Giovanni Messe
Doğum	10 Aralık 1883 Mesagne, Brindisi, Apulia
Ölüm	18 Aralık 1968 (85 yaşında) Roma, Roma, Lazio
Bağlılığı	İtalya
Branşı	Kraliyet İtalyan Ordusu
Hizmet yılları	1901-1946
Rütbesi	İtalya Mareşali
Komutası	9. Arditi Alayı, 3. Celere Tugayı, Arnavutluk Genel Vali Yardımcısı, İRSK Alman-İtalyan Panzer Ordusu 1. Ordu
Çatışma/savaşları	Trablusgarp Savaşı I. Dünya Savaşı II. İtalya-Habeşistan Savaşı II. Dünya Savaşı
Ödülleri
Sonraki işi	Senatör
İmza

Giovanni Messe (10 Aralık 1883, Mesagne, Brindisi, Apulia - 18 Aralık 1968, Roma, Roma, Lazio), İtalyan asker ve siyasetçi. İtalya Krallığının askeri ve Faşist döneminde general. İtalyan Mareşal (Maresciallo d'Italia). Savaşı sonrasında senatör.

İlk yılları ve I. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

18 yaşındayken gönüllü er olarak orduya katıldı. Trablusgarp Savaşında Libya'da görev yaptıktan sonra I. Dünya Savaşı'nda Caporetto Muharebesi (bugünkü Slovenya'nın Kobarid civarında meydana gelen İtalyan cephesinin yarma harekâtı)'nda Alman İmparatorluğunun uyguladığı taktikten esinlenerek kurulan Arditi birliklerinin kuruluş ve eğitimine katkıda bulundu. 9. Arditi Alayı komuta ederek Monte Grappa Muharebesi'nde Avusturya-Macaristan'ın taarruzunu durdurdu. Bu hizmetinden dolayı Albay rütbesine terfi ettirilerek bizzat III. Vittorio Emanuele tarafından yaverliğine tayin edildi.

Habeşistan[değiştir | kaynağı değiştir]

Eylül 1935'te Tuğgeneral rütbesiyle Verona'da motorize bir tugayın komutasını devraldı. II. İtalya-Habeşistan Savaşı'ndaki bu tugayla başarılı bir görev döneminin ardından Tümgeneral rütbesine terfi etti ve bir İtalyan zırhlı tümeninin komutanı oldu.

II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Nisan 1939'da, Arnavutluk'un İtalyan işgalini müteakip Arnavutluk Valisi General Ubaldo Soddu'nun yardımcısı olarak görevlendirildi.

Yunanistan[değiştir | kaynağı değiştir]

1940 yılının sonlarında ve 1941 yılının başlarında Yunan-İtalyan Savaşı sırasında bir birliğe komuta etti ve Aleksandros Papagos'un komutasındaki Yunan kuvvetlerine karşı bir miktar başarı elde etti. Bununla birlikte kış ayları başlamadan önce İtalyan kuvvetleri, Yunan kuvvetlerinin sürpriz saldırısı üzerine Arnavutluk topraklarına geri çekilmeye başladı.

Rusya[değiştir | kaynağı değiştir]

Başka şartlar altında olsa sahip olduğu zırhlı savaş deneyimi, Kuzey Afrika'da Erwin Rommel'in yanında bir zırhlı birliğe komuta etmesine neden olurdu. Bunun yerine, "Rusya'daki İtalyan Seferi Kolordusu" (Corpo di Spedizione Italiano, Rusya'daki CSIR) komutanı olarak atandı. CSIR, Sovyetler Birliği'nin Mihver tarafından işgal edildiği Barbarossa Harekâtı'nda görev yapan İtalyan ordusunun bir seferi piyade ve süvari birliği idi.

