Papa Roach
Genel bilgiler
Başladığı yer	Vacaville, California, ABD
Tarzlar	Hard rock, nu metal, heavy metal, alternatif metal, alternatif rock, rap rock
Etkin yıllar	1993–günümüz
Müzik şirketi	Eleven Seven Music, DGC, Interscope, Geffen, DreamWorks
İlişkili hareketler	Fight the Sky, Pulley
Resmî site	paparoach.com
Üyeler	Jacoby Shaddix Jerry Horton Tobin Esperance Tony Palermo
Eski üyeler	Will James Dave Buckner

Papa Roach, 1993 yılında Kaliforniya'da kurulmuş Amerikan rock grubudur.^[1] Grup, vokalist Jacoby Shaddix, gitarist Jerry Horton, bas gitarist Tobin Esperance, baterist Tony Palermo'dan oluşmaktadır.

Grup 11 stüdyo albümüne sahiptir. Son albümleri Ego Trip'i 8 Nisan 2022 yılında yayımlandı.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk Yıllar (1993-1995)[değiştir | kaynağı değiştir]

Lise futbol takımı seçmelerinde tanışan vokal Jacoby Shaddix ve davulcu Dave Buckner grup kurmaya karar verdi. Gruba bas gitarist Will James ve trombonist Ben Luther ile ilk kadrosunu tamamlayan grup, ilk sahne deneyimi olan lise yetenek yarışmasına gitaristsiz katıldı ve sonuncu oldu. Bu olaydan sonra gitarist aramaya başlayan grup, okudukları liseye çok yakın olan Vanden Lisesi'nden Jerry Horton'u buldu. Kısa süre sonra Mart 1993'te tromboncu Ben Luther gruptan ayrıldı.

Grup ismini Shaddix'in dedesi William Roatch'ın lakabı Papa Roach'tan alan grup, Dave'in evinin garajında çalışmaya başladı ve çalışmaların sonunda 1994'te Potatoes for Christmas isimli ilk EP'sini kaydetti. Bu arada Dave sanat eğitimi almak için bir seneliğine Seattle'a gitti ve onun yokluğunda gruba Ryan Brown dahil oldu. Dave Buckner 1995 yılında gruba geri döndü. Bas gitarist Will Kilisenin yaz kampına katılması grubun prova ve konserlerini aksatmasından dolayı gruptan atıldı, yerine grubun rodisi Tobin Esperance gruba katıldı.

Old Friends from Young Years (1997-1999)[değiştir | kaynağı değiştir]

4 Şubat 1997'de ilk stüdyo albümü Old Friends from Young Years'ı piyasaya sürdü. Albümü desteklemek için Incubus, Powerman 5000, Snot, Far ve Static-X gibi grupların ön grubu olarak sahne almalarının ardından 1998'de yayınlanan ve ilk ayında bin adet kopya satan 5 Tracks Deep EP'lerini yayınladılar. Bir sene sonra da grubun son bağımsız çalışması Let’Em Know yayınlandı. Bu albümle Warner Music Group'un ilgisini çeken grup, bu plak şirketinin finanse ettiği 5 şarkılık bir demo CD hazırladı. Bu demoda daha sonra başarılı olacak parçalardan 4'ünün yer almasına rağmen plak şirketi demodan etkilenmeyip anlaşma imzalamaktan vazgeçti. Kısa bir süre sonra, DreamWorks Records gruba bir kayıt sözleşmesi teklif etti. Grup teklifi kabul edip sözleşme albüm sözleşmesi imzaladı.

Ana akım başarı: Infest (2000)[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu plak şirketinden ilk büyük çaplı çalışmaları olan 5 Nisan 2000'de Infest'i yayınladı. Infest albümünden çıkan ilk tekli "Last Resort"un başarısı, grubu dünya çapında sevilen isimlerden biri haline getirdi. Albüm, Amerika’da piyasaya sürüldüğü ilk haftada 30 bin kopya sattı. Albümden Last Resort, Broken Home, Between Angels and Insects, Never Enough parçaları büyük hit değeri yakaladı.

Infest albümleri ile büyük başarı yakalayan grup, Limp Bizkit, Linkin Park, Eminem ve Xzibit gibi büyük grup ve sanatçılarla turneye çıktı. Grup 2000 yılında MTV ödüllerinde "Last Resort" ile "En İyi Yeni Video Sanatçısı" dalında aday gösterilse de ödülü kazanamadı. 2001 yılında Ozzfest'e davetiye alıp ilk defa büyük bir festivalde boy gösterdiler.

