Marin Mersenne
Doğum	8 Eylül 1588(1588-09-08) Oizé, Maine
Ölüm	1 Eylül 1648 (59 yaşında) Paris
Milliyet	Fransa
Diğer ad(lar)ı	Marinus Mersennus
Meslek	Matematik ve Fizik
Tanınma nedeni	Akustik ve Mersenne Asalları
Etkilendikleri	René Descartes Étienne Pascal Pierre Petit Gilles de Roberval Thomas Hobbes Nicolas-Claude Fabri de Peiresc Giovanni Doni Jacques Alexandre Le Tenneur Constantijn Huygens Galileo Galilei

Marin Mersenne, Marin Mersennus veya le Père Mersenne (d. 8 Eylül 1588 – ö. 1 Eylül 1648) Fransız teolog, filozof, matematikçi ve akustiğin babası olarak anılan müzik teorisyeni ve rahip.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

8 Eylül 1588 tarihinde Maine İlçesi (bugünkü Sarthe, Fransa) Oizé yakınlarında yaşayan köylü Julien Mersenne'in karısı Jeanne Moulière'den doğdu.^[1] Le Mans'ta ve La Flèche Cizvit Koleji'nde eğitim gördü. 17 Temmuz 1611 tarihinde Minim Friars'a katıldı ve Paris'te teoloji ve İbranice okuduktan sonra 1613 yılında rahip olarak atandı.

1614 ve 1618 yılları arasında Nevers'de teoloji ve felsefe öğretti, ancak Paris'e döndü ve 1620'de L'Annonciade manastırına yerleşti. Orada matematik ve müzik okudu ve René Descartes, Étienne Pascal gibi diğer akraba ruhlarla tanıştı. Pierre Petit, Gilles de Roberval, Thomas Hobbes ve Nicolas-Claude Fabri de Peiresc. Giovanni Doni, Jacques Alexandre Le Tenneur, Constantijn Huygens, Galileo Galilei ve İtalya, İngiltere ve Hollanda Cumhuriyeti'ndeki diğer bilim adamları ile yazıştı. Galileo'nun sadık bir savunucusuydu ve bazı mekanik eserlerinin çevirilerinde ona yardımcı oldu.

Dört yıl boyunca, Mersenne kendini tamamen felsefi ve teolojik yazıya adadı ve Quaestiones celeberrimae'yi Genesim'de (Yaratılış Kitabı Üzerine Kutlanan Sorular) (1623) yayımladı; L'Impieté des déistes (Deistlerin Dinsizliği) (1624); La Vérité des sciences (Scepticlere Karşı Bilimlerin Gerçeği, 1624). Bazen yanlış bir şekilde onun bir Cizvit olduğu belirtilir. Cizvitler tarafından eğitildi, ancak asla İsa Cemiyeti'ne katılmadı. Nevers ve Paris'te teoloji ve felsefe dersleri verdi.

1635'te astronomlar, filozoflar ve matematikçiler de dahil olmak üzere yaklaşık 140 muhabiri olan ve Jean-Baptiste Colbert tarafından 1666'da kurulan Bilimler Akademisi'nin öncüsü olan gayri resmi Académie Parisienne'i (Académie Parisiensis) kurdu. Descartes ile Pierre de Fermat ve Jean de Beaugrand arasındaki anlaşmazlıklar da dahil olmak üzere, görüşlerini karşılaştırmak için bilgin arkadaşları arasında anlaşmazlıklara neden olmaktan korkmuyordu.^[2] Peter L. Bernstein, Against the Gods: The Remarkable Story of Risk adlı kitabında şöyle yazıyordu:"

1635'te Mersenne, Tommaso Campanella ile bir araya geldi, ancak "bilimlerde hiçbir şey öğretemeyeceği ama yine de iyi bir hafızası ve verimli bir hayal gücü olduğu" sonucuna vardı. Mersenne, Descartes'ın Campanella'nın onunla buluşmak için Hollanda'ya gelmesini isteyip istemediğini sordu, ancak Descartes reddetti. 1640, 1641 ve 1645'te İtalya'yı on beş kez ziyaret etti. 1643-1644'te Mersenne, Pierre Gassendi'nin Kopernik fikirleri hakkında Alman Socinian Marcin Ruar ile de yazıştı ve Ruar'ın Gassendi'nin konumunun zaten bir destekçisi olduğunu gördü.[8] Muhabirleri arasında Descartes, Galileo, Roberval, Pascal, Beeckman ve diğer bilim adamları vardı.

