Jonathan Winters
1986
Doğum	11 Kasım 1925 ABD
Ölüm	11 Nisan 2013 (87 yaşında)
Meslek	Seslendirme sanatçısı, oyuncu
Etkin yıllar	1949–2013

Jonathan Harshman Winters III (11 Kasım 1925 - 11 Nisan 2013), Amerikalı bir komedyen, oyuncu, yazar ve sanatçıydı.

1960'tan başlayarak, Winters, Verve Records etiketi için birçok klasik komedi albümü kaydetti. Ayrıca her on yılda 50 yıldır serbest kalan rekorlar, kariyeri boyunca En İyi Komedi Albümü için Grammy Ödülü'ne aday gösterildi ve 1975'te Küçük Prens'in uyarlamasına yaptığı katkılardan dolayı Çocuklar İçin En İyi Albüm için Grammy Ödülü aldı ve Grammy Crank (y) için En İyi Sözlü Komedi Albümü Ödülü 1996'da Çağrıldı.

Winters, altı yılı aşan kariyeri ile Steve Allen Show'daki Garip Moore Şovu, Jonathan Winters'ın Çılgın Dünyası (1972-74) gibi ekstraktif karakterleri de içeren yüzlerce televizyon şov serisinde / seride ve filmde bir araya geldi. Mork & Mindy, Hee Haw ve bu bir Mad, Mad, Mad, Mad World. 1986'dan Şirin TV şovunda Büyükbaba Şirinini seslendirdi. 1989'da gösterinin sonucuna vardı. Winters, yirmi yılı aşkın bir süre sonra Şirinler (2011) ve Şirinler 2 (2013)'de Papa Şirin'i seslendirerek yeni nesle tanıtıldı. Winters, Şirinler 2 için diyalog kaydından dokuz gün sonra öldü; Film anısına ithaf edildi.

1991'de Winters, kısa ömürlü sitcom Davis Rules'ta Gunny Davis'i canlandırdığı için Comedy Series'te Olağan Destekleyen oyuncu için Primetime Emmy Ödülünü kazandı. 1999'da Winters, Amerikan Mizahı için prestijli Mark Twain Ödülünün 2. sahibi oldu. 2002'de Q.T. olarak gösterdiği performans nedeniyle bir Komedi Dizisi'nde En İyi Konuk Oyuncu dalında Primetime Emmy Ödülü'ne aday oldu. Bonnie'yle Hayatta Marlens. Winters, 2008'de Robin Williams tarafından Pioneer TV Land Ödülü ile sunuldu.

Winters ayrıca birçok galeri şovunda ipek ekranlar ve eskizler de dahil olmak üzere sanat eserlerini boyamak ve sunmak için vakit geçirdi. Birkaç kitap yazdı. Winters 'Tales (1988) başlıklı kısa öykü kitabı en çok satanlar listelerini yaptı.

Geçmiş hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Winters'ın kariyeri, 1948'de Eileen ile evlenmesinden yaklaşık altı ya da yedi ay sonra, kayıp bir kol saatinin sonucu olarak başladı. Yeni evliler başka bir tane satın alamazlardı. Sonra Eileen, birincilik ödülünün bir kol saati olduğu ve Jonathan'ı "aşağı inip kazanmak" için teşvik ettiği yetenek yarışmasını okudu. Elinden geldiğince eminti ve yaptı. Onun performansı, şarkıları tanıtması ve sıcaklığı ilan etmesi gerektiği bir disk jokey işine yol açtı. Yavaş yavaş reklam kitapları, kişilik ve antikalar gösteriyi devraldı.

Gambier, Ohio'daki Kenyon College'da eğitim görürken komedi rutinlerine başladı. Ohio'daki Dayton'da WING'de (sabahları 6 ila 8), Ohio'da Springfield'de WIZE'de yerel bir radyo kişisiydi. O Columbus, Ohio, WBNS-TV, iki buçuk yıl için "Johnny Winters" olarak gerçekleştirildi. Jerome R. "Ted" Reeves, daha sonra WBNS-TV Program Direktörü New York City'de CBS ile yaptığı ilk denemesini yaptı.

