Heather Christine Sears (28 Eylül 1935 - 3 Ocak 1994), İngiliz tiyatro ve sinema oyuncusudur.

Hayatı ve kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Sears, Londra’da seçkin bir doktor olan William Gordon Sears'ın Eileen Gould ile olan evliliğinden kızıydı.^[3]

On altı yaşına kadar St Winifred's School, Llanfairfechan'da ^[3] eğitim gördü. Ardından ablası Ann Sears'ı (1933–1992) gibi Londra'daki Central School of Speech and Drama'ya gitti. Oradaki son yılında, Romulus Films ile yedi yıllık bir sözleşme imzaladı ve bu sözleşme, isterse yılda altı ay tiyatro ve televizyon çalışması yapmasına izin verdi. Bu, arkadaşı ve akıl hocası olan film yönetmeni Jack Clayton'ın iyi niyetleri sayesinde mümkün oldu.

Drama okulundan mezun olduktan sonra 1955'ten itibaren Windsor repertuvar tiyatrosunda aktif olarak yer aldı. Bir yıl sonra, ilk filmini Michael Truman'ın Touch and Go (1955) filminde küçük bir rolle yaptı ve bunu Maurice Elvey'in komedi filmi Dry Rot'un (1956) film versiyonunda saf Susan rolü izledi.

Sears 22 yaşına gelmeden önce John Osborne'un Look Back in Anger oyununda Alison rolünde Mary Ure'nin yerine Richard Bates ve Richard Pasco ile birlikte oynayarak Londra sahnesine girişini yapmıştı. Kısa bir süre sonra, Ring Round the Moon'un televizyon yapımında Claire Bloom'un rolünü oynadı. En büyük katkısı repertuvar tiyatrosu (tercih ettiği ortam) alanında olmasına rağmen, en kalıcı mirası kaçınılmaz olarak filmlerde, çoğunlukla ellili yılların sonlarında ve altmışların başlarında ve aynı zamanda televizyon çalışmalarındadır.

David Miller'ın filmi Esther Costello'nun Öyküsü (1957) film kariyerinde (21 yaşında) bir atılıma ve uluslararası beğeniye yol açtı. Nicholas Monsarrat'ın romanından uyarlanan bu filmde Sears, çocukluğunda travmatik bir kaza (İrlanda’da bir silah deposunun patlaması) sonucu görme, işitme ve konuşma gücünü kaybeden 15 yaşında bir kız olarak başrolde yer almaktadır. Zengin bir Amerikan sosyetesi hanımı tarafından evlat edinilir ve büyütülür (Esther rolünü oynamak için Sears'ı seçen Joan Crawford tarafından oynanır). Filmin kendisi oldukça cansız olmasına rağmen, eleştirmenleri her şeyden çok etkileyen onun performansıydı. Filmde her şeyi yüz ifadeleriyle iletmek zorunda kaldı ve bu ancak filmlerde elde edilebilecek yakın çekim tekniği ile mümkündü. Bu alanda özellikle yetenekli olduğunu kanıtladı.

Bu filmden sonra, filmin iki sanat yönetmeninden biri olan Tony Masters ile evlendi. Bir yıl sonra Altın Küre ödülüne aday gösterildi ve her ikisi de Esther Costello'nun Öyküsü için yılın en iyi İngiliz aktrisi kategorisinde İngiliz Film Akademisi ödülünü aldı. Bu ilk başarıdan sonra 1960'ların ortalarına kadar sinema ve tiyatro arasında gidip geldi.

Londra'da John Dexter'ın yönettiği Jean Giraudoux'un The Apollo of Bellac'ında Alan Bates ve Richard Pearce ile birlikte Royal Court Theatre'da Michael Hastings'in Evet'inde yer aldı ve Julien Green'in South adlı oyununda Hammersmith adlı Lirik Tiyatro'da yer aldı. Ekranda, sınıf atlama amacındaki Joe Lampton’a (Laurence Harvey) aşık olan, bir iş insanının (Donald Wolfit) naif kızı Susan Brown olarak rol aldı (1959). Jack Clayton'ın yönettiği film, John Braine'in romanından uyarlandı. Sears’ın aktris Simone Signoret ile ömür boyu dostluğu vardı,^[4] ve dizideki Joe Lampton’ın sevgisi için mücadele eden iki rakibi oynuyorlardı.

