Mustafa Asım Köksal

Mustafa Asım Köksal (d. 5 Eylül 1913, Develi – ö. 28 Kasım 1998, Ankara), İslam tarihi yazarı, şair, mutasavvıf.

31 yıl boyunca Diyanet İşler Başkanlığı’nda çalışmıştır.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

1913 yılında Kayseri’nin Develi ilçesinde doğdu. Babası Hafız Mehmed Edip Efendi, Annesi Döne Hanım’dır. Babası 1914’te çalışmak için Arjantin’e gidip 22 yıl boyunca dönmediği için babasını görmeden büyüdü^[1]

İlköğrenimini 1927’de Develi Numune Mektebi’nde tamamladı. Çeşitli engeller yüzünden resmi öğrenime devam etme fırsatı bulamadı^[1] 1933 yılına kadar Kayseri Ulemasından Develi Müftüsü İzzet Efendi'den medrese usulüne göre ”Mukaddimat-ı Ulum” (ilimlere giriş) eğitimi aldı. 1927’de Safahat’tan etkilenerek dini manzumeler yazmaya başladı.^[1] 1928-1930 arasında Develi Ticaret ve Sanayi Odası Başkatibi olarak çalıştı.

1933 yılında Ankara’da Diyanet İşleri Başkanlığı’nda memurluğa başladı; bu kurumda 31 yıl çalıştı. Ankara'da bulunduğu sıralarda Kerkük ulemasından Muhammet Efendi’nin öğrencisi oldu. İskilipli İbrahim Etem (Gerçekoğlu)'den tasavvuf terbiyesi alan Asım Köksal, aynı kişiden icazet aldı.

1936’da Mehmet Akif’in Mısır’dan döndükten sonra İslam peygamberinin hayatı üzerine bir eser yazmak isteğini gerçekleştiremeden ölmesi üzerine onun bu isteğini yerine getirmek üzere “Peygamberimiz” adlı eseri yazdı; eser, 1944’te yayımlandı.

İlk evliliğini 1936 yılında Neşadet Hanım ile yaptı ve bu evlilikten üç çocuğu dünyaya geldi.

1939 yılında manzum eseri “Armağan” ve 1946’da manzum şiirlerinden oluşan “Ezanlar” adlı kitaplarını yayınladı. 1946’da yayınladığı bir diğer eser olan “Gençlere Din Kılavuzu”, daha sonra yayımlayacağı “İslam İlmihali” adlı eserin çatısını oluşturdu.

Neşadet Hanım’ın 1951 yılında ölümünden sonra ikinci evliliğini Şadan Hanım’la yaptı ve bu evlilikten dört çocuğu dünyaya geldi.

1964 senesinde İslâm Tarihi adlı eserini yazabilmek için emekli oldu. 34 yıl boyunca eserleri üzerinde çalıştı. 1950’li yıllarda Diyanet İşleri adına radyoda haftalık dini konuşmalar yaptı. İslam Tarihi kitabı Türkiye Yazarlar Birliği yönetim kurulunun kararı ve teklifi ile1983 yılında Siret'ün-Nebî Yarışmasına katıldı. Eser, “9. Milletlerarası Siret Kongresi”’nde birinci geldi. Türkiye Yazarlar Birliği, kendini 1995 yılının kültür adamı seçti. 1998 yılında Ankara’da öldü. Ankara'nın Keçiören ilçesine bağlı Bağlum Mezarlığı' na defnedildi.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İslâm Tarihi - Hz. Muhammed Aleyhisselam ve İslamiyet (18 cilt)
Hz. Hüseyin ve Kerbela Faciası
Peygamberler Tarihi
Gençlere Din Kılavuzu
Tevbe
Reddiye (Caetani'nin İslam tarihine reddiye)
Peygamberler (manzum)
Peygamberimiz (manzum bir siret)
Sohbetler
Armağan
Ezanlar
Bir Amerikalının 23 Sorusuna Cevap
Türkçe Ezan Meselesi
Şeyh Bedreddin (basılmamıştır)
Şeyh Ahmet Kuddisi hayatı, mesleği, üstün kişiliği ve eserleri
İslâm İlmihâli

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1983 yılında 18 ciltlik İslam tarihi eseriyle "Pakistan Siret Ödülü"’nü kazandı.
1995 yılında Türkiye Yazarlar Birliği tarafından “Yılın Kültür Adamı” seçildi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel

^ ^a ^b ^c "Mehmet Baykan, Büyük İslam Alimi, İslam Tarihi Yazarı, Şair ve Mutasavvıf Merhum Hemşehrimiz Mustafa Asım Köksal, Erişim tarihi: 17.06.2011". 28 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2011.