Karısına bir yıl içinde yapmazsa Dayton'a döneceğini ve cebinde 56.46 dolarla vadettikten sonra Greenwich Village'de arkadaşlarıyla kalıp New York'a taşındı. Martin Goodman'ın temsilciliğini kazandıktan sonra çeşitli New York gece kulüplerinde ayakta durma rutinlerine başladı. İlk televizyon televizyon görüntüsü Dance James'in ev sahipliği yaptığı, 1954 yılında Chance of a Lifetime'da Winters'ın tekrar "Johnny Winters" olarak ortaya çıktığı DuMont Televizyon Ağı'nda oldu.

1956'da RCA, Jonathan Winters Show'da ilk renkli video kaset gösterisini yayınladığında, kışlar televizyon tarihçiliğini yaptı. Yazar David Hajdu The New York Times'ta (2006) yazdı ve "İki kuşak gibi görünen video teknolojisi kısa sürede kullanıldı," deyişle aynı anda stüdyoya girip duruyordu, video stuntunu icat ettiğini söyleyebilirdiniz. "

CBS Televizyonu Pazar sabahı gösterisi Omnibus'ta Alistair Cooke için çalıştığında büyük molası (Jonathan'ın gözden geçirilmiş ismiyle) meydana geldi. 1957'de Tums tarafından sponsorluk edilen 15 dakikalık rutinin ilk renkli televizyon şovunda gösterildi.

NBC Komedi Saatinde rutin bir performans sergileyen kışlar (1956)

1959'dan 1964'e kadar, Winters'ın sesi Utica Club birası için popüler televizyon reklamlarından bir dizi duyulabilirdi. Reklamlarda Shultz ve Dooley adlarında konuşan bira sofraları konuşuyordu. Daha sonra, "gahr-bahj" ve "Maude Frickert" ve diğer karakterleri toplamak için bilinen kurnaz bir giyim eşyası olarak görülen Hefty marka çöp torbalarının sözcüsü oldu.

Winters, 1960'tan başlayarak Verve Records etiketi için birçok klasik komedi albümü kaydetti. Muhtemelen bu dönemdeki karakterlerinden en ünlüsü, dikenli görünen tatlı yaşlı bayan "Maude Frickert" dir. 1957-1962 yılları arasında The Tonight Show'a ev sahipliği yapmış olan Jack Paar'ın favorisi oldu ve sık sık televizyon programlarında, hatta o zaman-Amerika Birleşik Devletleri kimliğini taklit edecek kadar ileri gitti. Başkan John F. Kennedy'yi Paar'da bir şaka olarak gördü.

Ancak, Winters, Alacakaranlık Bölgesinde "A Game of Pool" bölümünde (3. bölüm 17 Ekim'de yayınlanan 13 Ekim 1961) dramatik bir rol aldı. Ogden Nash'in The Carnival of the Animals şiirlerini Camille Saint-Saëns'in klasik şiirine kaydetti.

Johnny Carson'ın (1962-1929) oynadığı Tonight Show'da, Winters genellikle bir karakter kılığında oynayacaktı. Carson sık sık Winters'ın planladığını bilmiyordu ve genellikle sahte bir röportaj sırasında karakterin arka planını ortaya çıkarmak zorunda kaldı. Carson, "Maude Frickert" den benzer ve muhtemelen esin kaynağı olan "Blabby teyze" adlı bir karakter icat etti.

Winters, It's a Mad, Mad, Mad, Mad World filminde ve Henry Glenworthy ile karanlık, planlayıcı kardeşi Rev Wilber Glenworthy'nin ikili rollerindeki filmde özellikle dikkat çekici roller de dahil olmak üzere, 1950'den fazla filmde ve birçok televizyonda yer aldı. Evelyn Waugh'un The Loved One adlı romanının uyarlamasında. Mad World'da Arnold Stang gibi rol alan diğer komedyenler, sahneler arasında beklerken uzun süreler boyunca onlara önereceği herhangi bir karakterle onlara römorklarında saatlerce eğleneceklerini söyledi.

