Jean-Marie Le Pen (20 Haziran 1928, La Trinité-sur-Mer, Bretanya, Fransa), Fransız aşırı sağ siyasetçi, aynı zamanda Ulusal Cephe'nin (Front National) kurucusu.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Bretonya'da bir sahil kasabasında orta hâlli bir balıkçı ailesinin çocuğu olarak dünyaya geldi. Bir balıkçı olan babası, II. Dünya Savaşı sırasında Almanların yaşadıkları sahil kasabasının açığına döşedikleri mayınlardan birine çarpan teknesinde öldü. 14 yaşında yetim kalan Le Pen kavgacı kişiliği yüzünden pek çok kez okul değiştirmek zorunda kaldı.

II. Dünya Savaşı sırasında Fransız direniş hareketine katıldı. Savaş bittikten sonra Paris Üniversitesi hukuk fakültesine girdi.1954'te mezun olduktan sonra Fransızlarla Vietnamlılar arasında devam eden Birinci Çinhindi Savaşına katılmak üzere orduya girdi. Hindiçin'nde ordu gazetesinde çalıştı, 1956'da Süveyş Savaşı sırasında bu bölgeye atandı ancak ateşkes yapıldıktan sonra bölgeye ulaşabildi. Hemen ardından istihbarat subayı olarak Cezayir'e gönderildi, Cezayir'de görev yaptığı sırada emrindeki paraşütçü birlikleriyle yaygın işkence olaylarına karıştı. Askerlik hizmetinden sonra siyasal bilgiler ve hukuk dallarında eğitim gördü, 1971'de Jean-Loup Vincent'la birlikte tamamladığı mezuniyet tezinin başlığı Le courant anarchiste en France depuis 1945 - 1945'ten beri Fransa'daki Anarşist Hareket idi.

1960'ta evlenip yaklaşık 27 yıl evli kaldığı Pierrette Lalanne ile beraberliğinden üç kız çocuk ve 9 torun sahibi oldu. 1987'de olaylı bir şekilde boşandığı Lalanne onu küçük düşürmek için Playboy dergisinin Fransa baskısına çıplak pozlar verdi. Kızlarından Marie-Caroline babasıyla beraber Ulusal Cephe'de başladığı siyaset macerasına kocasıyla beraber kurduğu Ulusal Cumhuriyetçi Parti (Mouvement National Républicain) adlı yeni bir parti kurarak devam etti.

1977'de çimento sanayicisi bir ailenin tek varisi ve siyasi destekçilerinden biri olan Hubert Lambert'in ölümünden sonra kendisine bağışladığı 30 milyon Fransız Frankı ile Saint-Cloud'daki malikanesinin sahibi oldu. Le Pen 1991'de Yunan asıllı Jeanne-Marie Paschos ile ikinci evliliğini yaptı.

Siyasi kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Üniversite yıllarında öğrenci grubu liderliğiyle başladığı siyasi kariyerinde, 1956'da, daha 28 yaşındayken en genç üye olarak Ulusal Meclise seçilerek büyük bir sıçrama yaptı. 1957'de savaş gazilerinin kurduğu Ulusal Cephe'nin Muharipleri teşkilatının genel sekreterliğine seçildi.

1965 başkanlık seçimlerinde aşırı sağcı aday Jean-Louis Tixier-Vignancour'un kampanyasında çalıştı, seçim sonunda Tixier-Vignancour kaybederken Le Pen yoluna devam etti. 1972'de Ulusal Cephe'yi kurdu. Ulusal Cephe'nin kurucuları arasında Cezayir Bağımsızlık Savaşı sırasında sivil halka saldıran OAS örgütü üyeleri, neo-naziler ve radikal Katolikler yer alıyordu. Fransa Başkanlığına ilk kez aday olduğu 1974 seçimlerinde oyların yalnızca yüzde 0,74'ünü alabildi. 1976'da Paris'te yaşadığı apartman dairesi bombalı saldırıya uğradı.

Fransa'nın uğradığı göç dalgası ve 1970'lerdeki petrol krizinin neden olduğu ekonomik durgunluk Le Penin 1980'li yıllara gelindiğinde daha popüler olmasında etkili oldu. İlk kez 1983'teki belediye seçimlerinde ciddi bir çıkış yaptı. Le Pen'in lideri olduğu Ulusal Cephe (Front National) 1984 Avrupa Parlamentosu seçimlerinde yüzde 10 oy oranına ulaştı, 1986'da gücünün doruğuna ulaşan Ulusal Cephe tarihindeki en büyük sayı olan 35 ile Fransız Ulusal Meclisine girdi, ancak aynı yıl içinde Ulusal Cephe'de yaşanan deprem sonunda parti büyük oranda güç kaybetti. Partinin önemli isimlerinden ve aynı zamanda Le Pen'in damadı olan Bruno Megret Le Pen'e karşı giriştiği liderlik savaşını kaybederek partiden ihraç edildi. Bu olaydan sonra Le Pen'in kendisi ile aynı görüşleri paylaşmayanlara karşı duruşu ve kişiliği tartışma konusu oldu.

1984 ve 1999'da iki kez Avrupa Parlamentosuna seçildi. 1974, 1988, 1995 yıllarında başkanlık seçimlerine katılan ama her seferinde başarısız olan Le Pen 2002 yılında yapılan seçimlerin ilk turunda % 16,86'lık oy oranıyla ikinci olarak, ikinci tura kaldı. Fransa ve tüm dünyada göçmenlere karşı olan sert tutumu ile bilinen Le Pen'in ikinci tura kalabilmiş olması şaşkınlık yarattı. İkinci tur öncesinde Le Pen'e karşı başlatılan büyük halk kampanyası sonucunda, rakibi Jacques Chirac Beşinci Cumhuriyet tarihindeki en yüksek oy oranı olan % 82'yle tekrar başkan seçildi.

2007'de yapılan başkanlık seçimlerinde oyların yüzde 10'unu alan Jean-Marie Le Pen 4. olabildi. Ocak 2011'de düzenlenen Ulusal Cephe kongresinde partinin liderliğini kızı Marine Le Pen'e bıraktı.^[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Vikisöz'de Jean-Marie Le Pen ile ilgili sözleri bulabilirsiniz.