1 Eylül 1648'de akciğer apsesinden kaynaklanan komplikasyonlardan öldü.

İş[değiştir | kaynağı değiştir]

Genesim'deki Quaestiones celeberrimae, Yaratılış Kitabı üzerine bir tefsir olarak yazılmıştır ve bu kitabın ilk üç bölümünden ayetlerin başını çektiği düzensiz bölümlerden oluşmaktadır. İlk bakışta kitap, çeşitli çeşitli konulardaki risalelerin bir koleksiyonu gibi görünmektedir. Ancak Robert Lenoble, eserdeki birlik ilkesinin büyü ve kehanet sanatlarına, kabalizme, animistik ve panteist felsefelere karşı bir polemik olduğunu göstermiştir. resimler ve karakterler. Astral büyü ve astrolojiyi ve Rönesans neo-platonistleri arasında popüler bir kavram olan anima mundi'yi kınıyor. Kabala'nın mistik bir yorumuna izin verirken, onun büyüsel uygulamasını, özellikle melekbilimi tüm kalbiyle kınadı. Ayrıca ana hedefi olan Pico della Mirandola, Cornelius Agrippa, Francesco Giorgio ve Robert Fludd'ı da eleştiriyor. Fludd, Gül Haçlarla olan ilişkisini tartıştığı Sophia cum moria certamen (1626) ile yanıt verdi. Mersenne'in bir başka eleştirisi olan anonim Summum bonum (1629), Gül Haç temalı bir metindir. Kabalist Jacques Gaffarel, Fludd'ın tarafına katılırken, Pierre Gassendi Mersenne'i savundu.

Harmonie evrenlle belki de Mersenne'in en etkili eseridir. Müzik teorisi üzerine kapsamlı ilk çalışmalardan biridir ve çok çeşitli müzikal kavramlara ve özellikle müzikle ilgili matematiksel ilişkilere değinir. Çalışma, gerilen bir ipin salınım sıklığını tanımlayan Mersenne yasaları olarak bilinen şeyin en eski formülasyonunu içeriyor. Bu frekans:

İpin uzunluğuyla ters orantılıdır (bu, eskiler tarafından biliniyordu; genellikle Pisagor'a atfedilir) Germe kuvvetinin kareköküyle orantılı ve Birim uzunluk başına kütlenin karekökü ile ters orantılıdır. En düşük frekans için formül

${\displaystyle f={\frac {1}{2L}}{\sqrt {\frac {F}{\mu }}},}$

burada f frekans [Hz], L uzunluk [m], F kuvvet [N] ve μ birim uzunluk başına kütle [kg/m].

Bu kitapta Mersenne, modern yansıtmalı teleskopların temeli olarak kabul edilebilecek birkaç yenilikçi kavramı da tanıttı:

Laurent Cassegrain'den çok daha önce, iki aynalı teleskop kombinasyonunun temel düzenini, dışbükey bir ikincil aynayla ilişkili içbükey bir birincil aynayı buldu ve teleskopları yansıtmada kritik olan telefoto etkisini keşfetti, ancak her şeyi anlamaktan çok uzaktı. bu keşfin sonuçları. Mersenne, birçok çok aynalı teleskop tasarımında yararlı olan afokal teleskopu ve ışın kompresörünü icat etti. Ayrıca, asferik aynalar kullanarak teleskobun küresel sapmasını düzeltebileceğini ve afokal düzenlemenin özel durumunda, bir hiperboloid gerekli olmasına rağmen, bu düzeltmeyi iki parabolik ayna kullanarak yapabileceğini fark etti. Karşılaştığı, özellikle Descartes'tan gelen eleştiriler nedeniyle, Mersenne kendi teleskopunu yapmak için hiçbir girişimde bulunmadı.

