Foroneus

Yunan mitolojisinde, Phoroneus veya Phoroneos (Eski Yunanca: Φορωνεύς 'bedel getiren'^[1] demektir ) Argos'un kahramanı ve ateş-getiren en eski kralıydı.

Aile[değiştir | kaynağı değiştir]

Phoroneus, nehir-tanrısı İnakhos ve okenaid Melia^[2] ya da Argia'nın^[3] oğluydu.

Cinna^[4] ya da nemf olan Cerdo,^[5] veya yine bir nemf olan Teledice^[6] (ya da Laodice )^[7] ya da Perimede,^[8] ya da ilk önce Peitho ve ikinci Europa ile evlendği söylenir.^[9] Agenor, Jasus ve Pelasgus isimli oğulları başta olmak üzere Apis, Car,^[10] Chthonia, Clymenus,^[11] Sparton,^[12] Lyrcus^[13] ve gayri meşru bir oğul olan Europs isimli birden fazla çocuğun babası olmuştur.^[14] Adı bilinmeyen bir kızının Hecaterus ile birlikte olduğu ve rustik dansın perileri olan beş Hecaterid'in annesi olduğu söylenir.^[15]

Argos kültüründe Niobe, Phoroneus'un bazen annesi, bazen kızı, ya da muhtemelen eşi olarak ilişkilendirilir. Başka bir hikâyede, Midillili Hellanicus'a göre, Phoroneus'un en az üç oğlu vardı: Agenor, Jasus ve Pelasgus. Phoroneus'un ölümünden sonra iki büyük kardeş, ülkeyi kendi aralarında ikiye böldüler. Pelasgus Erasmus Nehri çevresindeki bölgeyi alıp, Elis'teki Larisa'yı ve Iasus'u inşa etti Bu ikisinin ölümünden sonra en küçüğü Agenor onların topraklarını işgal etmiş ve böylece Argos'un kralı olmuştur.^[16]^[17]

Clementine Tanımaları, Zeus'tan Achaeus isimli çocuğu olan Phoroneus'un kızı Phthia'dan bahseder.^[18]

Phoreneus'un Karşılaştırmalı Aile Tablosu
İlişki	Adlar	Kaynaklar
İlişki	Adlar	Hellanicus	Pindar hakkında şerh	Euripides hakkında şerh		Parthenius	Strabo	Apollodorus	Pausanias	Hyginus	Clement	Tzetzes
Ebeveynler	İnakhos								✓
	İnakhos ve Melia							✓
	İnakhos ve Argia									✓
Eşler	Perimede		✓
	Peitho			✓
	Europa				✓
	Teledice							✓
	Cerdo								✓
	Cinna									✓
	Laodice											✓
Çocuklar	Agenor	✓
	Jasus	✓
	Pelasgus	✓
	Aegialeus			✓
	Apis			✓				✓		✓
	Niobe or Nioba				✓			✓		✓
	Lyrcus					✓
	wife of Hecaterus						✓
	Car								✓
	Europs								✓
	Chthonia								✓
	Clymenus								✓
	Sparton								✓
	Phthia										✓

Saltanat[değiştir | kaynağı değiştir]

Hyginus'un hazırladığı soyağacı, Phoroneus'u ilkel insanlardan biri olarak tanımlar^[19] yerel kimliği Yunanistan'daki çeşitli bölgelere göre değişir.^[20] Peloponez'de Zeus tarafından yetkilendirilmiş ilkel kraldı: "Eskiden Zeus'un kendisi insanlara hükmediyordu, ancak Hermes insan konuşmasında bir kafa karışıklığı yarattı, bu da Zeus'un hükümdarlık zevkini bozdu".^[21] Phoroneus, hem Hera'ya tapınmayı hem de ateşin kullanımını ve demirciliği tanıttı.^[22] Poseidon ve Hera, ilkel sular çekildiğinde Argos için yarışmışlardı, Phoroneus "insanları bir topluluk olarak bir araya getiren ilk kişiydi; çünkü o zamana kadar dağınık ve yalnız aileler olarak yaşıyorlardı". ( Pausanias ).

Phoroneus'un halefi oldu Niobe'nin oğlu olan (ya Zeus'tan ya da Phroneus'un kendisinden) Argos'tur. Ayrıca Argos'ta hüküm sürmüş olabilen Apis adında bir çocuğun babasıdır (Tatiānus göre^[23] ). MS 2. yüzyılda Pausanias'a gösterilen sonsuz bir ateşle Argos'ta ona tapınılmaktadır ve mezar tapınağında ona cenaze kurbanları sunulmaktadır.^[24]