Daha sonra avcılık, balık tutma ve dünyadaki egzotik yerlere atış gezileri üzerine ünlüleri alan Grits Gresham'ın ev sahipliği yaptığı ABC'nin The American Sportsman'a katıldı.

Winters, The Dean Martin Show'da ve Dean Martin Celebrity Roast'ta hem de Andy Williams Show'da düzenli olarak unutulmaz bir görüntü yakaladı. Hollywood Kareleri'nde düzenli olarak panelist olarak çalıştı.

1960'ların sonu ve 1970'lerin başında Winters, Ruslar Gelecek, Ruslar Geliyor (1966), 1967'den 1969'a kadar Jonathan Winters Show adlı gece CBS gösterisine katıldı ve Viva Max'da ortaya çıktı! (1970). Ayrıca, 1970'lerin başında Cumartesi sabahı çocuk televizyon programında Hot Dog olan (Woody Allen ve Jo Anne Worley ile birlikte) düzenli idi. Ayrıca 1972'den 1974'e kadar The Wacky World of Jonathan Winters adlı şovunu yapmıştır; 1973'te Van Alexander, 1973'te bir Variety, Musical veya Dramatik Müzik Yönünde Başarılı Başarı için 1973 Primetime Emmy Ödülü'ne aday gösterilmiştir. Program.

1980 ve 1990 kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

1980'de The Muppet Show'da konuk yıldız olan Jonathan Winters, aynı yıl I Go Pogo'da (Cumhurbaşkanlığı için Pogo) yer aldı. 1981'de kısa ömürlü komedi dizisi Aloha Cenneti'nde konuk oldu.

Bilimkurgu tarzı TV komedisi Mork & Mindy'nin dördüncü ve son sezonunda, Jonathan Winters (Robin Williams'ın putlarından biri) Mork & Mindy'nin çocuğu olan Mearth olarak getirildi. Farklı Orkan fizyolojisi nedeniyle, Mork büyüdüğü ve daha eski Winters'a sıçrayan bir yumurta attı. Daha önce, Orkans'ın "geriye doğru" yaşlandırıldığı ve böylece Mearth'in görünümünü ve öğretmeni Miss Geezba'nın (o zamanki 11 yaşındaki aktris Louanne Sirota tarafından canlandırıldığını) açıkladığı açıklanmıştı. Mork'un bebek oğlu Mear, Mork & Mindy'de derecelendirmeyi geliştirme umuduyla ve Williams'ın komik yeteneklerini kullanmaya yönelik bir girişim olarak yaratılmıştır. Winters, daha önce Misty'nin amcası Dave McConnell olarak Sezon 3, Bölüm 18'de konuk oyuncu olarak oynuyordu. Bununla birlikte, çoklu programlama ve yayın değişiklikleri sonrasında, Mork & Mindy'nin dördüncü sezonu derecelendirmelerde zaten oldukça düşüktü ve gösterinin son sezon olması sona erdi.

Winters, 1983-1984 sezonunda Hee Haw'da düzenli hale geldi. Daha sonra 1986-1990 yılları arasında Büyük Şapka Şirin'in televizyon dizisi Şirinler adlı kişinin sesi oldu. Ayrıca, Bigelow'un 1985 TV filmi Pound Puppies'te seslendirdi ve 1980'ler ve 1990'lar boyunca diğer sesli roller arasında 1985'te Yogi'nin Treasure Hunt'ı seslendirdi.

1987'de Winters, NFL Films'in The NFL TV Follies adlı filminde yer aldı. Aynı yıl Winters 'Tales: The Olağandışı Hikâyeler ve Gözlemler yayınladı.

