Ortak mülkiyet, bir kuruluşun, işletmenin veya topluluğun varlıklarını, tek tek üyelerin veya üye gruplarının adlarını ortak mülkiyet olarak değil, bölünmez bir şekilde tutmayı ifade eder.

Her ekonomik sistemde ortak mülkiyet biçimleri mevcuttur. Üretim araçlarının ortak mülkiyeti, komünist bir toplumun yaratılması ve işlevinin devamı için gerekli bir demokratik mekanizma olarak görüldüğü için komünist siyasi hareketlerin merkezi bir hedefidir. Savunanlar, ilki üretici kooperatifleri gibi bir dizi meslektaşın anlaşmasıyla ortaklaşa sahip olunan mülke atıfta bulunduğundan, kolektif mülkiyet ve ortak mülkiyet arasında bir ayrım yapar, ikincisi ise herkesin serbestçe kullanabileceği halka açık bir park gibi erişime tamamen açık varlıkları ifade eder.^[1][2]

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Hemen hemen tüm toplumlar ortak mülkiyet unsurlarına sahip olsa da, ortak mülkiyetin esasen tüm mülkiyetlere yayıldığı toplumlar vardır. Bu düzenlemenin bir diğer terimi de "hediye ekonomisi" veya komünizmdir. Birçok göçebe toplum, ortak toprak mülkiyetini etkili bir şekilde uyguladı.

Tarih öncesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Marksist teori (özellikle Friedrich Engels), avcı-toplayıcı toplumların geçim düzeyinde ortak mülkiyete dayanan bir tür ilkel komünizm uyguladığını savunur.

Hristiyan toplumlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kudüs'teki ilk kilise tüm paralarını ve mallarını paylaştı. İlk Hristiyanlardan esinlenen birçok Hristiyan, o zamandan beri mal ve ortak mülkiyet topluluğunu örnek almaya çalıştı. Ortak mülkiyet, Hutterites (yaklaşık 500 yıl boyunca), Bruderhof (yaklaşık 100 yıl boyunca) ve diğerleri gibi bazı Hristiyan gruplar tarafından uygulanmaktadır. Bu durumlarda, mülk genellikle dini grupların üyelerini korumak amacıyla kurulmuş bir hayır kurumuna aittir.^[3][4]

Kapitalist ekonomilerde[değiştir | kaynağı değiştir]

Ortak mülkiyet, çok sayıda gönüllü dernek ve kâr amacı gütmeyen kuruluş tarafından ve tüm kamu kurumları tarafından örtülü olarak uygulanmaktadır. Çoğu kooperatif ortak mülkiyet unsuruna sahiptir, ancak sermayelerinin bir kısmı ayrı ayrı sahip olunabilir.

Marksist teori[değiştir | kaynağı değiştir]

Birçok sosyalist hareket, üretim araçlarının tüm toplum tarafından ortak mülkiyetini, üretici güçlerin gelişimi yoluyla elde edilecek nihai bir hedef olarak savunur, ancak birçok sosyalist, sosyalizmi üretim araçlarının kamusal mülkiyeti olarak sınıflandırır ve Karl Marx'ın "üst aşama komünizmi" olarak adlandırdığı şey için ortak mülkiyeti ayırır.

Marksist bir analizden, aşırı miktarda mal ve üretim araçlarının ortak mülkiyetine dayanan bir toplum, üretken mülkiyetin mülkiyetine dayanan sınıflardan yoksun olacaktır. Varsayımsal bir komünist toplumda ortak mülkiyet, toplumsalcılık ve ilkel komünizm gibi tarih boyunca var olan ilkel ortak mülkiyet biçimlerinden ayırt edilir, çünkü komünist ortak mülkiyet, toplumdaki maddi kıtlığın giderilmesine yol açan sosyal ve teknolojik gelişmelerin sonucudur.

1918'den 1995'e kadar, üretim, dağıtım ve değişim araçlarının ortak mülkiyeti, İngiliz İşçi Partisi'nin bir hedefi olarak anayasasının IV. Yan tümce şöyledir:

İşçiler için el veya beyin yoluyla güvence altına almak, endüstrilerinin tam meyvelerini ve üretim, dağıtım ve değişim araçlarının ortak mülkiyeti ve her endüstrinin veya hizmetin en iyi elde edilebilir yönetim ve kontrol sistemi temelinde mümkün olabilecek en adil dağılımı sağlamak.