ÇEŞİTLİ KAYNAKLARA GÖRE PHORONEUS'UN HÜKÜMET KRONOLOJİSİ
Argos'un Kralları	Kraliyet Yılları		Kişi	Kraliyet Yılları		Senkron	Kraliyet Yılları	Apollodorus	Hyginus	Tatian	Pausanias
öncül	1677	50 kış ve yaz	İnakhos	1677.5	56 kış ve yaz	İnakhos	1675	İnakhos	-yapmak-	-yapmak-	-yapmak-
Phoronus	1652	60 kış ve yaz	Phoronus	1649.5	60 kış ve yaz	Phoronus	1650	Phoronus	-yapmak-	-yapmak-	-yapmak-
Varis	1622	35 kış ve yaz	Apis	1619,5	35 kış ve yaz	Apis	1625	Apis	-yapmak-	-yapmak-	-yapmak-

Soyağacı[değiştir | kaynağı değiştir]

Yunan Mitolojisinde Argos Soyağacı

     Erkek
     Kadın
     Ölümsüz

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ The Greek Myths. Harmondsworth, London, England: Penguin Books. 1960. ss. s.v. Phoroneus. ISBN 978-0143106715.
^ Apollodorus, 2.1.1
^ Hyginus, Fabulae 143
^ Hyginus, Fabulae 145
^ Pausanias, Graeciae Descriptio 2.21.1
^ Apollodorus, 2.1.1
^ Tzetzes on Lycophron, Alexandra 177
^ Scholia on Pindar, Olympian Ode 3.28
^ Scholia on Euripides, Orestes 932
^ Pausanias, Graeciae Descriptio 1.39.5
^ Pausanias, Graeciae Descriptio 2.35.4
^ Pausanias, Graeciae Descriptio 2.16.4
^ Parthenius, Erotica Pathemata 1
^ Pausanias, Graeciae Descriptio 2.34.4
^ Strabo, Geographica 10.3.19
^ Hellanicus of Lesbos, Fragm. p. 47, ed. Sturz.
^ "Agenor (2)", Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston: Little, Brown and Company, 1867, s. 68 Birden fazla editör-name-list parameters kullanıldı (yardım); r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
^ Pseudo-Clement, Recognitions 10.21
^ In the Argolid, of course, he displaced Prometheus as the primordial fire-giver and the originator of kingship (Yves Bonnefoy and Wendy Doniger, eds. Greek and Egyptian Mythologies, "Myths of Argos and Athens" [University of Chicago 1992:124]).
^ See Karl Kerenyi, The Gods of the Greeks, 1951 (1980), p. 222, for other primordial men: Prometheus and Epimetheus, and, in Boeotia, Alkomeneus.
^ Karl Kerenyi, The Gods of the Greeks 1951 (1980), p. 222.
^ Hyginus, Fabulae 143. Compare Prometheus.
^ James Cowles Prichard : An Analysis of the Egyptian Mythology. 1819. p. 85
^ Pausanias, Graeciae Descriptio 2.20.3

[:02-1] The Greek Myths. Harmondsworth, London, England: Penguin Books. 1960. ss. s.v. Phoroneus. ISBN 978-0143106715.

[2] Apollodorus, 2.1.1

[3] Hyginus, Fabulae 143

[4] Hyginus, Fabulae 145

[5] Pausanias, Graeciae Descriptio 2.21.1

[6] Apollodorus, 2.1.1

[7] Tzetzes on Lycophron, Alexandra 177

[8] Scholia on Pindar, Olympian Ode 3.28

[9] Scholia on Euripides, Orestes 932

[10] Pausanias, Graeciae Descriptio 1.39.5

[11] Pausanias, Graeciae Descriptio 2.35.4

[12] Pausanias, Graeciae Descriptio 2.16.4

[13] Parthenius, Erotica Pathemata 1

[14] Pausanias, Graeciae Descriptio 2.34.4

[15] Strabo, Geographica 10.3.19

[16] Hellanicus of Lesbos, Fragm. p. 47, ed. Sturz.

[DGRBM-17] "Agenor (2)", Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1, Boston: Little, Brown and Company, 1867, s. 68 Birden fazla editör-name-list parameters kullanıldı (yardım); r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)

[18] Pseudo-Clement, Recognitions 10.21

[19] In the Argolid, of course, he displaced Prometheus as the primordial fire-giver and the originator of kingship (Yves Bonnefoy and Wendy Doniger, eds. Greek and Egyptian Mythologies, "Myths of Argos and Athens" [University of Chicago 1992:124]).

[20] See Karl Kerenyi, The Gods of the Greeks, 1951 (1980), p. 222, for other primordial men: Prometheus and Epimetheus, and, in Boeotia, Alkomeneus.

[21] Karl Kerenyi, The Gods of the Greeks 1951 (1980), p. 222.

[22] Hyginus, Fabulae 143. Compare Prometheus.

[23] James Cowles Prichard : An Analysis of the Egyptian Mythology. 1819. p. 85

[24] Pausanias, Graeciae Descriptio 2.20.3

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

Phoroneus nedir?, Phoroneus anlamı nedir?, Phoroneus ne demektir?

Phoroneus nedir?, Phoroneus anlamı nedir?, Phoroneus ne demektir?

Foroneus

Aile[değiştir | kaynağı değiştir]

Saltanat[değiştir | kaynağı değiştir]

Soyağacı[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]