1991 ve 1992 yıllarında, iki sezon boyunca süren bir dizisi olan Davis Kuralları'nda (25 bölüm) bir Komedi Dizisi'nde En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu dalında Bir Primetime Emmy Ödülü kazandı. O, oğlu karısını kaybettikten sonra torunlarını yetiştirmeye yardım eden eksantrik bir dedes olan Gunny Davis'i canlandırdı.

Canlı rollerine ek olarak The New Scooby-Doo Filmleri'nde ("Maude Frickert" karakterinin animasyonlu bir versiyonunu dile getirdiği bir bölümde) misafir yıldızı olarak ve Frosty Returns'te her yıl yayınlanan anlatıcı olarak Noel sezonu boyunca yayınlandı. Winters ayrıca Thief ve Cobbler'daki hırsız için ses verdi.

1994 yılında Winters, Çakmaktaşlarda atılan bir fabrika işçisi ("Grizzled Man" olarak anılacaktır) gibi göründü. İlginç bir rol değişikliği sırasında, ciddi Gölgeler'deki laik polis şefi ve Lamont Cranston karakterinin amcası (Alec Baldwin oynuyordu). Aynı yıl Animinyacs hakkındaki "Daha Sonra Koklayın" bölümünde Stinkbomb D. Basset'i seslendirdi.

Winters, kariyeri boyunca En İyi Komedi Albümü için Grammy Ödülü için on bir kez seçildi; 1996'da Crank (y) Çağrıları İçin En İyi Konuşan Komedi Albümü için Grammy Ödülü'nü kazandı.

1996'da Winters, çocuklara sağlık ve beslenme hakkında öğretmek ve onları egzersiz yapmaya teşvik etmek için tasarlanmış bir Çocuk TV dizisi olan Bloopy's Buddies'te oynadı.

1999 yılında, Kennedy Center'ın Amerikan Mizahı İçin Mark Twain Ödülü'nü aldı ve ikinci alıcı oldu.

Sonraki yıllar[değiştir | kaynağı değiştir]

Winters, çeşitli rollere sahipti ve 2000'li yılların başında ve ortalarında birçok televizyonda yer aldı. [23] 2000'de, Winters Rocky ve Bullwinkle Maceralarında ortaya çıktı. 2003 yılında Swing filminde rol aldı.

2004'te Comedy Central Presents: Tüm Zamanların En Büyük 100 Stand-Up'ı Winters'ı 18 numaralı en büyük stand-up komedyen olarak sıralamıştır. 2005 ve 2006 yıllarında, Winters Jimmy Kimmel Live! 'Da çıktı!

2008'de Winters, Robin Williams tarafından Pioneer TV Land Ödülüne layık görüldü. Aynı yıl PBS televizyon öncülerini yayınladı ve Make Em Emacs: 2009'da Amerika'nın Komik İşi, Winters'la oynuyor.

Winters, ilk film animasyon / canlı aksiyon Şirinler filmi olan Şirinler'de Papa Şirin'e seslendi ve son film projesi olan Şirinler 2'de (2013) seslendirdi. Papa'nın sesini kaydetmesinden yalnızca dokuz gün sonra öldü.

Winters başlangıçta hazırlık aşamasında Big Finish (2014) atıldı. Bu bir emeklilik evinde geçen bir komedi. Onun programlı rolü Jerry Lewis ve Bob Newhart'ın yanında görünmekti.

Kişisel hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

8 Şubat 1960'ta Winters, Hollywood'un Şöhret Yürüyüşü'nde bir yıldız aldı.

Amerikan Televizyon Arşivi ile yaptığı röportajda Winters, 1959'da ve 1961'de tekrar sekiz ay özel bir psikiyatrik hastanede geçirdiğini bildirdi. Komik sinir krizi ve bipolar bozukluk geçirdi.

Winters, eşi benzeri görülmemiş bir ateş enerjisiyle, stand-up rutinleri sırasında yaptığı hastalıktan ve hastaneye kaldırılmasından, en ünlü 1960 komedi albümü The Wonderful World of Jonathan Winters'ta belirsiz referanslar yaptı. Winters, klasik "uçan tabağı" rutini sırasında dikkatli olmazsa yetkili makamları kuruma atıfta bulunarak onu "hayvanat bahçesi" ne geri götürebilir diye belirtiyor.

