Kablolu televizyon

Kablo TV, dijital veya analog yayın yapan çok sayıda yerli ve yabancı televizyon ve radyo kanalını, fiberoptik ve koaksiyel kablo şebekeleri üzerinden yüksek görüntü ve ses kalitesinde ileten çok kanallı bir TV sistemi.

Kablo tv şebekesi HFC şebekedir (Hybrid Fiber Coaxial).

Kablo TV nasıl çalışır?[değiştir | kaynağı değiştir]

İllerde kurulan Head-End merkezlerinden Uydulardan Receiver'lar sayesinde alınan sinyaller, belirli kanalın video işaretine dönüştürülür. Bu video sinyali tekrar modüle edilir. Modüle edilen Analog TV ve Radyo sinyalleri, FDMA yapısıyla birleştirilerek belirlenen bantta fiber optik kablolar ile sahadaki fiber noktalara kadar götürülür. Burada fiberden koaksiyele geçiş yapar. Koaksiyel şebesi mesafeye göre yükselticiler ile yükseltilerek binalara kadar gelir bina girişlerinde tekrar yükseltilerek dairelere verilir.

Fiber Koaksiyel Karma Şebekesi (HFC)[değiştir | kaynağı değiştir]

Fiber Koaksiyel karma şebekesi; fiber optik ve koaksiyel kabloların bir arada kullanıldığı geniş bant telekomünikasyon şebekesidir. Tipik mimarisi şekil 1’de gösterilen bu şebeke 1990’ların başından beri Kablo TV veya ortak anten şebekelerinde kullanılmaktadır. Fiber optik şebeke kablo operatörünün ana yayın merkezinden (Head - End) tali yayın merkezlerine ve / veya en fazla 2000 evi besleyen (Türkiye’de bu sayı 700 ev ile sınırlandırılmıştır) fiber düğümlere (Fibre optical nodes) kadar uzanır. Tipik mimarisi şekil 2’de gösterilen ana yayın merkezi genellikle uzak mesafe video yayınlarını almak için uydu antenlerini barındırır. Alınan bu yayınlar ve veriler kodlanır, modüle edilir ve RF taşıyıcılarına bindirilerek tek bir elektriksel sinyal haline getirilir ve geniş bant optik vericilere (optical transmitter) gönderilir. Bu optik vericiler kendilerine gelen elektriksel işareti modüle edilmiş optik sinyale dönüştürürler ve fiber optik kablolar vasıtasıyla fiber düğümlere (Fibre Node – F/N) veya tali yayın merkezlerine ulaştırırlar. Fiber düğüm ise yayın merkezinden veya hubtan kendisine gelen optik sinyali alarak evlere gönderilecek olan eletriksel sinyale dönüştürür. Bu gün kullanılan sistemlerde tipik olarak 5 – 1000 MHz frekans bandı kullanılmaktadır. Fiber düğümler aynı zamanda evler ile iletişimi sağlamak amacıyla geri dönüş modüllerini de barındırırlar.

HFC Şebekesinde İletim[değiştir | kaynağı değiştir]

İki yönlü iletim hattına sahip olan HFC şebekesi frekans bölmeli çoğullama (FDM) kullanarak analog TV, dijital TV, Video on Demand (VoD), telefon, İnternet gibi birçok servisi taşıyabilir. Tüm bu servisler 5 MHz – 1000 MHz bandındaki Radyo Frekans (RF) sinyalleri ile taşınır. İleri yön sinyali (Downstream); yayın merkezinden aboneye doğru gönderilen dataları taşırken, geri yön sinyali (Upstream); aboneden yayın merkezine doğru olan verileri taşır. Tipik olarak ileri yön sinyali 50 MHz – 1000 MHz bandını, geri yön sinyali ise 5 MHz – 42 MHz bandını kullanır. Türkiye’de ileri yön analog TV yayınları -PAL, B/G standardı kullandığından- 300 MHZ kadar 7 MHZ bant genişliği, 300 MHZ'in üzerinde ise 8 Mhz band genişliği kullanılmaktadır. İnternet yayınları ise DOCSIS standardı kullanıldığından 6 MHz band genişliği ve QAM (Quadrature Amplitude Modulation) kullanırlar.

Kablo TV sisteminde İnternet[değiştir | kaynağı değiştir]

Kablo TV şebekeleri, bant genişliği ve iki yönlü iletişimde teknik üstünlüğü ile kablo internet hizmetlerinde kullanılan önemli bir altyapıdır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

KabloTV

Kablolu televizyon anlamı nedir