Mersenne, Mersenne asal sayılarıyla olan ilişkisi sayesinde bugün de anılmaktadır. Mersenne asal sayıları için adlandırılan Mersenne Twister, bilgisayar mühendisliğinde ve kriptografi gibi ilgili alanlarda sıklıkla kullanılır.

Ancak, Mersenne öncelikle bir matematikçi değildi; müzik teorisi ve diğer konular hakkında yazdı. Öklid, Apollonius, Arşimet ve diğer Yunan matematikçilerin eserlerini düzenledi. Ama belki de öğrenmenin ilerlemesine en önemli katkısı, birçok ülkede matematikçiler ve diğer bilim adamlarıyla yaptığı kapsamlı yazışmalar (Latince) idi. Bilimsel derginin henüz ortaya çıkmadığı bir dönemde Mersenne, bilgi alışverişi ağının merkeziydi.

Mersenne'in matematik uzmanlığının eksikliğini, basılı dünyayla bağlarını, yasal zekasını ve Fransız matematikçi ve filozof René Descartes (1596-1650) ile olan dostluğunu uluslararası matematikçi ağını ortaya koymak için kullandığı iddia edilmiştir.

Mersenne'in felsefi eserleri, geniş bilginlik ve en dar teolojik ortodoksi ile karakterize edilir. Felsefeye en büyük hizmeti, Paris'te temsilcisi olduğu ve Hollanda'da sürgünde ziyaret ettiği Descartes'ı coşkuyla savunmasıydı. Çeşitli seçkin Parisli düşünürlere İlk Felsefe Üzerine Meditasyonlar'ın bir el yazması kopyasını sundu ve onun ortodoksluğunu çok sayıda din adamı eleştirmene karşı savundu.

Daha sonraki yaşamında spekülatif düşünceden vazgeçerek özellikle matematik, fizik ve astronomi alanlarında bilimsel araştırmalara yöneldi. Bu bağlamda, onun en bilinen eseri, müzik ve müzik aletleri teorisi ile ilgilenen 1636 tarihli Harmonie Universelle'dir. 17. yüzyıl müziği, özellikle Fransız müziği ve müzisyenleri hakkında Pietro Cerone'nin eserlerine bile rakip olacak bir bilgi kaynağı olarak kabul edilmektedir.

Müzikal akort teorisine yaptığı birçok katkıdan biri,

${\displaystyle {\sqrt[{4}]{\frac {2}{3-{\sqrt {2}}}}}}$

eşit temperli yarım ton oranı olarak (${\displaystyle {\sqrt[{12}]{2}}}$). Vincenzo Galilei'nin 18/17'sinden (1.05 cent düz) daha doğruydu (0.44 cent keskin) ve cetvel ve pusula kullanılarak inşa edilebilirdi. Mersenne'in 1636 Harmonie Universelle'de işitilebilir bir tonun (84 Hz'de) frekansının ilk mutlak belirlenmesine ilişkin açıklaması, bir müzik tonu ve onun oktavını yayan iki titreşen telin mutlak frekans oranının, 1: 2. Bu tür iki notanın algılanan uyumu (ünsüz), hava salınım frekanslarının oranı da 1: 2 ise açıklanabilir, bu da kaynak-hava-hareket-frekans-eşdeğerlik hipotezi ile tutarlıdır.

Ayrıca, 1644'te Cogitata Physico-Mathematica'sında rapor edilen sarkaçların sallanmasıyla karşılaştırarak düşen nesnelerin ivmesini belirlemek için kapsamlı deneyler yaptı. Saniye sarkacın uzunluğunu ölçen ilk kişiydi, yani salınımı olan bir sarkaç. bir saniye sürer ve ilki bir sarkacın salınımlarının Galileo'nun düşündüğü gibi eşzamanlı olmadığını, ancak büyük salınımların küçük salınımlardan daha uzun sürdüğünü gözlemler.^[3]

Gizli ve mistik düşünürlerle savaşlar[değiştir | kaynağı değiştir]