Antitröst ekonomisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Antitröst ekonomisinde, ortak mülkiyet, büyük yatırımcıların aynı sektörde rekabet eden birkaç firmada hisseye sahip olduğu bir durumu tanımlar. Bu örtüşen mülkiyetin bir sonucu olarak, bu firmalar rekabetçi eylemlerinin birbirleri üzerindeki kar azaltıcı etkisini içselleştirdikleri için birbirleriyle rekabet etme teşviklerini azaltmış olabilir.

Teori ilk olarak 1984'te Julio Rotemberg tarafından geliştirildi. Birkaç ampirik katkı, ortak mülkiyetin artan önemini belgeliyor ve teoriyi destekleyen kanıtlar sağlıyor. Bu rekabete aykırı etkilerle ilgili endişeler nedeniyle, ortak mülkiyet, "antitröst yaptırımının büyük ölçüde yeniden düşünülmesini teşvik etti". Amerika Birleşik Devletleri Adalet Bakanlığı, Federal Ticaret Komisyonu, Avrupa Komisyonu ve OECD, ortak mülkiyetin ürün pazarındaki rekabeti azaltma üzerindeki etkileriyle ilgili endişeleri kabul etti.

Sözleşme teorisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Neoklasik iktisat teorisi, sözleşme teorisini kullanarak ortak mülkiyeti analiz eder. Oliver Hart ve ortak yazarlarının öncülük ettiği tamamlanmamış sözleşme yaklaşımına göre, mülkiyet önemlidir çünkü bir varlığın sahibinin artık kontrol hakları vardır. Bu, mal sahibinin bir sözleşme kapsamında olmayan her beklenmedik durumda varlıkla ne yapacağına karar verebileceği anlamına gelir. Özellikle, bir sahip, ilişkiye özgü yatırımlar yapmak için sahip olmayanlara göre daha güçlü teşviklere sahiptir, bu nedenle sahiplik sözde bekletme sorununu iyileştirebilir. Sonuç olarak, mülkiyet israf edilmemesi gereken kıt bir kaynaktır. Özellikle, mülkiyet hakları yaklaşımının merkezi bir sonucu, ortak mülkiyetin yetersiz olduğunu söylüyor. Müşterek mülkiyetin olduğu bir durumda (her bir tarafın varlığın kullanımı üzerinde veto yetkisinin olduğu) başlayıp tek bir sahibin olduğu bir duruma geçersek, yeni sahibin yatırım teşvikleri iyileştirilirken, yeni sahibin yatırım teşvikleri iyileştirilir. diğer partiler aynı kalır. Bununla birlikte, temel eksik sözleşme çerçevesinde, ortak mülkiyetin optimal olmayan durumu, yalnızca yatırımlar beşeri sermayedeyse geçerlidir, ortak mülkiyet ise yatırımlar fiziki sermayede ise optimal olabilir. Son zamanlarda, bazı yazarlar, yatırımlar insan sermayesinde olsa bile, ortak mülkiyetin aslında optimal olabileceğini göstermiştir. Özellikle taraflar asimetrik olarak bilgilendirilmişse, taraflar arasında uzun süreli bir ilişki varsa veya taraflar bunu nasıl açıklayabileceklerini biliyorsa, ortak mülkiyet optimal olabilir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Creative Commons
• Georgizm
• Geoliberteryenizm
• Liberteryen sosyalizm
• Açık kaynak
• Dini komünizm
• Devlet mülkiyeti

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

1. ^ Public Ownership and Common Ownership, Anton Pannekoek, Western Socialist, 1947. Transcribed by Adam Buick.
2. ^ Holcombe, Randall G. (2005). "Common Property in Anarcho-Capitalism" 11 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF). Journal of Libertarian Studies 27 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 19 (2): 10
3. ^ "Community Of Goods" 28 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Hutterites. 2012-02-24. Retrieved 2017-12-01.
4. ^ "Eberhard Arnold: Founder of the Bruderhof" 24 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. www.eberhardarnold.com. Retrieved 2017-12-01.