Genel

Şimşek, Ahmet (ed.) (Ekim 2017). Türk Tarihçileri (2. bas.). Ankara: Pegem akademi. s. 125. doi:10.14527/9786053187370. ISBN 978-605-318-737-0.

[Baykan-1] "Mehmet Baykan, Büyük İslam Alimi, İslam Tarihi Yazarı, Şair ve Mutasavvıf Merhum Hemşehrimiz Mustafa Asım Köksal, Erişim tarihi: 17.06.2011". 28 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2011.

[1]

g t d T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Özel Ödülü sahipleri
1979-1989	Yaşar Nabi Nayır (1979) Necip Fazıl Kısakürek (1980) Ekrem Akurgal (1981) verilmedi (1982) Sedad Hakkı Eldem (1983) Ahmet Adnan Saygun (1984) Süheyl Ünver (1985) Şefik Bursalı (1986) Esin Atıl (1987) Lütfi Ömer Akad (1988) Sami Güner (1989)
1990-1999	Zühtü Müridoğlu (1990) Karikatürcüler Derneği (1991) Yaşar Kemal (1992) Pertev Naili Boratav (1993) Fazıl Hüsnü Dağlarca (1994) Memet Fuat (1995) Mustafa Asım Köksal (1996) Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü (1997) Türkiye Radyo Televizyon Kurumu (1998) Sakıp Sabancı (1999)
2000-2009	Çelik Gülersoy (2000) Rahmi M. Koç Müzesi (2001) Halil İnalcık (2002) Metin Erksan (2003) Nevzad Atlığ (2004) Turgut Cansever (2005) Sezai Karakoç (2006) Metin Sözen (2007) Çetin Altan(2008) Niyazi Sayın, Necdet Yaşar (2009)
2010-2019	Halet Çambel, Nimet Özgüç (2010) Ara Güler, Sıtkı Fırat, Sabit Kalfagil, İzzet Keribar (2011) Alparslan Babaoğlu, Salih Balakbabalar, Fatma Çiçek Derman, Cahide Keskiner, Hüseyin Öksüz, İslam Seçen (2012) Cüneyt Arkın, Nuri Pakdil, Müzeyyen Senar, Ahmet Yakupoğlu (2013) Gönül Ülkü Özcan, Celal Yılmaz, Beşir Ayvazoğlu, Kubbealtı Akademisi Kültür ve Sanat Vakfı (2014) Mehmet Özbek, Serdar Gökhan, Hakkı Acun, Ötüken Neşriyat (2015) Nesrin Sipahi, İslam Bilim ve Teknoloji Tarihi Müzesi, Kenan Işık, D. Mehmet Doğan, Cahit Koytak (2016) Safa Önal, Cüneyd Kosal, Nurhan Atasoy, Süleyman Uludağ, Baksı Müzesi (2017) Emin Ongan Üsküdar Mûsikî Cemiyeti, Ara Güler Müzesi (2018) Antakya Medeniyetler Korosu, Odunpazarı Modern Müze (2019)
2020-2029	Hisart Canlı Tarih ve Diorama Müzesi, İstanbul Grafik Sanatlar Müzesi, Mim Sanat Akademisi (2020) Afyonkarahisar Klasik Müzik ve Caz Derneği, Türk Edebiyatı Vakfı, Türk Kültürüne Hizmet Vakfı (2021) Ahi Kültürünü Araştırma ve Eğitim Vakfı, Kenan Yavuz Etnografya Müzesi, Gökyay Vakfı Satranç Müzesi (2022)

Mustafa Asım Köksal nedir