Hyacinth Graf Strachwitz von Groß-Zauche und Camminetz
Lakabı	Der Panzergraf
Doğum	30 Temmuz 1893 Groß Stein (Kamien Śląski, Gogolin)
Ölüm	25 Nisan 1968 (74 yaşında) Winkl am Chiemsee[kaynak belirtilmeli]
Bağlılığı	Alman İmparatorluğu (1918'e kadar) Weimar Cumhuriyeti (1933'e kadar) Nazi Almanyası
Branşı	Heer
Hizmet yılları	1914-1945
Rütbesi	Generalleutnant der Reserve
Komutası	Großdeutschland Tümeni Panzer Alayı Panzergruppe Strachwitz Panzerkampfgruppe Strachwitz Panzerjäger Tugayı "Oberschlesien"
Çatışma/savaşları	I. Dünya Savaşı II. Dünya Savaşı
Ödülleri

Hyacinth Graf Strachwitz von Groß-Zauche und Camminetz (30 Temmuz 1893; Groß Stein, Yukarı Silezya - 25 Nisan 1968; Bavyera, Batı Almanya), II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası'nın yedek korgeneral (Generalleutnant der Reserve).

I. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

30 Temmuz 1893'te Silezya'da Groß Stein'de doğdu. 1912'te subay adayı olarak Kaiserliche Armee'ye katılıp Berlin'in Groß-Lichterfelde semtindeki Prusya Ana Subay Okulu (Preußische Hauptkadettenanstalt)'nda okumaya devam etti. 17 Şubat 1914'te Potsdam'daki Garde du Corps'da teğmenliğe terfî etti. Atletizm ve Eskrim'de yetenekli olduğu için 1916'da Berlin'de düzenlenecek olan Yaz Olimpiyatlarının Almanya temsilcisi seçildi. Fakat I. Dünya Savaşı'nın başlamasıyla Olimpiyatları iptal edildi. Savaşta süvari keşif birliğini komuta ederek Batı Cephesinde savaştı. Ancak Paris yakınında esir alındı. Esir alındığında askerî üniforması değil sivil kıyafetli olduğundan dolayı casusluktan yargılandı ve idama mahkûm edildi. Ancak cezası hafifleştirilerek 14 Ekim 1914'ten savaşın sonuna kadar Güney Fransa'da zorunlu olarak çalıştırıldı.

II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Memleketine döndükten sonra Yukar Silezya'da Freikorps'a katıldı. 1921'de Reichswehr'dan emekliye ayrılıp Rittmeister (Süvari Yüzbaşısı) rütbesiyle yedek subay olarak Breslau'daki 7. Süvari Alayı'na verildi. 1935'te Wehrmacht olduktan sonra Eisenach'taki 2. Panzer Alayı'na verildi. II. Dünya Savaşı başladığında 1. Panzer Tümeni'nin 2. Panzer Alayı 3. Bölüğünü komuta ediyordu.

1. Panzer Tümeni, Polonya Seferi'nde Güney Ordular Grubu'na bağlı 10. Ordu'nun kollarından 16. Kolordu'na bağlandı. Bu seferdeki başarısıyla "Der Panzergraf" lakabı takldı.

Fransa Seferi'nde Heinz Guderian komutasındaki 19. Motorize Kolordu emrinde Ardenlerde cephelerini yarıp Hermann Balck komutasındaki 1. Grenadier Alayı ile birlikte Meuse Nehri kenarında bulunan Sedan'ı aldıktan sonra Manş Denizi'ne ulaşacak olan mobil herekâtını gerçekleştirdi.

Fransa Seferi bitince 2. Panzer Alayı, 1. Panzer Tümeni'nden alınarak piyade tümeninden panzer tümenine dönüştürülmekte olan Hans-Valentin Hube komutasındaki 16. Panzer Tümeni'nin ana unsurunu oluşturuldu. 16. Panzer Tümeni, Temmuz 1941'den itibaren Doğu Cephesi'nde Güney Ordular Grubu'na verildi. Kiev Muharebesi, Donets Havzası'na yönelik taarruzlara katıldı. Mayıs 1942'de İkinci Harkov Muharebesi'nde, Haziran'da ise Mavi Durum'nda önemli rolü oynadı.

Eylül 1942'de 16. Panzer Tümeni'nin bir kısımı Stalingrad'daki şehir muharebesine katıldı. Ancak Strachwitz komutasındaki 2. Panzer Alayı Kasım 1942'de Kızıl Ordu'nun düzenlediği Uranüs Harekâtı'ndan kurtarıp Stalingrad çemberi içinde kuşatılan tümenin ana unsurlarıyla ayrılmış oldu. Bu muharebede Strachwitz de yararnıp cephenin gerisine gönderildi.