Albüm günümüzde 3x Platinum RIAA ile sadece Amerika'da 3 milyon, dünya çapında 5 milyondan fazla satmıştır. Billboard 200'de 5. sırada zirvesini görmüştür. Grup tarihinde 2 defa tek Grammy'lere aday gösterilmiştir. İki adaylığı da 2001 yılında aldı. En İyi Yeni Sanatçı ve Broken Home parçası ile en iyi video klip dallarında aday gösterilse de ödülleri kazanamadı.

Lovehatetragedy (2002)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ozzfest ile dünya turunu tamamladıktan sonra grup 3. albümlerinin hazırlıklarına başladı. Albümün adı ilkin Born to Rock iken, grup daha sonra albümün adını Lovehatetragedy olarak değiştirdi. Albüm Haziran 2002 yılında yayımlandı. Infest gibi büyük bir satış elde etmese de ilk çıktığı hafta 500 bin adet satmıştır. Grup bu albümde biraz daha rap öğeleri kullansa da Nu-Metal çizgisini korumuştur. Albümden She Loves Me Not ve Time and Time Again hit değeri yakaladı.

Albüm Billboard 200'de 2. sıraya kadar zirvesini gördü. Albüm 2x Gold RIAA ile Amerika'da 1 milyon, dünya çapında ise 3 milyona yakın satmıştır.

Get Away With Murder (2004)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 2002 yılında çıkardıkları Lovehatetragedy albümlerinin turunu 1 yıl ile kısıtlı tutarak hemen bir yıl sonra 2003 yılında 4.albümlerinin hazırlıklarına başladı. Albüm önce Dancing In the Ashes adıyla lanse edilse de sonradan adı Get Away With Murder olarak değiştirildi. Grup Dreamwork plak şirketi ile 3 albüm çıkardıktan sonra sözleşmeyi yenilemekten vazgeçip Geffen Records ile anlaştı. Albüm Ağustos 2004 yılında yayımlandı. Albümden Get Away With Murder ve Scars büyük beğeni topladı. Öyle ki albüm ilk demlerinde bir önceki albümleri Lovehatetragedy'den fazla satmasına rağmen totalde 2 milyon satış elde edebildi.

Grup albümde tarz değişikliğine gidip, rap öğelerini albümden arındırdı. Nu metal çizgisinden ayrılıp Hard Rock ve Alternative Metal çizgisinde bir albüm ürettiler.

The Paramour Sessions and Baterist Buckner'ın ayrılması (2006–2008)[değiştir | kaynağı değiştir]

12 Eylül 2006'da Papa Roach dördüncü albümleri The Paramour Sessions'ı yayınladı. Grup, albümü Paramour Mansion adlı mekanda kaydett. Albüm adını kayıt yerinden aldı. Albüm alternatif rock temelli bir yönde devam etti, ancak yine de Get Away with Murder'a benzer daha yumuşak baladlar içeriyordu. Albüm Billboard 200'de 16. sırada zirvesini gördü. Albüm dijital gelişmelerdeki korsan müzik indirmelerinden olumsuz etkilenerek albüm satışları düşük oldu.

Albümde, Forever, To Be Loved, Time is Runnig Out, Reckless parçaları hit değeri yakaladı. Ayrıca Blink-182'nin frontmeni Travis Barker albümdeki My Heart is a Fist şarkısına düet ile eşlik etti.

Grup albüm tanıtım turnesinde Guns 'n Roses ve Deftones ile beraber konserlere çıktı.

2007 yılında baterist Buckner kişisel problemleri nedeniyle gruptan ayrıldı. Buckner'ın kısa süre içinde gruba tekrar katılacağı düşünülüyordu ama vokalist Shaddix Buckner için şu açıklamayı yaptı; " Buckner rehebilatasyona girdi. Çünkü aklını kaçırdı." Buckner yerine Unwritten Law grubundan Tony Pallermo grubun baterist görevini üstlendi.

Metamorphosis (2008-2010)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 2008 yılında Days of War, Nights of Love adında 6. stüdyo albümünü duyurdu. Ancak bir gelenek haline getirdiği albüm adını sonradan değiştirmeyi bu albümde de sürdürdü. Albüm Mart 2009'da Metamorphosis adıyla yayımlandı. Albümden Change or Die, Hoolywood Whore, Lifeline, I Almost Told You That I Loved You parçaları büyük beğeni yakaladı.

