Bautzen Muharebesi
1813 Alman Harekatı
Napolyon, Bautzen'e yapılan saldırıyı izliyor
Tarih 20–21 Mayıs 1813 Bölge Bautzen, Saksonya Krallığı Sonuç Fransız zaferi
Taraflar
Birinci Fransız İmparatorluğu	Rus İmparatorluğu Prusya Krallığı
Komutanlar ve liderler
Napolyon Michel Ney Jean-de-Dieu Soult Auguste de Marmont Édouard Mortier Henri Gatien Bertrand Jacques MacDonald Pierre Augereau Nicolas Oudinot Géraud Duroc Horace Sébastiani Jacques Lauriston	Peter Wittgenstein I. Aleksandr Michael Andreas Barclay de Tolly Mihail Miloradoviç Konstantin Pavloviç Levin August von Bennigsen Gebhard Leberecht von Blücher III. Friedrich Wilhelm Ludwig Yorck von Wartenburg Friedrich Graf Kleist von Nollendorf
Güçler
115,000-200,000	96,000-97,000
Kayıplar
20,000–25,000 ölü	11,000–20,000 ölü

Bautzen Muharebesi (20–21 Mayıs 1813), sayıca büyük ölçüde üstün olan birleşik bir Prusya-Rus ordusunun Napolyon tarafından geri püskürtülmesi ile sonuçlanan savaştır. Ancak müttefik kuvvetler Mareşal Michel Ney'in terddütlerinden faydalanarak düzenli bir şekilde çekilebilmesiyle yıkımdan kurtuldu.^[1] General Gebhard Leberecht von Blücher komutasındaki Prusyalılar ve General Peter Wittgenstein komutasındaki Ruslar, Lützen'deki yenilgilerinin ardından geri çekilen Napolyon komutasındaki Fransız kuvvetleri tarafından saldırıya uğradı.

Başlangıç[değiştir | kaynağı değiştir]

Prusya-Rus ordusu, Lützen Muharebesi'ndeki yenilgilerinin ardından tam bir geri çekilme içindeydi. Son olarak, generaller Wittgenstein ve Blücher'e Çar I. Aleksandr ve Kral Frederick tarafından Bautzen'de durmaları emredildi. Rus-Prusya ordusu yaklaşık 96.000 kişiydi, ancak Napolyon'un 144.000 kişilik ordusu vardı. Wittgenstein, Spree Nehri'nin doğusunda iki güçlü savunma hattı oluşturdu; birincisi köylerde ve tepeler boyunca müstahkem noktaları, ikincisi ise bir nehir kıvrımının arkasındaki köprüleri tutuyordu.^[2]

Napolyon, ilk gün düşmanlarını hatlarına sıkıştırmayı ve ertesi gün geldiklerinde onları Mareşal Michel Ney'in birlikleriyle tuzağa düşürmeyi planlamıştı. Ancak, hatalı keşif nedeniyle, Prusya-Rusların gerçekte olduğundan daha fazla askeri olduğundan ve daha güçlü mevzilere sahip olduğundan endişe duymaya başladı. Böylece Napolyon, olası tuzaklar yumuşayana kadar tuzağını kurmamaya karar verdi.^[3]

Savaş[değiştir | kaynağı değiştir]

Napolyon'un büyük topçu bataryasının öğle saatlerinde ve saatlerce hararetli çatışmalarda başlayan yoğun bombardımanından sonra, Fransızlar ilk savunma hatlarını alt etti ve Bautzen kasabasını ele geçirdi. Prusso-Ruslar düzgün bir şekilde geri çekildiler. Akşam karanlığında, Fransızlar müttefiklerin geri çekilme hattını kesmek için pozisyon alıyorlardı, ancak Koalisyon, Ney'in sağ kanatlarına yaklaştığının farkındaydı. Ancak Mareşal Ney'in kafası karıştı ve hatalı konumlandırması, Müttefiklerin kaçması için kapıyı açık bıraktı.^[4]