Başlangıçta, güney Rusya'daki İtalyan birliklerinin sayısı yaklaşık 60.000 idi. Messe, bu kuvvetin "Rus Cephesi" nin uç koşulları için düzgün bir şekilde donatılmış veya tedarik edildiğini düşünmemişti. Temmuz 1942'de, daha büyük "Rusya'daki İtalyan Ordusu" (Armata Italiana, Rusya'daki ARMIR) CSIR'nin yerini aldı ve komutanlığına General Italo Gariboldi getirildi. 1 Kasım 1942 tarihinde Rusya'yı terk etti.

Rusya'daki İtalyan birliklerinin sayısı yaklaşık 200.000'e çıktı. Birliklerin ilk yaz kampanyasında iyi savaşmalarına rağmen, kış koşullarında uygun olan anti-tank silahları yoktu. Stalingrad'daki Alman yenilgisi sırasında, Sovyetler Birliği'ndeki sefer, Mihver güçlerine karşı ağır döndü. Rumen, Macar ve Alman kuvvetlerinin yanı sıra İtalyan ordusu, Sovyet kuvvetlerini geride tutmaya çalışırken Stalingrad'ın yanındaki Satürn Operasyonu sırasında şiddetle hırpalanıyordu.

Tunus[değiştir | kaynağı değiştir]

Şubat 1943'ün sonunda, daha önce Erwin Rommel'in komuta ettiği "İtalyan-Alman Tank Ordusu" nun (Deutsch-Italienische Panzerarmee) yeni komutanı olarak atandı. Ordu, bir Alman ve üç İtalyan birlikten oluştuğu için adı, 1. İtalyan Ordusu olarak değiştirildi. Rommel, yeni Ordu Grubu Afrika (Heeresgruppe Afrika) komutanlığına atandı.

İlerleyen Amerikan ve İngiliz kuvvetlerine karşı savunma amaçlı bir savaş yürüttü ve Mareth Hattı'nda yenildi. Müttefik saldırılarına yönelik sürekli taktiksel gecikmesi, Kuzey Afrika Mihveri'nin kaçınılmaz yenilgisini engelleyemedi.

12 Mayıs 1943 tarihinde İtalya Mareşali (Maresciallo d'Italia) rütbesine terfi etti. 13 Mayıs'ta, 5. Alman Tank Ordusu'nun çöküşünden sonra, Tunus'un düşmesi üzerine komutası altındaki 1. İtalyan Ordusu Enfidaville çevresini hâlâ tuttuğu halde, Müttefikler'e resmen teslim oldu.

Ateşkes sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Kralcı davanın sadık bir destekçisi olarak, pek çok İtalyan subayı gibi Eylül 1943'te yapılan İtalyan ateşkesinden sonra "İtalyan Müttefik Ordusu" (Esercito Cobelligerante Italiano) Genel Komutanı olarak göreve başladı. Kral Victor Emmanuel'e sadık olan ve birçoğu İtalyan savaşçılardan kurulan ve müttefikler tarafından silahlandırılan birliklerden oluşuyordu. Savaşın bitimine kadar bu görevde kaldı ve 46 yıllık hizmetinden sonra 1947 yılında askerlikten emekli oldu.

Askerlikten sonraki hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Daha sonraki yaşamı olaysız değildi. Savaşın ardından Afrika'daki Come finì la guerra in Africa. La "Prima Armata" italiana in Tunisia (Afrika'daki savaş nasıl sona erdi: Tunus'ta İtalya'nın "Birinci Ordu"su) başlıklı deneyimlerini içeren bir kitap yazdı. Askeri popülaritesi sivil yaşamda da sürdü ve 1953-1955 yılları arasında, Halk tarafından demokratik olarak İtalya Senatosu'na senatör olarak seçildi. Ayrıca, ölümüne kadar yürüttüğü bir görev olan İtalyan Gaziler Derneği (ITER) Başkanı idi. Hayatı, 1997 yılında yayınlanan Messe-soggetto di un'altra storia (Messe-başka bir tarihin konusu) başlıklı Luigi Argentieri tarafından yazılan bir biyografide anlatıldı.

18 Aralık 1968 tarihinde seksen beş yaşındayken öldü.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]