Sears, Avustralya'da son Ealing filmi The Siege of Pinchgut'ta (ABD'de Dört Umutsuz Adam olarak bilinen 1959) rol almak üzere Avustralya'daydı ve burada bir rehine (Sidney Limanı'ndaki küçük ada kalesi Pinchgut'un bekçisinin kızı) rolünü oynadı. Film, yetkililerle dramatik bir çatışmayla sona eriyor. Daha sonra Avustralya sinemasının klasiği haline geldi.

Bir yıl sonra, Lawrence'ın Jack Cardiff tarafından yönetilen yarı otobiyografik romanı Sons and Lovers'ın (1960) film uyarlamasında, Paul Morel'in (Dean Stockwell ) kız arkadaşı ve entelektüel arkadaşı Miriam olarak göründü.

Hammer'ın The Phantom of the Opera (1962) yapımında The Phantom'un (Herbert Lom ) kendisine saplandığı opera sanatçısı Christine Charles'ı canlandırdı. Şarkı söyleyen sesi opera sanatçısı Pat Clark tarafından seslendirildi. Lady Elizabeth'i oynadığı Kara Eziyet (ABD: Delilik Malikanesi, 1964). erkek başrolün ikinci eşi, uzun yıllar onun son uzun metrajlı filmi oldu.

Sears'ın üç oğlu Adam, Giles ve Dominic'i yetiştirmek için kariyerindeki işleri azalttı. Ancak, Sears televizyon için bazı çalışmalar yapmaya devam etti ve 1981 yılına kadar birçok BBC ve ITV dramalarında yer aldı. Ayrıca iki oyunda daha rol aldı: 1969'da Chichester Festival Tiyatrosu'nda Brecht'in The Caucasian Chalk Circle oyununda ve ayrıca Alan Ayckbourn'un How the Other Half Loves in London West End'deki komedisinde Grusha olarak.

1970'lerde taşra repertuvar tiyatrosuna geri döndü. Sophocles (Antigone ve Elektra ), Shakespeare, Goldsmith, Dostoyevsky, Ibsen (Hedda Gabler ) ve Strindberg'in (Miss Julie ) klasik oyunlarında başrol oynadığı Leicester'deki Haymarket Tiyatrosu'ndaydı . Bill Wallis ve Perry Cree ile birlikte Liane Aukin (Küçük Kuzu ^[5] Brecht (The Caucasian Chalk Circle ), Ayckbourn (How the Other Half Loves ), Rattigan ve Pinter gibi modern oyun yazarları. Ayrıca Virginia Woolf'u oynayan One-Woman-Show ile turneye çıktı. Daha sonra Dickens'ın yarı otobiyografik romanı Büyük Beklentiler'in (1974) bir televizyon filmi uyarlamasında Biddy olarak yer aldı. 1989'da Amin Q. Chaudhri'nin yönettiği ve çalışan bir anneyi canlandırdığı Okulun Son Günü'nde son ekran görüntüsünü yaptı.

Hayatının son on yılında yoğun bir şekilde seyahat etti, Meksika, Çin, İtalya, Kuzey Afrika ve Mısır'da aylar geçirdi. Kocası Tony Masters, Mayıs 1990'da Fransa'nın güneyinde onunla tatildeyken öldü. Her yıl Cannes Film Festivali sırasında oraya giderlerdi. Yeniden evlenmedi.

Heather Sears, 1994 yılının başlarında, 58 yaşında, Surrey, Esher yakınlarındaki Hinchley Wood'daki aile evinde kanserin neden olduğu çoklu organ yetmezliğinden öldü. Oğlu Adam Masters şimdi bir film ve televizyon editörü, kardeşleri Giles ve Dominic ise uzun metrajlı film sanat yönetmenleridir.^[6]

Ödüller ve adaylıklar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• IMDb'de Heather Sears
• Filmler.nytimes.com'da Allmovie'den Biyografi
• Ulusal Portre Galerisi'nde Heather Sears'ın Fotoğraf Portreleri 20 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Find a Grave'de Heather Sears