Ertesi gün, 21 Mayıs'ta savaşmak yine zordu ve birkaç saatlik başarısızlıktan sonra, yenilenen Fransız saldırıları ivme kazanmaya başladı. Ancak bu saldırılar müttefikleri bir yere sabitlemek içindi. Mareşal Ney bir kez daha dikkati dağıldı ve Preititz köyünü ele geçirmeye karar verdi ve böylece müttefikleri kesmenin stratejik önemini gözden kaçırdı.^[5]

Rus-Prusya ordusu geri püskürtülüyordu ve saat 16.00'da Çar, Ney'in sağında oluşturduğu tehdidi ve savaşın kaybedildiğini fark ederek genel bir geri çekilme emri verdi. Böylece Napolyon'un umduğu ezici yenilgiden kurtuldular. Her iki taraftaki kayıplar 20.000 civarındaydı.^[6] Ancak diğer bazı kaynaklar (örneğin Dr Stubner), müttefikleri hatlarından ayırmayı başaramayan agresif saldırı taktikleri nedeniyle Fransız tarafındaki kayıpların önemli ölçüde daha yüksek olduğunu ve müttefiklerin aslında yalnızca 11.000-14.000 kaybettiğini söylüyor. Bautzen'deki Fransız zaferi bu nedenle genellikle Pirus zaferi olarak adlandırılır. Sayısal üstünlüğü göz önüne alındığında, sonuç Napolyon için kaçırılmış bir fırsattı.^[7]

Koalisyon müttefikleri çok yerinde ve düzenli olarak geri çekildiler ki, Napolyon zaferinin kanıtı olarak tek bir ganimet ele geçirmeyi başaramadı. Düşmanın kaçışı onu çok rahatsız etti, ele geçirilen silahların ve mahkumların yokluğu ona Rus deneyimlerini hatırlattı.^[8] Bu nedenle Napolyon kolordu komutanlarından takip için takipte olan güçlerin iki katına çıkarılmasını emretti. Bu, Fransız ordusunun taktik önlemler almadan ilerlemesine neden oldu ve Blücher, Haynau Muharebesi'nde (26 Mayıs), Landwehr süvarilerinden yaklaşık yirmi birlik ile General Nicolas'ın birliğini neredeyse tamamen yok etmesine neden oldu. Fransızlara verilen maddi kayıp çok büyük değildi, ancak ham Prusya süvarilerinin moralini yükseltmedeki ve eski komutanlarına olan güvenlerini artırmadaki etkisi çok büyüktü.^[2]

Sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Fransızlar için bir başarı olsa da Bautzen, Napolyon'un istediği belirleyici, stratejik sonuç değildi. Ney'in geri çekilme hattını kesmedeki başarısızlığı, Fransızları tam bir zaferden mahrum etti. Napolyon bir kez daha dar bir zaferle yetinmek zorunda kaldı. Daha da kötüsü, savaş sırasında, Napolyon'un yakın arkadaşı ve Saray Büyük Mareşali General Geraud Duroc, savaşın ertesi günü bir gülle tarafından ölümcül şekilde yaralandı ve ardından öldü. Bautzen'in ardından Napolyon, Müttefiklerin 2 Haziran 1813'te talep ettiği Koalisyon ile dokuz haftalık bir ateşkes yapmayı kabul etti. Pläswitz Mütarekesi 4 Haziran'da imzalandı ve 20 Temmuz'a kadar sürdü, ancak daha sonra 10 Ağustos'a kadar uzatıldı.^[9] Aynı 4 Haziran'da Luckau Savaşı yapıldı. Napolyon, özellikle süvari olmak üzere daha fazla birlik toplamayı ve yeni ordusunu daha iyi eğitmeyi umuyordu, ancak müttefikler boş durmadı ve daha hazırlıklı kuvvetleri seferber etti. Düşmanlıklar yeniden başladıktan sonra, Avusturyalılar müttefiklerin saflarına katıldı. Napolyon'un daha sonra (Saint Helena'da), bu ateşkes anlaşmasının kötü bir hata olduğunu çünkü molanın kendisinden çok müttefiklere faydası olduğunu söylediği bildirildi.^[10]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]