Bel kanto

Bel kanto, müzik parçası içerisindeki duygusal farklılıkların vurgulanması, notaların daha cazibeli bir şekilde söylenmesi, melodi ve şarkı sözlerinin anlamlandırılması şeklinde bir şarkı yorumlama tekniğidir. İtalyanca'da "güzel şarkı söyleme" anlamında kullanılır.^[1]

Jürgen Kesting, bel kantoyu "belli bir teknikten doğan ihtiyaçla ortaya çıkan şarkı söyleme stili (şan) ya da bu şarkı söyleme stilinin tekniği" olarak tanımlamaktadır.^{[kaynak belirtilmeli]} Bel kanto, sıkça bel kanto repertuvarından olmaksızın klasik şarkı söyleme tekniğine sahip güzel sesli şarkıcıları tanımlamakta ve oldukça yanlış anlamda kullanılmaktadır.

Genel anlamında formal yapısı içerisinde yetkin bir tını, mükemmel bir legato, messa di voce (ton değişimleri), apojatürler ve portamentolar olarak tanımlanabilir. Koloratür ya da fioritür sesler de süslemeler, biçimden sapmaksızın varyasyonlar yaparken ön plana çıkartılabilir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Canto fiorito yani süslemeli şanın en parlak zamanı 17. yüzyıl sonları ve 19. yüzyıl başları arasında kalan dönemdir. Bel kanto şarkıcıları arasında en dikkat çekicileri özellikle bu dönemde İtalyancada evirati olarak bilinen kastratolardır. Kastratoların opera sahnelerinden kaybolmasından sonraları ise bel kanto tekniğinde, bu tekniği kullanan diğer sesler giderek daha kısıtlı doğaçlama olanaklarına sahip olmuşlardır. Bu özellikleri ile bel kanto tekniğine sıkısıkıya bağlı kalarak ama süslemelerde daha fazla ölçülü olarak bel kanto şarkıcıları 1810-1850 yılları arasında tekniği en yüksek noktasına getirmişlerdir.

Önemli bestecileri[değiştir | kaynağı değiştir]

18. yüzyıl: Giovanni Battista Bononcini, Galuppi, Cimarosa, Alessandro Scarlatti, Antonio Vivaldi
19. yüzyıl: Gioacchino Rossini, Vincenzo Bellini, Gaetano Donizetti

Bel kanto tekniğini kullanan önemli şancılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Eviratiler (Kastratolar): Farinelli, Giovanni Carestini, Gaetano Caffarelli
19. yüzyıl: Giuditta Pasta, Isabella Colbran, Maria Malibran, Giovanni-Battista Rubini, Mattia Battistini, Jenny Lind, Sophie Crüwell
20. yüzyıl: Alessandro Bonci, Giacomo Lauri-Volpi, Luisa Tetrazzini, Tito Schipa, Rosa Ponselle, Leyla Gencer, Maria Callas, Joan Sutherland, Marilyn Horne, Alfredo Kraus, Edita Gruberova, Luciano Pavarotti, Renato Bruson, Montserrat Caballé, Joseph Schmidt, Cecilia Bartoli, Richard Tauber.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Sadie, Stanley (2021). The new Grove dictionary of music and musicians (5. bas.). New York: Grove. ISBN 978-0195170672.

[grove-1] Sadie, Stanley (2021). The new Grove dictionary of music and musicians (5. bas.). New York: Grove. ISBN 978-0195170672.

[1]

Bel canto anlamı nedir