Grup; Motley Crüe, Avenged Sevenfol, Buckherry, Sixx:AM, Staind, Red, Seether, Nickelback, Hinder gruplarıyla bir dizi turneye çıktı.

Albüm Billboard 100'de 8. sırada zirvesini görerek, grubun listelerde yüksek başarı gösteren ilk albümü oldu.

Time for Annihilation ve Geffen Record ile telif problemi (2010–2012)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 2010 yılında yeni şarkılar üzerinde çalıştığını duyurdu. Ancak grup daha sonra stüdyo albümleri yerine birkaç parçalık EP albüm ve canlı performans parçalarını birleştirerek Time for Annihilation adında bir karma albüm çıkartacaklarını açıkladı.

Yeni stüdyo albümü gecikince Geffen Records, grubun hit parçalarını derleyerek Papa Roach: Greatest Hits adında bir derleme albüm yayınladı. Ancak grup bu albümün gruptan habersiz çıktığı ve albümden hiç para ödemesi yapılmadığını açıkladı. Grup, hayranlarından albümü satın almamalarını söyledi. Bu olaylar üzerinde Geffen Records'tan şu açıklama geldi; "Papa Roach eski parçaları üzerinde telif hakkına sahip değil. Tüm telif hakları plak şirketinde. Grup sadece konserde parçaları söyleyerek gelir elde edebilir."

The Connection (2012–2013)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 7. yeni stüdyo albümü için 2011 yılında stüdyoya girdi. Albüm adının The Connection olacağını açıkladı. Grup albüm adını sonradan değiştirme geleneğini bozarak Ekim 2012 The Connection adıyla albümlerini yayınladı.

Albüm tanıtım turnesine Godsmack, In This Moment ve Stone Sour gruplarıyla çıktı.

F.E.A.R. (2014–2016)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 2014 yılında 8. stüdyo albümleri için hazırlıklara başladığını açıkladı. Albüm Ocak 2015 yılında yayımlandı. Grup albümde In This Moment vokalisti Maria Brink ve rap sanatçısı Royce da 5'9" adlı sanatçıyla 2 parçada düet yaptı.

Crooked Teeth (2016–2018)[değiştir | kaynağı değiştir]

2016 yılında grup 9. stüdyo albümleri üzerinde çalıştıklarını duyurdu.Crooked Teeth adını verdikleri albüm Mayıs 2017 yılında yayımlandı. Albümden Help ve Born for Greatness parçaları büyük beğeni topladı. Her iki parça Amerika Mainstream Rock listlerinde 1. sıraya yerleşti. İlk defa Papa Roach şarkıları Amerika listelerinde zirveye yerleşmiş oldu.

Who Do You Trust? (2018–2020)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 2017 yılında Crooked Teeth albümünün devamı için 6 parça ürettiklerini açıkladı. Daha sonra devam albümü yerine yeni albüm için kullanacaklarını söylediler. Ocak 2019 Who Do You Trust? adından 10. stüdyo albümlerini yayınladılar.

Ego Trip (2022- günümüz)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup 2021 'de 11. stüdyo albümlerinin hazırlıklarına başladı. Ego Trip adını verdikleri albümlerini 8 Nisan 2022'de yayınladılar.

Müzikal Tarz ve Etkileşim[değiştir | kaynağı değiştir]

Papa Roach'un tarzı; alternatif metal, alternatif rock, hard rock, nu metal ve rap metal olarak tanımlanmıştır.^[2]

İlk bağımsız albümleri ve plak şirketi aracılığı ile çıkardıkları Infest ve Lovehatetragedy albümlerinde grup nu metal ve rap metal eğilimindeydi.Papa Roach büyük plak şirketlerinin albümlerini yayınlamadan önce, Jacoby Shaddix'in şarkı söyleme tarzı Chino Moreno ve Snot grubundan Lynn Strait ile karşılaştırıldı. Ayrıca 2009 albümleri Metamorphosis ile adından da anlaşılacağı gibi grup, müziklerinin "daha zor ve daha hızlı" şeylere bir dönüşüm geçirdi. AllMusic, grubun son çalışmalarını 1980'lerin glam metaliyle benzetti. FEAR'ın piyasaya sürülmesiyle hem MetalSucks hem de Metal Injection müzik siteleri, grubun bazı djent etkileri edindiğini kaydetti.

