Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek maddenin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "Rimel" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Mayıs 2020) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Rimel (Fransızca: Rimmel (marka adından)) veya maskara, kirpik, takma kirpik ve kirpik uzantıları'nı kıvırmak ve daha uzun göstermek için fırça ile sürülen boyalı sürme'dir. Maskara çeşitli şekillerde üretilir: sıvı, kremsi ve kuru. Ayrıca farklı tonlarda ve renklerde mevcuttur. Rimeller, kirpiklerin hacmini, şeklini ve uzunluğunu vurgulamak, artırmak için tasarlanmıştır. Rimelin en popüler şekli, ucunda bir fırça aplikatörü bulunan çubuklu tüplerdir. Rimeller göz kapağı tutkalı, far, göz kalemi ile beraber uygulanır.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Viktorya döneminde, toplumsal görüş radikal bir şekilde kozmetiklerin tanıtımına doğru kaydı ve kadınların günlerinin çoğunu güzellik rejimleriyle meşgul olarak geçirdikleri biliniyordu. Uzun, koyu kirpiklerin yanılsamasını yaratmak için büyük çaba sarf edildi. Bunu deneyen Viktorya dönemi kadınları kendi evlerinde bir çeşit maskara yaptılar.^[1] Kül veya lâmba karası ve mürver suyu karışımını bir tabakta ısıtıp, ısıtılan karışımı kirpiklerine sürüyorlardı.^[2]

Bugün insanların maskara olarak tanıyacağı ürün 19. yüzyıla kadar gelişmedi. Eugène Rimmel adlı bir kimyager, yeni icat edilen petrol jölesi kullanarak bir kozmetik geliştirdi. Rimmel adı, madde ile eş anlamlı oldu ve günümüzde Rimel sözcüğü Portekizce, İspanyolca, Yunanca, Türkçe, Rumence ve Farsça dillerinde (rímel) gibi "maskara" anlamındadır.^[3]

Maskara sözcüğü İtalyancada maske anlamına gelen mascheradan gelir.^[4]

Atlantik Okyanusu boyunca ve 1915'te Thomas Lyle Williams, kız kardeşi Mabel için dikkate değer ölçüde benzer bir madde yaptı.^[3] Modern maskara T.L.Williams tarafından kız kardeşi Mabel için 1913'te yapılmıştır. Bu eski maskara kömür tozuyla vazelinin karıştırılmasıyla elde edilmiştir. 1917'de İlk Mabel üzerinde denediği ürün başarıya ulaşınca, Williams posta yoluyla yeni ürününü satmaya başlamıştır.^[1] Şirketi Maybelline, kız kardeşinin ismiyle vazelinin birleşimi, kozmetikte başı çeken şirketlerden biri olmuştur.

Rimel sadece topak halde bulunuyordu; ve renklendiricilerle Brezilya balmumundan üretiliyordu. Kullanıcılar fırçayı ıslatıp topak üzerinde ovuyordu, daha sonra bunu gözlerine uyguluyorlardı. Modern tüp ve çubuk 1957'ye kadar çıkmadı, bu kullanış şekli Helena Rubinstein'dan gelmişti.

Bu iki adam tarafından geliştirilen maskara, belirli bir oranda petrol jölesi ve kömürden oluşuyordu.^[3] İnkâr edilemez derecede dağınıktı ve kısa sürede daha iyi bir alternatif geliştirildi. Eşit oranlarda sabun ve siyah boya içeren bir pastaya nemlendirilmiş bir fırça sürülerek kirpiklere uygulandı.^[5] Yine de aşırı dağınıktı. Helena Rubinstein tarafından yapılan bir yenilikle 1957 yılına kadar önemli bir gelişme olmadı.

Rubinstein'ın gelişmesine yol açan olaylar, 20. yüzyılın başlarında Paris'te başladı. Paris'te, dünyanın moda başkentinde, maskara hızla popülerlik ve yaygın kullanım kazanıyordu.^[6] Elizabeth Arden ve Amerikan güzellik endüstrisinin iki devi Helena Rubinstein gelişimini izledi ve takip etti. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra, Amerikalı tüketiciler yeni ürünler için heveslendiler.^[7] Bir fırsat sezen hem Rubinstein hem de Arden, maskara içeren kendi kozmetik markalarını piyasaya sürdü. Bu iki rakibin çabaları ve kamusal mizaç sayesinde maskara nihayet Amerikan toplumunda saygınlık ve beğeni kazandı.^[8]

Fotoğraf ve sinema filmi'nin icadı, maskaranın popülaritesini ve kullanımını Amerika'da daha ileriye taşıdı. Sinema filmleri özellikle yeni bir güzellik standardının ve cinsel çekiciliğin reklamını yaptı.^[9] Theda Bara, Pola Negri, Clara Bow, Greta Garbo, Marlene Dietrich, Bette Davis ve Jean Harlow gibi klasik sinema döneminin ünlü aktrisleri ortalama bir kadının taklit etmeye çalıştığı çekici görünümleri için büyük ölçüde maskaraya güveniyordu.^{[10]:8–9,11–12}

1933'te, mahkeme kayıtlarında Bayan Brown olarak bilinen bir kadın, kirpiklerini kalıcı olarak boyamaya rıza gösterdi.^[10]:20 Ne yazık ki, ürün, Lash Lure, boyama maddesi olarak vücut için son derece toksik bir kimyasal olan para-fenilendiamin kullandı.^[10]:23 O zamanlar, kozmetikler Federal İlaç tarafından düzenlenmiyordu. Uygulama ve parafenilendiaminin tehlikeleri bilinmiyordu.^[11] Uygulamadan saatler sonra Bayan Brown, gözlerinde şiddetli batma ve yanma semptomları yaşamaya başladı. Ertesi sabah, Bayan Brown'un gözlerinde sızan ve şişerek kapanan ülserler gelişti.^[10]:22 Lash Lure kullanımı Bayan Brown ve diğer on beş kadında körlüğe neden oldu ve ayrıca bakteriyel bir enfeksiyon yoluyla bir başkasının ölümüne neden oldu.^[12] Ancak Ruth deForest Lamb'in "Amerikan Korku Odası" başlıklı kitabında belgelenen Lash Lure olayı ve buna benzer birkaç olaydan sonra Kongre, 1938'de (FDA) kozmetik ürünlerini düzenleme hakkını verdi.^[10]:24

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Renk düzeltici
• Blefaroplasti

Kozmetik ya da Kişisel bakım ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.