Winters, Fort Worth Star-Telegram'a "Bu sesler her zaman çıkmak için çığlık atıyor" dedi. "Neredeyse gündüz ve gece beni takip ediyorlar." Winters, yeteneklerini seslendirme rollerinde kullanabildi. Groucho Marx ve Laurel ve Hardy'den bir adanmış olan Winters, bir keresinde "çoğunlukla neyi amaçladıklarımı yaptım" dedi. US News'a "Komedi, yazı yazma ve boyama yapmaya başladım .... Bir topum oldu ve yaşlandıkça daha büyük bir çocuk oldum" dedi.

Winters, California, Santa Barbara yakınlarında yaşıyordu ve sık sık Ventura County fuarlarındaki antika ve tabanca gösterilerinde kalabalığa göz atıyor veya "hamle" yapıyordu. Para yatırmak veya çekilmek için yerel bankasını ziyaret ettiği zamanlarda, genelde cezacılar ve diğer çalışanlar eğlendirdi. Ayrıca, zaman çizelgesini geçirdi ve pek çok galeri gösterisine katıldı, hatta sanatını tek kişilik gösterilerle sundu.

Winters'in 60 yaşın üzerindeki eşi Eileen, 11 Ocak 2009'da göğüs kanseri ile 20 yıllık bir savaştan sonra 84 yaşında öldü.

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Winters, doğal nedenlerden ötürü 11 Nisan 2013 akşamı, Kaliforniya'da Montecito'da 87 yaşında öldü. İki çocuğu Jay Winters ve Lucinda Winters ve beş torunundan sağ kurtuldu. Yakıldı ve külleri ailesine verildi.

Winters hayranları, 12 Nisan 2013 günü saat 13: 30'da Hollywood Walk of Fame yıldızında çiçek koydular.

Birçok komedyen, oyuncu ve arkadaş, ölümünden kısa bir süre sonra Winters'le ilgili sosyal medyada kişisel haraçlar verdi. Robin Williams "İlk önce o benim idolüm, o zaman akıl hocam ve şaşırtıcı arkadaşımdı onu büyük özleyeceğim o benim komedi Buddha'ydı Uzun Buda'yı yaşa." Eylül ayında 2013, 65. Primetime Emmy Ödüllerinde, Williams yine Winters'ın hayatını ve yaşamını onurlandırıyor.

Komedi tarzı ve mirası[değiştir | kaynağı değiştir]

Taklit, kimliğe bürünme, çeşitli kişiliklere ve görünüşte dipsiz bir yaratıcı enerji haznesine sahip olan doğaçlamalı stand-up komedisinin öncüsü olan Winters, kişisel bir akıl hastalığı meselesiyle kamuya açık ilk şöhretlerden biriydi ve sonuç olarak damgalanmış hissetti. Jack Paar'a göre, "Şimdiye kadar tanıdığım en komik 25 kişiyi soracak olsaydınız," İşte buradalar-Jonathan Winters "derim." Winters "Pound for pound, komik olan pound" dedi. Dostum "diye ekledi.

Winters, yuvarlak, kauçuk yüzlü, göz kamaştırıcı izlenime sahip (John Wayne, Cary Grant, Groucho Marx, James Cagney ve diğerleri dahil) ve doğaçlamalı komedinin ustalığı ile kariyerine devam eden gece başına bir televizyonun temel unsurlarından biri haline geldi Altı yıldan fazla. Winters, dikkat çeken onurlarla, birçok televizyon şovu, film ve komedi devresi görüntüsüyle, "Lütfen akşam boyunca ayakta kalmaya devam edin" diyen alkışlayan bir kitleye komuta ederek sahne şovlarını başlattığı biliniyordu.

Kışlar, korkularını, kibirli Batılıları, yargılayıcı Marslıları, küçük yaşlı bayanları, meraklı benzin istasyonunda görevli olanları, fare seyreden aç bir kedi, en eski yaşayan kahramanlar, kibirli şehir kayganlaştırıcılar, sinir parçalanmış havayolu pilotları, Havayolu hostes ve daha fazlası. The New York Times'a "Şaka yapmadan komik olabilmeniz için savaşıyordum" dedi ve kendisini en başta yazar olarak düşündüğünü ve daha sonra bir stand-up komedyen olarak düşündüğünü söyledi. James Thurber'ın sofistike saçmalıklarını etkili olarak nitelendirdi ve mizah için bir hediye ile yazarları putlaştırdığını söyledi.

En unutulmaz karakterlerinden ikisi, huysuz büyükanne "Maude Frickert" ve bumpkin çiftçisi "Elwood P. Suggins" ("Bence 24 saat yumurta düşünüyorum"), erken televizyon programlarından doğdu. Robin Williams bir keresinde Playboy'a neden Bay Winters'ın ona ilham verdiğini anlattı. "Bu, maskenin arkasındaki bir adamı görmek gibiydi ve karakterlerinin acı verici şeyler hakkında konuşması için harika bir yol olduğunu görüyorsunuz" dedi. "Bildiğim insanlar olduklarını daha sonra öğrendim - annesi, teyze - Kelimeleri de boyayan bir sanatçı, gördüğü insanları boyuyor."

Sahne üstü ve kapalı, Kışlar çılgınca öngörülemezdi. Üreticiler tarafından çoğunlukla bir sorumluluk olarak görüldü ve bu unutulmaz, film kariyerine rağmen dağınık bir görüntüye yol açtı. Televizyonda, kendi başlığını taşıyan iki çeşitlilik şovu, onu eskiz çizgi roman ve taklitçisi olarak göz kamaştıran bir biçimde sergiliyor.

Winters, Johnny Carson, Billy Crystal, Tracey Ullman, Lily Tomlin, Steve Martin, Jim Carrey ve Jimmy Kimmel gibi sanatçılar için ilham kaynağı oldu. Robin Williams, Winters'ı komedi akordu olarak nitelendirdi ve ikisi Mork & Mindy'de rol aldı.

1991'de Los Angeles Times ile yapılan röportajda, Winters eğlence endüstrisini olimpiyatlara benzetirken oyuncular altın, gümüş ve bronz madalya almak için kutular üzerinde durdu. Winters, "Bence yerim kutunun içinde, altın madalya alan adamın altındadır, millî marş yapıyorlar ve platin madalyonu severim" dedi.

Filmografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Televizyon ve film

• 1956–57: The Jonathan Winters Show Winters also credited as writer for episodes 1.2 & 1.3 as Himself - Host
• 1960: Alakazam the Great (voice actor) as Sir Quigley Broken Bottom (İngilizce versiyon)
• 1961: "A Game of Pool" (episode of The Twilight Zone) as James Howard "Fats" Brown
• 1963: It's a Mad, Mad, Mad, Mad World as Lennie Pike
• 1965: The Loved One as Henry Glenworthy / Rev. Wilbur Glenworthy
• 1964: The Jonathan Winters Special (televizyona özel) as Himself - Host
• 1965: The Jonathan Winters Show (iki tane televizyona özel) as Himself - Host
• 1966: The Russians Are Coming, the Russians Are Coming as Norman Jonas
• 1966: Penelope as Professor Klobb
• 1967: Guys 'n' Geishas (Danny Thomas televizyona özel) as Himself
• 1967: Oh Dad, Poor Dad, Mamma's Hung You in the Closet and I'm Feelin' So Sad as Dad (Anlatıcı)
• 1967: Eight on the Lam as Police Sgt. Jasper Lynch / Mother Lynch
• 1967–69: The Jonathan Winters Show (televizyon serisi) as Himself
• 1968: Now You See It, Now You Don't (televizyon filmi) as Jerry Klay
• 1969: Viva Max! as General Billy Joe Hallson
• 1970: The Wonderful World of Jonathan Winters (televizyona özel) as Himself
• 1970–71: Hot Dog as Himself
• 1972: The New Scooby-Doo Movies as Himself
• 1972–74: The Wacky World of Jonathan Winters (syndicated television show) as Himself
• 1975–80: Hollywood Squares as Himself - Panelist
• 1976: Jonathan Winters Presents 200 Years of American Humor (television special) as Himself
• 1977: The Wonderful World of Disney: Halloween Hall o' Fame (television special) as Host
• 1977: Yabba Dabba Doo! The Happy World of Hanna-Barbera (television special) as Himself
• 1979: The Fish that Saved Pittsburgh as H.S. / Harvey Tilson
• 1980: The Muppet Show (Season 4, Episode 16) as Himself - Special Guest Star
• 1980: Pogo for President: I Go Pogo as Porky Pine / Molester Mole / Wiley Catt (voice)
• 1980: More Wild, Wild West (TV film) as Albert Paradine II
• 1981: Mork & Mindy (Tekrarlayan rol) as Mearth
• 1984: E. Nick: A Legend in His Own Mind (performer) as Emerson Foosnagel III
• 1985: Alice in Wonderland (in two-part TV film) as Humpty Dumpty (voice)
• 1985: Yogi's Treasure Hunt (Additional voices)
• 1986: The Longshot as Tyler
• 1986: Say Yes as W. D. Westmoreland
• 1986: King Kong: The Living Legend (television special) as Host
• 1987: The Little Troll Prince: A Christmas Parable as King Ulvik a.k.a. Left Head (voice)
• 1988: Moon over Parador as Ralph
• 1988: The Completely Mental Misadventures of Ed Grimley as Roger Gustav and Mr. Freebus (voice)
• 1990: Tiny Toon Adventures as Sappy Stanley (voice, in episode "Who Bopped Bugs Bunny")
• 1991: The Wish that Changed Christmas (voice actor on television special)
• 1992: Tiny Toon Adventures: How I Spent My Vacation as Wade Pig / Superman (voice)
• 1992: Davis Rules as Gunny Davis
• 1992: Frosty Returns as (narrator)
• 1992: Spaced Out! (executive producer) (features comics such as Bonnie Hunt, Carrot Top and others) as Host
• 1993: The Thief and the Cobbler under the theatrical name Arabian Knight as The Thief (Miramax version) (voice)
• 1993: Precious Moments: Timmy's Special Delivery (he voiced one of the characters on the cartoon Christmas movie)
• 1994: Christopher and Holly a.k.a. The Bears Who Saved Christmas as Charlie the Compass (voice)
• 1994: Yogi the Easter Bear as Ranger Mortimer (voice)
• 1994: The Flintstones as Grizzled Man
• 1994: The Shadow as Wainwright Cranston
• 2000: The Adventures of Rocky and Bullwinkle $0.4M as Whoppa Chopper Pilot / Ohio Cop with Bullhorn / Jeb
• 2003: Swing as Uncle Bill
• 2004: Comic Book: The Movie as Wally (Army Buddy #2)
• 2004: Tell Them Who You Are (Belgesel film) Winters' highest-rated film per Rotten Tomatoes at 88% as Himself
• 2006: National Lampoon's Cattle Call as Thomas the Studio Tour Guide
• 2007: Certifiably Jonathan (honored celebrity at FGFF) $7.8k
• 2011: The Smurfs as Papa Smurf (voice)
• 2013: The Smurfs 2 as Papa Smurf (voice) (released posthumously)
• Kısa filmler
• 1968: The Early Birds (writer and voices)
• 1974: Sonic Boom (performer)
• 2000: Edwurd Fudwupper Fibbed Big (voice actor)
• 2002: Santa vs. the Snowman 3D (voice of Santa Claus) $10.1

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• IMDb'de Jonathan Winters