2004 yılında grubun solisti Jacoby Shaddix, Dallas Music Guide'a verdiği bir röportajda grubun artık rap'i müziklerinde kullanmamasıyla ilgili olarak şunları söyledi: "...rapler gitti! İçimden rap yapmak gelmiyor. Ben bunların üstünde bir vokalim. Ben sadece rockçı olmak istiyorum. Çocukken olmak istediğim şey buydu." Shaddix başka bir röportajında şu yorumu ekledi: " Metal, hardcore, punk rock ve pop müzik arasındaki çizgide yürümeye çalışan bir grubuz ve hepsini havalı hale getirmek için elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz".

The Connection'ın yayınlanmasından önce gitarist Jerry Horton, VerdamMnis Magazine'e verdiği bir röportajda, "Bu bizim için doğal bir şey, yıllar boyunca hep değişiyoruz. Tabii ki, müziğimizde aynı kalan bazı şeyler var ama biz yeni şeyler denemeyi seviyoruz, bir nevi temelimizi biraz daha genişletiyor ve bu yüzden onu daha ilginç hale getiriyoruz". Ayrıca grubun "bir sonraki kayıt için elektronik sesleri" keşfedeceğini söyledi.

The Connection'ın yayınlanmasından önce gitarist Jerry Horton, VerdamMnis Magazine'e verdiği bir röportajda, "Bu bizim için doğal bir şey, yıllar boyunca hep değişiyoruz. Tabii ki, müziğimizde aynı kalan bazı şeyler var ama biz yeni şeyler denemeyi seviyoruz, bir nevi temelimizi biraz daha genişletiyor ve bu yüzden onu daha ilginç hale getiriyoruz". Ayrıca grubun "bir sonraki kayıt için elektronik sesleri" keşfedeceğini söyledi. (Crooked Teeth albümünü kast ederek) ^[3]

Grubun etkilendiği isimler arasında Faith No More, Social Distortion, Metallica, Red Hot Chili Peppers, Wu-Tang Clan, Fugees, Refused, Queen ve Led Zeppelin yer alıyor.^[4] Jacoby Shaddix Faith No More'dan Mike Patton'ı ve Social Distortion'dan Mike Ness'i büyük etkiler olarak kabul ediyor ve "Şarkı söyleme tarzım olarak kesinlikle Mike Patton'dan ilham aldım ama Mike Ness'in yaptığı hikaye anlatımını seviyorum, bu yüzden biraz kaynaştım. bu iki adam erken yaşta bir araya geldi ve bu bana kendi işim olmam için ilham verdi." ^[4]

Başlangıçta, Papa Roach'ın en büyük etkisi deneysel grup Bay Bungle'dı (Faith No More'dan Mike Patton'ın eski grubu), bu da 1994'teki ilk albümleri Potatoes for Christmas'ın maceraperestliğine yansıdı.^[5]

2021'deki bir röportajda Jacoby Shaddix, grubun nu metal türüyle uzun süredir devam eden ilişkisini yansıttı ve "Nu metalin atalarından biri olmayı seviyorum, bu harika, ama biz onu geride bıraktık artık."

Grup üyeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Şimdiki üyeler

• Jacoby Shaddix - Vokal (1993–günümüz)
• Jerry Horton - Solo gitar, geri vokal (1993–günümüz)
• Tobin Esperance - Bas gitar, ritim gitar, programming, geri vokal(1996–günümüz)
• Tony Palermo - Bateri, perküsyon (2007 (turnede), 2008–günümüz)

Eski üyeler

• Will James - Bas guitar, geri vokal (1993–1996)
• Dave Buckner - Bateri, perküsyon (1993–2007)

Eski yardımcı üyeler

• Ben Luther - Trombon (1993)
• Ryan Brown - Bateri, perküsyon (1994)
• Mike Doherty - Ritim gitar, geri vokal (2002)

Üye Değişim Kronolojisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Stüdyo albümler

• Old Friends from Young Years (1997)
• Infest (2000)
• Lovehatetragedy (2002)
• Getting Away with Murder (2004)
• The Paramour Sessions (2006)
• Metamorphosis (2009)
• The Connection (2012)
• F.E.A.R. (2015)
• Crooked Teeth (2017)
• Who Do You Trust? (2019)
• Ego Trip (2022)

Ödül ve adaylıklar[değiştir | kaynağı değiştir]

Grammy Ödülleri

MTV Video Müzik Ödülleri

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Resmî site
• Myspace'te Papa Roach