn, 2 Aralık 2004 tarihinde, 83 yaşında University City, Missouri'de evinde kemik kanserinden öldü .

Etkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Van Duyn, kadınlar için 20. yüzyılda sadece yaptıklarıyla değil, yapmadıklarıyla da (şair olarak) önemli bir yer oluşturdu. Özel haklar sağlanması için ısrar etmedi; okuyucularından değerleri, insan deneyiminden ayırmasını veya bir cinsiyetten olanları diğerinden ayırmasını beklemiyordu. Samimi aile ilişkilerini konu etti ve bunlardan birine uyum sağlama zorluklarını küçümsemeden veya abartmadan yaşlanmayı öne çıkardı. Van Duyn, okuyucuyu her gün ebedi “Şelale hala hafızada parıldar” ("İngilizce: Firefall still blazing bright in memory") diyerek umut vermeye devam etti.^[6]

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Valentines to the Wide World (The Cummington Press), 1959.
• A Time of Bees (University of North Carolina Press), 1964.
• To See, To Take: Poems (Atheneum), 1970 — 1971 Şiir için Ulusal Kirap Ödülü kazandığı eseri
• Bedtime Stories (Ceres Press), 1972.
• Merciful Disguises: Poems Published and Unpublished (Atheneum), 1973.
• Letters From a Father, and Other Poems (Atheneum), 1982.
• Near Changes (Knopf), 1990 —1991 Şiir Pulitzer Ödülü
• Firefall (Knopf), 1992.
• If It Be Not I: Collected Poems, 1959-1982 (Knopf), 1994.
• Selected Poems (Knopf), 2003.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Washington Üniversitesi, St. Louis'deki Mona Van Duyn Belgeleri - kısa biyografi ile
• Mona Van Duyn10 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Modern Amerikan Şiirinde, İngilizce Bölümünde, Illinois Üniversitesi'nde Urbana-Champaign'da sayfalar .10 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Mona Van Duyn21 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Amerikan Şairler Akademisi'ndeki sayfası
• Mona Van Duyn, St. Louis Şöhret Kaldırımı'nda
• Kongre Kütüphanesi'nde Mona Van Duyn29 Ekim 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Web Rehberi
• Mona van Duyn31 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Biyografi ve Şiir Vakfı'ndaki şiirler