1614-15'te Avrupa'da dolaşan iki Alman broşürü, Fama fraternitatis ve Confessio Fraternitatis, Rosicrucians Kardeşliği olarak adlandırılan son derece seçkin, gizli bir simyager ve bilge topluluğunun manifestoları olduğunu iddia etti. Kitaplar alegorilerdi, ancak belli ki günün bilimleri hakkında makul derecede bilgili küçük bir grup tarafından yazılmıştı ve ana temaları eğitim reformunu teşvik etmekti (bunlar Aristoteles karşıtıydı). Bu broşürler aynı zamanda Paracels felsefesi, neo-Platonizm, Christian Cabala ve Hermetizm unsurlarını içeren gizli bir bilim görüşünü de teşvik etti. Aslında, Hristiyanlık öncesi bazı unsurlarla yeni bir bilimsel din biçimi oluşturmaya çalıştılar.

Mersenne, bu fikirlerin, özellikle de Johannes Kepler ile ömür boyu sürecek bir söz savaşı yaşayan Rosicrucian organizatörü Robert Fludd'ın fikirlerine karşı verilen mücadeleye öncülük etti. Gül Haç fikirleri birçok önde gelen bilim adamı tarafından savunuldu ve Avrupa bilim camiasının bazı üyeleri, Kardeşliğin seçilmiş üyeleri arasında olduklarını iddia ederek kendi prestijlerini artırdılar. O sırada bir Gül Haç tarikatının var olduğuna dair hiçbir kanıt yoktur, daha sonraki Gül Haç Tarikatları, Gül Haç Manifestolarının yazarlarıyla hiçbir ilgisi olmayan bu isme dayanmaktadır.^[4]

1630'ların ortalarında Mersenne, Aristotelesçi anlamda fiziksel nedenler aramaktan vazgeçti (skolastik filozoflar tarafından hala tercih edilen “özler” fikrini reddederek) ve gerçek fiziğin yalnızca tanımlayıcı bir hareket bilimi olabileceğini öğretti (Mecanisme).), Galileo Galilei tarafından belirlenen yöndü.^[5] Mersenne, Galileo ile düzenli bir muhabirlik yapmış ve ilk olarak babası Vincenzo Galilei tarafından geliştirilen titreşen teller üzerindeki çalışmaları genişletmişti.^[6]

Müzik[değiştir | kaynağı değiştir]

Mersenne'e atfedilen bir hava, Ottorino Respighi tarafından ikinci Kadim Havalar ve Danslar süitinde kullanıldı.

Eserlerin listesi[değiştir | kaynağı değiştir]

• Öklid'in elementler kitabı vb. (Paris, 1626)
• Les Mécaniques de Galileo (Paris, 1634)
• Sorular inouies ou récréation des savaants (1634)
• Sorular teolojik, fiziksel vb. (1634)
• Harmonie Universelle Gallica'dan çevrimiçi ilk baskı (Paris, 1636). *Roger E. Chapman tarafından İngilizceye çeviri (Lahey, 1957)
• Nouvelles decouvertes de Galileo (1639)
• Fiziko-matematiksel düşünce (1644)
• Evrensel geometrinin özeti (1644)
• Teorik ve pratik bir mekanik inceleme (Latince). Paris: Antoine Bertier. 1644

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Marin Mersenne ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• IMSLP 5 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Traité de l'Harmonie Universelle.
• The Correspondence of Marin Mersenne 22 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in EMLO 21 Mayıs 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Philippe Hamou (2018). Marin Mersenne. Stanford Encyclopedia of Philosophy. Metaphysics Research Lab, Stanford University. 10 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2022. 
• O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Marin Mersenne", MacTutor Matematik Tarihi arşivi 
•  Herbermann, Charles, (Ed.) (1913). "Marin Mersenne". Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company. 
• "Marin Mersenne" 27 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Mathematics Genealogy Project.
• Minimospedia "Marin Mersenne" 3 Ağustos 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. especially for bibliography
• Scholars and Literati at the "Mersenne" Academy (1635-1800) 28 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., in Repertorium Eruditorum Totius Europae/RETE 14 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .