Mons Lactarius Muharebesi
Gotlar Savaşı
Mons Lactarius Savasi. Ortadaki siyah savaşçı Ostrogotlar Kralı Teya. Ressam:Alexander Zick (1845-1907)
Tarih Ekim 552 Bölge "Monti Lattari", Vezüv Dağı (modern Campania, İtalya) Sonuç Katî Bizanslılar Zaferi
Taraflar
Bizans İmparatorluğu	Ostrogotlar Krallığı
Komutanlar ve liderler
Narses	Ostrogotlar Kralı Teya
Güçler
Bilinmiyor	Bilinmiyor
Kayıplar
Bilinmiyor	Bilinmiyor

'Mons Lactarius Muharebesi', 552 yılının sonbaharında (belki de 553 başlangıcında) meydana gelen Doğu Roma İmparatorluğu generali Narses İmparator I. Justinianus namına Ostrogotlar Krallığı'nın son kralı Teya'yı mağlup etmiştir. Bu, Gotlar Savaşı (535-554)'nın son büyük muharebesiydi.

Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

Ostragotlar'ın birkaç ay önce Taginae Muharebesi (veya Busta Gallorum Savaşı)'nda mağlubiyete uğramışlardı ve Ostrogot Krallığı kralı olan Totila'nin bu savaşta öldürülmüştü. Bu muharebede hayatta kalan Totila'nın en yakın komutanlarından olan Teya, kardeşi Aligerm'in elinde bazı mevkiler bulunan güney İtalya'ya Campania'ya doğru kaçmaya başladı. Bu kaçma sırasında bu mağlubiyet felaketinden hayatlarını kurtarıp kaçmakta olan diğer Ostrogotlar askerleri ve Ostrogotlar ileri gelenleri olan Scipuar, Gündulf (İndulf), Gibal ve Rağnarış onun ordusuna katıldılar. Teya, askerler tarafından geleneksel olarak bir kalkan üzerinde havaya kaldırılarak Ostrogotlar Krallığı kralı olarak seçildi.

Kral Teya önce Po Nehri kuzeyinde bulunan Franklar Kralı ile müttefiklik kurmayı denedi. Franklar Kralı Theudibald'a güzel hediyelerle birlikte bir elçi gönderdi. Fakat Franklar Kralı buna yanaşmadı ve tarafsız kalacağını Kral Teya'nın elçisine bildirdi.

Kral Teya bir süre Orta İtalya'da tutundu. Sonra güneye Napoli civarına çekilmek ve bu bölgede elinde bulunan askerlerle Ostrogotlar için bir son direniş yapmaya karar verdi.

Bizanslılar ordusu komutanı Narses ise Güney İtalya'ya doğru ilerlemeye başladı ve güzergâhı üzerinde bulunan ve hatta uzakta olan İtalyan şehirleri Bizanslılar idaresine geçmek için temsilciler göndermeye başladılar. Bizanslılar önce Ostrogotlar elinde bulunan Roma'yı kuşatma altına aldılar ve fazla direniş görmeden şehri tekrar ellerine geçirdiler. Bu sırada eski Ostrogotlar kralı olan ve ölmüş olan Totila'nın toplamış olduğu büyük bir Ostrogotlar hazinesini Napoli Körfezi'nln kuzeyinde bulunan Cumea'da Ostrogot korumalar altında bıraktığı Bizanslılarca öğrenildi. Bu hazineyi eline geçirmek için Bizans ordusu komutanı Narses ordusu ile Napoli Körfezi'ne yöneldi.

Muharebe[değiştir | kaynağı değiştir]

Ostrogotlar ordusu da Cumea'da eski kral Totila'nın bırakmış olduğu Ostrogot hazinesini Bizanslılar ellerine geçmesini engellemek için Napoli Körfezi'ne doğru yürüyüşe geçti. Napoli'nin güneyinde Vezüv Dağı eteklerinde bulunan eski Pompeii'ye çok yakın (modern Campania'da bulunan) Nuceria Alfaterna adlı bir mevki civarında bulunan "Mons Lactarius" ("Süt Dağı" anlamına gelen ve günümüzde "Monti Lattri" adını taşıyan mevkiide) Narses, Ostrogotların yolunu keserek bu mevkide bir sahra muharebesi yapılmasına neden oldu.

552 yılının sonbaharında (belki de 553 başlangıcında) iki ordu "Mons Lactarıus"'da karşı karşıya geldiler. Ostrogotlar kendilerini dar bir boğazda konumlandırdıkları için Bizanslı askerlerinin sayıca üstünlüğünü kullanmalarına engel olundu. Şiddetli muharebe iki gün sürdü. Muharebenin ilk gününde Ostrogotlar Kralı ve komutanı Teya bir mızrak darbesi ile yaralandı. Teya, kalkanını değiştireceği anda, bir Bizanslı asker tarafından ölümcül darbelere maruz kalıp hayatını kaybetti. Bizanslı askerler Teya'nın başını kesip bunu bir mızrağa takılı olarak savaşçı Ostrogotlar göstererek onların savaşma morallerini kırmak istediler. Fakat Teya'nın kardeşi olan Aligerm ile halka hayatlarını kaybetmeden, yaşamakta kalan diğer Ostrogot savaşçılar Bizanslılarla bir gün daha mücadele ettiler.

İkinci günün sonunda yapılan müzakereler sonunda Ostrogotlar ve Bizanslılar aralarında bir anlaşmaya vardılar. Ostrogot savaşçıları serbest çıkış karşılığında kendilerini ve silahlarını teslim edeceklerdi. Fakat bu teslim olmaktan sonra serbest bırakılıp İtalya'yı terk etmek zorunda kalacaklardı.

Sonuç[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu muharebe 535'ten beri sürmekte olan Gotlar Savaşı'nın son muharebesi oldu. Bu muharebeden sonra hayatta kalan ve anlaşmaya göre teslim olduktan sonra salıverilen Ostrogot savaşçılar yapılan anlaşma şartlarına uyarak İtalya'yı terk etmek zorunda kaldılar. İtalya'da tek meşru hükûmet olarak Bizans İmparatorluğu kaldı. İlk Ostrogotlar Krallığı Kralı olan Büyük Teoderik'in kurduğu devlet hukuken sona erdi. Tek tük Ostrogotlar garnizonlarının 562 senesine kadar Bizanslılara mukavemet gösterdiklerine rağmen bu muharebe Bizans İmparatoru I. Justinianus'un ideali olan İtalya'nın tekrar (Doğu) Roma yönetimine geçmesini sağladı.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Gotlar Savaşı (535-554)
• Ostrogotlar Krallığı

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Bury, J. B. (1923) History of the Later Roman Empire [1]2 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., (İngilizce)
• Wolfram, Herwig (2001), Die Goten, Munih: 4. Auflage. (Almanca)