1 Ocak 1943'te Strachwitz Großdeutschland Tümeni'nin Panzer Alayı'nın komutanlığına getirilerek Üçüncü Harkov Muharebesi'ne katıldı. Temmuz 1943'te Kursk'a yönelik düzenlenen Zitadelle Harekâtı'nda güney kanadında 48. Panzer Kolordusu komutanı Otto von Knobelsdorff'un emriyle "Großdeutschland" Panzer Alayı'nın yanı sıra Panther tankıyla donatılan 51. Panzer Taburu ve 52. Panzer Taburu'ndan oluşan 10. Panzer Tugayı'nı da komuta etti. Bu birlikler 6. Temmuz 1943'ten itibaren "Panzergruppe Strachwitz" adıyla Kızıl Ordu tank birlikleriyle mücadele etti.

1945 Ocak ayında Generalleutnant der Reserve rütbesine terfi etti ve [[Kłodzko Land'da, [[Bad Kudova'da bir Panzerjäger Tugayının oluşumunu organize etmesi emredildi. Panzer Tugayı çoğunlukla kötü eğitilmiş ve teçhiz edilmişti. Görevlendirilme önerildiği gibi, Tugay Yukarı Silezyayı (Oberschlesien) savunmakla görevlendirildi. Savaş sırasında, Strachwitz doğu cephesindeki savaşta küçük oğlunu kaybetmişti ama büyük oğlu ağır yaralı olsa da savaştan sağ çıktı. Ayrıca kendisinin bir kızı vardı. Yakın zamanda müttefiklere teslim olduktan sonra, karısı bir araba kazasında öldü ama tekrar evlendi ve ikinci eşinden iki oğlu ve iki kızı oldu.

Savaş esiri olarak kısa bir süre geçirdikten sonra, Strachwitz'e, Suriye Silahlı Kuvvetlerine danışman olarak bir pozisyon teklif edildi ve bu görevi kabul etti ancak 1951 yılında Kraliyet Ailesi'nin devrilmesi, Strachwitz'in Batı Almanya'ya geri kaçmak zorunda kaldığı anlamına geliyordu. Son yıllarını sessizce yaşadığı Bavyera'da, Winkl/Grabenstätt'da geçirdi. Strachwitz Trostberg hastanesinde Akciğer kanserinden 25 Nisan 1968 tarihinde öldü. Bundeswehr, kendisine saygının bir işareti olarak tabutunu bir onur kıtasına taşıttı ve Grabenstätt köyünde toprağa verildi.

Rütbe[değiştir | kaynağı değiştir]

• Oberstleutnant der Reserve (1 Ocak 1942)
• Oberst der Reserve (1 Ocak 1943)
• Generalmajor der Reserve (1 Nisan 1944)
• Generalleutnant der Reserve (1 Ocak 1945)

Madalyalar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Altın Panzer Muharebe Rozeti (4. sınıf)
• Altın Alman Haç (29 Mayıs 1943)^[1]
• mehrmalige Nennung im Wehrmachtbericht
• Altın Yaralı Rozeti
• Demir Haç 2. sınıf ve 1. sınıf
• Şövalye demir haçları ^[1]
  • Şövalye Demir Haçı (25 Ağustos 1941)
  • Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Demir Haçı, 144cü (13 Kasım 1942)
  • Meşe Yaprağı ve Kılıç ilaveli Şövalye Demir Haçı, 27ci (28 Mart 1943)
  • Meşe Yaprağı, Kılıç ve Elmas ilaveli Şövalye Demir Haçı, 11ci (15 Nisan 1944)
• Wehrmachtbericht'te 2 Eylül 1944'te bahsedildi.

Not[değiştir | kaynağı değiştir]

İlgili kitaplar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Berger, Florian (1999) Mit Eichenlaub und Schwertern. Die höchstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges. Selbstverlag Florian Berger. ISBN 3-9501307-0-5.
• Fellgiebel, Walther-Peer (2000). Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 3-7909-0284-5.
• Fraschka, Günther (1994). Knights of the Reich. Atglen, Pennsylvannia: Schiffer Military/Aviation History. ISBN 0-88740-580-0.
• Patzwall, Klaus D. and Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 - 1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 3-931533-45-X.
• Scherzer, Veit (2007). Ritterkreuzträger 1939 - 1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives (in German). Jena, Germany: Scherzers Miltaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
• Williamson, Gordon (2006). Knight's Cross with Diamonds Recipients 1941-45. Osprey Publishing Ltd. ISBN 1-84176-644-5.
• Michael H. Pruett, Panzerkampfgruppe Strachwitz, Fedorowicz (J.J.), 2008, ISBN 978-0-921991-93-9

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Strachwitz, Hyazinth Graf von Groß-Zauche und Camminetz Lexikon-der-Wehrmacht German Language site.
• Count Hyazinth Strachwitz von Gross-Zauche und Camminetz 31 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Achtung Panzer.com

Wikimedia Commons'ta Hyazinth Strachwitz ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.