John (İngiltere kralı)

John
John
İngiltere kralı
Hüküm süresi	6 Nisan 1199 - 19 Ekim 1216
Taç giymesi	27 Mayıs 1199
Önce gelen	I. Richard
Sonra gelen	III. Henry
Doğum	24 Aralık 1166; Beaumont Sarayı, Oxford
Ölüm	19 Ekim 1216 (49 yaşında); Newark Kalesi
Defin	Worcester
Eş(ler)i	Gloucester kontesi İsabella; (e. 1189; b. 1199); Angoulême kontesi İsabella (e. 1200);
Çocuk(lar)ı	III. Henry; Richard; Joan; İsabella; Elanor
Hanedan	Plantagenet Hanedanı
Babası	II. Henry
Annesi	Akitanya Düşesi Eleanor

Yurtsuz John (24 Aralık 1166 – 19 Ekim 1216), 1215'te Magna Carta'yı imzalayan İngiltere kralıdır.

Kral olmadan önceki dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Norman krallarından II. Henry'nin en küçük oğludur. Ağabeyleri II. Henry'ye karşı isyan ettikleri için kral tarafından 1177'de İrlanda Lordu olarak atandı. Ancak 1189'da ağabeyi I. Richard babasına karşı ayaklandığında I. Richard'ı destekledi. Bu yüzden I. Richard kral olunca John'a karşı oldukça cömert davrandı ve Fransa'daki Montain kontluğunu ve İngiltere'deki pek çok araziyi bağışladı.^[1]

I. Richard, küçük kardeşi John'dan İngiltere'ye girmeyeceği ve yönetime müdahale etmeyeceği konusunda söz almıştı. Ama 1190'da Üçüncü Haçlı Seferine katılmak için yola çıkmadan önce yerine yeğeni Arthur'u veliaht olarak atayınca John İngiltere'ye geldi ve Lord William Longchamp aracılığıyla yönetimi devraldı. Ancak diğer İngiliz soyluları Richard'a bağlılıklarını sürdürdüler.^[1] Richard 1194'te İngiltere'ye döndü ve John yaptığı işkencelerin üstüne anavatanı olan İngiltere'den sürgün etti. John ağabeyinden özür diledi ve Richard kendisini affederek Mortrain ve İrlanda'daki mülklerini geri verdi.1196'da Richard'ın veliaht ilan ettiği Arthur'un Fransız kralı II. Philippe ile yaptığı yaptığı savaşta esir düşmesinin ardından John yeni veliaht olarak ilan edildi.^[1]

Kraliyet yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

1199 yılında I. Richard ölünce John kral ilan edildi. Ancak Normandiya ve Anjou dükleri, onun krallığını tanımadılar ve tahtın sahibinin Fransa'da esir tutulan Arthur olduğunu ileri sürdüler. Arthur'u elinde tutan II. Philippe de Arthur'dan yana tutum aldı. John nihayet 1203 yılında Arthur'u ele geçirip öldürdü. Ancak bu sorunlarının çözülmesini sağlamadı. Zira Normandiya ve Anjou dükleri bu sefer Fransa'nın saflarını geçtiler. İngiltere'nin Fransa'daki topraklarını kaybetmesi John'un prestij kaybetmesine neden oldu. Yeniden bu toprakları ele geçirmek için harekete geçti ama sefer masraflarını karşılamak için vergileri artırması yeniden huzursuzluklara yol açtı.^[1]

Kilise ile anlaşmazlıklar[değiştir | kaynağı değiştir]

John Carterbury başpiskoposluğuna atamaları kendisi yapmak istiyordu. Papa III. Innocentius'un 1205 yılında Stephen Langton'u bu makama getirmesine karşı çıktı ve kendi belirlediği bir aday getirmeye çalıştı. Bunun üzerine Papalık, John'u aforoz ettiğini açıkladı. John ise misilleme olarak kilisenin mallarına el koydu. Çatışmanın galibi kilise oldu ve 1213 yılında John Papa'nın isteklerini kabul eden bir anlaşma yapmak zorunda kaldı.^[1]

Soylular ile anlaşmazlıklar[değiştir | kaynağı değiştir]

John, Papalık ile uzlaştıktan sonra, Fransa'daki toprakları geri almaya yöneldi. Ancak 1214 yılında Bouvines Muharebesi'nde ağır bir yenilgi yaşadı. Tekrar İngiltere'ye döndüğünde bu sefer, adadaki baronların da kendisine karşı birleştiklerini ve isyan içinde olduklarını gördü. Durumun ciddiyetini fark edip zaman kazanmaya çalıştı ve müttefikler aradı. Papalık John'a destek vereceğini belirtti. Bu destekten cesaret alarak asi baronların mallarına el konulması emrini verse de, baronlar oluşturdukları ordu ile Londra üzerine harekete geçtiler.^[1]

Baronlar (büyük toprak sahipleri) eğer önerecekleri antlaşmayı kabul ederse onu tekrar kral yapacaklarını söylediler. Kral çaresizce bu antlaşmayı imzaladı (Magna Carta Libertatum 1215). Bu antlaşmanın önemi, tarihteki insan haklarıyla ilgili ilk yazılı antlaşma olmasıdır. Ancak baronlara tanınan ayrıcalıklar nedeniyle tamamen demokratik bir antlaşma değildir.

Magna Carta[değiştir | kaynağı değiştir]

Magna Carta Latince 'Büyük Sözleşme, Büyük Ferman' anlamına gelir ve Orta Çağ'ın en önemli belgelerinden biridir. Anlaşma feodallerin kral karşısındaki haklarını garanti eden bir belgedir. Üç temel prensibe vurgu yapar:^[1]

Kilise, din görevlilerinin atanmasında özgür olacaktır.
Baronların rızası olmadan kararlaştırılan miktardan fazla vergi alınmayacaktır.
Mevcut yasalara uyan özgür insanlar keyfi olarak cezalandırılmayacaktır.

Kral herhangi bir nedenle bu kanunlara uymayı reddederse, soylular onu azledip yeni bir kral seçme hakkına sahip olacaklardı. Nitekim John bu anlaşmaya uymak niyetinde değildi. Bunun üzerine baronlar II. Philippe'in oğlu Louis'i kral olması teklifi ile İngiltere'ye çağırdılar. John, Fransızlar ve baronlarla mücadele ederken dizanteri hastalığına yakalandı ve 1216 yılında öldü.^[1]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Ortaçağ-Yeniçağ Avrupa Tarihi, Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Ders Kitabı sf.30.31

Resmî unvanlar
Önce gelen: I. Richard	İngiltere kralı 1199 - 1216	Sonra gelen: III. Henry

[:0-1] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Ortaçağ-Yeniçağ Avrupa Tarihi, Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Ders Kitabı sf.30.31

[1]

g t d Normandiya dükleri
Normandiya Hanedanı 911–1135	Rollo I. William I. Richard II. Richard III. Richard I. Robert II. William* II. Robert I. Henry* III. William
Blois Hanedanı 1135–1144	Stephen *
Plantagenet Hanedanı 1144–1259	Geoffroy II. Henry Genç Kral Henry IV. Richard John III. Henry
* Ayrıca İngiltere Kralı; ** Ayrıca İngiltere Kralı ve İrlanda Lordu

John (İngiltere kralı) nedir?, John (İngiltere kralı) anlamı nedir?, John (İngiltere kralı) ne demektir?